Εκλογές στο Καμερούν
Στο Καμερούν διεξάγονται προεδρικές και βουλευτικές εκλογές.
Ο Πρόεδρος εκλέγεται από το λαό για επταετή θητεία και το όριο στις δύο θητείες καταργήθηκε έπειτα από ψήφιση της βουλής, τον Απρίλιο του 2008.[1] Η Εθνοσυνέλευση (Assemblée Nationale) αποτελείται από 180 μέλη, τα οποία εκλέγονται για 5 χρόνια σε 49 ενιαίες και πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες.
Το Καμερούν χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία ενός κόμματος στην κυβέρνηση (του Λαϊκού Δημοκρατικού Κινήματος). Επιτρέπεται η ύπαρξη αντιπολίτευσης, όμως θεωρείται ευρέως ότι δεν έχει καμία αληθινή ευκαιρία να κερδίσει την εξουσία.
Απαγορεύεται σε ανεξάρτητους υποψήφιους να κατέλθουν σε βουλευτικές και δημοτικές εκλογές. Ωστόσο, επιτρέπονται οι ανεξάρτητοι στις προεδρικές εκλογές, αν και δεν έχει ακόμα υπάρξει κάποιος ανεξάρτητος, λόγω των απαιτήσεων από τον νόμο για τις ανεξάρτητες υποψηφιότητες. [2]
Προεδρικές εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2018
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πολ Μπιγιά, πρόεδρος από το 1982, επανεξελέγη στις πιο πρόσφατες προεδρικές εκλογές το 2018.
2004
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 11 Οκτωβρίου 2004 νικητής αναδείχθηκε ο κάτοχος της προεδρίας, Πολ Μπιγιά.
| Υποψήφιοι - Κόμματα | Ψήφοι | % | |
|---|---|---|---|
| Πολ Μπιγιά - Δημοκρατικό Κίνημα του Λαού του Καμερούν (RPDC) | 2.665.359 | 70,92 | |
| Τζον Φρου Ντι - Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Μέτωπο (SDF) | 654.066 | 17,40 | |
| Αντάμου Νταμ Ντζόγια (Adamou Ndam Njoya) - Δημοκρατική Ένωση του Καμερούν (UDC) | 168.318 | 4,48 | |
| Γκάργα Χαμάν Αντζι (Garga Haman Adji) - Συμμαχία για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη | 140.372 | 3,74 | |
| Λοιποί (12) | 130.106 | 3,46 | |
| Σύνολο (συμμετοχή 82,2%) | 3.758.221 | 100,00 | |
| Πηγή: [3] | |||
Βουλευτικές εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2020
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2007
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Κόμματα | Έδρες | +/– | ||
|---|---|---|---|---|
| Δημοκρατικό Κίνημα του Λαού του Καμερούν (RPDC) | 153 | +4 | ||
| Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Μέτωπο (SDF) | 16 | –6 | ||
| Εθνική Ένωση για Δημοκρατία και Πρόοδο (UNDP) | 6 | +5 | ||
| Δημοκρατική Ένωση του Καμερούν (UDC) | 4 | -1 | ||
| Προοδευτικό Κίνημα (MP) | 1 | +1 | ||
| Σύνολο (συμμετοχή 62%) | 180 | — | ||
| Πηγή: jeuneafrique | ||||
2013
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 30 Σεπτεμβρίου 2013, μαζί με τις τοπικές εκλογές,[4] το κυβερνών Δημοκρατικό Κίνημα του Λαού του Καμερούν (RDPC) κέρδισε ξανά την απόλυτη πλειοψηφία εδρών στην Εθνοσυνέλευση, με 148 επί συνόλου 180 εδρών, ενώ το αντιπολιτευόμενο Σοσιαλδημοκρατικό Μέτωπο πήρε 18 έδρες.[5]
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– |
|---|---|---|---|---|
| Δημοκρατικό Κίνημα του Λαού του Καμερούν | 148 | –5 | ||
| Σοσιαλδημοκρατικό Μέτωπο | 18 | +2 | ||
| Εθνική Ένωση για Δημοκρατία και Πρόοδο | 5 | –1 | ||
| Δημοκρατική Ένωση του Καμερούν | 4 | 0 | ||
| Ένωση των Λαών του Καμερούν | 3 | +3 | ||
| Κίνημα Αναγέννησης του Καμερούν | 1 | Νέο | ||
| Κίνημα για την Άμυνα της Δημοκρατίας | 1 | +1 | ||
| 22 άλλα κόμματα | 0 | – | ||
| Σύνολο | 180 | 0 | ||
| Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή | – | – | ||
| Πηγή: ThinkAfrica Press | ||||
Δημοψηφίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1972
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 20 Μαΐου 1972, οι ψηφοφόροι ενέκριναν σε ποσοστό 99,99% (με προσέλευση 98,2%) το νέο σύνταγμα με το οποίο το Καμερούν έγινε ένα κράτος ένωσης, σε αντίθεση με το προηγούμενο ομοσπονδιακό σύστημα και αποφασίστηκε να δοθούν περισσότερες εξουσίες στον πρόεδρο Αχμάντου Αχίτζο.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «AFP: Cameroon chamber frees president to run until 2018». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ Dibussi Tande, Scribbles from the Den: Essays on Politics and Collective Memory in Cameroon (2009), page 128.
- ↑ 3,0 3,1 Elections in Cameroon African Elections Database
- ↑ Cameroon election date set after year of delay Fox News, 2 Ιουλίου 2013
- ↑ "Cameroun: le parti au pouvoir de Paul Biya remporte haut la main les législatives", Radio France Internationale, 17 Οκτωβρίου 2013 (γαλλικά).