Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Κεφαλονιά

{{Νησί
| όνομα                       =Κεφαλονιά
| τοπωνύμιο                   =
| εικόνα                      =Kephalonia.png
| χάρτης                      =GR_Kefalonia.PNG 
| συντεταγμένες               ={{coord|38.2122|20.5334|type:isle|format=dms|display=inline,title}}
| αρχιπέλαγος                 =[[Ιόνιο Πέλαγος]]
| σύμπλεγμα                   =[[Επτάνησα]]
| έκταση                      =773
| υψηλότερη_κορυφή            =Μέγας Σωρός
| υψόμετρο                    =1628
| χώρες                       ={{GRE}} 
| όνομαδιαίρεσης1             =Περιφέρεια
| διαίρεση1                   =[[Περιφέρεια Ιονίων Νήσων]]
| όνομαδιαίρεσης2             =Νομός
| διαίρεση2                   =[[Νομός Κεφαλληνίας|Κεφαλληνίας]]
| όνομαδιαίρεσης3             =Πρωτεύουσα 
| διαίρεση3                   =[[Αργοστόλι]] 
| πληθυσμός                   =36.064
| ημ.απογραφής                =2021 
| πυκνότητα                   =47
| εθνικότητες                 = 
| ιστότοπος                   = [http://www.kefallonia.gov.gr www.kefallonia.gov.gr]
}}
Η '''Κεφαλονιά''', ή αλλιώς '''Κεφαλληνία''', είναι νησί του [[Ιόνιο πέλαγος|Ιονίου πελάγους]] κι ανήκει στα [[Επτάνησα]]. Επισήμως, κυρίως στη διοίκηση, αναφέρεται με τον αρχαιότερο τύπο «Κεφαλληνία»<ref>{{Cite web|url=https://kefalonia-tours.gr/category/kefalonia-2/mythologia/|title=Μυθολογία|ημερομηνία=|website=Kefalonia Tours|accessdate=2022-05-04|archive-date=2022-01-18|archive-url=https://web.archive.org/web/20220118220744/https://kefalonia-tours.gr/category/kefalonia-2/mythologia/|url-status=}}</ref>. Είναι το έκτο μεγαλύτερο σε έκταση νησί στην Ελλάδα μετά την [[Κρήτη]], την [[Εύβοια]], τη [[Λέσβος|Λέσβο]], τη [[Ρόδος|Ρόδο]] και τη [[Χίος|Χίο]] καθώς και το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου Πελάγους.

Εικάζεται ότι το νησί '''Μελίτη''' που αναφέρεται στις [[Πράξεις των Αποστόλων]] 28:1, είναι η Κεφαλονιά.<ref>{{Cite book
|    author = Heinz Warnecke; Thomas Schirrmacher 
|     title = Paulus im Sturm. Über den Schiffbruch der Exegese und die Rettung des Apostels auf Kephallenia 
| publisher = VTR 
|  location = Nürnberg 
|      year = 2000
|     pages = 183
|  language = Γερμανικά
|      isbn = 3-933372-29-1 
}}</ref><ref>{{cite journal|first=Heinz|last=Warnecke|title=Strandete der Apostel Paulus auf Malta oder in Westgriechenland?|journal=θεολογια, Τριμηνιαια Εκδοση της Ιερας Σζνοδου της Εκκλησιας της Ελλαδος |volume=88 |issue=2 |year=2017 |pages=69-158}}</ref>

== Γεωγραφία ==

Η Κεφαλονιά (Κεφαλληνία) είναι το μεγαλύτερο και πιο ορεινό [[νησί]] των [[Επτάνησα|Επτανήσων]] και το τρίτο σε πληθυσμό μετά την Κέρκυρα και τη Ζάκυνθο. Βρίσκεται απέναντι από την είσοδο του [[Πατραϊκός Κόλπος|Πατραϊκού Κόλπου]], βόρεια της [[Ζάκυνθος|Ζακύνθου]], νότια της [[Λευκάδα]]ς και δυτικά της [[Ιθάκη]]ς.

Το νησί έχει έκταση περίπου 773 τ.χλμ. και σε αυτό κατοικούν 36.064 άνθρωποι. Μεγάλο μέρος της έκτασης του καταλαμβάνει η οροσειρά [[Αίνος (Κεφαλονιά)|Αίνος]] χαρακτηρισμένη ως [[Εθνικός δρυμός]]<ref>http://www.foreasainou.gr/ {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160722210531/http://www.foreasainou.gr/ |date=2016-07-22 }} Επίσημος ιστότοπος του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου</ref> με σημαντικότερες κορυφές τις ''Μέγας Σωρός'' (1.628 μ.), ''Αγία Δυνατή'' (1.131 μ.), ''Ευμορφία'' (1.043 μ.) και ''Κόκκινη Ράχη'' (1.078 μ.) Ο Αίνος είναι από τα όρη με τις πλέον έκτακτες καιρικές συνθήκες, δεχόμενο πρώτο στην Ελλάδα τα χαμηλά βαρομετρικά που έρχονται από Δυσμάς. Είναι διάσημος για τη μοναδική στον Κόσμο "[[Κεφαλληνιακή ελάτη|Κεφαλληνιακή Μαύρη Ελάτη]]" και γι<nowiki>' αυτό ονομάζεται ''Monte Nero''</nowiki> (Μαύρο Βουνό) και για τις αγέλες των αγρίων μικρόσωμων αλόγων του της φυλής «Equus caballus». Οι σημαντικότερες πεδιάδες είναι αυτές της Κραναίας, της χερσονήσου Παλικής, του Αρακλείου και της Σάμης.

Οι ακτές της Κεφαλονιάς σχηματίζουν πολλούς κόλπους και ακρωτήρια. Σπουδαιότεροι κόλποι είναι της Σάμης, του Μύρτου, του Λουρδά, του Αθέρα, του Φισκάρδου, του Λιβαδιού, του [[Αργοστόλι|Αργοστολίου]] γνωστός και ως [[Κούταβος|Κουτάβου]]. Κυριότερα ακρωτήρια είναι (αρχίζοντας από το νότο και προχωρώντας με ανατολική κατεύθυνση) η Μούντα, η Κάπρος, το Σαρακήνικο, ο Μύτικας, το Κεντρί, το βορεινό Δαφνούδι, στα βορειοδυτικά ο Αθέρας, στα δυτικά τα Ορθολίθια, η Σκίζα και ο Γερόγομπος και νοτιότερα το Ακρωτήρι και η Αγία Πελαγία, ο Λιάκας, ο Καστανάς κ.ά. Οι ακτές είναι γενικά βραχώδεις και απότομες προς το [[Ιόνιο πέλαγος|Ιόνιο]], ενώ έχουν ηπιότερους σχηματισμούς προς την ανατολική πλευρά.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα [[Σπήλαιο|σπήλαια]] του νησιού που στην πλειοψηφία τους βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Σάμης, όπως το διάσημο λιμνοσπήλαιο [[Μελισσάνη]], η Ζερβάτη και οι Άγιοι Θεόδωροι στον Καραβόμυλο, το Αγκαλάκι, το Χιριδόνι και ο Σωτήρας στα Πουλάτα, η Δρογκαράτη στα Χαλιωτάτα με τους εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες στην οποία μάλιστα διοργανώνονται κατά καιρούς και συναυλίες κ.α.

Η παραλία [[Μύρτος Κεφαλονιάς|Μύρτος]] στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού έχει ψηφιστεί 11 φορές ως η καλύτερη ελληνική θάλασσα σύμφωνα με την ετήσια ψηφοφορία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ<ref>[http://cityguides.kavalanet.gr/myrtos.html Κεφαλονιά-Μύρτος] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120617134220/http://cityguides.kavalanet.gr/myrtos.html |date=2012-06-17 }} cityguides. Ανακτήθηκε 7 Μαΐου 2012</ref>. Στη Σάμη ιδιαίτερα εντυπωσιακή και δημοφιλής είναι η παραλία Αντίσαμος, αλλά και η παραλία Κουτσουπιά, η πρόσβαση στην οποία γίνεται με σκάφος ή μέσω μονοπατιού. Στη δυτική πλευρά του νησιού και συγκεκριμένα στην [[Παλική]] μπορεί κανείς να επισκεφθεί τις παραλίες των [[Πετανοί|Πετανών]], Λέπεδα, Ξι και Πλατιά Άμμος. Πέριξ της πόλης του Αργοστολίου και στην περιοχή της Λειβαθούς υπάρχει πλήθος παραλιών με άμμο, όπως οι πολυσύχναστες Πλατύς και ο Μακρύς Γιαλός και ανατολικότερα οι παραλίες του Λουρδά και της Σκάλας.

