Ελαττωματικό προϊόν

Ένα ελαττωματικό προϊόν καθορίζεται από την έλλειψη της ασφάλειας που δικαιούνται να αναμένουν οι καταναλωτές, και όχι από το αν είναι κατάλληλα για χρήση. Μιλάμε για προϊόντα που δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που αγοράσαμε, που δεν έχουν τις ιδιότητες που αναγράφονταν κατά την παραγγελία. Επίσης ένα προϊόν θεωρείται ελαττωματικό όταν προηγείται οποιουδήποτε είδους εγκατάσταση πριν από τη χρήση και αυτή γίνεται εσφαλμένα είτε από τον εκάστοτε αρμόδιο, είτε από τον πελάτη εξαιτίας ελλιπών οδηγιών εγκατάστασης. Ο νόμος περιγράφει προϊόντα με μεγάλη διάρκεια ζωής. Από μία τηλεόραση ή ένα κινητό που έχει προβλήματα ή ένα πλυντήριο χωρίς οδηγίες στα ελληνικά ή τα αλουμίνια των παραθύρων που δεν κλείνουν καλά.

Επικίνδυνο προϊόν 

Επικίνδυνο προϊόν, ορίζεται ένα προϊόν που κυκλοφορεί στη αγορά ενώ δεν συμβαδίζει με την ισχύουσα νομοθεσία που καθορίζει τις βασικές απαιτήσεις ασφάλειας και υγείας. Οι αρχές που επιτηρούν την αγορά είναι εξουσιοδοτημένες να λαμβάνουν κάθε μέτρο προκειμένου να διαφυλάξουν την προστασία του καταναλωτή, όπως την αναστολή της διάθεσης του προϊόντος στην αγορά ή την απόσυρσή του.Με τη πιστοποίηση ότι το προϊόν είναι ακατάλληλο για χρήση έρχεται και η ανάκλησή του από την αγορά. Εάν μια επιχείρηση ανακαλύψει ότι ένα από τα προϊόντα της είναι επικίνδυνο, πρέπει να αναλάβει δράση για την αποφυγή βλάβης και την προστασία των καταναλωτών ενώ μπορεί να προβεί η ίδια στην ανάκληση του προϊόντος.

Σχεδίαση 

«Η σχεδίαση είναι ένα εργαλείο για την υλοποίηση της καινοτομίας. Είναι δηλαδή, η διαδικασία της σύλληψης της ιδέας και η ανάπτυξη του πλάνου για ένα νέο ή σημαντικά βελτιωμένο προϊόν, υπηρεσία ή σύστημα που διασφαλίζει την καλύτερη σύνδεση με τις ανάγκες, προσδοκίες και ικανότητες με τον τελικό χρήστη ενώ λαμβάνει υπόψη την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα» (Προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2009)

Κατασκευή 

«Η κατασκευή είναι η διαδικασία κατασκευής μιας δομής ή υποδομής.Η κατασκευή διαφέρει από την παραγωγή, η οποία περιλαμβάνει μαζική παραγωγή παρόμοιων αντικειμένων χωρίς ορισμένο αγοραστή, ενώ η κατασκευή συνήθως λαμβάνει χώρα σε γνωστή τοποθεσία και πελάτη. Η κατασκευή ως βιομηχανία συνεισφέρει το 6-9% του ΑΕΠ των ανεπτυγμένων κρατών. Η κατασκευή ξεκινά με τον σχεδιασμό και τη χρηματοδότηση του έργου, συνεχίζοντας μέχρι την ολοκλήρωση και την παράδοση του.»

Σχεδίαση στη γραμμή παραγωγής και σε σχέση με την κατασκευή 

«Κάθε βιομηχανική μονάδα οργανώνει τη γραμμή παραγωγής της ανάλογα με το είδος των προϊόντων που παράγει. Οι ειδικές συνθήκες και απαιτήσεις παραγωγής κάθε προϊόντος καθώς και η υπάρχουσα τεχνολογία, καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο οργανώνονται τα επιμέρους τμήματα της παραγωγής, από την υποδοχή και αποθήκευση των πρώτων υλών έως τη διανομή του τελικού προϊόντος.» Με τον όρο σχεδίαση του προϊόντος μπορεί να αναφερόμαστε είτε στην συνολική και ολοκληρωμένη δημιουργία ενός προϊόντος είτε στη μοντελοποίηση του προϊόντος και στην μετέπειτα κατασκευή του.

