Ελβίρα Μεδίνα
| Ελβίρα Μεδίνα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 31 Ιουλίου 1911[1] Serrada[2] |
| Θάνατος | 1998[2] |
| Κατοικία | Μαδρίτη (από 1967)[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτρια ζωγράφος ζωγράφος πορτραίτων τοπιογράφος |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | César Medina Bocos |
| Αδέλφια | Jose Luis Medina Castro |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ελβίρα Μεδίνα Κάστρο (31 Ιουλίου 1911 – 1998) ήταν Ισπανίδα γλύπτρια και ζωγράφος ειδική στα πορτρέτα.[4]
Γεννήθηκε στη Σεράδα σε μια οικογένεια αφοσιωμένη στις τέχνες και τον πολιτισμό. Ήταν κόρη του ποιητή Σέζαρ ντε Μεδίνα Μπόκος και αδερφή του επίσης γλύπτη Χοσέ Λουίς Μεδίνα.[5]
Η Μεδίνα καλλιέργησε τη γλυπτική και τη ζωγραφική, αν και η τελευταία ήταν το κύριο επάγγελμά του. Το 1956 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση στο Βαγιαδολίδ.[5] Αφού έγινε γνωστή στο κοινό, εξέθεσε επίσης τη δουλειά της στη Μαδρίτη, όπου έχτισε την κατοικία της από το 1967. [6] Στην ισπανική πρωτεύουσα είχε συμμετάσχει στην 1η Ισπανο-αμερικανική Μπιενάλε Τέχνης.
Το 1976 κέρδισε το βραβείο Preciados Gallery Prize του Διαγωνισμού Πλαστικών Τεχνών San Isidro που διοργανώθηκε από την Εθνική Ένωση Ζωγράφων και Γλυπτών και το Δημοτικό Συμβούλιο της Μαδρίτης.[7]
Αναγνωρίζεται για τα πορτρέτα της, [8] [9] τονίζοντας εκείνα του Félix Rodríguez de la Fuente και του Marqués de Lozoya. Το πορτρέτο που έκανε την προσωπογραφία του Κόμη Άλμπερτ Θιλ εκτίθεται στο Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας.[6]
Στις 7 Μαρτίου 2008, το Δημοτικό Συμβούλιο της Βαγιαδολίδ έδωσε το όνομά της σε δρόμο της πόλης. [6] [10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 www
.elnortedecastilla .es /valladolid /paseo-pocas-calles-20181111193048-nt .html?ref=https%3A%2F%2Fwww .elnortedecastilla .es%2Fvalladolid%2Fpaseo-pocas-calles-20181111193048-nt .html. - ↑ 2,0 2,1 www
.20minutos .es /noticia /610145 /0 /creadoras /olvidadas /exposicion /?autoref=true. - ↑ www
.elnortedecastilla .es /valladolid /paseo-pocas-calles-20181111193048-nt .html. - ↑ Blas Guerrero, Juan Ignacio de (1972). Pintores españoles contemporáneos : diccionario : desde 1881, nacimiento de Picasso (στα Ισπανικά). Madrid: Estiarte.
- ↑ 5,0 5,1 Hernández, Clara (19 Ιανουαρίου 2010). «Una exposición reivindica la obra de 24 artistas condenadas al silencio». 20minutos.es (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Vela, Víctor (11 Νοεμβρίου 2018). «Un paseo por las (pocas) calles vallisoletanas dedicadas a mujeres». El Norte de Castilla (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2021.Vela, Víctor (11 November 2018). "Un paseo por las (pocas) calles vallisoletanas dedicadas a mujeres". El Norte de Castilla (in Spanish). Retrieved 2 March 2021.
- ↑ Asociación Española de Pintores y Escultores. «Certamen de San Isidro». apintoresyescultores.es (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2021.
- ↑ Gavilán, Enrique (1971). Valladolid: Tierras de Pan Y Vino (στα Ισπανικά). Editora Nacional. σελ. 234.
- ↑ La Estafeta literaria (στα Ισπανικά). Editora Nacional. 1978. σελ. 27.
- ↑ Vela, Víctor (10 Μαΐου 2016). «Solo una de cada doce calles con nombre de persona está dedicada a una mujer en Valladolid». El Norte de Castilla (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2021.