Αρκετές σεισμικές δονήσεις πλήττουν την περιοχή κάθε χρόνο. Το [[1953]] ένας τρομερός σεισμός σχεδόν κατέστρεψε το νησί, αφήνοντας «όρθιο» μόνο το βορειότερο μέρος της νήσου, τη [[Έρισσος|χερσόνησο της Ερίσσου]], όπου βρίσκεται ο παραδοσιακός οικισμός του [[Φισκάρδο]]υ.

==Ιστορία==
[[Αρχείο:I Chefalonia - Buondelmonti Cristoforo - 1420.jpg|thumb|Χάρτης της Κεφαλονιάς, [[Κριστόφορο Μπουοντελμόντι]], 1420]]

===Θεωρίες για την ονομασία===

Υπάρχουν στοιχεία ότι η Κεφαλονιά κατοικείται από την παλαιολιθική εποχή <ref>Καββαδίας, Γ.Β. 1984, «Παλαιολιθική Κεφαλονιά. Ο Πολιτισμός του Φισκάρδου», Αθήνα</ref>. Οι πρώτοι γνωστοί κάτοικοι ήταν [[Λέλεγες]],<ref name="dieinselkephall00biedgoog">{{Cite book
|    editor = Georg Biedermann
|     title = Die Insel Kephallenia im Altertum
| publisher = Akademische Bchdruckerei von F. Straub
|  location = Μόναχο
|      year = 1887
|     pages = 
|  language = Γερμανικά
|  origyear = 
|       url = http://www.archive.org/details/dieinselkephall00biedgoog
|accessdate = 18 Μαρτίου 2010
}}</ref> οι οποίοι κατοίκησαν το νησί προφανώς την εποχή του 15ου αι. π.Χ.,<ref name="dieinselkephall00biedgoog"/> φέρνοντας μαζί τους τη λατρεία του [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνα]].<ref name="dieinselkephall00biedgoog"/> Την [[εποχή του χαλκού]], ένας άλλος αρχαίος Ελληνικός λαός, οι [[Ταφίοι]] ή [[Τηλεβόες]] είχαν εγκατασταθεί στην γύρω θάλασσα, και κατοικούσαν στο νησί, ή διατηρούσαν εμπορική βάση στο νησί και συναλλάσσονταν στενά με τους κατοίκους του νησιού.<ref name="dieinselkephall00biedgoog"/>

Η ορθή ονομασία της νήσου είναι ''"Κεφαλληνία"'' προερχόμενη από τους αρχαίους ορεσίβιους κατοίκους της, τους Ομηρικούς ''"Κεφαλλήνες"'' (Δωριστί ''"Κεφαλλάνες"'') και όχι ''"Κεφαλονία-Κεφαλονιά"'' από τον μυθικό ήρωα της Αττικής τον Κέφαλο, που κατά τους Αθηναίους υποτίθεται πως κατέλαβε τη νήσο και της έδωσε το όνομά του.
Η Αθηναϊκή εκδοχή για το όνομα ''"Κεφαλονιά"'' σχετίζεται με τον μυθικό ήρωα Κέφαλο που βοήθησε τον Αμφιτρύωνα από τις [[Μυκήνες]] στον πόλεμο εναντίον των [[Τηλεβοΐδες νήσοι|Τηλεβοΐδων νήσων]] και των [[Ταφίοι|Ταφίων]].<ref>Robert L. Fowler, 'The myth of Kephalos as aition of rain-magic' (Pherekydes FrGHist 3F34), in Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 97 (1993), pp. 29–42</ref> Ο [[Αμφιτρύωνας]] του έδωσε δώρο τη νήσο Σάμη που έμεινε γνωστή σαν Κεφαλονιά.
Την πρόταση αυτή σύμφωνα με τους ορεσίβιους κατοίκους διέδωσαν εντέχνως οι αποικιοκράτες Αθηναίοι προκειμένου να αποκτήσουν δικαιώματα επί της νήσου. Κατά την αρχαιότητα άκμασαν τέσσερις πόλεις, οι οποίες ήταν ανεξάρτητα κράτη: η [[Κράνη]], οι [[Πρόννοι]], η [[Σάμη]] και η [[Πάλη (αρχαία πόλη)|Πάλη]].

===Ομηρικά έπη===

Η Κεφαλονιά έχει προταθεί σαν η πιθανότερη πατρίδα του Ομηρικού [[Οδυσσέας|Οδυσσέα]] αντί για τη γειτονική [[Ιθάκη]]. Ο Ρομπέρ Μπίττλεστον στο έργο του ''"Οδυσσέας Λυόμενος"'' προτείνει ότι η χερσόνησος της Κεφαλονιάς [[Παλική]] την [[Εποχή του Ορείχαλκου]] ήταν νησί και μάλλον πρόκειται για την Ομηρική Ιθάκη. Μια ομάδα ξεκίνησε τις εργασίες το καλοκαίρι του 2007 και εργάστηκε τρία χρόνια για να εξετάσει το ενδεχόμενο.<ref>Gatopoulos, Derek (March 27, 2007). "Engineers to Help Find Homer's Ithaca"</ref> 
Στα Ομηρικά κείμενα δεν εμφανίζεται το όνομα της νήσου με τη σημερινή του μορφή αλλά με άλλες ονομασίες όπως Δουλίχιον, Σάμος ή Σάμη. Σε αυτή τη μορφή διατηρείται το όνομα μίας εκ των μεγάλων πόλεων της νήσου από την αρχαιότητα έως σήμερα. Ο [[Όμηρος]] αναφέρει σαφέστατα ότι ο λαός τον οποίο ηγείται ο [[Οδυσσέας]] ονομαζόταν Κεφαλλήνες.<ref>Ιλιάδος Ραψωδία Β, στ. 631 κ.εξ. όπου " Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους, οἵ ῥ᾽ Ἰθάκην εἶχον καὶ Νήριτον εἰνοσίφυλλον καὶ Κροκύλει᾽ ἐνέμοντο καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν, οἵ τε Ζάκυνθον ἔχον ἠδ᾽ οἳ Σάμον ἀμφενέμοντο, οἵ τ᾽ ἤπειρον ἔχον ἠδ᾽ ἀντιπέραι᾽ ἐνέμοντο·</ref>.
Τα δύο "λ" τα χρησιμοποίησε ο Όμηρος χάριν ευφωνίας του μέτρου του δεκαπεντασύλλαβου, όπου το σύμφωνο "λ" στους "Κεφαλλήνες", είχε κάποιαν μεγαλύτερα διάρκεια κατά την εκφώνησή του ακριβώς όπως συμβαίνει και με τη λέξη "Έλληνες". 
Η Κεφαλονιά σχετίζεται επίσης με τη Θεά [[Βριτόμαρτις]] σαν η τοποθεσία που ''"δέχτηκε θείες τιμές από τους κατοίκους με το όνομα [[Λάφρια]]"''.

