Ο επίτροπος του ανήλικου βασιλιά Αντιόχου V και κυβερνήτης του δυτικού τμήματος του σελευκιδικού βασιλείου της Λυσίας [1] συγκέντρωσε νέο στρατό αποτελούμενο από 60.000 πεζούς και 5.000 ιππείς (164 π.Χ.). Με το στρατό αυτό εισέβαλε στην Ιουδαία και στρατοπέδευσε σε ένα χωριό που ονομάζονταν Βεθσούρα [2][3] .
Ο Ιούδας ο Μακκαβαίος συγκέντρωσε 10.000 άντρες και έσπευσε να τον αντιμετωπίσει Ύστερα από αμφίρροπη πρώτη μάχη με το στρατό του Ιούδα κατά την οποία ο Λυσίας έχασε 5.000 άντρες αποφάσισε να υποχωρήσει και να επιστρέψει στην Αντιόχεια[4][5] .
Λίγο αργότερα ο Αντίοχος Επιφανής που βρίσκονταν στις Γάβες της Περσίας ασθένησε και πέθανε (Νοέμβριος ή Δεκέμβριος του 164 π.Χ.)[1].
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Τόμος Ε΄ Ελληνιστικοί Χρόνοι. Εκδοτική Αθηνών. 1979
Η Παλαιά Διαθήκη. Τόμος Γ΄.ΕΣΔΡΑΣ Α΄Β΄-ΝΕΕΜΙΑΣ-ΤΩΒΙΤ-ΙΟΥΔΙΘ-ΕΣΘΗΡ-ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Α΄Β΄Γ΄ -ΨΑΛΜΟΙ υπό Ι.Θ.Κολιτσάρα. Εκδόσεις Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή»-1997
