Κράουν Χολ (Σικάγο)
Συντεταγμένες: 41°50′2″N 87°37′37″W / 41.83389°N 87.62694°W
| Κράουν Χολ (Σικάγο) | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | πανεπιστημιακό κτίριο |
| Αρχιτεκτονική | μοντέρνα αρχιτεκτονική |
| Διεύθυνση | 3360 South State Street, Chicago, Illinois 60616 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°50′1″N 87°37′38″W |
| Διοικητική υπαγωγή | Σικάγο[1] |
| Τοποθεσία | Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Ιλινόι |
| Χώρα | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1956 |
| Αρχιτέκτονας | Λούντβιχ Μις φαν ντερ Ρόε |
| Προστασία | Εθνικό Ιστορικό Τοπόσημο (από 2001)[2], Chicago Landmark (από 1997)[3] και διατηρητέο (ΗΠΑ) (από 2001)[4] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Κράουν Χολ, είναι κτίριο και ιστορικό μνημείο στο Σικάγο των ΗΠΑ. Σχεδιασμένο από τον Γερμανοαμερικανό μοντερνιστή αρχιτέκτονα Λούντβιχ Μις φαν ντερ Ρόε, το κτίριο αυτό στεγάζει το τμήμα Αρχιτεκτονικής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου του Ιλινόις στο Σικάγο.
Ιστορικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν κτιστεί το κτίριο που στέγαζε το Κράουν Χολ, στη θέση του βρισκόταν ένα συγκρότημα πολυκατοικιών (Mecca Flats). Αρχικά χτίστηκε ως ξενοδοχείο για να στεγάσει τους επισκέπτες της Παγκόσμιας Έκθεσης του Κολόμβου (για τα 400 χρόνια του ταξιδιού του Κολόμβου), αλλά μετά την ολοκλήρωση της έκθεσης, τα δωμάτια του ξενοδοχείου μετετράπησαν σε διαμερίσματα. Αυτά τα διαμερίσματα έγιναν η κατοικία για πολλούς Αφροαμερικανούς της μεσαίας τάξης.[5] Το τεχνολογικό ινστιτούτο του Ιλινόι αγόρασε το κτίριο το 1941 και το κατεδάφισε το 1952, μετά από μια δεκαετή δικαστική διαμάχη με τους κατοίκους που είχαν ως στόχο να αποτρέψουν την καταστροφή του και τον εκτοπισμό τους.
Ο φαν ντερ Ρόε σχεδίασε δεκάδες κτίρια για τις ανάγκες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Ιλινόι. Οι περισσότερες από αυτές τις κατασκευές χρησιμοποιούν συστήματα πλήρωσης από τούβλα και γυαλί, τα οποία είναι τοποθετημένα μέσα σε ένα μεταλλικό σκελετό.
Το Κράουν Χολ, που πολλοί θεωρούν ότι είναι ένα από τα αριστουργήματα του φαν ντερ Ρόε, ολοκληρώθηκε το 1956 και είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του αρχιτεκτονικού ρεύματος του μοντερνισμού του 20ού αιώνα. Το Κράουν Χολ θεωρείται αρχιτεκτονικά σημαντικό επειδή ο φαν ντερ Ρόε εξέλιξε το βασικό αρχιτεκτονικό στυλ που συνδύαζε το ατσάλι και το γυαλί. Ένα βασικό πλεονέκτημα του συνδυασμού ατσαλιού και γυαλιού είναι ότι δεν υπήρχε λόγος να υπάρχουν υποστηρικτικές κολώνες μέσα στο εσωτερικό του κτιρίου, ανοίγοντας επιπλέον χώρο στο εσωτερικό του. Συνήθως, τα παλαιότερα κτίρια που φτιάχνονταν πριν το 1956 είχαν εσωτερικές κολώνες για τη στήριξη της οροφής, σε αντίθεση με το Κράουν Χολ. Κατά το σχεδιασμό του Κράουν Χολ, ο Μις έμεινε πιστός στα διάσημα λόγια του, "το λιγότερο είναι περισσότερο" και θεωρούσε ότι ο όλος σχεδιασμός του κτιρίου αποτελεί την καλύτερη απόδειξη στη παραπάνω δέσμευση του.[6]Την εποχή που χτίστηκε το Κράουν Χολ, η ιδέα της οικοδόμησης μιας μεγάλης και ενιαίας αίθουσας για τους 300 φοιτητές των σχολών της αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας ήταν ιδιαίτερα λειτουργική. Ο στόχος αυτής της κίνησης ήταν ώστε οι φοιτητές να μην απομονώνονται από τους υπόλοιπους που ήταν πιο μπροστά ή πιο πίσω στα μαθήματα. Παρόλα αυτά, λίγο μετά την κατασκευή του Κράουν Χολ, οι αρχιτέκτονες άρχισαν να αμφισβητούν τη σημασία του έργου του Μις. Πολλοί αρχιτέκτονες απεικόνισαν το Κράουν Χολ ως "ένα κτίριο που γλιστρά κάτω από τα κύματα της λίμνης Μίσιγκαν με κατεύθυνση έναν βρεγμένο τάφο". Αλλά μετά από μερικά χρόνια, οι απόψεις μετεβλήθησαν υπέρ της άποψης ότι το κτίριο είχε αρχιτεκτονική σημασία.