===Μεσαίωνας===

Το νησί κατακτήθηκε από τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]] και κατά το μεσαίωνα αποτέλεσε τμήμα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]].
Τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] το νησί ανήκε μέχρι το 1185 στο [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινό]] [[Θέμα Κεφαλληνίας]] μαζί με τα υπόλοιπα Επτάνησα.<ref>Harrison, Dr. David (December 2013). "The Hidden Mysteries of Kefalonia; Crusaders, Byzantium and Venetians"</ref>

===Η Παλατινή Κομητεία της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου===
[[File:County_palatine_of_Cephalonia_and_Zakynthos.JPG|thumb|right|200px|Η [[Παλατινή Κομητεία της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου|Παλατινή Κομητεία της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου]].]]
Η [[Παλατινή Κομητεία της Κεφαλλονιάς και της Ζακύνθου|Παλατινή Κομητεία της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου]] την περίοδο (1185 - 1479) ήταν επαρχία του [[Βασίλειο της Σικελίας|Βασιλείου της Σικελίας]]. Ο τίτλος του ''"Κόμη"'' δόθηκε για πρώτη φορά στον [[Μαργαριτόνε]] του [[Μπρίντιζι]] που πήρε σαν δώρο την Κεφαλονιά και τη Ζάκυνθο από τον [[Γουλιέλμος Β΄ της Σικελίας|Γουλιέλμο Β΄ της Σικελίας]] (1185) για τις υπηρεσίες που του είχε προσφέρει.<ref>http://www.hri.org/infoxenios/english/ionian/zakynthos/history.html</ref> Οι κυβερνήτες της Παλατινής Κομητείας μετά τον [[Μαργαριτόνε]] (1185 - 1195) ήταν:

*[[Οικογένεια Ορσίνι]] (1195-1325)
*[[Ματθαίος Α΄ Ορσίνι]] (1195-1238)
*[[Ματθαίος Β΄ Ορσίνι]] (1238-1259)
*[[Ριχάρδος Α΄ Ορσίνι]] (1259-1304)
*[[Ιωάννης Α΄ Ορσίνι]]	(1304-1317)
*[[Νικόλαος Ορσίνι]] (1317-1323)
*[[Ιωάννης Β΄ Ορσίνι]] (1323-1325)
*[[Οίκος των Καπετιδών-Ανζού]] (1325-1357)
*[[Ιωάννης της Γραβίνας]] (1325-1336)
*[[Ροβέρτος του Τάραντα]] (1336-1357)
*[[Οίκος των Τόκκων]] (1357-1479)
*[[Λεονάρδος Α΄ Τόκκος]] (1357-1376)
*[[Κάρολος Α΄ Τόκκος]]	(1376-1429)
*[[Κάρολος Β΄ Τόκκος]] (1429-1448)
*[[Λεονάρδος Γ΄ Τόκκος]] (1448-1479)
*[[Αντώνιος Τόκκος]] (1482-1483)

Η Οικογένεια Τόκκο χρησιμοποίησε την Παλατινή Κομητεία σαν βάση για την κατάκτηση περιοχών της ηπειρωτικής Ελλάδας, κατέλαβαν (1411) το [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]]. Η προέλαση των [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανών]] στα δυτικά συρρίκνωσε σταδιακά την κυριαρχία τους, οι Οθωμανοί κατέλαβαν το Δεσποτάτο και περιόρισαν τους Τόκκο στη νησιώτικη Παλατιανή κομητεία. Οι Τόκκο διατήρησαν την Παλατινή Κομητεία μέχρι την κατάληψη της από τους Οθωμανούς και τη [[Δημοκρατία της Βενετίας]] που μοίρασαν τα νησιά σύμφωνα με τη [[Συνθήκη Κωνσταντινούπολης (1479)|Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης]] (1479).<ref>[[Ντίνος Κονόμος]], ''Ζάκυνθος, Πεντακόσια χρόνια (1478-1978), τόμος τρίτος: Πολιτική Ιστορία (τεύχος Α', 1478 – 1800)'', σελ. 24-25.</ref> Η [[Ζάκυνθος]] πέρασε ολόκληρη στη [[Δημοκρατία της Βενετίας]] και η Κεφαλονιά μοιράστηκε ανάμεσα στους Βενετούς και τους Οθωμανούς.<ref name="Chisholm, Hugh 1911">Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Cephalonia". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.</ref>

===Ενετική Κεφαλονιά===

[[File:Kefalonia Fae043.jpg|thumb|right|250px|Το [[Κάστρο της Άσσου Κεφαλονιάς]].]]
Το νησί κατακτήθηκε από τη [[Δημοκρατία της Βενετίας]] (1500), ήταν μια σπάνια επιτυχία της Δημοκρατίας στον [[Δεύτερος Βενετοτουρκικός πόλεμος|Δεύτερο Βενετοτουρκικό Πόλεμο]] στον οποίο είχε ηττηθεί από τους Οθωμανούς.<ref name="Chisholm, Hugh 1911"/> Από τότε μέχρι την πτώση της Δημοκρατίας (1797) η Κεφαλονιά ανήκε στο [[Κράτος της Θάλασσας]] με τα υπόλοιπα [[Επτάνησα]], τελευταία κατάκτηση της Βενετίας από τους Τούρκους ήταν η [[Λευκάδα]] (1684). Η φιλελεύθερη κατάσταση που επικρατούσε στο νησί στη Βενετοκρατία οδήγησε τον Βενετό κυβερνήτη Μαρκαντόνιο Τζουστινιάν (1516–1571) να τυπώσει Εβραϊκά βιβλία που έκανε εξαγωγή τους σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. 
Οι Βενετοί οικοδόμησαν το [[Κάστρο της Άσσου Κεφαλονιάς]] (1593 - 1596) με σχέδια του Βενετού μηχανικού Μαρίνου Γκεντιλίνη που εγκαταστάθηκε στην Κεφαλονιά, παντρεύτηκε Ελληνίδα και καταγράφηκε στη [[Χρυσή Βίβλος|Χρυσή Βίβλο]]. Οι απόγονοι του είναι σήμερα Κεφαλονίτες με το επώνυμο Γκεντιλίνης.<ref>{{Cite web |url=http://www.gentilini.gr/about_us_en.html |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2019-01-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20170225131323/http://gentilini.gr/about_us_en.html |archivedate=2017-02-25 |url-status=dead }}</ref> Το κάστρο έχει θέα στον όρμο της Αγίας Κυριακής στα βορειοδυτικά του νησιού, βόρεια από την [[Παλική]], κατασκευάστηκε με στόχο να υπερασπιστεί το νησί από τους πειρατές και τις ναυτικές επιδρομές.<ref>https://books.google.gr/books?id=80Pg-LVkTVMC&pg=PA435&dq=assos+castle&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiq4qGm5_rOAhXMaRQKHUHOAn44ChDoAQgsMAE#v=onepage&q=assos%2520castle&f=false</ref> Το κάστρο ήταν η πρωτεύουσα της βόρειας Κεφαλονιάς αλλά μετά την κατάκτηση της Λευκάδας (1684) οι Οθωμανικές επιδρομές ελαττώθηκαν, έχασε τη στρατηγική του σημασία και οι Βενετοί έκτισαν νέα πρωτεύουσα για ολόκληρο το νησί το Αργοστόλι.

Με την έκρηξη της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης του 1821]] μεταφέρθηκαν στο κάστρο 7.000 κάτοικοι από το [[Σούλι Θεσπρωτίας]]. Μετά τους φονικούς [[Σεισμοί του Ιονίου το 1953|Σεισμούς του 1953]] οι λιγοστοί κάτοικοι εγκατέλειψαν το κάστρο, σήμερα διατηρείται μόνο σαν τουριστικός προορισμός.
Από τον 16ο μέχρι τον 18ο αιώνα η Κεφαλονιά και η Ζάκυνθος ήταν οι μεγαλύτεροι τόποι εξαγωγής φραγκοστάφυλλου στον κόσμο και κατείχε έναν μεγάλο στόλο πλοίων με αφετηρία το ναυπηγείο του Ντάνζιγκ. Οι πόλεις και τα χωριά ήταν κτισμένα πάνω σε λόφους για να προστατεύσουν τους κατοίκους από τους πειρατές που είχαν ρημάξει εκείνη την εποχή στη Μεσόγειο. Η [[Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο]] (1797) παραχώρησε τα Επτάνησα στη [[Γαλλία]] αμέσως μετά τη διάλυση της Δημοκρατίας από τους Γάλλους.

===Κατάκτηση από τους Βρετανούς===

Όταν κατακτήθηκαν τα Επτάνησα από τους Γάλλους (1797) η Κεφαλονιά έγινε τμήμα του Γαλλικού Διαμερίσματος της Ιθάκης. Την επόμενη χρονιά (1798) η Γαλλία πιέστηκε να παραδώσει τα Επτάνησα σε έναν Οθωμανό-Ρωσικό στρατό, δημιουργήθηκε η [[Επτάνησος Πολιτεία]] που την κυβερνούσε επίσημα η Τουρκία αλλά την πραγματική εξουσία είχαν οι Ρώσοι. Με τη [[Συνθήκη του Τιλσίτ]] τα Επτάνησα παραχωρήθηκαν ξανά στη Γαλλία που έμειναν υπό τον έλεγχο της μια διετία (1807 - 1809).

