Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάρολος Ρώσσελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρολος Ρώσσελ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Charles Taze Russell (Αγγλικά)
Γέννηση16  Φεβρουαρίου 1852[1][2][3]
Αλεγκέινι
Θάνατος31  Οκτωβρίου 1916[1][2][3]
Pampa
Αιτία θανάτουκυστίτιδα
Τόπος ταφήςUnited Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεκδότης
συγγραφέας
θρησκευτικός ηγέτης
κινηματογραφιστής[5]
Αξιοσημείωτο έργοΤο Φωτόδραμα της Δημιουργίας
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ, (αγγλικά Charles Taze Russell) (16 Φεβρουαρίου 1852 - 31 Οκτωβρίου 1916), ευρύτερα γνωστός ως Πάστορας Ρώσσελ, ήταν Αμερικανός ευαγγελιστής από το Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας, ο οποίος δημιούργησε το κίνημα των Σπουδαστών της Γραφής. Έγινε γνωστός για την έκδοση του θρησκευτικού περιοδικού Η Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας το 1879 καθώς επίσης για την ίδρυση μιας από τις πρώτες Βιβλικές Εταιρίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Σιών. Ο διαχωρισμός που συνέβη το 1917 είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των σύγχρονων κινημάτων των Μαρτύρων του Ιεχωβά και όσων παρέμειναν προσκολλημένοι στις δογματικές απόψεις του Ρώσσελ, οι οποίοι ονομάζονται γενικά Συσχετιζόμενοι Σπουδαστές της Γραφής.

Τα πρώτα χρόνια της ζωή του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρώσσελ γεννήθηκε στο Αλεγκένυ της Πενσυλβανίας των ΗΠΑ από τον Τζόζεφ Λύτελ Ρώσσελ και την Ελίζα Μπίρνυ. Ήταν δεύτερος ανάμεσα σε πέντε παιδιά, και το ένα από τα δυο που έζησαν ώστε να γίνουν έφηβοι. Τα άλλα αδέλφια του ήταν ο Τόμας (18501855) η Μάργκαρετ ("Μέι", το όνομα μετά το γάμο της έγινε Μάργκαρετ Λαντ) που πέθανε λίγο μετά το 1940, η Λουσίντα (18571858), και ο Τζόζεφ Λύτελ Τζούνιορ. (1859-1860). Η μητέρα τους πέθανε το 1861 σε ηλικία 29 ετών. Ο πατέρας τους πέθανε το 1897, σε ηλικία 84 ετών.


Από το 1870 εώς και το [1875] η Οικογένεια Ρώσσελ, και άλλοι, έλαβαν μέρος σε μια αναλυτική μελέτη της Βίβλου και της Χρηστιανικής ιδιολογίας, πίστης και παράδοσης. Οι "Μιλλεριτές" αντβεντιστές διάκονοι, Τζωρτζ Στορρς και Τζωρτζ Στέντσον, είχαν επίσης εμπλακεί σε αυτήν την μελέτη. Η ομάδα του Ρώσσελ πίστευε ότι είχαν βρει σημαντικά λάθη στην διαδεδομένη Χριστιανική πίστη. Αποτέλεσμα της μελέτης τους ήταν η από δική τους πλευρά καλύτερη κατανόηση του Χριστιανισμού και γι'αυτό και ξαναβαπτίστηκαν το 1874.


Στις 13 Μαρτίου 1879 ο Ρώσσελ παντρεύτηκε τη Μαρία Φράνσις Άκλυ(1850-1938) μετά από γνωριμία λίγων μηνών. Παρότι εξέφραζαν στοργή ο ένας για τον άλλο, ο γάμος δεν ήταν βασισμένος στη ρομαντική αγάπη αλλά ήταν ένας συνεταιρισμός βασισμένος στην αγαμία, ώστε να κηρύττουν το Ευαγγέλιο. Το 1897 χώρισαν, μετά από διαφωνίες για το ποιος έπρεπε να είναι ο ρόλος της Άκλυ στη διεύθυνση του περιοδικού Σκοπιά της Σιών, σύμφωνα με τα λεγόμενα του δηκηγόρου Ιωσήφ Ρόδερφορντ. Στην πραγματικότητα, σε μετέπειτα δικαστήριο αποδείχθηκε με γράμμα που ειχε στείλει ο Ρώσσελ στη γυναίκα του οτι ο λόγος δεν ήταν ο ρόλος της Άκλυ στη διεύθυνση του περιοδικού Σκοπιά της Σιών αλλα η ίδια η επιθυμία του Ρώσσελ τρία χρόνια νωρίτερα απο την υποτιθέμενη διαφωνία.[6] Ο Ρώσσελ παρουσίασε τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα που μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Το 1906 εκείνη ζήτησε διαζύγιο επικαλούμενη διανοητική σκληρότητα και το κέρδισε το 1906 εις βάρος του Ρώσσελ. Κατά τη διάρκεια της δίκης υπονόησε σεξουαλικές παρεκτροπές του Ρώσσελ με μια στενογράφο της Σκοπιάς, την οποία είχαν ως ψυχοκόρη. Ανέφερε επίσης ότι τον είχε πιάσει στο δωμάτιο της υπηρέτριας. Η εφημερίδα Brooklyn Daily Eagle είπε ότι είχε τα πρακτικά της δίκης, και δημοσίευσε τμήματα από αυτά, τα οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ Αρχειοθετήθηκε 2020-11-08 στο Wayback Machine.. Η Μαρία Ρώσσελ πέθανε στο St. Petersburg της Φλόριντα του Αύγουστο του 1938 από την ασθένεια του Hodgkin.