Γενικές διατάξεις/ρυθμίσεις νομικής ευθύνης

• Αστική ευθύνη (αποζημίωση , αντικατάσταση, επιδιόρθωση):
  1. Δικαιοπρακτική ευθύνη
  2. Αδικοπρακτική ευθύνη
• Ποινική ευθύνη: όταν από ελαττωματικό η επικίνδυνο προϊόν έχει προκληθεί διακινδύνευση ή βλάβη έννομων προστατευόμενων αγαθών (π.χ. ζωή , υγεία , ιδιοκτησία )

Ειδικές ρυθμίσεις νομικής ευθύνης

Οι καταναλωτές συνιστούν μια αδύναμη ομάδα σε σχέση με τους κατασκευαστές των προϊόντων. Χρήζουν λοιπόν πληρέστερης προστασίας καθώς διαθέτουν περιορισμένα οικονομικά μέσα για την πρόσβαση στα δικαστήρια και τους είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αποδείξουν ότι έχουν εξαπατηθεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Σύμφωνα με τον νόμο 2251/94 οι καταναλωτές πρέπει να προστατεύονται καθώς βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους παραγωγούς και τις εταιρίες γι’αυτό το λόγο έχει δημιουργηθεί ο συγκεκριμένος νόμος καθώς και πολλές οργανώσεις υπεράσπισης των καταναλωτών (ένας καταναλωτής (μια μονάδα) δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια κολοσσιαία εταιρία). Αντίστοιχα είναι δύσκολο να θεμελιωθεί αδικοπρακτική ευθύνη του σχεδιαστή γιατί το σχετικό άρθρο απαιτεί να έχει ζημιώσει τον καταναλωτή παράνομα και υπαίτια και είναι δυσκολο να αποδειχθεί η υπαιτιότητα του κατασκευαστή.

Η ασφάλεια των προϊόντων θα πρέπει να αξιολογείται σφαιρικά και να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στους ενδεχόμενους κινδύνους που μπορεί να φέρουν τα εξεταζόμενα προϊόντα σε ευπαθείς ομάδες όπως οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά.

Τα προϊόντα που αρχικά προβλέπονταν αποκλειστικά για επαγγελµατική χρήση, αλλά στη συνέχεια εισήλθαν στην αγορά προϊόντων ευρείας κατανάλωσης, θα πρέπει να τηρούν τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας καθώς ενδέχεται να παρουσιάσουν κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών.

Ελαττωματικά προϊόντα και κατασκευαστής

Την ευθύνη για το ελαττωματικό προϊόν φέρει ο κατασκευαστής εφόσον έχει προκληθεί βλάβη στον πελάτη(π.χ. θάνατος, σωματική βλάβη ή υλική ζημία σε προσωπικά σας αντικείμενα άνω των 500 ευρώ -ποινική ευθύνη)

Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από τον κατασκευαστή όταν αναφερόμαστε σε τελικό προϊόν, σε εξαρτήματα που πρόκειται να ενσωματωθούν σε άλλο προϊόν και σε περίπτωση εισαγωγής ενός προϊόντος στην Ε.Ε προς μεταπώληση.

Σε περίπτωση που υπάρχουν πάνω από μία επιχειρήσεις, υπεύθυνες για την ασφάλεια ενός προϊόντος, η δικαστική δίωξη μπορεί να γίνει εναντίον οποιασδήποτε επιχείρησης αποφασίσει ο θιγόμενος πελάτης.

Εάν το προϊόν δεν λειτουργεί σωστά αλλά και αν δεν υπάρχουν γραπτώς στην Ελληνική γλώσσα ή με σύμβολα διεθνώς αναγνωρισμένα όλες οι πληροφορίες για την ασφαλή χρήση και συντήρηση του προϊόντος τότε αυτό κρίνεται ελαττωματικό.

Η ευθύνη του κατασκευαστή για ένα ελαττωματικό προϊόν δεν μπορεί να περιοριστεί με όρους που θα διαμορφωθούν κατά τη σύμβαση πώλησης. Γενικότερα οι όροι συναλλαγών που διαταράσσουν την ισορροπία των δικαιωμάτων εις βάρος του καταναλωτή είναι παράνομοι και σε τέτοια περίπτωση μπορεί να υποβληθεί καταγγελία στη Γενική Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή.