Η [[Μεγάλη Βρετανία]] κατέκτησε τα Επτάνησα από τον [[Ναπολέων Α΄|Ναπολέοντα Α']], τον Σεπτέμβριο του 1809 η Βρετανική σημαία τοποθετήθηκε πάνω από το κάστρο της Ζακύνθου, ακολούθησε η υποταγή της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης και η εγκατάσταση Βρετανού κυβερνήτη. Ο διάσημος Ελβετός μηχανικός Σαρλ Ντε Μποσέ έγινε επαρχιακός κυβερνήτης (1810 - 1814). Οι Βρετανοί έκαναν νέα μεγαλύτερα δημόσια έργα όπως η [[Γέφυρα Ντε Μποσέ]] (ή "Δεβοσέτου")η μεγαλύτερη λίθινη γέφυρα πάνω από θάλασσα στον κόσμο συνολικού μήκους 689,9 μέτρων. Η γέφυρα συνδέει το [[Αργοστόλι]] με το βόρειο τμήμα του νησιού, διαχωρίζει τη λιμνοθάλασσα του [[Κούταβος|Κουταβού]] από τον κόλπο, το έργο σχεδίασε ο ίδιος ο κυβερνήτης Σαρλ Ντε Μποσέ.

===Ηνωμένο Κράτος των Ιονίων Νήσων===

Τα Επτάνησα έγιναν με τη ''"Συνθήκη των Παρισίων"'' τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου (5 Νοεμβρίου 1815) σαν [[Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων]] και η έδρα του Ύπατου Αρμοστή Ιονίων Νήσων.<ref>One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Gardner, Ernest Arthur; Caspari, Maximillian Otto Bismark (1911). "Corfu". In Chisholm, Hugh. Encyclop?dia Britannica. 7 (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 145–146.</ref>
Τα επόμενα χρόνια δημιουργήθηκαν επαναστατικές ομάδες με αρχικό στόχο να προσφέρει βοήθεια στους υπόλοιπους Έλληνες στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]] αλλά στράφηκε σποραδικά και εναντίον των Βρετανών που κυβερνούσαν τα Επτάνησα. Η αντίσταση αυξήθηκε σημαντικά (1848) με πολλές αψιμαχίες στο Αργοστόλι και στο Ληξούρι που οδήγησαν τους Βρετανούς στην απόφαση να περιορίσουν την ελευθερία του Τύπου και να καταργήσουν τη [[Χρυσή Βίβλος|Χρυσή Βίβλο]]. Η Ένωση με την Ελλάδα ήταν ο βασικός στόχος των γηγενών κατοίκων και οι αψιμαχίες εντάθηκαν μετά το 1850.

Η Δεύτερη Εθνική Συνέλευση στην Αθήνα εξέλεξε βασιλιά των Ελλήνων τον πρίγκιπα Γουλιέλμο της Δανίας που στέφθηκε νέος βασιλιάς ως [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας]]. Η [[Μεγάλη Βρετανία]] μετά την απόφαση αυτή έδωσε δώρο στην Ελλάδα τα Επτάνησα επειδή η αδελφή του νέου Έλληνα βασιλιά [[Αλεξάνδρα της Δανίας]] είχε παντρευτεί τον πρίγκιπα [[Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Εδουάρδο της Ουαλίας]], διάδοχο του Αγγλικού θρόνου. Η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Ρωσία υπέγραψαν τη ''"συνθήκη του Λονδίνου"'' (29 Μαρτίου 1864) που κατοχύρωσε τα Επτάνησα ως Ελληνική επαρχία. Ο [[Λόρδος Ύπατος Αρμοστής των Ιονίων Νήσων]] κήρυξε επίσημα την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.<ref>https://web.archive.org/web/20090411090942/http://www.corfuweb.gr/gb-history6.htm</ref>

Οι Βρετανοί Ύπατοι Αρμοστές Ιονίων Νήσων ήταν οι εξής :

*[[Σερ Τζέιμς Κάμπελ, 1ος βαρονέτος]] (1814 - 1816)
*[[Θωμάς Μαίτλαντ]] (1816 - 1823)
*[[Φρέντερικ Άνταμ]] (1823 - 1832)
*[[Αλεξάντερ Τζορτζ Γούντφορντ]] (1832)
*[[Τζωρτζ Νούτζεντ-Γκρενβίλ, 2ος βαρόνος του Νούτζεντ]] (1832 - 1835)
*[[Χάουαρντ Ντάγκλας]] (1835 - 1840)
*[[Τζέιμς Αλεξάντερ Στιούαρτ-Μακένζι]] (1840 - 1843)
*[[Τζων Κολμπόρνε, 2ος βαρόνος του Σέιτον]] (1843 - 1849)
*[[Χένρι Τζορτζ Γουόρντ]] (1849 - 1855)
*[[Τζον Γιανγκ]] (1855 - 1859)
*[[Γουίλιαμ Γκλάντστοουν]] (1859)
*[[Χένρι Νάιτ Στορκς]] (1859 - 1863)
*Κόμης Δημητριος Νικολάου Καρούσος, Πρόεδρος του Κοινοβουλίου (1863 - 1864)

===Νεότερα χρόνια===
[[Αρχείο:Old Valsamata ruins, Kefalonia 09.jpg|μικρογραφία|Ερείπια από τα παλιά Βαλσαμάτα της Κεφαλονιάς. Το χωριό καταστράφηκε από τους καταστροφικούς σεισμούς του Ιονίου του 1953.]]
Κατά τη διάρκεια του [[ΑΠΠ|Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου]] το νησί κατέλαβαν, για μικρό χρονικό διάστημα, οι γαλλικές ναυτικές δυνάμεις. 
Στο [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] καταλήφθηκε αρχικά από τους Ιταλούς, που απέβλεπαν στην ενσωμάτωση της Επτανήσου στην Ιταλία καθιερώνοντας νομισματική και οικονομική ένωση. Με την ιταλική συνθηκολόγηση, το 1943, οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κεφαλονιά και μετά από μεγάλη μάχη με τους 12.000 Ιταλούς στρατιώτες της Μεραρχίας Άκουι ''(Divisione Acqui)'' που επιθυμούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, εκτέλεσαν τους περισσότερους από αυτούς. Στην Κεφαλονιά αναπτύχθηκε ισχυρό κίνημα Αντίστασης από το [[ΕΑΜ]], ενώ κατά την περίοδο του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|Εμφυλίου]] δόθηκαν πολλές μάχες μεταξύ του κυβερνητικού στρατού και των ανταρτών, που δρούσαν στο νησί μέχρι τα τέλη του 1949.

Η Κεφαλονιά πλήγηκε από τους [[Σεισμοί του Ιονίου το 1953|μεγάλους σεισμούς του 1953]], όταν ισοπεδώθηκαν όλα σχεδόν τα οικήματα του νησιού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 1951 η Κεφαλονιά αριθμούσε 47.369 κατοίκους. Στην απογραφή του 1961, την πρώτη μετά τους σεισμούς, ο πληθυσμός είχε μειωθεί κατά σχεδόν 16% φτάνοντας τους 39.793 μόνιμους κατοίκους. Στη δεκαετία που ακολούθησε η εσωτερική μετανάστευση αυξήθηκε, ενώ αρκετοί κάτοικοι από φτωχότερα μέρη της Ελλάδος εγκαταστάθηκαν στο νησί. Σχετικά αργά αναπτύχθηκε ο τουρισμός στο νησί καθώς οι Κεφαλονίτες είχαν έσοδα από τη ναυτιλία, τον παραδοσιακά ανεπτυγμένο πρωτογενή τομέα και το συνάλλαγμα. 
Σήμερα η Κεφαλονιά θεωρείται ως μια από τις πλέον ανεπτυγμένες περιοχές της Ελλάδας με ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν εισοδήματα, ενώ βρίσκεται και στις πρώτες θέσεις πανελληνίως σε αποταμιεύσεις. Σε ότι αφορά στον πληθυσμό του νησιού, βάσει της απογραφής του 2011 ο μόνιμος ανέρχεται πλέον σε 35.801 κατοίκους, ο πραγματικός σε 38.082 και ο νόμιμος σε 37.766. Οι διαφοροποιήσεις έχουν να κάνουν με τη μέθοδο μέτρησης της ΕΛΣΤΑΤ.
[[Αρχείο:Απόστολος Παύλος.jpg|μικρογραφία|Απόστολος Παύλος Πεσσάδας]]

