Μάχη του Πασεντάλε

  Η Μάχη της Φλάνδρας διεξάχθηκε περί τον Ιούλιο του 1917 μεταξύ των Βρετανικών δυνάμεων υπό τον στρατηγό και αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, σερ Ντάγκλας Χέιγκ και των Γερμανικών Δυνάμεων. Ο Χέιγκ πίστευε ότι τώρα ο πόλεμος εξαρτιόνταν κυρίως από τις Βρετανικές Δυνάμεις εξαιτίας του ότι Γάλλοι και Ρώσσοι ήταν τώρα εκτός μάχης, ενώ δεν ήταν σίγουρο εάν και όταν κατέφθαναν οι Αμερικάνοι θα ήταν στις κατάλληλες ποσότητες ώστε να προλάβουν την καταστροφή. Για να καταφέρει να κρατήσει το μέτωπο αυτό θα έπρεπε να το πετύχει στα παλιά πεδία των μαχών γύρω από την Ύπρ όπου ο Βρετανικός Στρατός θα μπορούσε να εκτελέσει με επιτυχία μία ισχυρή προέλαση που θα έφερνε την παράδοση των Βελγικών λιμανιών όπου χρησιμοποιούνταν ως βάσεις για τα Γερμανικά υποβρύχιά. Τα πράγματα στην αρχή έδειχναν ότι θα πήγαιναν καλά αφού μία προκαταρτική έφοδος κατά της κορυφογραμμής Μεσίν στα νότια της Ύπρ τις πρώτες μέρες του Ιουνίου, με σχετικά περιορισμένους στόχους, απόλυτο αιφνιδιασμό και μεγάλη στήριξη από το πυροβολικό (αναλώθηκαν 3,5 εκατομμύρια οβίδες και η πρώτη γραμμή των Γερμανών ισοπεδώθηκε με 500.000 τόνους εκρηκτικών).

  ===Η αντιστροφή της κατάστασης κατά την διάρκεια της κύριας επίθεσης===

  Όμως όταν άρχισε η κύρια επίθεση στα τέλη του Ιουλίου παρουσιάστηκαν όλα τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν και στα πεδία των μαχών του Σόμ. Το προκαταρτικό μπαράζ (3,4 εκατομμύρια οβίδες) ακύρωσε κάθε αιφνιδιασμό. Τα μελετημένα χρονοδιαγράμματα ως συνήθως ανατράπηκαν μέσα στο χάος του πολέμου, ενώ η αντίσταση του εχθρού απλώνονταν σε μεγαλύτερο βάθος και ήταν πολύ πιο αποφασιστική απ’ ό,τι περίμεναν οι επιτιθέμενοι. Η ασταμάτητη βροχή και το πυροβολικό μετέτρεψαν το πεδίο της μάχης σε ένα τοπίο πλήρης απόγνωσης. Όμως ο Χέιγκ συνέχισε πετυχαίνοντας μερικές μικρές νίκες με τεράστιο τίμημα  έως και στις αρχές του Νοέμβρη που τα καναδικά τάγματα κατέλαβαν την Πασαντέλ απ’ όπου πήρε το όνομα της η μάχη. Στο τέλος της μάχης οι Βρετανοί είχαν απώλειες 240.000 ανδρών (70.000 νεκροί), ενώ οι Γερμανοί είχαν απώλειες 200.000 ανδρών. Οι επικριτές του Χέιγκ επικαλούνταν τον πρώτο αριθμό, οι υπερασπιστές του τον δεύτερο.

  ===Τα μετά την μάχη===

  Στις 20 Νοεμβρίου εξαπέλυσε δεύτερη επίθεση στο Καμπρέ. Σκόπευε, μεταξύ άλλων, να δοκιμάσει σε μεγάλη κλίμακα τις νέες τεχνικές που είχε αναπτύξει ο βρετανικός στρατός με την στενή συνεργασία των τριών όπλων: πεζικού, αρμάτων μάχης και πυροβολικού. Ο αιφνιδιασμός ήταν απόλυτος: η γερμανική άμυνα υπέστη διείσδυση σε βάθος τεσσάρων μιλίων και στην Αγγλία χτύπησαν χαρμόσυνες καμπάνες για να γιορτάσουν την νίκη. Πλήρωσαν την βιασύνη. Δέκα μέρες μετά οι Γερμανοί αντεπιτέθηκαν και ανακατέλαβαν όλο το έδαφος που είχαν χάσει. Έτσι ο Χέιγκ έχασε και το τελευταίο ίχνος εμπιστοσύνης που του είχαν οι πολιτικοί αρχηγοί, και ο Λόιντ Τζόρτζ ανέλαβε αυτοπροσώπως τη στρατηγική της διεξαγωγής του πολέμου.