Λεοπόλδος Έμπερχαρτ της Βυρτεμβέργης-Μονμπελιάρ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λεοπόλδος Έμπερχαρτ της Βυρτεμβέργης-Μονμπελιάρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 21 Μαΐου 1670[1] Μονμπελιάρ |
| Θάνατος | 25 Φεβρουαρίου 1723[1] Μονμπελιάρ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Anne-Sabine Hedwiger Henriette Hedwige Curie, Freiin von Esperance |
| Τέκνα | Leopoldine Eberhardine, Gräfin von Sponeck, Comtesse de Coligny[2] Ferdinand Eberhard von Sandersleben, Comte de Coligny[2] Georg Leopold von Sponeck |
| Γονείς | Γεώργιος Β΄ της Βυρτεμβέργης-Μονμπελιάρ και Anne de Coligny[2] |
| Οικογένεια | Οίκος της Βυρτεμβέργης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Ελέφαντα (5 Ιουλίου 1694) |
Ο Λεοπόλδος-Έμπερχαρτ, γερμ. Luitpold-Eberhard (21 Μαΐου 1670 - 25 Μαρτίου 1723) από τον Οίκο της Βυρτεμβέργης ήταν δούκας της Βυρτεμβέργης-Μονμπελιάρ (1699-1723) τυπικά, διότι ήταν εξόριστος και μόνο το τελευταίο έτος κυβέρνησε.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Γεωργίου Β΄ δούκα της Βυρτεμβέργης-Μονμπελιάρ και της Άννας, κόρης και κληρονόμου του Γασπάρ Γ΄ κόμη του Κολινύ.
Το 1723 απεβίωσε στο Μονμπελιάρ σε ηλικία 53 ετών. Τάφηκε στην κρύπτη του ναού του Αγ. Μαιμμπέφ του Μονμπελιάρ. Είχε πολλά τέκνα, αλλά επειδή ήταν από μοργανατικούς γάμους ή νόθα, αποκλειόταν της διαδοχής, έτσι το Μονμπελιάρ επέστρεψε στον εγγονό του 2ου εξαδέλφου του Κάρολο-Ευγένιο δούκα της Βυρτεμβέργης, του πρεσβύτερου κλάδου.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1695 την Άννα-Σαβίνα Χέντβιγκερ κυρία των Τιμών. Ο γάμος ήταν μοργανατικός και ο Λεοπόλδος-Έμπερχαρτ ζήτησε τίτλο ευγενείας γι' αυτήν από τον βασιλιά της Γερμανίας. Είχε τέκνο:
- Λεοπολδίνα-Εμπερχαρντίνα 1697-1786, παντρεύτηκε τον υιοθετημένο (και μάλλον ετεροθαλή) αδελφό της Κάρολο-Λεοπόλδο φον Ζάνντερσλεμπεν.
- Γεώργιος-Λεοπόλδος 1697-1750, κόμης του Σπόνεκ, νυμφεύτηκε την υιοθετημένη (και μάλλον ετεροθαλή) αδελφή του Ελεονόρα-Καρλόττα.
Κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του εναντίον των Οθωμανών, έκανε ερωμένες τις αδελφές Ενριέττα-Έντβιγκε και Ελισάβετ-Καρλόττα, κόρες του Ρίχαρτ Κούρη λοχαγού με το παρωνύμιο λ' Εσπεράνς στο στρατό της Αυστρίας . Όταν επέστρεψε σπίτι με αυτές το 1697, η σύζυγός του τον παράτησε (χωρίς να τον διαζευχθεί) και μετακόμισε στο κάστρο Χέρικουρ το 1700. Το 1701 απονεμήθηκε σε αυτήν και τους απογόνους της ο τίτλος του κόμη/κόμισσας του Σπόνεκ, από το όνομα ενός κάστρου στις όχθες του Ρήνου, που ανήκε στον Οίκο της Βυρτεμβέργης. Ο τίτλος δόθηκε και στα αδέλφια της Άννας-Σαβίνας.
Ο Λεοπόλδος-Έμπερχαρτ πάντρεψε το 1697 την ερωμένη του Ενριέττα-Έντβιγκε Κούρη με τον Ιωάννη-Λουδοβίκο φον Ζάνντερσλεμπεν, που εμφανίζεται νομικά ως πατέρας των τέκνων:
- Κάρολος-Λεοπόλδος 1698-1759 ή μετά, παντρεύτηκε (την μάλλον ετεροθαλή αδελφή του) Λεοπολδίνα-Εμπερχαρντίνα.
- Φερδινάνδος-Έμπερχαρτ 1699-1759.
- Ελεονόρα-Καρλόττα 1700-1773, παντρεύτηκε τον (μάλλον ετεροθαλή αδελφό της) Γεώργιο-Λεοπόλδο κόμη του Σπόνεκ.