'''<big>Ο Απόστολος Παύλος στην Κεφαλονιά</big>'''

Παλαιότερα υπήρξε πολύς προβληματισμός σχετικά με το πώς εκχριστιανίστηκε η Κεφαλληνία, αφού ή χριστιανική κοινότητά της αναφέρεται ως η μοναδική και αρχαιότερη μεταξύ κεντρικής Ελλάδος και Ιταλίας. Επικρατέστερη άποψη ήταν ότι ο Χριστιανισμός έφθασε εδώ από Κεφαλλήνες εμπόρους. Το 1987 ο Γερμανός ερευνητής Dr. Heinz Warnecke κατέθεσε στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης διδακτορική διατριβή με τον τίτλο «Το πραγματικό ταξίδι στη Ρώμη του Αποστόλου Παύλου» υποστηρίζοντας ότι η Μελίτη των Πράξεων των Αποστόλων, Κεφ. 27,28, δεν είναι η Μάλτα, αλλά η Κεφαλληνία και ότι ο Απ. Παύλος ήταν αυτός που εκχριστιάνισε το νησί. Ακολούθησαν έξι διεθνή επιστημονικά Συνέδρια: 1993, 1996, 1999, 2005, 2009 και 2013, κατά τα οποία τα πάμπολλα και ετερόκλητα στοιχεία, ιστορικά και φυσικά που παρουσιάστηκαν, κατέδειξαν ότι πράγματι η Κεφαλληνία είναι η Μελίτη των Πράξεων και η Πεσσάδα (Ακρωτήριο και Όρμος «Άγιος Σώστης») ο τόπος του ναυαγίου και της διασώσεως του Απ. Παύλου.

Η επιστημονική αυτή θέση κερδίζει συνεχώς έδαφος. Έτσι πολλοί εκδοτικοί οίκοι του εξωτερικού, τόσο προτεσταντικοί όσο και καθολικοί, στις εκδόσεις της Καινής Διαθήκης θεωρούν την Κεφαλληνία αντί της Μάλτας ως τη Μελίτη των Πράξεων.

Στις 17 Αυγούστου 1996 θεμελιώθηκε στην Πεσσάδα ο νέος Ναός του Απ. Παύλου, για να αποτελέσει τη συνέχεια των δύο παλαιοχριστιανικών Ναών που υπήρχαν εκεί προς τιμήν του Αποστόλου και εις ανάμνησιν της εκεί διασώσεως και παραμονής του, και το 1999 στα πλαίσια του Γ΄ επιστημονικού Συνεδρίου ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος ετέλεσε τα Θυρανοίξια.

Ο Ναός εορτάζει δύο φορές το χρόνο, στις 29 Ιουνίου, κατά την ημέρα δηλ. της Μνήμης του Αποστόλου, και στις 17 Αυγούστου με πανηγυρικό Εσπερινό εις ανάμνησιν της Θεμελιώσεως για την επανίδρυσή του.

Στη ΒΔ γωνία του Ναού υπάρχει μικρό Μουσείο με υλικό και στοιχεία σχετικά με το εν λόγω θέμα.

== Ονομασίες - Τοπωνύμια ==
Ένα μεγάλο μέρος από τα επώνυμα των κατοίκων της Κεφαλονιάς έχει την κατάληξη «[[-ατος]]». Ανάλογα η κατάληξη -άτα βρίσκεται σε πάρα πολλά τοπωνύμια, όπως χωρία και συνοικίες χωριών, όπως τα Φαρακλάτα, Κουρκουμελάτα, Καμιναράτα, Βαλσαμάτα, Τρωιανάτα, Γριζάτα, Λουρδάτα, Φαβατάτα, Δελαπορτάτα, Σιμωτάτα, Ντομάτα, Περατάτα κ.λπ. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται για πρώτη φορά από τον 13ο αιώνα και μετά<nowiki>{{</nowiki><ref>Στο Πρακτικό της Λατινικής επισκοπής που συντάχθηκε σε πρώτη μορφή στα μέσα του 13ου αιώνα, αρχίζουν να εμφανίζονται τοπωνύμια σε κατάληξη -άτον, που όπως Δαυγάτον και Ραζάτον, δηλαδή στον Ενικό αριθμό. Θ. Στ. Τζανετάτου, «Το Πρακτικόν της Λατινικής Επισκοπής Κεφαλληνίας του 1264 και η Επιτομή αυτού. Κριτική έκδοσις αυτών», εν Αθήναις, 1965</ref><nowiki>}}</nowiki>. Πριν από αυτή την εποχή οι τοπωνυμικές μαρτυρίες είναι απειροελάχιστες, π.χ. το τοπωνύμιο Αίνος που μαρτυρείται ήδη στον Ησίοδο. Παρ' όλα αυτά δεν λείπουν και τοπωνύμια που πρέπει να προέρχονται από τους αρχαίους χρόνους όπως το Αράκλι (Ηράκλειο), η Μελισσάνη, η Παλική (από την αρχαία πόλη [[Πάλη (αρχαία πόλη)|Πάλη]]), η Κρανιά (από την [[Κράνη]]), η Φάλαρη ή έχουν άρωμα προϊστορίας όπως τα Μηνιές, Φανιές, Κεραμειές, Λειβαθώ, Λακήθρα κ.ά.

== Μοναστήρια ==
Στο νησί υπάρχουν πολλές εκκλησίες καθώς και δύο μεγάλα μοναστήρια. Το ένα είναι το μοναστήρι του Αγ. Ανδρέα Μηλιαπιδιάς, το οποίο βρίσκεται στο σημερινό δήμο Λειβαθούς και το άλλο βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στην κοινότητα Ομαλών και είναι αφιερωμένο στον προστάτη της νήσου [[Άγιος Γεράσιμος|Αγ. Γεράσιμο]]. Αμφότερα είναι γυναικεία. Στο τελευταίο εκτυλίχθηκε και το γνωστό κωμικό περιστατικό της Μ. Πέμπτης, όπου ο «Κεφαλονίτικος» μεθυσμένος παπάς, διαβάζοντας με σοφία, έβγαλε τα Ευαγγέλια 13{{πηγή}}. «Κεφαλονίτικος παπάς διαβάζει με σοφία…τα Δώδεκα Ευαγγέλια τα βγάζει …Δεκατρία».

Αυτό αναφέρεται σε κάποιον Ιερέα παλιότερης εποχής, ο οποίος κάποια Μ. Πέμπτη βράδυ, αντί να διαβάσει τα Δώδεκα Ευαγγέλια, διάβασε …Δεκατρία! Όσον και να φαίνεται παράξενο έχει την εξήγησή του μέσα από το τυπικό της Εκκλησίας και ιδιαίτερα αυτό των Μοναστηριών και των Ενοριών.

Για να διαβαστεί δέκατο τρίτο Ευαγγέλιο, θα πρέπει να συμπέσει η Εορτή του Ευαγγελισμού και η Μεγ. Παρασκευή μαζί! Αυτό ήταν όχι σπάνιο στην εποχή του παλαιού ημερολογίου, το οποίο ίσχυε μέχρι το έτος 1924. Και εκείνη λοιπόν την εποχή όταν τύχαινε να γίνει αυτή η σύμπτωση στους ενοριακούς ναούς, ο Ευαγγελισμός μετατίθετο για να γιορτασθεί μαζί με το Πάσχα και γι’ αυτή τη μετάθεση υπάρχουν βασιλικά διατάγματα, όπως αυτό του 1866 από τον Γεώργιο τον Α΄.

Στα Μοναστήρια, όμως, τα οποία γιόρταζαν τον Ευαγγελισμό, δεν μετετίθετο προς τιμή των κτιτόφων, αλλά εξάγρονιο ο Ευαγγελισμός με τη Μεγ. Παρασκευή μαζί. Έτσι τη Μεγ. Πέμπτη το βράδυ, όπου ψάλλεται ο Όρθρος της Μεγ. Παρασκευής συμψαλλόταν και ο Όρθρος του Ευαγγελισμού, ο οποίος ως γνωστόν έχει ένα Ευαγγέλιο. Σύμφωνα με αυτήν τη Μοναστηριακή τάξη μετά το έβδομο από τα Δώδεκα, εψάλλετο ο Πολυέλαιος της Εορτής και ευθύς αμέσως το προκείμενο της Εορτής και το Ευαγγέλιο του Όρθρου της Εορτής, οπότε αθροίζοντας τα Ευαγγέλια έβγαιναν δέκα τρία αντί δώδεκα!

