Εμανουέλ ντε Γκρουσί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
64.642 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
⚫
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Εμμανουέλ, μαρκήσιος του Γκρουσύ''' (Emmanuel, marquis de Grouchy) ([[23 Οκτωβρίου]] [[1766]] – [[29 Μαΐου]] [[1847]]), ήταν [[Στρατάρχης της Γαλλίας]].
[[Αρχείο:EMMANUEL DE GROUCHY(1766-1847).jpg|thumb|right|250px| Εμμανουέλ Γκρουσύ]]
⚫
Ο '''Εμμανουέλ, μαρκήσιος του Γκρουσύ''' (Emmanuel, marquis de Grouchy) ([[23 Οκτωβρίου]] [[1766]] – [[29 Μαΐου]] [[1847]]), ήταν [[Στρατάρχης της Γαλλίας]].
==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Καταγόταν από πλούσια οικογένεια ευγενών. Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία, στο σώμα του [[Ιππικό|ιππικού]]. Το 1786 έγινε υπολοχαγός της [[Εθνοφρουρά]]<nowiki/>ς. Υπηρέτησε στο στρατό της [[Γαλλική Επανάσταση|Επανάστασης]], στο κεντρικό μέτωπο αρχικά, κατόπιν δε στις [[Άλπεις]]. Το 1792 έγινε ταξίαρχος, ενώ την επόμενη χρονιά εστάλη με τον επαναστατικό στρατό να καταστείλει την εξέγερση στη Βανδέα. Όντας [[μαρκήσιος]], προερχόταν από την [[αριστοκρατία]], με συνέπεια τον Οκτώβριο του 1793 να αποταχθεί από το στρατό, αλλά το 1794 επαναφέρθηκε στην ενεργό υπηρεσία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά (ένδειξη της αξίας του), προαχθείς σε υποστράτηγο, έγινε αρχηγός του επιτελείου του Ος, στη στρατιά της Δύσης κατά την περίοδο 1795-1796. Στην εκστρατευτική δύναμη που πήγε στην [[Ιρλανδία]] την περίοδο 1796-1797 ήταν υποδιοικητής. Κατά την ιταλική εκστρατεία ήταν αρχηγός του επιτελείου του [[Ζαν Μορό ντε Σεσέλ|Μορώ]], τραυματίστηκε δε και συνελήφθη αιχμάλωτος το 1799.
Καταγόταν από πλούσια οικογένεια ευγενών. Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία, στο σώμα του [[Ιππικό|ιππικού]]. Το 1786 έγινε υπολοχαγός της [[Εθνοφρουρά]]<nowiki/>ς. Υπηρέτησε στο στρατό της [[Γαλλική Επανάσταση|Επανάστασης]], στο κεντρικό μέτωπο αρχικά, κατόπιν δε στις [[Άλπεις]]. Το 1792 έγινε ταξίαρχος, ενώ την επόμενη χρονιά εστάλη με τον επαναστατικό στρατό να καταστείλει την εξέγερση στη Βανδέα. Όντας [[μαρκήσιος]], προερχόταν από την [[αριστοκρατία]], με συνέπεια τον Οκτώβριο του 1793 να αποταχθεί από το στρατό, αλλά το 1794 επαναφέρθηκε στην ενεργό υπηρεσία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά (ένδειξη της αξίας του), προαχθείς σε υποστράτηγο, έγινε αρχηγός του επιτελείου του Ος, στη στρατιά της Δύσης κατά την περίοδο 1795-1796. Στην εκστρατευτική δύναμη που πήγε στην [[Ιρλανδία]] την περίοδο 1796-1797 ήταν υποδιοικητής. Κατά την ιταλική εκστρατεία ήταν αρχηγός του επιτελείου του [[Ζαν Μορό ντε Σεσέλ|Μορώ]], τραυματίστηκε δε και συνελήφθη αιχμάλωτος το 1799.
Γραμμή 15: Γραμμή 14:


==Πηγές==
==Πηγές==
{{commonscat}}
* [http://imansolas.freeservers.com/Angelos/The%20Napoleon%20Generals.html Το λήμμα βασίζεται σε κείμενο των Ιωάννη Μανσόλα και Άγγελου Δαλασσηνού]
* [http://imansolas.freeservers.com/Angelos/The%20Napoleon%20Generals.html Το λήμμα βασίζεται σε κείμενο των Ιωάννη Μανσόλα και Άγγελου Δαλασσηνού]
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 18, σελ. 270
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 18, σελ. 270
* Ξ. Μπαλωτή «Η μάχη του Βατερλώ» (Περιοδικό «Ιστορικά Θέματα», τεύχος 45, Νοέμβριος 2005)
* Ξ. Μπαλωτή «Η μάχη του Βατερλώ» (Περιοδικό «Ιστορικά Θέματα», τεύχος 45, Νοέμβριος 2005)


{{Authority control}}
{{Authority control}}
{{Portal bar|Βιογραφίες}}
{{Portal bar|Βιογραφίες}}

{{Στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ=Εμμανουέλ, μαρκήσιος του Γκρουσύ
|ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ=Emmanuel, marquis de Grouchy
|ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ=
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=23 Οκτωβρίου
|ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=1766
|ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ=29 Μαΐου
|ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=1847
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=
}}

{{DEFAULTSORT:Γκρουσυ Εμμανουελ}}
{{DEFAULTSORT:Γκρουσυ Εμμανουελ}}

[[Κατηγορία:Γάλλοι στρατιωτικοί|Γκρουσύ]]
[[Κατηγορία:Γάλλοι στρατιωτικοί|Γκρουσύ]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1847|Γκρουσύ]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1847|Γκρουσύ]]

Έκδοση από την 22:34, 3 Δεκεμβρίου 2015

Εμανουέλ ντε Γκρουσί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Emmanuel de Grouchy (Γαλλικά)
Γέννηση23  Οκτωβρίου 1766[1][2][3]
Παρίσι
Θάνατος29  Μαΐου 1847[1][2][4]
Σαιντ-Ετιέν
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Περ-Λασαίζ και Grave of Grouchy
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
στρατιώτης[5]
Περίοδος ακμής1779
Οικογένεια
ΤέκναHenriette Ernestine de Grouchy[6]
ΓονείςFrançois Jacques de Grouchy[7]
ΑδέλφιαSophie de Condorcet
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατάρχης της Αυτοκρατορίας/στρατός ξηράς
Πόλεμοι/μάχεςΝαπολεόντειοι Πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜέλος της Βουλής των Ομοτίμων της Γαλλίας
Λόρδος της Γαλλίας
στρατιωτικός κυβερνήτης του Στρασβούργου
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής
Στρατάρχης της Αυτοκρατορίας
Ταξιάρχης του Βασιλικού και Στρατιωτικού Τάγματος του Αγίου Λουδοβίκου
Στρατάρχης της Γαλλίας
Ονόματα χαραγμένα στην Αψίδα του Θριάμβου
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Εμμανουέλ, μαρκήσιος του Γκρουσύ (Emmanuel, marquis de Grouchy) (23 Οκτωβρίου 1766 – 29 Μαΐου 1847), ήταν Στρατάρχης της Γαλλίας.

Βιογραφία

Καταγόταν από πλούσια οικογένεια ευγενών. Ακολούθησε στρατιωτική σταδιοδρομία, στο σώμα του ιππικού. Το 1786 έγινε υπολοχαγός της Εθνοφρουράς. Υπηρέτησε στο στρατό της Επανάστασης, στο κεντρικό μέτωπο αρχικά, κατόπιν δε στις Άλπεις. Το 1792 έγινε ταξίαρχος, ενώ την επόμενη χρονιά εστάλη με τον επαναστατικό στρατό να καταστείλει την εξέγερση στη Βανδέα. Όντας μαρκήσιος, προερχόταν από την αριστοκρατία, με συνέπεια τον Οκτώβριο του 1793 να αποταχθεί από το στρατό, αλλά το 1794 επαναφέρθηκε στην ενεργό υπηρεσία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά (ένδειξη της αξίας του), προαχθείς σε υποστράτηγο, έγινε αρχηγός του επιτελείου του Ος, στη στρατιά της Δύσης κατά την περίοδο 1795-1796. Στην εκστρατευτική δύναμη που πήγε στην Ιρλανδία την περίοδο 1796-1797 ήταν υποδιοικητής. Κατά την ιταλική εκστρατεία ήταν αρχηγός του επιτελείου του Μορώ, τραυματίστηκε δε και συνελήφθη αιχμάλωτος το 1799.

Απελευθερώθηκε, πολέμησε με το γαλλικό στρατό στη Γερμανία και, το 1801, πήρε τη θέση του επιθεωρητή των έφιππων στρατευμάτων. Υπηρετώντας στη Μεγάλη Στρατιά, πολέμησε στην Αυστρία το 1805, στην Πρωσία και στην Πολωνία το 1806 και 1807. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες, στην δε μάχη του Εϋλάου τραυματίστηκε.

Επίσης πολέμησε στην Ισπανία (1808), όπου ήταν διοικητής της έφιππης στρατιάς και στρατιωτικός διοικητής της Μαδρίτης. Έγινε διοικητής των Ακροβολιστών το 1809, αφού ο γαλλικός στρατός είχε καταγάγει σημαντικές νίκες στο Ράαπ (Ουγγαρία) και στο Βαγκράμ.

Ο Βοναπάρτης τον πήρε μαζί του στη μοιραία εκστρατεία στη Ρωσία, ως διοικητή εφεδρικής δύναμης ιππικού. Διακρίθηκε στη μάχη του Μποροντίνο, στην ανάσχεση των Κοζάκων, κερδίζοντας τον έπαινο του Ναπολέοντα, ο οποίος όμως δεν ικανοποίησε το αίτημά του να μετατεθεί στο πεζικό, όπου οι προαγωγές ήταν ευκολότερες. Τέθηκε επικεφαλής της Ιερής Ίλης κατά την υποχώρηση της Μεγάλης Στρατιάς. Το 1814, στην εκστρατεία της Γαλλίας ήταν επικεφαλής του ιππικού της Μεγάλης Στρατιάς.

Πολέμησε στη Νότιο Γαλλία, στον πόλεμο των Εκατό Ημερών. Αιχμαλωτίστηκε από τις δυνάμεις του ο δούκας της Ανγκουλέμ. Ο Ναπολέων τον προήγαγε σε στρατάρχη. Μετά τη μάχη στα βόρεια του Λινύ, στο Βέλγιο, τον διέταξε να πλήξει τον, υπό τον Μπλύχερ, πρωσικό στρατό, που είχε ήδη ηττηθεί με απώλειες 12.000 νεκρούς και 8.500 τραυματίες. Στόχος: να αποτραπεί η συνένωση Μπλύχερ - Ουέλινγκτον. Δεν κατάφερε να χτυπήσει τους Πρώσους, επιδεικνύοντας μια αδράνεια που από πολλούς ιστορικούς έχει χαρακτηριστεί ύποπτη. Ξανάφερε εντούτοις χωρίς απώλειες το στρατό του στο Παρίσι.

Με την παλινόρθωση για δεύτερη φορά των Βουρβώνων το 1815, αναγκάστηκε να φύγει στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Φιλαδέλφεια συγκεκριμένα. Ο βασιλιάς τον αμνήστευσε το 1819 και την επόμενη χρονιά ο Γκρουσύ ξαναγύρισε στη Γαλλία. Του ξαναδόθηκε ο βαθμός του στρατάρχη το 1831, ενώ το 1832 έγινε Ομότιμος της Γαλλίας[ασαφές].

Πηγές

Καθιερωμένοι όροι
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb10723933z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Emmanuel Grouchy de». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//1210/49.
  4. ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00079748. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  5. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20221147321. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2022.
  6. ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  7. ↑ 7,0 7,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εμανουέλ_ντε_Γκρουσί&oldid=5565135"