Κωνσταντίνος της Μπραγκάνσα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κωνσταντίνος της Μπραγκάνσα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Constantino of Braganza (Πορτογαλικά) |
| Γέννηση | 1528 Βασίλειο της Πορτογαλίας |
| Θάνατος | 14 Ιουνίου 1575 Βασίλειο της Πορτογαλίας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πορτογαλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ιάκωβος της Μπραγκάνσα |
| Αδέλφια | Θεοδόσιος Α΄ της Μπραγκάνσα Ισαβέλλα της Μπραγκάνσα, δούκισσα του Γκουιμαράες |
| Οικογένεια | Οίκος της Μπραγκάνσα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας της Πορτογαλικής Ινδίας (1558–1561) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κωνσταντίνος, (πορτογαλικά: Constantino (1528 - 1575)) από τον Οίκο των Αβίς-Μπραγκάνσα ήταν 7ος αντιβασιλιάς της Πορτογαλικής Ινδίας (1558-61) και κυβερνήτης της πόλης Ριμπέιρα Γκράντε, του νησιού Σάντο Αντάο του Πράσινου Ακρωτηρίου (1562-1570;).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο τρίτος γιος του Ιακώβου 4ου δούκα της Μπραγκάνσα και της Ιωάννας ντε Μενντόσα, κόρης του Ντιόγκο ντε Μενντόσα, υψηλού προϊσταμένου του Μοουράο.
Στα 19 έτη του ορίστηκε από τον Ιωάννη Γ΄ της Πορτογαλία ως ειδικός πρέσβης για να εκπροσωπήσει τη χώρα του στην βάπτιση του γιου του Ερρίκου Β΄ των Βαλουά της Γαλλίας. Όταν απεβίωσε ο Ιωάννης Β΄, ο Κωνσταντίνος ορίστηκε από τη χήρα του, την Αικατερίνη των Αψβούργων το 1558, ως κυβερνήτης της Πορτογαλικής Ινδίας με τον τίτλο του 7ου αντιβασιλιά εκεί. Άφησε τη Λισαβόνα τον Απρίλιο του 1558 και έφθασε στη Γκόα 5 μήνες μετά. Οργάνωσε αξιοθαύμαστα το κράτος εκεί και κατέκτησε το Ντάμαν της Κεϋλάνης (νυν Σρι-Λάνκα).
Ο Κωνσταντίνος έκανε μία πρώτη επιχείρηση το 1560 για την υποταγή της Τζάφνα, πρωτεύουσας του βασιλείου της Βόρειας Κεϋλάνης. Απέτυχε, αλλά κατέλαβε τη νήσο Μανάρ. Ο βασιλιάς Κανκίλι Β΄ αντιστεκόταν σκληρά. Το 1619 έκανε διπλή εκστρατεία: μία ναυτική, που απωθήθηκε από τους πειρατές Μαλαμπάρι και μία χερσαία με 5000 άνδρες υπό τον Φίλιππο ντε Ολιβέιρα, που νίκησε τον Κανκίλι Β΄ και κατέλαβε τη Τζάφνα. Έτσι παγίωσε τον πορτογαλικό έλεγχο της θαλάσσιας οδού στον κόλπο του Παλκ (μεταξύ Ινδίας και Κεϋλάνης).
Κυβέρνησε για 3 έτη και έκανε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Ο ιστορικός Κ. Ρ. Μπόξερ εκτιμά, ότι ήταν ο πιο φανατισμένος Πορτογάλος κυβερνήτης μαζί με τον προκάτοχό του Φραγκίσκο Μπαρρέτο. Όσο έμεινε στην Ινδία ήταν προστάτης του ποιητή Λουίς Βας ντε Καμόες. Έπειτα το 1562 έγινε κυβερνήτης της πόλης Ριμπέιρα Γκράντε, στη νήσο Σάντο Αντάο του συμπλέγματος του Πράσινου Ακρωτηρίου στη δυτική Αφρική το 1562. Στις αρχές της δεκαετίας του 1570 επέστρεψε στην Πορτογαλία.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του δόνα Μαρία ντε Μέλο, κόρη του δον Ροντρίγκο ντε Μέλο 1ου μαρκησίου της Φερρέιρα και 1ου κόμη του Τεντούγκαλ. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1542 την εξαδέλφη του Ισαβέλλα των Μπραγκάνσα, κόρη τού Διονυσίου κόμη τού Λέμος και είχε τέκνα:
- Ιωάννης Α΄ 1543-1583, 6ος δούκας της Μπραγκάνσα, κλπ.
Το 1558 απεβίωσε η Ισαβέλλα και ο Θεοδόσιος Α΄ έκανε δεύτερο γάμο με την Βεατρίκη ντε Λενκάστρε, εγγονή τού Γεωργίου ντε Λενκάστρε δούκα της Κοΐμπρα και είχε τέκνα:
- Ιάκωβος απεβ. το 1578 στη μάχη τού Αλκάσερ Κουιμπίρ.
- Ισαβέλα γενν. 1560, παντρεύτηκε τον Μιχαήλ-Λουδοβίκο ντε Μενέσες 1ο δούκα της Καμίνα.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πρόγονοι του Κωνσταντίνου της Μπραγκάνσα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Nobreza de Portugal e do Brasil – Vol. II, page 443. Published by Zairol Lda., Lisbon 1989.