Κομήτης C/2012 S1: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ZéroBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: an:C/2012 S1, sv:C/2012 S1
GrouchoBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: bs:C/2012 S1
Γραμμή 44: Γραμμή 44:


[[an:C/2012 S1]]
[[an:C/2012 S1]]
[[bs:C/2012 S1]]
[[de:C/2012 S1]]
[[de:C/2012 S1]]
[[en:C/2012 S1]]
[[en:C/2012 S1]]

Έκδοση από την 17:30, 6 Μαρτίου 2013

Αρχείο:Cometa-ISON.jpg
Ο κομήτης τις 22 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Κομήτης C/2012 S1 είναι ένας κομήτης που ανακαλύφθηκε τις 21 Σεπτεμβρίου 2012 από τον Βιτάλι Νέβσκι (Βίτμπεκ, Λευκορωσία) και τον Αρτιόμ Νοβίτσονοφ (Κοντόμπογκα, Ρωσία). Η ανακάλυψη έγινε με τη χρήση ενός ανακλαστικού τηλεσκοπίου διαμέτρου 40 εκατοστών στο ISON, κοντά Κισλοβόντσκ, στο Βόρειο Καύκασο, με τη χρήση του λογισμικού αυτόματης ανακάλυψης αστεροειδών. [1] Τότε ο κομήτης βρισκόταν σε απόσταση ενός δισεκατομμυρίου χιλιομέτρων από τον Ήλιο. Ο κομήτης βρέθηκε επίσης σε παλιότερες εικόνες της έρευνας του όρος Λέμμον από τις 28 Δεκεμβρίου 2011 και από το Pan-STARRS τις 28 Ιανουαρίου 2012.[2] Η ανακάλυψη του κομήτη ανακοινώθηκε τις 24 Σεπτεμβρίου 2012 από το Κέντρο Ελάσσονων Πλανητών.[2]

Τροχιά

Η θέση του C/2012 S1 (ISON) τις 11 Δεκεμβρίου 2013, αφότου θα έχει περάσει εο περιήλιο.

Ο κομήτης C/2012 S1 (ISON) θα φτάσει στο περιήλιο (πλησιέστερη προσέγγιση στον Ήλιο) στις 28 Νοεμβρίου 2013 σε μια απόσταση 0,012 ΑΜ (1.800.000 χιλιόμετρα) από το κέντρο του Ήλιου.[3][4] Υπολογίζοντας την ηλιακή ακτίνα στα 695.500 χιλιόμετρα, ο κομήτης θα περάσει περίπου 1.100.000 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του Ήλιου. Η τροχιά του είναι σχεδόν παραβολική, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι ένας νέος κομήτης που έρχεται πρώτη φορά ​​από το Νέφος του Oort.[5][6] Στη πλησιέστερη προσέγγισή του, ο κομήτης θα περάσει περίπου 0,072 ΑΜ (10.800.000 χιλιόμετρα) από τον Άρη την 1η Οκτωβρίου 2013 και θα περάσει περίπου 0,42 ΑΜ (63 εκατομμύρια χιλιόμετρα) από τη Γη στις 26 Δεκεμβρίου 2013.[4] Μερικά από τα στοιχεία τροχιάς του κομήτη C/2012 S1 (ISON) είναι παρόμοια με αυτή του μεγάλου κομήτη του 1680 το οποίο σημαίνει ότι οι δύο κομήτες μπορεί να έχουν προέρχονται από τον κατακερματισμό του ίδιου αντικειμένου.[7]

