Καισαρισμός
Ο Καισαρισμός είναι πολιτικό καθεστώς εμπνευσμένο από τον μοναρχικό τύπο διακυβέρνησης που επιθυμούσε να επιβάλει ο Ιούλιος Καίσαρ στη Ρώμη, όπου η εξουσία ήταν συγκεντρωμένη στα χέρια ενός ισχυρού άνδρα, χαρισματικού στρατιωτικού ηγέτη, που έχαιρε της στήριξης του λαού.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης και μετέπειτα υπό το Διευθυντήριο, την Υπατεία και, στη συνέχεια, την πρώτη και δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία, έκαναν την εμφάνισή τους στη Γαλλία καθεστώτα χαρακτηριζόμενα ως «δημοκρατικού καισαρισμού». Τα καθεστώτα αυτά σκοπό είχαν τον ορισμό κυβερνήσεων οι οποίες συγκέντρωναν τις εξουσίες προς όφελος του εκτελεστικού, στηριζόμενες, ταυτόχρονα, στον λαό σε κάθε σημαντική πολιτική επιχείρηση, παρακάμπτοντας διαδικασίες ημι-άμεσης δημοκρατίας, όπως το δημοψήφισμα, για την πραγματοποίηση υπερψηφίσεων (ναπολεόντειες υπερψηφίσεις)[1]. Η δημοκρατικού χαρακτήρα εμφάνιση κάλυπτε, τότε, την αληθινή φύση του καισαρισμού: την σύγχυση των εξουσιών προς όφελος ενός μη ελεγχόμενου οργάνου, το οποίο και αποτελούσε ακριβή ορισμό του αυταρχισμού.
Ο Ζωρζ Κλεμανσώ συνόψιζε τον καισαρισμό με τα παρακάτω λόγια: Επιστρέψτε στον Καίσαρα ότι ανήκει στον Καίσαρα... και όλα ανήκουν στον Καίσαρα ! .
Σχετικά Λήμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Bertrand Pauvert, Droit constitutionnel: théorie générale, Ve République, éd. Studyrama, 2004, p. 205
