Κωνσταντίνος Τορνίκιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Τορνίκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12ος αιώνας
Θάνατος13ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακυβερνητικός αξιωματούχος
Οικογένεια
ΤέκναDemetrios Tornikes Komnenos, Premier of Nymphaion-Nikaia[1]
Γονείςjudge Demetrios Tornikes, dromos-logothetes, sebastos[1] και NN Malakaine[1]
ΟικογένειαΟικογένεια Τορνικίων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΈπαρχος της Κωνσταντινούπολης
Λογοθέτης του Δρόμου

Ο Κωνσταντίνος (άκμασε π. το 1200) από την Οικογένεια Τορνικίων ήταν ένας από τους πιο υψηλούς αξιωματούχους κατά τη βασιλεία του Αλεξίου Γ΄ Αγγέλου (1195-1203). Έγινε Έπαρχος της Κωνσταντινούπολης και μετά λογοθέτης του Δρόμου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν απόγονος του προέχοντος Οίκου των Τορνικίων, Αρμενικής ή Γεωργιανής καταγωγής.[2] Ο πατέρας του Δημήτριος ήταν εξέχων αξιωματούχος, που ανήλθε στο να γίνει λογοθέτης του Δρόμου (υπουργός των Επικοινωνιών, τελικά των Εξωτερικών). Κατείχε τη θέση π. από το 1191 ως τον θάνατό του.[2][3]

Ο Κωνσταντίνος αναφέρεται πρώτα εμπλεκόμενος στις εξεγέρσεις, που ξέσπασαν στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 1198 ή το 1199. Αρχικά ο όχλος διαμαρτυρήθηκε εναντίον του επικεφαλής των Φυλακών (Πραιτωρίου) Ιωάννη Λάγου, αλλά γρήγορα αυτό εξελίχθηκε σε εξέγερση μεγάλης κλίμακας εναντίον του Αλεξίου Γ΄, ο οποίος την κατέστειλε αιματηρά. Την εποχή εκείνη ο Κωνσταντίνος ήταν Έπαρχος (Δήμαρχος) της Κωνσταντινούπολης.[4] Το 1200 ή 1201, έπειτα από τον θάνατο του πατέρα του, ο Κωνσταντίνος τον διαδέχθηκε ως λογοθέτης του Δρόμου για δύο έτη· αντικαταστάθηκε από τον Νικήτα Χωνιάτη.[5]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε τέκνο:

  • Δημήτριος, έγινε Μεσάζων (Πρωθυπουργός) όταν η έδρα της Αυτοκρατορίας μεταφέρθηκε στη Νίκαια. Γιος του ήταν ο:
    • Κωνσταντίνος, σεβαστοκράτωρ.[2]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. 2,0 2,1 2,2 Kazhdan 1991, σελ. 2096.
  3. Brand 1968, σελίδες 66, 99.
  4. Brand 1968, σελίδες 121–122.
  5. Brand 1968, σελίδες 142–143.