Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεγάλη Λίμνη των Σκλάβων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 61°40′N 114°00′W / 61.667°N 114.000°W / 61.667; -114.000

Μεγάλη Λίμνη των Σκλάβων
Ψευδοχρωμική δορυφορική εικόνα της λίμνης
ΧώρεςΚαναδάς Καναδάς
Γεωγραφικό ΔιαμέρισμαΒορειοδυτικά Εδάφη
Γεωγραφικό Μήκος114° Δ
Γεωγραφικό Πλάτος61°40' Β
Τύπος λίμνηςλίμνη κατάλοιπο
Εισροήποταμός Σλέιβ, ποταμός Χέι
Εκροήποταμός Μακένζι
Λεκάνη Απορροής971.000 χλμ² [1]
Χώρες ΛεκάνηςΚαναδάς
Μέγιστο Μήκος480 χιλιόμετρα
Μέγιστο Πλάτος110 χιλιόμετρα
Έκταση27.200 Km² [1]
Μέσο Βάθος41 μ [1]
Μέγιστο Βάθος614 μ [1]
Όγκος Νερού1.580 km³ [1]
Όχθη3.000 χιλιόμετρα (κατά προσέγγιση) [1]
Ύψος Επιφάνειας156 μ [1]
ΠόλειςΓέλοουναϊφ
Αναφορές[1]

Η Μεγάλη Λίμνη των Σκλάβων ή Μεγάλη Λίμνη των Δούλων (στα αγγλικά Great Slave Lake, Γκρέιτ Σλέιβ Λέικ) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη στα Βορειοδυτικά Εδάφη του Καναδά, μετά τη Μεγάλη Λίμνη της Αρκούδας, και ένατη μεγαλύτερη στο κόσμο. Με βάθος 614 μέτρα είναι η βαθύτερη λίμνη στη Βόρεια Αμερική. Ο όγκος υδάτων της λίμνης μεταβάλλεται από 1.070 μέχρι 2.090 κυβικά χιλιόμετρα. Στις όχθες της λίμνης βρίσκεται η πρωτεύουσα των Βορειοδυτικών Εδαφών, το Γέλοουναϊφ, ενώ στις όχθες της βρίσκονται και άλλες πόλεις όπως το Χέι Ρίβερ, Μπεχτσόκο, Φορτ Ρεσολούσιον, Λούτσελκε, Χέι Ρίβερ Ρισέρβ, Ντίτταχ και Εν'Ντίλο.

Οι ποταμοί Χέι, Σλέιβ και Τάλτσον είναι οι κύριοι παραπόταμοι της λίμνης. Από τη λίμνη εκρέει ο ποταμός Μακένζι. Αν και η δυτική ακτή είναι δασική, η ανατολική ακτή και ο βόρειος βραχίονας είναι στη τούνδρα. Οι νότιες και ανατολικές ακτές φτάνουν στην άκρη της καναδικής Ασπίδας. Μαζί με άλλες λίμνες, όπως η Μεγάλη Λίμνη της Αρκούδας και λίμνη Αθαμπάσκα, είναι ένα κατάλοιπο μιας τεράστιας μέτα-παγετωνικής λίμνης. Ο ανατολικός βραχίονας της Μεγάλης Λίμνης των Σκλάβων είναι γεμάτος με τα νησιά, και η έκταση βρίσκεται εντός του Εθνικού Πάρκου Θαϊντένε Νέχε. Η χερσόνησος Πεθέι (Pethei) χωρίζει τον ανατολικό βραχίονα με τον κόλπο ΜακΛέον στο βορρά και το κόλπο Κρίστι στο νότο. Η λίμνη είναι τουλάχιστον εν μέρει, παγωμένη κατά μέσο όρο οκτώ μήνες του έτους.

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ο πάγος είναι αρκετά παχύς ώστε ημι-ρυμουλκούμενα φορτηγά να περνούν πάνω από τη λίμνη σε παγωμένους δρόμους. Μέχρι το 1967, όταν ένας αυτοκινητόδρομος χτίστηκε γύρω από τη λίμνη, τα εμπορεύματα μεταφέρονταν πάνω στους πάγους στο Γελλουνάιφ, που βρίσκεται στην ακτή βόρεια. Τα εμπορεύματα και τα καύσιμα εξακολουθούν να αποστέλλονται μέσω παγωμένων δρόμων στα ορυχεία διαμαντιών που βρίσκονται κοντά στις πηγές του ποταμού Κοππερμάιν. Ένα πλοίο απαιτούνται για την άφιξη στο Γέλοουναϊφ όταν ο πάγος δεν είναι παρόν ως στερεό στρώμα κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου 3 όπου διασχίζει τον ποταμό Μακένζι. Το πλοίο λειτουργεί συνήθως από τα μέσα Μαΐου μέχρι τον Ιανουάριο με μια περίοδο τριών έως τέσσερις εβδομάδες (από τα μέσα Απριλίου μέχρι τα μέσα Μαΐου) να μεσολαβεί μεταξύ του κλεισίματος του δρόμου πάγου και την έναρξη των δρομολογίων του πλοίου.[2] Ωστόσο, η αναμενόμενη για το τέλος του 2012 παράδοσης στη κυκλοφορία της γέφυρας Ντε Τσο, που διασχίζει το Μακένζι, αναμένεται να σταματήσει την ανάγκη για το πλοίο.

Το κύριο δυτικό τμήμα της λίμνης αποτελεί ένα μεσαίου βάθους κοίλωμα με επιφάνεια 18.500 τ.χλμ. και όγκο 596 κ.χλμ. Αυτό το κύριο τμήμα έχει μέγιστο βάθος 187,7 μ. (616 πόδια) και ένα μέσο βάθος 32,2 μέτρων (106 πόδια).[3] Στα ανατολικά, οι κόλποι ΜακΛέοντ και Κρίστι είναι πολύ βαθύτεροι, με το μέγιστο βάθος της λίμνης να καταγράφονται στον κόλπο Κρίστι στα 614 μ. (2.014 πόδια).

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Hebert, Paul (2007). «Great Slave Lake, Northwest Territories». Encyclopedia of Earth. Washington, DC: Environmental Information Coalition, National Council for Science and the Environment. http://www.eoearth.org/article/Great_Slave_Lake,_Northwest_Territories. Ανακτήθηκε στις 2007-12-07 
  2. «Open and Close Dates for the NWT Ferry System». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2012. 
  3. Schertzer, W. M. (2000). Digital bathymetry of Great Slave Lake. NWRI Contribution No. 00-257, 66 pp. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]