Αξιώσεις αποζημίωσης

Ο πελάτης δικαιούται, χωρίς καμία επιβάρυνση, επιδιόρθωση ή αντικατάσταση του προϊόντος. Εφόσον κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό δικαιούται μείωση της τιμής (έκπτωση) ή ακύρωση της σύμβασης και πλήρη επιστροφή των χρημάτων που κατέβαλε-αστική ευθύνη. Ο θιγόμενος πελάτης μπορεί να λάβει αποζημίωση για τη ζημιά που προκλήθηκε από το προϊόν εφόσον αποδείξει τη ζημία που συνέβη, ότι το προϊόν που παρέλαβε ήταν ελαττωματικό και ότι η ζημία προκλήθηκε εξαιτίας του ελαττώματος.

Το αίτημα για αποζημίωση μπορεί να γίνει μέσα σε διάστημα τριών ετών από την ημερομηνία που διαπιστώθηκε η ζημιά, το ελάττωμα.

Η ελάχιστη εγγύηση έχει διάρκεια 2 έτη και ισχύει σε όλη την Ε.Ε. Όσο πιο γρήγορα διαπιστωθεί το πρόβλημα τόσο το καλύτερο καθώς είναι ευκολότερο να αποδειχθεί ότι η ζημιά του προϊόντος δεν οφείλεται σε κακή ή λάθος χρήση του.

Σε κάποιες χώρες έχεις περισσότερα δικαιώματα, όπως ότι ο πωλητής είναι αυτός που καλείται να αποδείξει ότι το προϊόν του δεν ήταν ελαττωματικό, ή σε άλλες η διάρκεια της νόμιμης εγγύησης είναι μεγαλύτερη των δύο ετών.

Απαλλαγή ευθύνης του κατασκευαστή

Η ζημιά που προκάλεσε το ελαττωματικό προϊόν δεν επιβαρύνει τον κατασκευαστή όταν το εν λόγω προϊόν δεν κατασκευάστηκε με σκοπό την πώληση και το προϊόν δεν κυκλοφόρησε στην αγορά. Επίσης όταν το ελάττωμα που προκάλεσε τη ζημία δεν υπήρχε όταν διατέθηκε το προϊόν στην αγορά. Σε περίπτωση που το ελάττωμα προκλήθηκε μόνο και μόνο εξαιτίας των υποχρεωτικών τεχνικών προδιαγραφών που έπρεπε να πληροί το προϊόν δε φέρει ευθύνη. Όταν σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά και τεχνικά πρότυπα, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το ελάττωμα όταν διαθέσατε το προϊόν στην αγορά και όταν αναφερόμαστε σε κατασκευαστή που δημιούργησε τμήμα του προϊόντος, ενώ το ελάττωμα ήταν αποτέλεσμα του σχεδιασμού του τελικού προϊόντος. Αν το προϊόν βρίσκεται ήδη στην αγορά για διάστημα δέκα ετών και άνω, τότε ο κατασκευαστής δε φέρει ευθύνη για τη ζημιά που προκάλεσε το προϊόν, εκτός αν ζητήθηκε από κάποιον καταναλωτή αποζημίωση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Δίκαιο της Ε.Ε για προστασία καταναλωτών

Αναζήτηση μη ασφαλών προϊόντων: Safety Gate Οι εθνικές αρχές των χωρών της Ε.Ε. μπορούν να παρέμβουν (με ανάκληση των προϊόντων ή απαγόρευση της εμπορίας τους) όταν κάποια προϊόντα θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία ή την ασφάλεια των καταναλωτών. Οι κατασκευαστές μπορούν επίσης να ανακαλέσουν τα προϊόντα τους. Σε κάθε περίπτωση, όλα τα μέτρα που λαμβάνονται καταχωρούνται στη βάση δεδομένων Safety Gate , εκτός εκείνων που αφορούν γεωργικά προϊόντα ή φαρμακευτικά και ιατροτεχνολογικά προϊόντα.

Κοινοποίηση μη συμμορφούμενου προϊόντος

Κάθε χώρα της Ε.Ε. έχει τη δική της εθνική αρχή η οποία είναι αρμόδια να διασφαλίζει τη συμμόρφωση των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά. Αν ο κατασκευαστής, ο διανομέας ή ο εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος θεωρεί ότι ένα από τα προϊόντα που διαθέτει προς πώληση δεν πληροί τις απαιτήσεις της Ε.Ε., μπορεί να το αναφέρει στην αρμόδια εθνική του αρχή μέσω του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης σχετικά με την ασφάλεια των προϊόντων.