Κυριότερες εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έτος 1908, τα βιβλία του είχαν επίσημα αναγνωριστεί ως τρίτα στη σειρά των πιο διαδεδομένων κειμένων σε όλη τη γη, τα οποία ξεπερνούνταν μόνο από το Κινεζικό Άλμανακ και την Αγία Γραφή. Καθώς δέχτηκε ιδιαίτερους επαίνους αλλά και έντονη κριτική κατά τη διάρκεια της δημόσιας διακονίας του, τα γραπτά του και οι απόψεις του έχει τεκμηριωθεί ότι άσκησαν επιρροή σε όλες τις σφαίρες του σύγχρονου Προτεσταντικού και του Δυτικού πολιτισμού.

Θεολογία και διδασκαλίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως αποτέλεσμα της αναλυτικής εξέτασης των Γραφών, ο Ρώσσελ και οι σύντροφοί του κατέληξαν ότι οι διαδεδομένες Χριστιανικές ομολογίες πίστης και οι παραδόσεις περιλάμβαναν επιβλαβή σφάλματα. Επιθυμούσαν να αποκαταστήσουν την αρχική αγνότητα της Χριστιανοσύνης του πρώτου αιώνα. Τέτοιες απόψεις και συμπεράσματα θεωρούνταν ως αιρετικά από πολλούς εκκλησιαστικούς ηγέτες και λόγιους της εποχής τους, αν και έκαναν κάποια από αυτά αποδεκτά μερικές δεκαετίες αργότερα. Ο Πάστορας Ρώσσελ συμφωνούσε με άλλους Προτεστάντες για την πρωταρχική θέση που κατέχει η Αγία Γραφή και τη δικαίωση μόνο μέσω πίστης αλλά πίστευε ότι είχαν υπεισέλθει σφάλματα όσον αφορά την ερμηνευτική τους. Ήταν σύμφωνος με πολλούς Προτεστάντες του 19ου αιώνα, περιλαμβανομένων των Μιλλεριτών, όσον αφορά την ιδέα της Μεγάλης Αποστασίας που ξεκίνησε τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. Επίσης, συμφωνούσε με αρκετούς άλλους Προτεστάντες της εποχής του όσον αφορά την πίστη στην επικείμενη Δεύτερη Έλευση του Χριστού και τον Αρμαγεδδώνα. Κάποιες από τις ερμηνείες που διαφοροποιούσαν τον Ρώσσελ και τους συντρόφους του από τις ερμηνείες των Ορθοδόξων, των Ρωμαιοκαθολικών και των περισσότερων Προτεσταντών, περιλάμβαναν τα εξής:

  • Ο Ρώσσελ απέρριψε την δοξασία της πύρινης Κόλασης. Διατηρούσε την άποψη ότι θα υπήρχε ουράνια ανάσταση 144.000 δικαίων, καθώς και ενός "πολύ όχλου", αλλά πίστευε ότι η υπόλοιπη ανθρωπότητα κοιμόταν στον θάνατο, αναμένοντας επίγεια ανάσταση.
  • Δεν αποδεχόταν το χριστιανικό δόγμα σχετικά με την Τριάδα. Ο Ρώσσελ πίστευε στην θειότητα του Χριστού αλλά διέφερε από την διαδεδομένη άποψη διδάσκοντας ότι ο Χριστός έλαβε την αθανασία ως δώρο από τον Πατέρα, μετά τον μαρτυρικό του θάνατο. Δίδασκε επίσης ότι το άγιο Πνεύμα δεν είναι πρόσωπο αλλά η εκδήλωση της δύναμης του Θεού.
  • Ο Ρώσσελ υπολόγισε ότι το έτος 1874 ήταν το έτος της Δεύτερης Έλευσης του Χριστού και μέχρι το θάνατό του διακήρυττε ότι η αόρατη Παρουσία του Χριστού ως Βασιλιά είχε ξεκινήσει από τότε. Είχε προβλέψει ότι η περίοδος των "καιρών των εθνών" θα έληγε το έτος 1914 και ότι τότε θα αναλάμβανε ο Χριστός την εξουσία σε σχέση με τις υποθέσεις της γης. Ερμήνευσε το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ως την έναρξη του Αρμαγεδδώνα, τον οποίο θεωρούσε ότι θα περιλάμβανε τόσο τη σταδιακή επιδείνωση των πολιτισμένων κοινωνιών όσο και μια κλιμακούμενη πολυεθνική επίθεση στο αποκαταστημένο Ισραήλ που θα συνοδεύονταν από παγκόσμια αναρχία.
  • Απέρριψε το διαδεδομένο σύστημα χρονολόγησης της Αγίας Γραφής όπως είχε δημοσιευτεί από τον Επίσκοπο Άσερ και μέσω άμεσης προσέγγισης και επαγωγικού συλλογισμού υπολόγισε τα 6.000 χρόνια από τη δημιουργία του Αδάμ. Κάνοντας συσχετισμούς με προφητικές ερμηνείες, το έτος 1874 θεωρήθηκε ως έτος προφητικής και χρονολογικής σημασίας και θεωρούνταν ως το σημείο έναρξης της αόρατης επανόδου του Χριστού.
  • Ο Ρώσσελ υποστήριξε κάποιους από τους υπολογισμούς του μέσω της πυραμιδολογίας. Ακολουθώντας την άποψη που πρώτοι είχαν διδάξει ο Τζον Τέιλορ και ο Τζόζεφ Σιζ, πίστευε ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας χτίστηκε με θεϊκή κατεύθυνση, με σκοπό να γίνει κατανοητή στη σύγχρονη εποχή. Υιοθέτησε και χρησιμοποίησε την σχετική έκφραση «Γραφή εν λίθοις». Βασιζόμενος σε τμήματα της Αγίας Γραφής όπως το Ησαΐας 19:19, 20 και άλλα, οι διάφορες άνοδοι και κάθοδοι της πυραμίδας θεωρούνταν ως αναπαραστάσεις της πτώσης του ανθρώπου στην αμαρτία, της προμήθειας του Μωσαϊκού Νόμου, του θανάτου του Χριστού και της εξύψωσης των αγίων στον ουρανό. Θεωρούσε ότι υποδηλώνονταν διάφορες ημερομηνίες από τη μελέτη αυτού του μνημείου.[7] Η εξέταση της πυραμίδας εγκαταλείφθηκε στη συνέχεια από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.[8]
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11923141v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-Taze-Russell. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11923141v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. nm9804944.
  6. Barbara Grizzuti Harrison, Visions of Glory – A History and Memory of Jehovah's Witnesses, Simon & Schuster, 1978, chapter 2.
  7. Λεπτομερής ανάλυση αυτής της άποψης γινόταν στον Γ' τόμο των Γραφικών Μελετών με τίτλο «Ελθέτω η Βασιλεία Σου», στο δέκατο κεφάλαιο «Η Μαρτυρία του Λιθίνου Μάρτυρος και προφήτου του Θεού, της Μεγάλης Πυραμίδος της Αιγύπτου», στην αγγλική εδώ Αρχειοθετήθηκε 2006-01-15 στο Wayback Machine.. Εκεί ο Ρώσσελ αναφέρει ότι «Η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου είναι ο μεγάλος Μάρτυρας του Ιεχωβά για το παρελθόν και το μέλλον» και ότι, σύμφωνα πάντα με τις ερμηνείες του, το Κάτω Πέρασμα της πυραμίδας που ευθυγραμμίζεται με τον αστερισμό του Δράκοντα συμβολιζει την αμαρτία. Η Μεγάλη Αίθουσα συμβολίζει την εποχή του Ευαγγελίου του Ιησού, το Ψηλό Σκαλί της αίθουσας συμβολίζει την Μεγάλη Θλίψη και την κρίση του Θεού στον χριστιανικό κόσμο, το Δωμάτιο του Βασιλιά συμβολίζει τον Ιησού και την επάνοδο του, το Δωμάτιο της Βασίλισσας την επάνοδο του φυσικού Ισραήλ στον τόπο του. Μετρώντας το μήκος της Πυραμίδας, ο Ρώσσελ βγάζει τις εξής χρονολογίες: 1874 επάνοδος του Ιησού, 1878 επάνοδος των φυσικών Ισραηλιτών στην Παλαιστίνη, 1914 Αρμαγεδδών.
  8. Σχετικά με την εξέλιξη αυτής της άποψης για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, το τεύχος της Σκοπιάς 1 Ιανουαρίου 2000, σελίδα 9, ανέφερε: «Αυτή η αποκαλούμενη «Γραφή εν λίθοις» έχαιρε μεγάλης εκτίμησης μερικές δεκαετίες, μέχρις ότου τα τεύχη της Σκοπιάς 15 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 1928 (1 και 15 Δεκεμβρίου 1928, στην ελληνική) κατέστησαν σαφές ότι ο Ιεχωβά δεν χρειαζόταν κάποιο λίθινο μνημείο, οικοδομημένο από ειδωλολάτρες φαραώ και γεμάτο δαιμονικά σύμβολα αστρολογίας, για να επιβεβαιώσει τη μαρτυρία που δίνεται στην Αγία Γραφή. Απεναντίας, έγινε φανερό ότι η προφητεία του Ησαΐα είχε πνευματική εφαρμογή».

Εξωτερικές ιστοσελίδες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ειδικές & Βιογραφικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]