Υδατογραφία

Με τον όρο υδατογραφία (ή ακουαρέλα) αναφερόμαστε σε ένα συγκεκριμένο είδος ζωγραφικής που τα τριμένα χρώματα, διαλύονται σε νερό κι αναμιγνύονται με μια μικρή ποσότητα στερεωτικού υλικού, όπως ήτανε παλαιότερα το αραβικό κόμμι. Η τεχνική αυτή έγινεν ιδιαίτερα δημοφιλής στους τοπιογράφους του 18ου αιώνα, αλλά ο δεξιοτέχνης Άλμπρεχτ Ντύρερ την εφάρμοζε από τον 15ο. Σε μερικά έργα του, χρησιμοποίησε ακουαρέλα για ν' απλώσει χρώμα στα σχήματα που είχε ήδη δημιουργήσει με μελάνι, ενώ σ' άλλα τη διαχειρίστηκε πιο ελεύθερα.

Αρχείο:Kräftfångst av Carl Larsson 1897.jpg

Καρλ Λάρσον, Χαρακτηριστική υδατογραφία του 1897.

Τα χρώματα της υδατογραφίας πρέπει να είναι διάφανα, για να διακρίνεται το χαρτί, κάτω από τη ζωγραφικήν επιφάνεια, στοιχείο που βοηθά στη δημιουργία λεπτών αποχρώσεων και την επιτυχημένη απόδοση των ατμοσφαιρικών συνθηκών. Τα χρώματα όμως μπορούν να χρησιμοποιηθούν κι ως επικαλυπτικά (γκουάς), με προσθήκη κιμωλίας ή άλλων ουσιών, στις χρωστικές. Ο Ντύρερ, συχνά εφάρμοσε κι υδατογραφία και γκουάς στο ίδιο έργο, όπως π. χ. στον "Λαγό" και τη "Νεκρή Φύση" ("Χλόη"), που είναι από τα καλύτερα του είδους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Έργα του Ντύρερ -- Περιλαμβάνονται και υδατογραφίες