Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ερνέστ Ντυσέν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερνέστ Ντυσέν
O Ερνέστ Ντουσέν με τη στολή της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής της Λυών
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ernest Duchesne (Γαλλικά)
Γέννηση30  Μαΐου 1874[1]
Παρίσι
Θάνατος12  Απριλίου 1912
Αμελί-λε-Μπαιν-Παλαλντά
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςCannes (Grand Jas) Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Εκπαίδευσηντοκτορά
ΣπουδέςLyon-Bron Army Health Service School
Πανεπιστήμιο της Λυών (έως 1897)[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός
φαρμακολόγος
στρατιωτικός ιατρός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ερνέστ Ντυσέν, στα γαλλικά Ernest Duchesne (30 Μαΐου 1874 - 12 Απριλίου 1912) ήταν Γάλλος γιατρός, ο οποίος πρώτος παρατήρησε ότι ορισμένες μούχλες μυκήτων μπορούν να έχουν ισχυρή βακτηριοκτόνο δράση.

Έκανε αυτή την πειραματική παρατήρηση κατά την εκπόνηση της διδακτορικής του έρευνας, τριάντα δύο χρόνια πριν ο Σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ ανακαλύψει τις εξόχως αντιβιοτικές ιδιότητες της πενικιλίνης, μιας ουσίας που προέρχεται από τέτοιους μύκητες. Η έρευνά του αυτή είχε περάσει εντελώς απαρατήρητη στην τότε επιστημονική κοινότητα της εποχής. Ακόμη και σήμερα το όνομά του παραμένει άγνωστο και η πρωταρχική εκείνη ερευνητική του παρατήρηση δεν έχει αναγνωριστεί δεόντως από την Ιστορία της επιστήμης.[3][4]

Βιογραφία και έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1874.

Ο Ντυσέν εισήχθη στην τότε Στρατιωτική Ιατρική Σχολή της Λυών, το 1894. Η ερευνητική διατριβή του Ντυσέν[5][6] "Contribution à l'étude de la concurrence vitale chez les micro-organismes : antagonisme entre les moisissures et les microbes " (Συμβολή στη μελέτη του ζωτικού ανταγωνισμού στους μικροοργανισμούς: ανταγωνισμός μεταξύ μυκήτων και βακτηρίων), την υπέβαλε το 1897 για να αποκτήσει το διδακτορικό του δίπλωμα ήταν η πρώτη μελέτη που εξέτασε τις πιθανές θανατηφόρες δράσεις των μυκήτων μούχλας έναντι των μικροβίων.

Στη διατριβή του, ο Ντυσέν πρότεινε ότι τα βακτήρια και οι μύκητες μούχλας εμπλέκονται σε μια διαρκή μάχη για επιβίωση.[7]

Σε ένα πείραμά του, ανέπτυξε καλλιέργειες του Penicillium glaucum μαζί με μέσα που περιέχουν είτε βακτήρια που προκαλούν τον τυφοειδή πυρετό (Salmonella enterica subsp. Enterica, πρώην Bacillus typhosus), ή του βακτηρίου Escherichia coli (πρώην Bacterium coli communis). Παρατήρησε ότι το Penicillium υπέκυψε στα βακτήρια. Υποθέτοντας τότε, αναρωτήθηκε αν το Penicillium θα είχε αποδυναμώσει τα βακτήρια, προτού καταναλωθεί όλη η μούχλα.

Πρόσθετα, χορήγησε ενέσεις σε ινδικά χοιρίδια με ορισμένα μέσα που περιείχαν βακτήρια (είτε του τυφοειδούς πυρετού, είτε του E. coli) και ταυτόχρονα μαζί και μέσα που περιείχαν καλλιεργητικά υπολείμματα του μύκητα Penicillium glaucum. Παραθέτει στη διατριβή του ότι όλα τα χοιρίδια επέζησαν και κατέστησαν άνοσα έναντι στα βακτήρια. Για το αποτέλεσμα αυτό, και χωρίς να γνωρίζει επακριβώς τότε, έκανε την εξής υπόθεση: Υποθέτω ότι οι μύκητες μούχλας ενδέχεται να απελευθερώνουν κάποιες τοξίνες, όπως κάνουν δηλ. και ορισμένα βακτήρια.[8]

Εν τέλει, ο γιατρός Ντυσέν κατέληξε στο γενικό συμπέρασμα ότι:

  • Φαίνεται ωστόσο καθαρά ότι κάποια από τα πειράματά μας πρέπει να συνεχιστούν - δυστυχώς πολύ λίγα μπορούμε να επαναλάβουμε και να ελέγξουμε: Ορισμένοι τύποι μυκήτων π.χ. ο Penicillum glaucum, όταν καλλιεργητικά του υπολείμματα εμβολιάστηκαν σε ζώα που έφεραν ήδη μολυσματικές καλλιέργειες παθογόνων μικροβίων λ.χ. Escherichia coli και Salmonella enterica, ήταν ικανοί να μειώσουν δραματικά τη μολυσματικότητα αυτών των επιβλαβών βακτηρίων. - Ernest Duchesne, PhD, Contribution à l'étude de la concurrence vitale chez les μικροοργανισμοί: antagonisme entre les moisissures et les microbes, σελ. 54.

