Θεολογική σχολή της Αντιόχειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Θεοδωρος (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Θεοδωρος (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
Η '''Αντιοχειανή Θεολογική Σχολή''' χαρακτηρίζεται απο 3 κύριες περιόδους
Η '''Αντιοχειανή Θεολογική Σχολή''' χαρακτηρίζεται απο 3 κύριες περιόδους


* Πρώιμή Περίοδος ([[270]] εως αρχές [[4ος αιώνας|4ου αιώνα]])
* Πρώιμη Περίοδος ([[270]] εως αρχές [[4ος αιώνας|4ου αιώνα]])
* Μέση περίοδος ([[350]] - [[433]])
* Μέση περίοδος ([[350]] - [[433]])
* Ύστερη περίοδος ([[433]] και ύστερα)
* Ύστερη περίοδος ([[433]] και ύστερα)

Έκδοση από την 08:21, 25 Αυγούστου 2007

Η Θεολογική σχολή της Αντιόχειας, ιδρύθηκε απο το Λουκιανό τον Αποσυνάγωγο, στην Αντιόχεια κατά τον 3ο αιώνα. Η θεολογική μέθοδος που ακολουθούσε, ήταν επηρεασμένη απο το Δυναμικό Μοναρχιανισμό και έθετε ως βάση της μελέτης των Γραφών την λεγόμενη κριτική ιστορικογραμματική μέθοδο. Επίσης θεμελίωνε την ανάπτυξη της θεολογίας στην εναρμόνιση της γραμματικής έννοιας για την Αποστολική παράδοση και την Αγία Γραφή. Κατά πολλούς η θεολογική σχολή της Αντιόχειας είχε υιοθετήσει Αριστοτελική φιλοσοφία, αποφεύγοντας την αλληγορική μέθοδο που ακολουθούσε η έτερη σπουδαία θεολογική σχολή της Ανατολής που ήταν η Αλεξανδρινή. Στόχος ήταν η ορθολογικότερη θεολόγηση των γραφών. Σε αυτή τη σχολή φοίτησαν αρκετοί σπουδαίοι θεολόγοι όπως ο Ευσέβιος Νικομήδειας, ο Θεογνίς Νικαίας, ο Αθανάσιος Αναζαρβού, ενώ πάνω στη βάση της θεολογίας της σήμερα πιστεύεται πως στήριξε ο Άρειος το οικοδόμημα του Αρειανισμού. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος καίτοι δεν μαθήτευσε σε αυτή χαρακτηρίζεται ως άνθρωπος ο οποίος πέτυχε τελικά να προσδώσει νέα πνοή στη σχολή κατά τον 4ο αιώνα χρησιμοποιώντας και στοιχεία αλληγορικής μεθόδου, πιστευόντας όμως σταθερά οτι η ιστορικογραμματική μέθοδος αρκεί ωστε να επιτευχθεί ο στόχος που είναι το σωτήριο μήνυμα των Γραφών. Η υπέρβαση του Χρυσοστόμου ήταν η απόδοση προς το πρόσωπο του Λόγου των εννοιών «συνοχή» και «συνάφεια», ουσιαστικά θέτωντας σε νέα τροχιά τη Αντιοχειανή θεολογία. Αυτή όμως η αρχή της αλλαγής είχε ξεκινήσει απο τον Διώδορο Ταρσού, ο οποίος μετέτρεψε αρχικά τη σχολή σε μια ημι-μοναστικη κοινότητα.


Η Αντιοχειανή Θεολογική Σχολή χαρακτηρίζεται απο 3 κύριες περιόδους

  • Πρώιμη Περίοδος (270 εως αρχές 4ου αιώνα)
  • Μέση περίοδος (350 - 433)
  • Ύστερη περίοδος (433 και ύστερα)


Βιβλιογραφία

  • «Εκκλησιαστική Ιστορία» - Βλάσιος Φειδάς
    Εκδόσεις Διήγηση, Αθήνα, 2002(Γ΄).
  • «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος» - Στυλιανού Παπαδόπουλου
    Εκδόσεις Αποστολική Διακονία, Αθήνα, 1999(Α) - 2006(Β).