Μεικτές πολεμικές τέχνες

Junior dos Santos (λευκό) και Shane Carwin (μαύρο) αγωνίζονται στη κύρια μάχη του UFC 131

Οι Μεικτές πολεμικές τέχνες (γνωστές ως Μ.Μ.Α. (Μixed Martial Arts) ) είναι ένα μαχητικό άθλημα πλήρους επαφής (full contact) που επιτρέπει μια μεγάλη ποικιλία τεχνικών μάχης και δεξιοτήτων, από ένα μείγμα πολεμικών τεχνών και μη παραδοσιακών πολεμικών τεχνών, που πρέπει να χρησιμοποιούνται σε αγωνιστικές διοργανώσεις.
Οι κανόνες αυτοί επιτρέπουν τη χρήση τόσο των κτυπημάτων (με γροθιές και λακτίσματα), όσο και λαβών. Οι αθλητές μάχονται από όρθια θέση, αλλά και από θέση εδάφους.
Οι εν λόγω αγώνες επιτρέπουν σε αθλητές από διαφορετικά αθλήματα και υπόβαθρα να αγωνιστούν. Οι ρίζες των σύγχρονων μεικτών πολεμικών τεχνών μπορούν να εντοπιστούν στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες στο αγώνισμα του Παγκράτιου όπως όμως και σε διάφορα ανάμεικτα αγωνιστικά στυλ που έλαβαν χώρα σε όλη την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τη Νοτιοανατολική Ασία στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το μαχητικό άθλημα Vale tudo που είχε αναπτυχθεί στη Βραζιλία από το 1920 μεταδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την η οικογένεια Gracie το 1993, με την ίδρυση του Ultimate Fighting Championship (U.F.C.).
Επαγγελματικοί αγώνες MMA είχαν επίσης πραγματοποιηθεί στην Ιαπωνία από το μαχητικό άθλημα Shooto αρχής γενομένης το 1989.

Εν ευθέτω χρόνω το πιο επικίνδυνο vale tudo τροποποιήθηκε με την λήψη πρόσθετων κανόνων κι έγινε ασφαλέστερο οδηγώντας στη σημερινή διαδεδομένη και οργανωμένη μορφή του ΜΜΑ.
Αρχικά προωθήθηκε σαν διαγωνισμός μέσω του οποίου θα διακρινόταν η αποτελεσματικότερη πολεμική τέχνη σε περίπτωση αληθινής άοπλης μάχης ενός εναντίον ενός, οι αντίπαλοι αγωνίζονταν με ελάχιστους κανόνες.
Αργότερα το στυλ των αθλητών εμπεριείχε πολλές πολεμικές τέχνες, την ίδια περίοδο οι διοργανωτές υιοθέτησαν κι άλλους κανόνες για να αυξήσουν την ασφάλεια και την κοινωνική αποδοχή του αθλήματος.

Το όνομα Mixed Martial Arts επινοήθηκε από τον Rick Blume, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Battlecade, το 1995. Μετά από αυτές τις αλλαγές, το άθλημα έχει δει την αύξηση της εμπορικότητάς του με το σύστημα pay per view και της δημοτικότητάς του που πλέον ανταγωνίζεται την πυγμαχία και την επαγγελματική πάλη.

Αντίγραφο αρχαιοελληνικού αγάλματος παγκρατιατιστών. Το αυθεντικό χρονολογείται στον 3ο π.Χ. αιώνα.