Δικαιώματα πελάτη-καταναλωτή

Το προϊόν θα πρέπει να έχει τις ιδιότητες που συμφωνήθηκαν κατά την αγορά (ίδια περιγραφή, χαρακτηριστικά, σκοπό κλπ). Αν παραδοθεί δεν πρέπει να υπάρχει πλημμελής εγκατάσταση.

Με κάθε αγορά προϊόντος είτε αυτή γίνεται από φυσικό κατάστημα είτε μέσω διαδικτύου, ο πελάτης δικαιούται διετή δωρεάν εγγύηση η οποία ξεκινά με την παραλαβή του εμπορεύματος από τον πελάτη. Στην περίπτωση ελαττωματικού προϊόντος ο πωλητής οφείλει είτε να το επισκευάσει, είτε να το αντικαταστήσει δωρεάν, είτε να επιστρέψει τα χρήματα στον πελάτη ή να προτείνει κάποια έκπτωση.

Για το διάστημα των έξι μηνών από την παραλαβή του προϊόντος θεωρείται ότι το προϊόν ήταν ελαττωματικό εξ αρχής και αρκεί μια απλή αναφορά στον πωλητή/κατασκευαστή για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του ο πελάτης. Μετά το πέρας όμως των έξι μηνών ο πελάτης θα πρέπει να αποδείξει ότι το προϊόν ήταν ελαττωματικό κατά την παραλαβή του και ότι δεν ευθύνεται ο ίδιος για τη ζημιά. Το δικαίωμα εγγύησης δεν υφίσταται εάν η βλάβη οφείλεται σε υπαιτιότητα του καταναλωτή ακόμη και στο διάστημα εντός των έξι μηνών από την παραλαβή.

Τα μεταχειρισμένα προϊόντα που αγοράζονται από έμπορο καλύπτονται επίσης από ελάχιστη εγγύηση ενός έτους.

Για ελαττωματικά προϊόντα με μεγάλη διάρκεια ζωής μπορείτε να διεκδικήσετε επιστροφή χρημάτων πηγαίνοντας στο κατάστημα – προμηθευτή. Αν και είναι λίγες οι εταιρείες που επιστρέφουν τα χρήματα έχετε αυτό το δικαίωμα και μπορείτε να το ασκήσετε.

Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό, ο νόμος περί προστασίας καταναλωτή (2251/94) σχετική κοινοτική οδηγία, αλλά και αποφάσεις του Αρείου Πάγου προβλέπουν τη δωρεάν επισκευή, αντικατάσταση ή έκπτωση.

Ακόμη και αν το οποιοδήποτε σημείο πώλησης αναγράφει ότι επιστροφές γίνονται δεκτές μόνο μετά από 15 ημέρες ή 1 μήνα, η νομοθεσία είναι σαφής: Επί έξι μήνες (ή περισσότερο αν το υποστηρίζει η εγγύηση) υπεύθυνο είναι το «κατάστημα». Το δικαίωμα διεκδίκησης επεκτείνεται σε 2 έτη για αγαθά διαρκείας (όπως ηλεκτρικές συσκευές) και σε 5 έτη για ακίνητα, αλλά μέσω του Αστικού Κώδικα, δηλαδή μέσω δικαστικής διεκδίκησης. Για αυτό το διάστημα, υπεύθυνο είναι το σημείο πώλησης. Ισχύει η ασφάλεια του κατασκευαστή, στον οποίο θα απευθυνθεί το κατάστημα και όχι ο πελάτης.

Επιπλέον προϋπόθεση για να διεκδικήσετε τα δικαιώματά σας είναι να έχετε αποδείξεις που σας δόθηκαν με την παραλαβή του προϊόντος, απόδειξη ή τιμολόγιο και κάποια πρόσθετη εγγύηση.

Προσοχή: Το προϊόν θεωρείται ελαττωματικό εκτός και αν ο πωλητής μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχει ευθύνη του καταναλωτή και τότε δεν είναι δεκτή η επισκευή ή η αντικατάστασή του.

Εάν ο πωλητής αρνηθεί να συνεργαστεί ο καταναλωτής μπορεί να καλέσει κάποιον φορέα και να ενημερωθεί , ώστε να επιδιώξει μια εκ νέου διαπραγμάτευση με τον πωλητή, αυτή τη φορά ενημερωμένος. Αν αποτύχει ξανά, μπορεί να δοκιμάσει να κάνει καταγγελία και αν οι κατηγορίες είναι αληθείς , τις περισσότερες φορές βρίσκει το δίκιο του.Η παροχή γραπτής εγγύησης είναι υποχρεωτική, στα ελληνικά, το ίδιο και οι οδηγίες χρήσης. Ο προμηθευτής πρέπει να εξασφαλίζει την προμήθεια ανταλλακτικών και την παροχή τεχνικών υπηρεσιών για όλη την πιθανή διάρκεια ζωής του προϊόντος.

