Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζυλ-Σεζάρ-Ντενί βαν Λου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζυλ-Σεζάρ-Ντενί βαν Λου
Χειμερινό τοπίο με καραβάνι εμπόρων
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Μαΐου 1743[1][2][3]
Παρίσι[4]
Θάνατος1  Ιουλίου 1821[1][5][6]
Παρίσι[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
ΣπουδέςΒασιλική Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
Περίοδος ακμής1758[8] - 1821[8]
Οικογένεια
ΓονείςΣαρλ Αντρέ βαν Λου
ΟικογένειαΟικογένεια βαν Λου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο της Ρώμης (1767)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζυλ-Σεζάρ-Ντενί βαν Λου (γαλλικά: Jules-César-Denis van Loo), γνωστός ως Σεζάρ βαν Λου, γεννήθηκε στο Παρίσι το 1743 και πέθανε στην ίδια πόλη το 1821, ήταν Γάλλος ζωγράφος της προ-ρομαντικής περιόδου με ειδίκευση στην τοπιογραφία και ιδιαίτερα στη ζωγραφική χειμερινών τοπίων.[9]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τοπιογράφος Σεζάρ βαν Λου αντιπροσωπεύει την τέταρτη και τελευταία γενιά μιας λαμπρής δυναστείας ζωγράφων και σχεδιαστών, της οικογένειας βαν Λου, που ιδρύθηκε από τον Ολλανδό καλλιτέχνη Γιάκομπ βαν Λου, ο οποίος κατάγονταν από το Σλας της Ολλανδικής Δημοκρατίας και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία το 1660. Ο Σεζάρ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1743 από τον εγγονό του Γιάκομπ, τον ζωγράφο Καρλ βαν Λου, ο οποίος διετέλεσε Πρώτος ζωγράφος του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄ και διευθυντής της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Η μητέρα του ήταν η Ιταλίδα σύζυγος του Καρλ, τραγουδίστρια της όπερας Κριστίνα Σόμις (1704-1785). Ήταν ανιψιός του Ζαν-Μπατίστ βαν Λου και ξάδερφος των Λουί-Μισέλ, Φρανσουά και Σαρλ Αμεντέ Φιλίπ βαν Λου, όλοι διακεκριμένοι ζωγράφοι.[10]

Ο Σεζάρ βαν Λου διδάχθηκε την τέχνη της ζωγραφικής από τον πατέρα του, διαγωνίστηκε αρκετές φορές για το βραβείο της Ρώμης, το οποίο δεν κέρδισε ποτέ. Ωστόσο, μέσω των σχέσεων της οικογένειάς του, του χορηγήθηκε ένα επίδομα που του επέτρεψε να σπουδάσει για κάποιο διάστημα στην Ιταλία. Το 1784, εξελέγη μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής με την παρουσίαση δύο πινάκων στο ύφος του Ζοζέφ Βερνέ, θυελλώδη και σεληνόφωτα τοπία (το ένα διατηρείται στο Μουσείο του Λούβρου). Στη συνέχεια, εξέθετε τακτικά στα Σαλόν που διεξάγονταν κάθε δύο χρόνια στο Λούβρο. Το 1789, διορίστηκε βοηθός του πρύτανη της Ακαδημίας.[11]

Το 1791, ο Σεζάρ βαν Λου εγκαταστάθηκε στο Τορίνο, όπου, όπως ο πατέρας του και ο θείος του Ζαν Μπατίστ, εργάστηκε για τον βασιλιά της Σαρδηνίας Βίκτορα-Αμεδαίο Β΄. Στη βόρεια Ιταλία το έργο του επηρεάστηκε έντονα από τα χειμωνιάτικα τοπία του Φραντσέσκο Φόσκι (1710-1780) και στα τέλη της δεκαετίας του 1790 ειδικεύτηκε στο χιονισμένο χειμερινό τοπίο. [12]Το 1799, έστειλε στο παρισινό Σαλόν ένα έργο που θεωρείται το αριστούργημά του, Χιονισμένα ερείπια γοτθικής εκκλησίας με γέφυρα στο βάθος (Φονταινεμπλώ)[13], για το οποίο του απονεμήθηκε χρηματικό έπαθλο και αποκτήθηκε από το γαλλικό κράτος.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14779181n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00117544T4.
  3. 3,0 3,1 (Ιταλικά) www.accademiadellescienze.it. denis-vanloo. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2020.
  4. 4,0 4,1 (Ιταλικά) www.accademiadellescienze.it. denis-vanloo. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2020.
  5. (Ολλανδικά) RKDartists. 50778. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00111416. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  7. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/50778. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2020.
  8. 8,0 8,1 8,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 50778. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2022.
  9. Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ.13, σελ. 263
  10. . «nga.gov/collection/artist-info.Jules César Denis Van Loo, called César Van Loo». 
  11. . «wga.hu/framese.html?/bio/Jules César Denis Van Loo». 
  12. . «artnet.com/artists/jules-cesar-denis-van-loo/». 
  13. . «fr.wahooart.com/Van-Loo-Jules-Cesar-Denis-Ruines-d'une-eglise-gothique-with-onu-ponton-embarcadre-dans-le-lointain-,.». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Cesar van Loo στο Wikimedia Commons