Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μητρόδωρος ο Χίος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μητρόδωρος ο Χίος
Γέννηση5ος αιώνας π.Χ.
Χίος
Θάνατος4ος αιώνας π.Χ.
ΓονείςΘεόκριτος
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςφιλοσοφία
Ιδιότηταιατρός, φιλόσοφος, μαθηματικός και μετεωρολόγος
Φοιτητές τουΔιογένης ο Σμυρναίος και Ανάξαρχος
Για άλλα πρόσωπα με το όνομα , δείτε: Μητρόδωρος.

Ο Μητρόδωρος ο Χίος (αρχαία ελληνικά: Μητρόδωρος ὁ Χῖος, fl 4ος αιώνας π.Χ.) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, που ανήκε στη σχολή του Δημόκριτου, και σημαντικός πρόδρομος του Επίκουρου.

Ο Μητρόδωρος ήταν μαθητής του Νέσσου της Χίου, ή όπως προτιμούν άλλες πηγές, του ίδιου του Δημόκριτου[1]. Λέγεται ότι δίδαξε τον Διογένη το Σμυρναίο, ο οποίος με τη σειρά του ήταν δάσκαλος του Ανάξαρχου[1].

Ο Μητρόδωρος ήταν πλήρως σκεπτικιστής. Αποδεχόταν τη Δημοκρίτεια θεωρία των ατόμων και του κενού και της πληθώρας των κόσμων[2]. Είχε επίσης δικιά του θεωρία ότι τα αστέρια σχηματίζονται από την μέρα με την ημέρα υγρασία στον αέρα με τη θερμότητα του Ήλιου. Σύμφωνα με τον Κικέρωνα[3], είπε ότι, "Δεν ξέρουμε τίποτα, όχι, ούτε καν αν ξέρουμε ή όχι", και πίστευε ότι όλα είναι για κάθε άτομο μόνο αυτό που φαίνεται για εκείνο να είναι.

Η παρακάτω φράση αποδίδεται σε αυτόν. Αν είναι ακριβής, δείχνει ότι ο Μητρόδωρος είχε μια κοσμολογική φιλοσοφία που ήταν μπροστά από τον αρχαίο κόσμο: "Ένα μόνο σπυρί σιταριού σε ένα μεγάλο χωράφι είναι τόσο παράξενο όσο ένας μόνος κόσμος σε ένα άπειρο διάστημα"[4][5]. Εν πόλει μήτε ως λέων ανατρέφου μήτε ως κώνωψ. Το μεν γαρ εκπατείται, το δε καιροφυλακτείται.

  1. 1,0 1,1 Διογένης ο Λαέρτιος, ix. 58
  2. Englert, Walter G. (2008). «Metrodoros of Khios (400 – 350 BCE)». Στο: Keyser, Paul T.· Irby-Massie, Georgia L., επιμ. The Encyclopedia of Ancient Natural Scientists: The Greek tradition and its many heirs. Routledge. σελ. 554. ISBN 978-0415340205. ... Στο Περί Φύσεως συνδύασε σκεπτικιστικές απόψεις για την πιθανότητα της γνώσης με μια ατομική ανάλυση της φύσης της πραγματικότητας. Ακολουθώντας το Δημόκριτο, δίδασκε ότι όλα είναι φτιαγμένα από άτομα και το κενό, και ότι υπάρχει άπειρος αριθμός κόσμων. 
  3. Cicero, Academica, ii. 23 § 73, Πρβλ. Diogenes Laërtius, ix. 58
  4. Αέτιος, Placita Philosophorum i.5.4
  5. Guthrie, W.K.C. (1965). A History of Greek Philosophy, Volume II: The Presocratic Tradition from Parmenides to Democritus. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 405. ISBN 0-521-29421-5. As a follower of Democritus picturesquely expressed it, it is as unlikely that a single world should arise in the infinite as that one single ear of corn should grow on a large plain. [footnote 2 text: Metrodorus of Chios, as reported by Aëtius (DK, 70A6.)] 

Metrodorus, Volume 18, p. 300.

  • Βασίλης Λαζανάς, Αρχαία ελληνικά επιγράμματα εμπνευσμένα από την Κόρινθο και την περιοχή της, Αθήνα, 1971, σ. 150.
  • Pierre Waltz, Anthologie Grecque, ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, vol.XII, p 226.
  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ. 13ος, σ. 512
  • Αρχαίοι Έλληνες επιστήμονες Κ. Γεωργακόπουλου, έκδ. Γεωργιάδη, 1995

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα στο Wikimedia Commons