Ο Μις κάποτε περιέγραψε τη δημιουργία του ως «σχεδόν τίποτα». Λόγο του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και της συνακόλουθης οικονομικής κρίσης η οικοδομική δραστηριότητα στις ΗΠΑ μειώθηκε. Σε αυτό το διάστημα ο Μις, ο οποίος δίδασκε στην σχολή αρχιτεκτονικής του ινστιτούτου τεχνολογίας του Ιλινόι από τότε που έφυγε από την ναζιστική Γερμανία για πολιτικούς λόγους, αναδιοργάνωσε το πρόγραμμα σπουδών στο τμήμα αρχιτεκτονικής που ηγούντο δίνοντας έμφαση στο μινιμαλισμό και στην έμφαση στη χρήση μόνο των απαραίτητων στοιχείων, μια προσέγγιση με την οποία διαφωνούσαν οι καθηγητές στις περισσότερες αρχιτεκτονικές σχολές της Αμερικής εκείνη την εποχή.
Ευρισκόμενο σε κεντρική τοποθεσία εντός της πανεπιστημιούπολης του ινστιτούτου τεχνολογίας του Ιλινόι, τρια χιλιόμετρα νότια του κέντρου του Σικάγου, το κτίριο στεγάζει τη σχολή αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας και σχεδιασμού του ινστιτούτου. Είναι διώροφο κτίριο. Έχει ορθογώνιο σχήμα, με πλάτος 67 επί 36.5 μέτρα. Το ύψος του κτιρίου είναι 5.4 μέτρα. Τα θεμέλια στηρίζονται από οπλισμένο σκυρόδεμα και είναι ανεξάρτητα από την ανωδομή. Ο πάνω όροφος καταλαμβάνει σχεδόν το 50% της συνολικής επιφάνειας του κτιρίου, και περιλαμβάνει μια μεγάλη αίθουσα διδασκαλίας.
Στις 27 Μαρτίου 2012, στα 126α γενέθλια του Μις φαν ντερ Ρόε, η Google τίμησε τον ίδιο και τα επιτεύγματα του με ένα ντουντλ που έδειχνε το κτίριο Κράουν Χολ.[7]
Ιστορική σημασία και ανακαίνιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κράουν Χολ απέκτησε καθεστώς ιστορικού μνημείου του Σικάγο το 1997 και καθεστώς ιστορικού μνημείου των Ηνωμένων Πολιτειών το 2001. Ο υπόλοιπος χώρος της κεντρικής πανεπιστημιούπολης του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Ιλινόι εντάχθηκε στο εθνικό μητρώο μνημείων ιστορικού ενδιαφέροντος το 2005.[8]
Τον Αύγουστο του 2005, ολοκληρώθηκε μια σημαντική ανακαίνιση του κτιρίου, την οποία ανέλαβε η Krueck and Sexton Architects. Η ανακαίνιση του 2005 προσέφερε στο κτίριο την απαραίτητη συντήρηση που είχε στερηθεί εδώ και χρόνια, βελτίωσε την προσβασιμότητα και τη λειτουργικότητά του, ενώ μείωσε τις εκπομπές ρύπων και την κατανάλωση ενέργειας του κτιρίου. Επίσης, μετά την ανακαίνιση, η εμφάνιση του κτιρίου ήταν πιο κοντά στην αρχική του εμφάνιση όπως ήταν το 1956. Επίσης το κτίριο βάφηκε εκ νέου με ένα μαύρο επίστρωμα ουρεθάνης Tnemec χωρίς μόλυβδο, ενώ πριν ήταν βαμμένο με "γραφίτη του Ντιτρόιτ", μια βαφή που περιείχε μόλυβδο. Τα παλιά υαλοστάσια αντικαταστάθηκαν πλήρως από υαλοπίνακες και στοπ που πληρούν τις τρέχουσες απαιτήσεις του δράσεων ανέμου (που είναι σημαντικότατες για την μορφή και την διαστασιολόγηση των τεχνικών έργων). Στα κάτω υαλοστάσια τοποθετήθηκε αληθινό γυαλί με αμμοβολή. Αντικαταστάθηκε ολόκληρη η πλακόστρωτη με τραβερτίνες στην νότια βεράντα. Τα εσωτερικά ξύλινα χωρίσματα και τα ντουλάπια αποθήκευσης ανακαινίστηκαν και επανατοποθετήθηκαν. Τέλος, προστέθηκε ηλεκτρική καλωδίωση και καλώδια Ethernet στον κύριο όροφο και αποκαταστάθηκαν οι αεραγωγοί.[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 2091. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ www
.nps .gov /subjects /nationalhistoriclandmarks /list-of-nhls-by-state .htm #onthisPage-13. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020. - ↑ webapps1
.chicago .gov /landmarksweb /web /landmarkdetails .htm?lanId=1284&counter=76. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020. - ↑ (Αγγλικά) National Register of Historic Places. 01001049. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «National Register Information System». National Register Information System. 9 Ιουλίου 2010.
- ↑ WHITMAN, ALDEN (9 Ιουλίου 2014). «Mies van der Rohe Dies at 83; Leader of Modern Architecture». New York Times.
- ↑ Cavna, Michael (27 Μαρτίου 2012). «LUDWIG MIES VAN DER ROHE: Google Doodle celebrates German architect's crowning achievement». The Washington Post.
- ↑ D. Thompson, Eric (Οκτώβριος 2000). «National Historic Landmark Nomination: S.R. Crown Hall». National Park Service and Accompanying 24 photos, exterior and interior, from during construction until 2001.
- ↑ Hart, Sara (Ιούνιος 2001). «The Perils of Restoring "Less Is More"». Architectural Record. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2023.