Θεόδωρος Αλεξόπουλος
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Θεόδωρος Αλεξόπουλος (12 Δεκεμβρίου 1758 - 1817;) ήταν Ρώσος στρατηγός ελληνικής καταγωγής.
Στρατιωτικός βαθμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διοικητής του 15ου (14ο) Συντάγματος Ελαφρού Πεζικού (1799-1802)
- 4ου Συντάγματος ,21ου Συντάγματος και της της 3ης Ταξιαρχίας Πεζικού
Μάχες / Πόλεμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ρώσο-τουρκικός πόλεμος του 1787-1791
- Καυκάσιος πόλεμος
- Πατριωτικός πόλεμος του 1812
- Ναπολεόντειοι πόλεμοι
Παράσημα και μετάλλια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Παράσημο του Αγίου Γεωργίου 4 του βαθμού
- Παράσημο του Αγίου Βλαδίμηρου 3ου βαθμού της Ρωσικής Αυτοκρατορίας
- Παράσημο της Αγίας Άννας 1ου βαθμού με διαμάντια.
- Χρυσό σπαθί με επιγραφή "Για θάρρος"
- Ασημένιο μετάλλιο "Στη μνήμη του Πατριωτικού Πολέμου του 1812"
- Αντιστράτηγος του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Στρατού.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Θεόδωρος Αλεξόπουλος του Παντελεήμονα γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 1758 σε μια οικογένεια ευγενών ελληνικής καταγωγής. Το 1775-1781 σπούδασε στο νεοσυσταθέν Γυμνάσιο ξένων ομοθρήσκων στην στρατιωτική σχολή Πυροβολικού και Μηχανικών .
Συμμετείχε στον Ρώσο-τουρκικό πόλεμο του 1787-1791, στον Καυκάσιο πόλεμο και στον Πατριωτικό πόλεμο του 1812. Ξεχώρισε στη μάχη του Μποροντινό, καθοδηγώντας στη μάχη τέσσερα τάγματα (ελαφρού πεζικού) του κέντρου της ρωσικής στρατιάς, καταλαμβάνοντας προκεχωρημένες θέσεις.
Συμμετείχαν στις μάχες για το ύψωμα Κουργκάν - τη σημαντικότερη θέση των οχυρώσεων των ρωσικών στρατευμάτων, όπου τραυματίστηκε στο πόδι. Στη συνέχεια, για τις ενέργειές του στη μάχη του Μποροντινό, του απονεμήθηκε το Παράσημο του Αγίου Βλαδίμηρου 3ου βαθμού
Το 1813 συνέχισε να υπηρετεί στον στρατό εφεδρειών, που στάθμευε στην Πολωνία.
Ασχολήθηκε με τη συνόδευση των νεοσύστατων στρατολογημένων στρατιωτικών δυνάμεων στο θέατρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Το 1814 διεύθυνε το 4ο και 21ο Σύντάγματα των εφεδρικών τμημάτων του στρατού Μετά τον πόλεμο διοικούσε την 3η Ταξιαρχία Πεζικού.
Το 1816 «αποστρατεύτηκε λόγω των τραυμάτων του από την υπηρεσία, με το πλήρες συνταξιοδοτικό μισθό». Μετά την αποστράτευση έζησε στην πόλη Oπότσκα.