Κάποια «βήματα» που μπορεί να ακολουθήσει ο καταναλωτής

• Η καλύτερη λύση είναι πάντα η πρόληψη. Για την αποφυγή της οποιασδήποτε ταλαιπωρίας καλό θα ήταν οι καταναλωτές να γνωρίζουν από πριν τι αγοράζουν.
• Να επιλέξουν, να ρωτήσουν και να τσεκάρουν μετά από έρευνα αγοράς, με αναζήτηση πληροφοριών βάση γραπτών φυλλαδίων για το προϊόν (αν υπάρχουν), αναζήτηση εγγύησης και διάρκειάς της, αναζήτηση για την παράδοση και εγκατάστασή του (αν χρειάζεται).
• Όταν φτάσει το προϊόν στον προορισμό που έχει επιλέξει ο εκάστοτε καταναλωτής θα ήταν προτιμότερο να μην το παραληφθεί αν δεν το ελέγξει πρώτα ο παραλήπτης . Αν δεν είναι το προϊόν που αγοράστηκε ή έχει ελαττώματα ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να αρνηθεί την παραλαβή και να ζητήσει αντικατάσταση.

Οργανισμοί και οργανώσεις προστασίας των καταναλωτών

Κυβερνητικοί οργανισμοί

• Federal Trade Commission
• Συνήγορος του καταναλωτή

Μη-κυβερνητικοί οργανισμοί

• Consumers International (CI)
• Better Business Bureau (BBB)
• ΚΕ.Π.ΚΑ.–Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών

Ο Συνήγορος του Καταναλωτή είναι μια νέα Ανεξάρτητη Αρχή που συστήθηκε με τον ν. 3297/2004 και εποπτεύεται από το Υπουργείο Ανάπτυξης. Λειτουργεί ως εξωδικαστικό όργανο συναινετικής επίλυσης των καταναλωτικών διαφορών, αλλά και ως συμβουλευτικός θεσμός στο πλευρό της πολιτείας για τη θεραπεία προβλημάτων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές του. Στην εποπτεία της Αρχής υπάγονται και οι Επιτροπές Φιλικού Διακανονισμού που εδρεύουν στις κατά τόπους Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της χώρας. Στους εξωτερικούς συνδέσμους βρίσκεται ο υπέρ-σύνδεσμος για την μεταφορά στην ιστοσελίδα της υπηρεσίας«Συνήγορος του καταναλωτή»

Επίσης υπάρχει το ΚΕ.Π.ΚΑ.–Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών το οποίο είναι μη κερδοσκοπική, μη κυβερνητική, πανελλαδική Ένωση Καταναλωτών. Υφίσταται εικοσιοκτώ χρόνια, και υποστηρίζει την προστασία των δικαιωμάτων των Καταναλωτών. Ενημερώνει και συμβουλεύει τους καταναλωτές για τις αγορές τους και τις καταγγελίες. Ο οργανισμός δέχεται τηλεφωνικές καταγγελίες.

Στην Ευρώπη έχουν δημιουργηθεί 45 ανεξάρτητες εθνικές οργανώσεις καταναλωτών από 32 ευρωπαϊκές χώρες τις οποίες και εκπροσωπεί η Ευρωπαϊκή Οργάνωση Καταναλωτών (BEUC). Οι οργανώσεις αυτές συλλέγουν τις απόψεις των καταναλωτών και τις μεταφέρουν στον πολιτικό χώρο της Ε.Ε. Παράλληλα ενημερώνουν τους καταναλωτές για τα δικαιώματά τους και είναι πρόθυμοι να τους βοηθήσουν σε περίπτωση που αυτά καταπατηθούν.

Μέτρα ασφαλείας από παραγωγούς και διανομείς

Ένα προϊόν θεωρείται ασφαλές από την αντίστοιχη εθνική νοµοθεσία όταν τηρεί τους ειδικούς κανόνες του εθνικού δικαίου του κράτους µέλους όπου διατίθεται στο εµπόριο, και οι οποίοι καθορίζουν τις απαιτήσεις υγείας και ασφάλειας που πρέπει να τηρεί το προϊόν προκειµένου να διατεθεί στο εµπόριο.