Μολονότι πραγματοποίησε λίγες πειραματικές δοκιμές, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο Ντυσέν είχε κατανοήσει ότι οι επιδράσει μυκήτων μούχλας Penicillium glaucum είχαν σαφώς θεραπευτικό εποτέλεσμα σε ζώα (βλ. χοιρίδια). Εκείνη την εποχή, επειδή ήταν και μικρός ηλικιακά (μόλις 23 ετών) αλλά και παντελώς άγνωστος, η έρευνά του αυτή αγνοήθηκε, ακόμη και το Ινστιτούτο Παστέρ δεν αναγνώρισε καν την παραλαβή της διδακτορικής του διατριβής.[9]

Στη συνέχεια, υπηρέτησε κάνοντας ιατρική πρακτική άσκηση στο Val-de-Grâce, και αμέσως μετά διορίστηκε, με τον 2ο βαθμό, στο δεύτερο Σύνταγμα Hussards de Senlis.

Το 1901, σε ηλικία 27 ετών παντρεύτηκε τη Ρόζα Λασαλά από τις Κάννες. Ατύχησε φρικτά στο γάμο του αφού η γυναίκα του πέθανε 2 χρόνια αργότερα από φυματίωση.

Το 1904, ο Ντυσέν, εντελώς ξαφνικά, εμφάνισε σοβαρή θωρακική νόσο, η οποία πιθανά να ήταν φυματίωση. Το 1907, τρία χρόνια αργότερα, έλαβε από τον στρατό οριστική, αναγκαστική απόλυση εξαιτίας της κάκιστης υγείας του. Στάλθηκε σε ένα σανατόριο στο Αμελί-λε-Μπαιν-Παλαλντά, όπου εκεί περιθάλθηκε και του χορηγήθηκε ισόβια σύνταξη.

Ωστόσο, παρά τις καλές συνθήκες φροντίδας και περίθαλψης που έτυχε, η υγεία του χειροτέρευσε και τελικά απεβίωσε στις 12 Απριλίου του 1912, σε ηλικία μόλις 37 ετών. Ο Ντυσέν ενταφιάστηκε δίπλα στη γυναίκα του, στο Cimetière du Grand Jas, στις Κάννες.

Ύστερη αναγνώριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφέρεται ότι ο Ντυσέν τιμήθηκε, μετά θάνατον, το 1949, πέντε χρόνια μετά την απονομή του βραβείου Νόμπελ στον Αλεξάντερ Φλέμινγκ.

Ένα ιστορικό αντιβιοτικών[10]περιέχει μια πρόταση για το γιατί ξεχάστηκε: Ενώ ο σερ Α. Φλέμινγκ λαμβάνει γενικά πίστωση για την ανακάλυψη της πενικιλίνης, στην πραγματικότητα, το 1896, ο Γάλλος φοιτητής ιατρικής Ερνέστ Ντυσέν ανακάλυψε αρχικά τις αντιβιοτικές ιδιότητες του μύκητα Penicillium, αλλά απέτυχε να αναφέρει μια σύνδεση μεταξύ του μύκητα και μιας ουσίας που είχε αντιβακτηριακές ιδιότητες, έτσι και αυτό ξεχάστηκε από την επιστημονική κοινότητα, μέχρι την ανακάλυψη του Φλέμινγκ.

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12928761g.
  2. www.sudoc.fr/07573303X.
  3. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12094813/
  4. https://web.archive.org/web/20090528100504/http://www1.umn.edu/ships/updates/fleming.htm
  5. Ernest Duchesne, Contribution à l'étude de la concurrence vitale chez les micro-organismes : antagonisme entre les moisissures et les microbes [Contribution to the study of the vital competition in microorganisms: antagonism between molds and microbes], (Lyon, France: Alexandre Rey, 1897).
  6. Duchesne 1897, Antagonism between molds and bacteria. An English translation by Michael Witty. Fort Myers, 2013. ASIN B00E0KRZ0E and B00DZVXPIK.
  7. (Duchesne, 1897), p. 37: "Dans toutes les expériences qui précèdent, ce que nous constatons c'est le résultat brutal de la lutte; …" (In all of the preceding experiments, what we see is the brutal result of the battle; … )
  8. (Duchesne, 1897), p. 51.
  9. Schaefer, Bernd (2015). Natural Products in the Chemical Industry. Springer. σελ. 231. ISBN 9783642544613. 
  10. http://antibioticinformation.blogspot.com/2005/11/history-of-antibiotics.html

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]