Λαμπρότητα

Όταν ανακαλύφθηκε, το φαινόμενο μέγεθος του κομήτη ήταν περίπου 18,8, πολύ αμυδρό για να παρατηρηθεί με γυμνό μάτι, αλλά αρκετά φωτεινό ώστε να να απεικονιστεί από ερασιτέχνες με μεγάλα τηλεσκόπια.[8][9] Θα αυξήσει σταδιακά τη φωτεινότητά του καθώς θα πλησιάζει. Κατά τον Αύγουστο του 2013 θα πρέπει να είναι ορατός με μικρά τηλεσκόπια ή κιάλια, και θα γίνει ορατός με γυμνό μάτι στα τέλη Οκτωβρίου ή στις αρχές Νοεμβρίου και θα παραμένει ορατός μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου του 2014.[5][8] Όταν ο κομήτης φτάσει στο περιήλιο, στις 28 Νοεμβρίου, θα απέχει από τον Ήλιο λιγότερο από μία μοίρα, γεγονός που θα καθιστά δύσκολη την παρατηρήσή του κατά το έντονο φως του ήλιου.[10] Ο κομήτης μπορεί να γίνει εξαιρετικά φωτεινός, εάν παραμένει άθικτος, και μπορεί να αποκτήσει και αρνητικό μέγεθος.[11] Μπορεί να γίνει λίγο πιο φωτεινός από την πανσέληνο,[6][5] αλλά η πρόβλεψη της φωτεινότητας ενός κομήτη είναι δύσκολη, ειδικά αυτών που θα περάσουν τόσο κοντά στον Ήλιο και να επηρεαστεί από την προς τα εμπρός σκέδαση του φωτός. Ο κομήτης Κοχούτεκ και ο κομήτης C/1999 S4 δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες, αλλά αν ο κομήτης C/2012 S1 (ISON) επιβιώσει θα μπορούσε να μοιάζει με το Μεγάλο Κομήτη του 1680, το Μεγάλο Κομήτη του 2007 ή τον C/2011 W3 (Lovejoy).[11] [12] Ο κομήτης C/2012 S1 (ISON) θα είναι σε θέση ώστε να παρατηρηθεί στο βόρειο ημισφαίριο στα μέσα έως τα τέλη Δεκεμβρίου 2013.[13]

Παραπομπές

  1. Giovanni Sostero, Nick Howes, and Ernesto Guido (24 Σεπτεμβρίου 2012). «New Comet: C/2012 S1 (ISON)». Team of observers of Remanzacco Observatory in Italy. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  2. 2,0 2,1 «MPEC 2012-S63 : COMET C/2012 S1 (ISON)». IAU Minor Planet Center. 24 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2012.  (CK12S010)
  3. «MPEC 2012-Y30 : OBSERVATIONS AND ORBITS OF COMETS». IAU Minor Planet Center. 26 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2012. 
  4. 4,0 4,1 «JPL Close-Approach Data: C/2012 S1 (ISON)». 2012-11-15 last obs (arc=323 days). Ανακτήθηκε στις 2012-11-25.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
  5. 5,0 5,1 5,2 Grego, Peter. «New comet might blaze brighter than the full Moon». Astronomy Now. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  6. 6,0 6,1 Hecht, Jeff. «Newly spotted comet may outshine the full moon». New Scientist. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  7. J. Bortle (24 Σεπτεμβρίου 2012). «the orbital elements' distinct and surprising similarity to those of the Great Comet of 1680». comets-ml · Comets Mailing List. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2012. 
  8. 8,0 8,1 Bakich, Michael E. «New comet will light up the sky». Astronomy. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  9. Rao, Joe. «Newfound Comet C/2012 S1 May Dazzle in 2013». Space.com. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  10. Kelly Beatty (27 Σεπτεμβρίου 2012). «A "Dream Comet" Heading Our Way?». Sky & Telescope. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  11. 11,0 11,1 Atkinson, Nancy. «New 'Sun-Skirting' Comet Could Provide Dazzling Display in 2013». Universetoday.com. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  12. Alan Boyle. «Super-comet or super-dud? We'll see». Cosmic Log. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2012. 
  13. David Dickinson (25 Σεπτεμβρίου 2012). «Will we have a Christmas comet in 2013?». Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2012.