Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θεοδωριάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Θεοδωριάς ήταν μια βυζαντινή επαρχία, η οποία δημιουργήθηκε το 528 από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α' και ονομάστηκε προς τιμήν της συζύγου του, της αυτοκράτειρας Θεοδώρας.[1]

Πρωτεύουσα της επαρχίας ήταν η Λαοδίκεια η Πάραλος (σημερινή πόλη Λαττάκεια της Συρίας).

Η Θεοδωριάδα αποτελούσε μια μικρή παράκτια περιοχή, που είχε ληφθεί από τις προηγούμενες επαρχίες της Συρίας Α' και Β' (Συρία Πρίμα, Συρία Σεκούντα).

Η νέα επαρχία παρέμεινε στην Επισκοπή της Ανατολής. Περιλάμβανε επίσης τις πόλεις Πάλτος (Άραμπ αλ Μουλκ), Βαλαναία (νυν Μπανιγιάς στη Συρία) και Γάβαλα (νυν Τζαμπλέ στη Συρία). Εκκλησιαστικά, αυτές οι πόλεις διατήρησαν την προηγούμενη υποταγή τους στους μητροπολιτικούς επισκόπους της Συρίας Πρίμα και Σεκούντα[1]: στην Αντιόχεια και στην Απάμεια επί του ποταμού Ορόντη.

Η επαρχία επέζησε μέχρι τη μουσουλμανική κατάκτηση της Συρίας το 630.

  1. 1,0 1,1 Kazhdan, Alexander (Ed.) (1991). Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press. σελ. 2049. ISBN 978-0-19-504652-6. CS1 maint: Extra text: authors list (link)