Το 1700 απέκτησε από τον βασιλιά της Γερμανίας για την Ενριέττα-Έντβιγκε και τους απογόνους της τον τίτλο του βαρόνου/βαρόνης ντε λ'Εσπεράνς, ο οποίος επεκτάθηκε και για τα αδέλφια της. Το 1701 η Ενριέττα-Έντβιγκε διαζεύχθηκε τον Ιωάννη-Λουδοβίκο και έζησε με τα τέκνα της στην Αυλή του Μονμπελιάρ. Η πατρότητά τους αμφισβητείται και μάλλον είναι τέκνα του Λεοπόλδου-Έμπερχαρτ. Βέβαιης πατρότητας τέκνα του από αυτήν είναι τα τέκνα που απέκτησαν στην Αυλή του Μονπελιάρ:
- (νόθη) Εμπερχαρντίνα 1703-1756.
- (νόθη) Λεοπολδίνα-Εμπερχαρντίνα 1705-1756.
Είχαν τον τίτλο του βαρόνου/βαρόνης ντε λ' Εσπεράνς. Το 1707 απεβίωσε η Ενριέττα-Έντβιγκε Κούρη και ο Λεοπόλδος-Έμπερχαρτ υιοθέτησε νομικά τα τρία πρώτα τέκνα της (με το επώνυμο φον Ζάνντερσλεμπεν) το 1714. Το ίδιο έτος εκδόθηκε επιτέλους το διαζύγιό του με την Άννα-Σαβίνα Χέντβιγκερ με τον όρο ο καθένας τους να μην ξαναπαντρευτεί. Ωστόσο η Άννα-Σαβίνα παντρεύτηκε τον Ρογήρο ντε Λανζεάκ μαρκήσιο ντε Κολινύ & κόμη ντε Νταλέ και απεβίωσε το 1735.
Το 1716 ο Λεοπόλδος-Έμπερχαρτ έδωσε και στα τρία τέκνα Ζάνντερσλεμπεν επιπρόσθετα τον τίτλο του κόμη/κόμισσας του Κολινύ, πράγμα που επικύρωση η Γαλλία δύο έτη μετά.
Το 1718 έκανε δεύτερο γάμο με την πρώην ερωμένη του Ελισάβετ-Καρλόττα Κούρη. Ο γάμος ήταν μοργαντικός και δόθηκε στα τέκνα του ο τίτλος του βαρόνου ντε λ' Εσπεράνς:
- Λεοπόλδος-Έμπερχαρτ 1712-1730, απεβίωσε 18 ετών.
- Κάρολος-Λεοπόλδος 1716-1793, κόμης του Χόρνεμπουρκ.
- Γεώργιος-Φρειδερίκος 1722-1760.
Το 1719 πάντρεψε τα δύο τέκνα του από τον πρώτο γάμο με τα δύο υιοθετημένα Ζάνντερσλαμπεν τέκνα. Επειδή τα δύο τελευταία ήταν μάλλον δικά του, έγινε μεγάλο σκάνδαλο. Αν και το 1715 υπέγραψε συνθήκη με τον γιο του 2ου εξαδέλφου του Έμπερχαρτ-Λουδοβίκο δούκα της Βυρτεμβέργης ότι δεν νυμφεύτηκε σύμφωνα με τους νόμους του Οίκου τους και ότι τα τέκνα του δεν έχουν δικαίωμα διαδοχής του, ωστόσο ζητούσε τη νομιμοποίησή τους και να τον διαδεχθούν. Το 1721 ζήτησε από τον βασιλιά την αναγνώριση του δεύτερου γάμου του, αλλά χωρίς επιτυχία. Όταν απεβίωσε τάφηκε χωρίς πολύ τελετή.
Ο πρωτότοκος Γεώργιος-Λεοπόλδος και οι τρεις βαρόνοι ντε λ' Εσπεράνς γιοί του από τον 2ο γάμο του, ζήτησαν να τον διαδεχθούν στο Μονπελιέ, αλλά το 1723 το Αυλικό Συμβούλιο αρνήθηκε επικαλούμενο τη Συμφωνία του Οίκου του 1617. Διεκδίκησαν και στη Γαλλία τη διαδοχή, αλλά το 1747 το αίτημα απορρίφθηκε. Το επόμενο έτος ο δούκας της Βυρτεμβέργης ενσωμάτωσε το Μονμελιάρ στο δουκάτο του ως το 1761.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Johann Jakob Moser: Johann Jakob Mosers moempelgardisches Staatsrecht, ed. by Wolfgang Hans Stein, Stuttgart 1983, pp. 68–94.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Leopold Eberhard, Duke of Württemberg-Montbéliard της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |