Μονή Κεράς Καρδιώτισσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[File:Kera Kardiotissa Monastery Church, May 2014.jpg|thumb|right|Η εκκλησία της Κεράς Καρδιώτισσας]] |
[[File:Kera Kardiotissa Monastery Church, May 2014.jpg|thumb|right|Η εκκλησία της Κεράς Καρδιώτισσας]] |
||
Το '''μοναστήρι της Κεράς Καρδιώτισσας''' είναι παλαιό και υπάγεται στην [[Κερά Ηρακλείου|Κερά Πεδιάδος]], σε υψόμετρο 630 μ. στο 49,6 χλμ. της κεντρικής αρτηρίας Ηρακλείου - Οροπεδίου Λασιθίου στους δυτικούς πρόποδες του υψώματος Καρφί, σε κοιλάδα κατάφυτη από δέντρα. Το [[2001]] απεγράφησαν 45 άτομα. Ο ναός είναι αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου. Γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου. |
Το '''μοναστήρι της Κεράς Καρδιώτισσας''' είναι παλαιό και υπάγεται στην [[Κερά Ηρακλείου|Κερά Πεδιάδος]], σε υψόμετρο 630 μ. στο 49,6 χλμ. της κεντρικής αρτηρίας Ηρακλείου - Οροπεδίου Λασιθίου στους δυτικούς πρόποδες του υψώματος Καρφί, σε κοιλάδα κατάφυτη από δέντρα. Το [[2001]] απεγράφησαν 45 άτομα. Ο ναός είναι αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου. Υπάγεται στην περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου. |
||
Γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου. |
|||
==Ιστορικά στοιχεία== |
==Ιστορικά στοιχεία== |
||
Δεν είναι εξακριβωμένο πότε ιδρύθηκε η Μονή. Από έγγραφα του κώδικα της μονής φαίνεται ότι αρχικά ήταν μετόχι της [[Ιερά Μονή Αγκαράθου|Μονής Αγκαράθου]]. Στη συνέχεια ανακαινίστηκε από τα αδέρφια Μαγγανάρη και έγινε [[σταυροπηγιακή]]. Η ονομασία της προέρχεται από την πολύ παλιά εικόνα της Παναγίας που είχε το όνομα αυτό. Η εικόνα εκλάπη από το μοναστήρι το [[1498]] από Έλληνα έμπορο και μεταφέρθηκε στο ναό του Αγίου Ματθαίου στην οδό Merulana στη [[Ρώμη]]. Το [[1866]] μεταφέρθηκε εκ νέου στο ναό του Αγίου Αλφόνσου, στον Εσκυλίνο Λόφο. Η σημερινή εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στο μοναστήρι αποτελεί αντίγραφο αυτής και ζωγραφίστηκε το 1735<ref>Σ. Ξανθουδίδης, Νέος Ελληνομνήμων, τ. 6, σελ. 216</ref>. Ακόμα και το αντίγραφο αυτής της εικόνας θεωρείται θαυματουργό. |
Δεν είναι εξακριβωμένο πότε ιδρύθηκε η Μονή. Από έγγραφα του κώδικα της μονής φαίνεται ότι αρχικά ήταν μετόχι της [[Ιερά Μονή Αγκαράθου|Μονής Αγκαράθου]]. Στη συνέχεια ανακαινίστηκε από τα αδέρφια Μαγγανάρη και έγινε [[σταυροπηγιακή]]. Η ονομασία της προέρχεται από την πολύ παλιά εικόνα της Παναγίας που είχε το όνομα αυτό. Η εικόνα εκλάπη από το μοναστήρι το [[1498]] από Έλληνα έμπορο και μεταφέρθηκε στο ναό του Αγίου Ματθαίου στην οδό Merulana στη [[Ρώμη]]. Το [[1866]] μεταφέρθηκε εκ νέου στο ναό του Αγίου Αλφόνσου, στον Εσκυλίνο Λόφο. Η σημερινή εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στο μοναστήρι αποτελεί αντίγραφο αυτής και ζωγραφίστηκε το 1735<ref>Σ. Ξανθουδίδης, Νέος Ελληνομνήμων, τ. 6, σελ. 216</ref>. Ακόμα και το αντίγραφο αυτής της εικόνας θεωρείται θαυματουργό. |
||
==Βιβλιογραφία== |
==Βιβλιογραφία== |
||
Έκδοση από την 10:36, 25 Οκτωβρίου 2015
Το μοναστήρι της Κεράς Καρδιώτισσας είναι παλαιό και υπάγεται στην Κερά Πεδιάδος, σε υψόμετρο 630 μ. στο 49,6 χλμ. της κεντρικής αρτηρίας Ηρακλείου - Οροπεδίου Λασιθίου στους δυτικούς πρόποδες του υψώματος Καρφί, σε κοιλάδα κατάφυτη από δέντρα. Το 2001 απεγράφησαν 45 άτομα. Ο ναός είναι αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου. Υπάγεται στην περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου. Γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου.
Ιστορικά στοιχεία
Δεν είναι εξακριβωμένο πότε ιδρύθηκε η Μονή. Από έγγραφα του κώδικα της μονής φαίνεται ότι αρχικά ήταν μετόχι της Μονής Αγκαράθου. Στη συνέχεια ανακαινίστηκε από τα αδέρφια Μαγγανάρη και έγινε σταυροπηγιακή. Η ονομασία της προέρχεται από την πολύ παλιά εικόνα της Παναγίας που είχε το όνομα αυτό. Η εικόνα εκλάπη από το μοναστήρι το 1498 από Έλληνα έμπορο και μεταφέρθηκε στο ναό του Αγίου Ματθαίου στην οδό Merulana στη Ρώμη. Το 1866 μεταφέρθηκε εκ νέου στο ναό του Αγίου Αλφόνσου, στον Εσκυλίνο Λόφο. Η σημερινή εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στο μοναστήρι αποτελεί αντίγραφο αυτής και ζωγραφίστηκε το 1735[1]. Ακόμα και το αντίγραφο αυτής της εικόνας θεωρείται θαυματουργό.
Βιβλιογραφία
- Το Ηράκλειον και ο Νομός του, εκδ. Νομ. Ηρακλείου.
Παραπομπές
- ↑ Σ. Ξανθουδίδης, Νέος Ελληνομνήμων, τ. 6, σελ. 216