Απορίας άξιον είναι τι σχέση μπορεί να έχει με την Κεφαλονιά, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε ρίζωσε στη συνείδηση του λαού, έστω και με τη μορφή γνωμικού αποφθέγματος «Κεφαλονίτικος παπάς διαβάζει με σοφία, τα δώδεκα Ευαγγέλια τα βγάζει δεκατρία».

Η λύση της απορίας βρίσκεται στη Μονή Κηπουραίων<!-- Στη χερσόνησο της Παλικής, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από το Ληξούρι βρίσκεται και η Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Κηπουραίων που ιδρύθηκε το 1759. Πέρα από την εικόνα της Παναγίας και το εντυπωσιακό τέμπλο της εκκλησίας, οι επισκέπτες της Μονής μπορούν να θαυμάσουν ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα της Κεφαλονιάς. -->, όπου γιορτάζει την Εορτή του Ευαγγελισμού. Στο Μοναστήρι αυτό, τα χρόνια εκείνα συγκεντρωνόταν πολύς κόσμος για την Εορτή του Ευαγγελισμού, αλλά και κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα, χάριν ψυχικής ωφελείας. Εκείνη τη χρονιά του έτους 1866 συνέπεσε ο Ευαγγελισμός με τη Μεγ. Παρασκευή και σύμφωνα με τη Μοναστηριακή τυπική διάταξη συνψάλλησαν οι δύο Ακολουθίες των Όρθρων, της Εορτής του Ευαγγελισμού και των Παθών του Κυρίου και ακούστηκαν αντί Δώδεκα-Δεκατρία Ευαγγέλια.

Έτσι λοιπόν, ο κατά πάντα μελετημένος, εφημέριος της Μονής Κηπουραίων, γνωρίζοντας την περίπτωση από την τυπική της πλευρά, πρόσθεσε στα Ευαγγέλια της Μεγ. Πέμπτης βράδυ και το Ευαγγέλιο της Εορτής του Ευαγγελισμού και τα έκανε δεκατρία.

Οι πιστοί όμως, που είχαν συνηθίσει να ακούνε δώδεκα μόνο Ευαγγέλια το βράδυ της Μεγ. Πέμπτης, δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν το εξεζητημένο της περιπτώσεως! Γι’ αυτό εξέλαβαν τη σοφή, πράγματι, πράξη του Ιερέα, ως έξυπνη μωρία και διέσωσαν το συμβάν αυτό με το Κεφαλονίτικο γνωμικό!
«Κεφαλονίτικος παπάς διαβάζει με σοφία, τα δώδεκα Ευαγγέλια τα βγάζει δεκατρία».<ref name=":0">http://pdiforos.blogspot.gr/2012/04/12-13.html</ref>

Έστω και αν σήμερα δεν συμβαίνει λόγω αλλαγής ημερολογίου, εν τούτοις μελοποιημένο το γεγονός παραμένει ζωντανό στη λαογραφική συνείδηση των ανθρώπων του νησιού και ακόμα πιο πέρα και έξω.<ref name=":0" /><ref>«Κεφαλονίτικος παπάς διαβάζει με σοφία…τα Δώδεκα Ευαγγέλια τα βγάζει …Δεκατρία».</ref>
Ιδιαίτερο θρησκευτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η εμφάνιση [[φίδι|φιδιών]] κατά το [[δεκαπενταύγουστος|δεκαπενταύγουστο]] στα χωρία Αργίνια και Μαρκόπουλο του δήμου Ελειού - Πρόννων. Τα φιδάκια σύμφωνα με την παράδοση εμφανίζονται μόνο αυτές τις ημέρες με τη χάρη της Παναγίας.<ref>Ο καθηγητής Δημήτρης Λουκάτος γράφει για τα φιδάκια:«Τι να πει κανείς γι' αυτά τα φίδια; Αν δεχθεί το θαύμα δεν έχει να πει τίποτε. Μα αν ζητήσει κάποια φυσική εξήγηση, μπορεί να πει πως πρόκειται για μια ράτσα φιδιών χωρίς δηλητήριο (ας την προσδιορίσουν οι ερπετολόγοι),που ευδοκίμησε και πολλαπλασιάστηκε σε εκείνη τη λαχτιά, πρώτα γιατί τα σήκωνε ο τόπος, κι ύστερα γιατί κανείς από τους χωριανούς δεν τα πείραξε ποτέ. Από κληρονομικότητα συνήθισαν, τόσο αυτά όσο και ο άνθρωπος, να μη φοβούνται ο ένας τον άλλο. Στις μέρες του Δεκαπενταύγουστου συμπίπτει ίσως η περίοδος των γάμων και του πολλαπλασιασμού τους. Αυτό και ο θόρυβος που γίνεται με τις καμπάνες και την κίνηση του πανηγυριού, τα ξεσηκώνει και τα βγάζει έξω από τις φωλιές τους. Παρόμοιο λατρευτικό φαινόμενο φιδιών ιερών (ακίνδυνων), που τα κρατούν οι πιστοί στο χέρι παρουσιάζεται από χρόνια και στην Ιταλία, στο Cocullo του Abruzzi που γιορτάζεται ο Άγιος Δομένικος τον ίδιο μήνα, στις 8 Αυγούστου», Δημήτρης Λουκάτος, Τα καλοκαιρινά, εκδ.Φιλιππότης, Αθήνα, 1992, σελ.125-126</ref>

Από το νησί και συγκεκριμένα από το χωριό της Κοντογεννάδας ([[Κοντογεννάδα]]) στην [[Παλική]], κατάγεται και ο γνωστός, από τις ανασκαφές στη Σαντορίνη, αρχαιολόγος [[Σπυρίδων Μαρινάτος]]. Έτερος παλαιότερος αρχαιολόγος καταγόμενος από την Κεφαλονιά, και συγκεκριμένα από τον Κοθρέα [[Έρισσος|Ερίσσου]] ήταν ο [[Παναγής Καββαδίας]], ανασκαφέας της Αρχαίας [[Επίδαυρος|Επιδαύρου]] και άλλων σημαντικότατων ανασκαφών...

== Οικονομία ==
Οι υψηλές κορυφογραμμές που διατρέχουν το νησί σε συνεχείς εκτάσεις αποτελούν το ιδανικό έδαφος για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια η Κεφαλονιά έχει γνωρίσει μεγάλο ενδιαφέρον από επενδυτές για τη δημιουργία αιολικών πάρκων. Αυτή τη στιγμή ήδη λειτουργεί το αιολικό πάρκο στη θέση «Μανολάτη-Ξερολίμπα» του Δήμου Αργοστολίου, το Αιολικό Πάρκο "Ημεροβίγλι" και το Αιολικό Πάρκο "Αγία Δυνατή" τα οποία τροφοδοτούν το εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης με 71 MW ηλεκτρικής ισχύος (η Κεφαλονιά ανήκει στα διασυνδεδεμένα νησιά του εθνικού δικτύου). Πρόσφατα τέθηκε σε λειτουργία και το αιολικό πάρκο στη θέση Ευμορφία, ενώ 2 ακόμη αιολικά πάρκα είναι σε διαδικασία κατασκευής ή αδειοδότησης.<!-- Μια σημαντική πηγή πλούτου είναι τα κρασιά. Υπάρχουν πολλά οινοποιία στο νησί. Τόσο από τον Συναιτερισμό (https://www.orealios.gr/) είτε από οικογενειακά οινοποιία. -->

<center><gallery mode="packed" heights="150">
Fiskardo, Kefalonia.jpg|Φισκάρδο
Lake-Melissani.JPG|Το λιμνοσπήλαιο [[Μελισσάνη]]
mania.jpg|Μάνια, κοντά στο Ληξούρι
Kalo oros.jpg|Καλόν Όρος
</gallery>
</center>

