Λεόντιος Οικονομίδης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λεόντιος Οικονομίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1866 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χημικός καινοτόμος επιχειρηματίας |
Ο Λεόντιος Οικονομίδης ήταν Έλληνας χημικός, κορυφαίος θεμελιωτής της Ελληνικής βιομηχανίας και εθνικός ευεργέτης του πρώιμου 20ού αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1866 στο χωριό Λιβάρτζι των Καλαβρύτων. Αδελφός του ήταν ο Σπήλιος Οικονομίδης. Τέλειωσε το γυμνάσιο στην Αθήνα. Σε ηλικία 16 χρονών γράφτηκε στην Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1882 πήγε στο Μόναχο όπου διέπρεπε ο αδελφός του, και έναν χρόνο αργότερα γράφτηκε στην Χημική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης, όπου σπούδασε μέχρι το 1887. Συνέχισε εκεί και αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Εργάστηκε για δύο χρόνια στο χημικό εργαστήριο του Λούνγκε. Επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέπτυξε την χημική βιομηχανία και ιδίως των χρωστικών ουσιών.
Ίδρυσε βιομηχανία τσιμέντου, οξέων, λιπασμάτων, οινοπνευματοποιίας και άλλες πολλές. Διετέλεσε επί πολυετεία Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών.
Θεωρείται ένας των κορυφαίων Ελλήνων χημικών και από τους κυριότερους ιδρυτές και δημιουργούς της Ελληνικής βιομηχανίας.
Υπήρξε συνιδρυτής της Εταιρείας Οινοπνευματοποιίας Ελευσίνας, της Εταιρείας Τσιμέντων «ΤΙΤΑΝ», επίσης συνιδρυτής, πρωτεργάτης και διευθυντής της εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων, συνιδρυτής της Αγγειοπλαστικής Εταιρείας «Κεραμεικός», καθώς και άλλων εμπορικών και βιομηχανικών εταιρειών. Διετέλεσε πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής Πειραιώς, ήταν συνιδρυτής του Συνδέσμου των Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος για πολλά χρόνια. Κλήθηκε να διδάξει ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο και να συμμετάσχει ως Υπουργικός Σύμβουλος.
Κληροδότησε το σημαντικό ποσό του εκατομμυρίου για την ίδρυση βραβείων.
Απεβίωσε το 1922 σε ηλικία 56 ετών.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πανελλήνιον Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος 1821-1921 : Η χρυσή βίβλος του ελληνισμού. Τόμος Β' Έλληνες Βιομήχανοι και Έμποροι. Αθήνα: Ν. Σηφάκης και Ι. Χατζηιωάννου. 1921. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010.
- Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών (1921). Δημήτριος Α. Δημητριάδης, επιμ. Οι ευεργέται των πανεπιστημίων : Βιογραφικόν απάνθισμα μετά εικόνων. Εν Αθήναις: Τυπογραφικά Καταστήματα Ταρουσοπούλου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2010.
- Νέοι Δρόμοι, 1939, Τεύχος 14ο, σελ. 9-12.