Λαμπρότητα

Στη Φυσική η λαμπρότητα φωτεινής πηγής ή απλούστερα λαμπρότητα, (luminance), αποτελεί φωτομετρικό μέγεθος που ορίζεται ως λόγος με αριθμητή τη φωτεινή ροή, που προσπίπτει, διασχίζει και εξέρχεται από ένα στοιχείο επιφάνειας μιας φωτεινής πηγής, ή ενός δέκτη φωτεινής ακτινοβολίας ή σημείου διαδρομής μιας φωτεινής δέσμης, που περιέχεται σ΄ ένα στοιχειώδη κώνο διευθύνσεων, και με παρανομαστή του λόγου το γινόμενο της στερεάς γωνίας του κώνου διεύθυνσης αυτού επί την επιφάνεια της ορθογώνιας προβολής του στοιχείου επιφανείας σ΄ ένα επίπεδο κάθετο προς τη διεύθυνση μετάδοσης.

• Προσοχή: Δεν θα πρέπει να συγχέεται η λαμπρότητα φωτεινής πηγής με την φωτεινότητα που είναι τελείως διαφορετικό φωτομετρικό μέγεθος, η πρώτη αφορά ένταση φωτεινής πηγής ενώ η δεύτερη το φωτισμό επιφάνειας.

Μονάδες μέτρησης

Η λαμπρότητα στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων (SI) μετριέται σε νέα κηρία (candelae) ανά τετραγωνικό μέτρο: cd/m². Στη πράξη όμως συνεχίζεται η χρήση των μονάδων στίλβη, με σύμβολο sb, που είναι ίση μ΄ ένα κηρίο ανά τετραγωνικό εκατοστόμετρο (1cd/cm²) και το λάμπερτ, με σύμβολο L, που είναι ίσο με 1πcd/cm².