== Πληθυσμός ==
{{Historical populations|5=1870|21=1951|34=35801|33=2011|32=34544|31=2001|30=29215|29=1991|28=27649|27=1981|26=31790|25=1971|24=39793|23=1961|22=47369|20=58437|6=67509|19=1940|18=57578|17=1928|16=55030|15=1920|14=71235|13=1907|12=70077|11=1896|10=69736|9=1889|8=68231|7=1879|type=GR|35=2021|36=36064}}
Ο πληθυσμός της Κεφαλονιάς έπειτα από την ενσωμάτωση της στην Ελλάδα μέχρι και το 1907 υπήρξε σταθερός με μία ελαφρά αύξηση. Από το 1920 μέχρι και το 1981 ο πληθυσμός της μειώθηκε δραματικά. Από το 1981 μέχρι και σήμερα ο πληθυσμός της Κεφαλονιάς έχει σημειώσει σημαντική αύξηση. Η Κεφαλονιά κατέγραψε τον μεγαλύτερο πληθυσμό της το 1907 (71.235) και τον μικρότερο το 1981 (27.649). Η μεγαλύτερη αύξηση του πληθυσμού έγινε το 2001 (18,2%) και η μικρότερη το 1896 (0,5%). Η μεγαλύτερη μείωση του πληθυσμού έγινε το 1920 (22,7%) και η μικρότερη το 1981 (13,0%).<timeline>
ImageSize  = width:900 height:300
PlotArea   = left:50 right:20 top:25 bottom:30
TimeAxis   = orientation:vertical
AlignBars  = late
Colors =
 id:linegrey2 value:gray(0.9)
 id:linegrey value:gray(0.7)
 id:cobar value:rgb(0.2,0.7,0.8)
 id:cobar2 value:rgb(0.6,0.9,0.6)
 id:cobar3 value:rgb(0.7,0.3,0.3)
DateFormat = yyyy
Period     = from:0 till:75000
ScaleMajor = unit:year increment:15000 start:0 gridcolor:linegrey
ScaleMinor = unit:year increment:7500 start:0 gridcolor:linegrey2
PlotData =
  color:cobar width:19 align:left
  bar:1870 from:0 till:67509
  bar:1879 from:0 till:68231
  bar:1889 from:0 till:69736
  bar:1896 from:0 till:70077
  bar:1907 color:cobar2 from:0 till:71235
  bar:1920 from:0 till:55030
  bar:1928 from:0 till:57578
  bar:1940 from:0 till:58437
  bar:1951 from:0 till:47369
  bar:1961 from:0 till:39793
  bar:1971 from:0 till:31790
  bar:1981 color:cobar3 from:0 till:27649
  bar:1991 from:0 till:29215
  bar:2001 from:0 till:34544
  bar:2011 from:0 till:35801
  bar:2021 from:0 till:36064
PlotData=
  textcolor:black fontsize:S
  bar:1870 at: 67509 text: 67.509 shift:(-14,5)
  bar:1879 at: 68231 text: 68.231 shift:(-14,5)
  bar:1889 at: 69736 text: 69.736 shift:(-14,5)
  bar:1896 at: 70077 text: 70.077 shift:(-14,5)
  bar:1907 at: 71235 text: 71.235 shift:(-14,5)
  bar:1920 at: 55030 text: 55.030 shift:(-14,5)
  bar:1928 at: 57578 text: 57.578 shift:(-14,5)
  bar:1940 at: 58437 text: 58.437 shift:(-14,5)
  bar:1951 at: 47369 text: 47.369 shift:(-14,5)
  bar:1961 at: 39793 text: 39.793 shift:(-14,5)
  bar:1971 at: 31790 text: 31.790 shift:(-14,5)
  bar:1981 at: 27649 text: 27.649 shift:(-14,5)
  bar:1991 at: 29215 text: 29.215 shift:(-14,5)
  bar:2001 at: 34544 text: 34.544 shift:(-14,5)
  bar:2011 at: 35801 text: 35.801 shift:(-14,5)
  bar:2021 at: 36064 text: 36.064 shift:(-14,5)
</timeline>

== Οικισμοί ==
Το μεγαλύτερο αστικό κέντρο του νησιού είναι το Αργοστόλι, ενώ ακολουθούν πληθυσμιακά το Ληξούρι και η [https://kefalonia-tours.gr/sami-4/ Σάμη] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20220118160814/https://kefalonia-tours.gr/sami-4/ |date=2022-01-18 }} που είναι άλλωστε και έδρες των ομώνυμων Δήμων. 
{| class="wikitable sortable"
!Κατάταξη
!Οικισμός
!Πληθυσμός (2011)
!Δήμος
|-
|1
|[[Αργοστόλι]]
|9.748
|Αργοστολίου
|-
|2
|[[Ληξούρι]]
|3.752
|Ληξουρίου
|-
|3
|[[Σάμη]]
|1.025
|Σάμης
|-
|4
|[[Πόρος Κεφαλονιάς|Πόρος]]
|930
|Αργοστολίου
|-
|5
|[[Βαλσαμάτα]]
|763
|Αργοστολίου
|-
|6
|[[Σκάλα Κεφαλονιάς|Σκάλα]]
|760
|Αργοστολίου
|-
|7
|[[Περατάτα Κεφαλλονιάς|Περατάτα]]
|751
|Αργοστολίου
|-
|8
|[[Σβορωνάτα]]
|710
|Αργοστολίου
|-
|9
|[[Βλαχάτα Κεφαλλονιάς|Βλαχάτα]]
|699
|Αργοστολίου
|-
|10
|[[Λακήθρα Κεφαλονιάς|Λακήθρα]]
|613
|Αργοστολίου
|}