Ένα προϊόν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλές ως προς κινδύνους και κατηγορίες κινδύνων όταν τηρεί τις προδιαγραφές και καλύπτει τα πρότυπα των ελέγχων και των απαιτήσεων της ευρωπαϊκής ένωσης .

Οι παραγωγοί υποχρεούνται να διαθέτουν στην αγορά µόνον ασφαλή προϊόντα.

Οι παραγωγοί θα πρέπει να παρέχουν τις κατάλληλες πληροφορίες ώστε ο καταναλωτής να είναι σε θέση να αξιολογήσει τους εγγενείς κινδύνους του προϊόντος που θα παρουσιαστούν κατά τη χρήση του. Εφόσον οι κίνδυνοι αυτοί δεν είναι αµέσως αντιληπτοί θα πρέπει να υπάρχει από τον παραγωγό η αντίστοιχη προειδοποίηση. Η προειδοποίηση βέβαια δεν απαλλάσσει τον παραγωγό από την τήρηση των υπολοίπων απαιτήσεων ασφαλείας του εκάστοτε προϊόντος.

Οι παραγωγοί οφείλουν να κάνουν τις ανάλογες δράσεις για την πρόληψη των κινδύνων απέναντι στους καταναλωτές όπως την απόσυρση του προϊόντος από την αγορά, την προειδοποίηση των καταναλωτών, ακόμη και την ανάκληση του προϊόντος από τους καταναλωτές. «Η ανάκληση πραγµατοποιείται σε έσχατη περίπτωση, όταν οι άλλες ενέργειες δεν επαρκούν για την πρόληψη των ενδεχόµενων κινδύνων, όταν οι παραγωγοί την κρίνουν αναγκαία ή όταν τους επιβάλλεται µε µέτρο που λαµβάνει η αρµόδια αρχή.»

Στο ίδιο το προϊόν ή στη συσκευασία του θα πρέπει να αναγράφονται τα στοιχεία του παραγωγού,τα στοιχεία του προϊόντος και της παρτίδας, οι δειγματοληπτικές δοκιμές που έχουν γίνει, η εξέταση καταγγελιών και, εφόσον απαιτείται, η τήρηση µητρώου καταγγελιών. Οι διανομείς θα πρέπει να συμβάλλουν με το να προμηθεύουν προϊόντα που τηρούν τις απαιτήσεις ασφαλείας και να συμμετέχουν στην παρακολούθηση της ασφάλειας των προϊόντων που διατίθενται στο εµπόριο.

Όταν οι παραγωγοί και οι διανοµείς γνωρίζουν ότι κάποιο προϊόν που βρίσκεται στην αγορά παρουσιάζει κινδύνους για τον καταναλωτή, οφείλουν να ενηµερώσουν αµέσως τις αρµόδιες αρχές προκειµένου να προληφθούν οι εν λόγω κίνδυνοι.

Οι παραγωγοί και οι διανοµείς συνεργάζονται µε τις αρµόδιες αρχές, κατόπιν αιτήσεως των τελευταίων, µε στόχο την αποτροπή των κινδύνων που παρουσιάζουν προϊόντα που προµηθεύουν ή έχουν προµηθεύσει. Οι διαδικασίες συνεργασίας, καθορίζονται από τις αρµόδιες αρχές.

Επίλογος

Συμπερασματικά όσο εξελίσσεται η τεχνολογία γύρω μας, η βιομηχανοποίηση και η μαζική παραγωγή , όσο αυξάνεται η δύναμη των επιχειρήσεων τόσο αυξάνεται η απαίτηση για προστασία των καταναλωτών .Έτσι η Ευρωπαϊκή νομοθεσία και κατ επέκταση και η Εθνική νομοθεσία προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο προστασίας των αγοραστών τους απέναντι σε «τιτάνες» στα μάτια του καταναλωτή τους οποίους είναι σχεδόν απίθανο να καταφέρει να αντιμετωπίσει μόνος.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

https://europa.eu/youreuright/about_el

https://europa.eu/youreurope/business/dealing-with-customers/consumer-contracts-guarantees/defective-products/indexamp_el.htm

https://europa.eu/youreuright/your-rights_el

http://www.consumer.gov.cy/mcit/cyco/cyconsumer.nsf/page24_gr/page24_gr?OpenDocument

http://www.synigoroskatanaloti.gr/stk_lawEU.html