== Προσωπικότητες ==
* [[Φραγκίσκος Πυλαρινός]] Φιλόσοφος
* [[Παναγής Καββαδίας]] Αρχαιολόγος
* [[Ιάκωβος Πυλαρινός]] Ιατρός
*[[Μικέλης Άβλιχος]] ποιητής
* [[Σαράντης Αλιβιζάτος]] στιχουργός
* [[Γιώργος Αλεξάτος]] ιστορικός
* [[Νίκος Αλιβιζάτος]] πανεπιστημιακός
* [[Αντώνης Αμπατιέλος]] πολιτικός
* [[Θεόδωρος Άννινος]] Δήμαρχος
* [[Μαρίνος Αντύπας]] πολιτικός
* [[Γεράσιμος Αρσένης]] πολιτικός
* [[Κίττυ Αρσένη]] (1935 - 2013) ηθοποιός
* [[Θουκυδίδης Βαλεντής]] (1908 - 1982) αρχιτέκτονας
* [[Παναγής Βαλλιάνος]] εθνικός ευεργέτης
* [[Σπυρίδων Βικάτος]] ζωγράφος
* [[Κωνσταντίνος Γεράκης]] πρωθυπουργός του Σιάμ
* [[Βικέντιος Δαμωδός]] φιλόσοφος
*[[Γιώργος Δενδρινός]] (1904-1938), συγγραφέας και ποιητής
*[[Έλλη Δημάτος]] (2007-), αθλήτρια χόκεϊ επί πάγου, κέρδισε με την ομάδα ΗΠΑ το [[Παγκόσμιο πρωτάθλημα χόκεϊ επί πάγου γυναικών κάτω των 18]].
* [[Αντίοχος Ευαγγελάτος]] μουσικός
* [[Κώστας Ευαγγελάτος]] καλλιτέχνης
* [[Ηλίας Ζερβός]] πολιτικός
* [[Κριστιάν Ζερβός]] (1889-1970) ιστορικός τέχνης και εκδότης.
* [[Νίκος Καββαδίας]] ποιητής
* [[Γιώργος Καλαφάτης]], ιδρυτής του [[Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος|Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου]]
* [[Αργύρης Κουνάδης]] μουσικός
*[[Μαρίνος Κοριαλένιος|Μαρίνος Κοργιαλένειος]] Ευεργέτης
* [[Άννα Πολλάτου]] (1983-2014) Ολυμπιονίκης στη Ρυθμική Γυμναστική
* [[Ανδρέας Λασκαράτος]] ποιητής
* [[Διονύσιος Λαυράγκας]] μουσικός
* [[Σωφρόνιος Λειχούδης]] (1652 - 1730) λόγιος.
* [[Σπυρίδων Μαρινάτος]] (1901 - 1974) αρχαιολόγος
* [[Γεράσιμος Μαρκοράς]] ποιητής
* [[Πέτρος Μελισσηνός]] (1726 - 1797) στρατηγός
* [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέας Μεταξάς]] πολιτικός
* [[Ιωάννης Μεταξάς]] στρατιωτικός, πολιτικός
* [[Γεώργιος Μηνιάτης]] ζωγράφος
* [[Ηλίας Μηνιάτης]] (1669 - 1714) επίσκοπος, συγγραφέας
* [[Ανδρέας Μιχαλιτσιάνος]] αστρονόμος
* [[Ιωσήφ Μομφεράτος]] (1816 - 1888) πολιτικός
* [[Γεώργιος Μπονάνος]] (1863 - 1940) γλύπτης
* [[Παναγής Τυπάλδος Μπασιάς]] Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας
* [[Ευάγγελος Τυπάλδος Μπασιάς]] Ευεργέτης
* [[Παναγιώτης Πανάς]] πολιτικός
* [[Αλέκα Παπαρήγα]] πολιτικός
* [[Νικόλαος Πλάτων]] αρχαιολόγος
* [[Μιχαήλ Ρωμανός]] εικαστικός καλλιτέχνης και μουσειολόγος
* [[Αλόη Σιδέρη]] ποιήτρια
* [[Γεράσιμος Σκλάβος]] γλύπτης
* [[Αντώνης Τρίτσης]] πολιτικός
* [[Ιωάννης Τσιγάντες]] Στρατιωτικός
* [[Νικόλαος Ξυδιάς Τυπάλδος]] (1826 - 1909) ζωγράφος
* [[Ιούλιος Τυπάλδος]] ποιητής
* [[Μαρία Φαραντούρη]] τραγουδίστρια
* [[Αθανάσιος Φωκάς]] επιστήμονας
* [[Ιωάννης Φωκάς (θαλασσοπόρος)|Ιωάννης Φωκάς]] (1536 – 1602) θαλασσοπόρος
* [[Νίκος Φωκάς]] ποιητής
* [[Αθηνά Μεσολωρά]] κορυφαία νοσηλεύτρια του Ερυθρού Σταυρού
* [[Ρόκκος Χοϊδάς]] πολιτικός
* [[Παναγής Χαροκόπος]] εθνικός ευεργέτης
* [[Κριστιάν Ζερβός]] (1889 - 1970) ιστορικός τέχνης, τεχνοκρίτης, εκδότης και συλλέκτης έργων τέχνης
* [[Ευθύμιος Μοσχοπουλος|Ευθύμιος Μοσχόπουλος]], χορευτής 
* [[Γρηγόρης Γεωργάτος]] ποδοσφαιριστής
* [[Δημήτριος Λουκάτος|Δημήτριος Σ. Λουκάτος]] (1908- 2003) καθηγητής Λαογραφίας '''<ref>{{Cite journal|title=Δημήτριος Λουκάτος|url=https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82&oldid=7807482|journal=Βικιπαίδεια|date=2019-10-09|language=el}}</ref>''' 
* [https://slpress.gr/author/d-travlos/ Δημήτρης Τραυλός - Τζανετάτος], Καθηγητής εργατικού δικαίου Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. 
* [[Μαρία Μπεκατώρου]], τηλεπαρουσιάστρια 
* [[Γεράσιμος Λειβαδάς]], ριζοσπάστης πολιτικός
* [[Γρηγόρης Βαλλιανάτος]], δημοσιογράφος και ακτιβιστής
* Νικόλαος Μοσχόπουλος, αγωνιστής αντιστασιακός
* Ανδρόνικος Κουρούκλης, αρχιμουσικός, συνθέτης, μέλος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ

== Δείτε επίσης ==
* [[Νομός Κεφαλληνίας]]
* [[Κρατικός Αερολιμένας Κεφαλονιάς]]

== Παραπομπές ==
<references responsive="0" />

== Πηγές ==
* {{de}} {{cite book|editor1-first=Georg|editor1-last=Biedermann|title=Die Insel Kephallenia im Altertum|year=1887|location=Μόναχο|publisher=Akademische Buchdruckerei von F. Straub|url=http://www.archive.org/details/dieinselkephall00biedgoog|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Duchesne|first1=Louis|title=Les anciens évêchés de la Grèce|journal=Mélanges d'archéologie et d'histoire|volume=15|year=1895|page=375-385|doi=10.3406/mefr.1895.6145|ref=harv|issn=0223-4874}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Euzière|first1=Paul|title=La liquidation de la Résistance grecque, prélude à la «guerre froide»|journal=Recherches Internationales|issue=96|year=2013|page=153-172|doi=10.3406/rint.2013.1339|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Glykatzi-Ahrweiler|first1=Hélène|authorlink1=Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ|title=Recherches sur l'administration de l'empire byzantin aux IX-XIème siècles|journal=Bulletin de correspondance hellénique|volume=84|issue=1|year=1960|page=1-111|doi=10.3406/bch.1960.1551|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Grandazzi|first1=Maurice|title=Le tremblement de terre des Iles Ioniennes (aout 1953)|journal=Annales de Géographie|volume=63|issue=340|year=1954|page=431-453|doi=10.3406/geo.1954.15580|ref=harv}}
* {{en}} {{cite book|editor1-first=Anthony|editor1-last=Hirst|editor2-first=Patrick|editor2-last=Sammon|title=The Ionian Islands : Aspects of their History and Culture|year=2014|publisher=Cambridge Scholars Publishing|isbn=9781443858250|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Oikonomidès|first1=N. A.|authorlink1=Νικόλαος Οικονομίδης (βυζαντινολόγος)|title=Constantin VII Porphyrogénète et les thèmes de Céphalonie et de Longobardie|journal=Revue des études byzantines|volume=23|year=1965|page=118-123|doi=10.3406/rebyz.1965.1343|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Perrey|first1=Alexis|title=Note sur les tremblements de terre en 1868, avec suppléments pour les années antérieures, de 1843 à 1867|journal=Mémoires de l'Académie royale de Belgique|volume=22|year=1872|page=1-116|doi=10.3406/marb.1872.2206|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Plastiras|first1=N.|title=Loi organique de l'Église de Grèce|journal=Échos d'Orient|volume=24|issue=137|year=1925|doi=10.3406/rebyz.1925.4491|page=68-85|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Pomponi|first1=Francis|title=Les îles du Bassin Occidental de la Méditerranée et la "redécouverte" par la France d'une politique Méditerranéenne (1769-1799)|journal=Cahiers de la Méditerranée|issue=57|year=1998|doi=10.3406/camed.1998.1223|page=1-32|ref=harv}}
* {{en}} {{cite book|first1=Jim|last1=Potts|title=Ionian Islands and Epirus : A Cultural History|year=2010|publisher=Andrews UK Ltd.|series=Landscapes of the Imagination|volume=2|isbn=9781904955658|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Prigent|first1=Vivien|title=Notes sur l'évolution de l'administration byzantine en Adriatique (VIIIe-IXe siècle)|journal=Mélanges de l'École française de Rome|volume=120|issue=2|year=2008|page=393-417|doi=10.3406/mefr.2008.9506|ref=harv}}
* {{fr}} {{cite journal|last1=Théarvic|first1=M.|title=L'Église de Grèce|journal=Échos d'Orient|volume=3|issue=5|year=1900|page=285-294|doi=10.3406/rebyz.1900.3290|ref=harv}}
* {{en}} {{cite book|editor1-first=Nickiphoros I.|editor1-last=Tsougarakis|editor2-first=Peter|editor2-last=Lock|title=A Companion to Latin Greece|year=2014|publisher=[[Brill (εκδοτικός οίκος)|BRILL]]|series=Brill's Companions to European History Series|volume=6|isbn=9789004284029|ref=harv}}
* {{en}} {{cite book|first1=Nada|last1=Zečević|title=The Tocco of the Greek Realm : Nobility, Power and Migration in Latin Greece (14th - 15th Centuries)|year=2015|publisher=MAKART|isbn=9788687115118|ref=harv}}

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat}}
{{Βικιλεξικό|Κεφαλονιά}}
* [http://www.kefallonia.gov.gr/pages/gr.php?lang=GR Δήμος Αργοστολίου]
* [https://visitkefallonia.com/ Visit Kefallonia] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20210730105418/https://visitkefallonia.com/ |date=2021-07-30 }}
* {{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Κεφαλονιά (''Επτανήσιοι ποιητές'')|αριθμός = 24796}}
* {{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Κεφαλονιά 1943. Το χρονικό μιας σφαγής|αριθμός = 4783}}

{{Portal bar|Γεωγραφία|Ελλάδα}}
{{authority control}}

[[Κατηγορία:Κεφαλονιά| ]]