Εβδομάδα μόδας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η εβδομάδα μόδας είναι μία εκδήλωση της βιομηχανίας της μόδας, που διαρκεί περίπου μια εβδομάδα στην οποία σχεδιαστές μόδας, μάρκες ή "οίκοι" εκθέτουν τις τελευταίες κολεξιόν τους στις πασαρέλες, στους αγοραστές και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτές οι εκδηλώσεις (events) επηρεάζουν τις τάσεις για την τρέχουσα και την επερχόμενη σεζόν.
Οι πιο διακεκριμένες εβδομάδες μόδας λαμβάνουν χώρα στις πρωτεύουσες της μόδας του κόσμου, στις "Μεγάλες Τέσσερις" λαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος της κάλυψης από τον Τύπο, που είναι η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Μιλάνο και το Παρίσι.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν πολλές εβδομάδες μόδας παγκοσμίως. Το 1943, η πρώτη εβδομάδα μόδας στη Νέα Υόρκη πραγματοποιήθηκε, με έναν κύριο σκοπό: να αποσπάσει την προσοχή από τη Γαλλική μόδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι εργαζόμενοι στην βιομηχανία μόδας δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν στο Παρίσι. Αυτή ήταν μία κατάλληλη στιγμή, καθώς "πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Αμερικανοί σχεδιαστές θεωρήθηκαν ότι εξαρτώνται από τη γαλλική κουλτούρα για έμπνευση."[1]
Η αρθρογράφος της μόδας Έλενορ Λάμπερτ(Eleanor Lambert) οργάνωσε μία εκδήλωση την οποία ονόμασε "Εβδομάδα Τύπου" για να επιδείξει Αμερικανούς σχεδιαστές για τους δημοσιογράφους μόδας, που προηγουμένως είχαν αγνοήσει την δουλεία τους. Η Εβδομάδα Τύπου ήταν μια επιτυχία,και,σαν αποτέλεσμα, περιοδικά όπως η Vogue (που κανονικά ήταν γεμάτα με Γάλλους σχεδιαστές) άρχισαν να διαθέτον όλο και περισσότερες αμερικανικές καινοτομίες. Μέχρι το 1994, οι επιδείξεις γίνονταν σε διάφορες τοποθεσίες, όπως ξενοδοχεία ή σοφίτες(lofts). Τελικά, μετά από ένα δομικό ατύχημα σε ένα σόου του Μάικλ Κορς, η εκδήλωση μεταφέρθηκε στο Μπράιαντ Παρκ, πίσω από τη δημόσια βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης, η οποία παρέμεινε εκεί μέχρι το 2010, όταν το σόου μεταφέρθηκα ξανά στο Κέντρο Λίνκολν.
Ωστόσο, πολύ πριν την Λάμπερτ, υπήρχαν επιδείξεις μόδας σε όλη την Αμερική. Το 1903, ένα κατάστημα της Νέας Υόρκης, με το όνομα "Ehrich Brothers" έβγαλε ό,τι πιστεύεται ότι ήταν στην πρώτη επίδειξη μόδας της χώρας για να δελεάσει την μεσαία τάξη των γυναικών να πάει στο κατάστημα.[2] Από το 1910, πολλά μεγάλα πολυκαταστήματα έκαναν τις επιδείξεις μόνα τους. Είναι πιθανό ότι οι Αμερικανοί λιανοπωλητές είδαν αυτό που αποκαλούσαν 'πασαρέλα' στα σαλόνια της υψηλής ραπτικής και αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την ιδέα. Αυτές οι 'πασαρέλες' ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος για την προώθηση των καταστημάτων και την βελτίωση της θέσης τους. Από το 1920, η επίδειξη μόδας είχε χρησιμοποιηθεί από τους λιανοπωλητές σε όλη τη χώρα. Βρίσκονταν σε σκηνή, και συχνά γίνονταν στο εστιατόριο του μαγαζιού κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού ή του καφέ/τσαγιού. τα σόου ήταν συνήθως περισσότερο θεατρικά απ'ότι αυτά σήμερα, σε μεγάλο βαθμό βασίζονταν σε ένα μόνο θέμα, και συνοδεύονταν με έναν αφηγηματικό σχολιασμό. Τα σόου ήταν εξαιρετικά δημοφιλή, προσελκύοντας χιλιάδες πλήθη, τόσο μεγάλα ώστε τα καταστήματα στη Νέα Υόρκη στη δεκαετία του 1950 έπρεπε να πάρουν άδεια για να έχουν ζωντανά μοντέλα.
Το Παρίσι ξεκίνησε να διοργανώνει σόου υψηλής ραπτικής το 1945[3], η εβδομάδα μόδας του Μιλάνου ιδρύθηκε από το Ιταλικό Εμπορικό Επιμελητήριο το 1958[4], η εβδομάδα μόδας του Παρισιού οργανώθηκε περαιτέρω το 1973 στο πλαίσιο της Γαλλικής Ομοσπονδίας Μόδας[5], και η εβδομάδα μόδας του Λονδίνου ιδρύθηκε από το Βρετανικό Συμβούλιο Μόδας το 1984[6].
Αν και αυτές οι βασικές οργανώσεις εξακολουθούν να διοργανώνουν τα περισσότερα σόου, υπάρχουν επίσης ανεξάρτητοι και πολλαπλοί παραγωγοί σε όλες τις πόλεις.[7]
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εβδομάδα μόδας συμβαίνει δύο φορές το χρόνο στις μεγάλες πρωτεύουσες της μόδας του κόσμου: τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Μιλάνο και το Παρίσι(με αυτή τη σειρά). Οι εβδομάδες μόδας πραγματοποιούνται αρκετούς μήνες πριν από τη σεζόν για να δώσουν στον Τύπο και τους αγοραστές μια ευκαιρία για προεπισκόπηση των σχεδίων μόδας της επόμενης σεζόν. Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, οι σχεδιαστές παρουσιάζουν την φθινοπωρινή και χειμωνιάτικη κολεξιόν τους. Η εβδομάδα μόδας για την άνοιξη και το καλοκαίρι πραγματοποιείται τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Αυτό επίσης γίνεται για να επιτρέψει στους λιανοπωλητές να κανονίσουν να αγοράσουν ή να ενσωματώσουν τους σχεδιαστές στη λιανική εμπορία τους. Οι τελευταίες καινοτομίες στα σχέδια των φορεμάτων παρουσιάζονται από τους διάσημους σχεδιαστές κατά τη διάρκεια αυτών των εβδομάδων μόδας, και όλες αυτές οι τελευταίες κολεξιόν καλύπτονται σε περιοδικά όπως η Vogue.
Οι "Μεγάλες Τέσσερις" Εβδομάδες Μόδας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κύριο άρθρο:[1] List of fashion events
Αν και υπάρχουν πολλές αξιόλογες εβδομάδες μόδας σε όλο τον κόσμο, μόνο τέσσερις είναι γνωστές ως "Μεγάλες Τέσσερις": η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Μιλάνο και το Παρίσι.[7][8][9]
Υπάρχουν δύο κυρίως είδη σόου: γυναικεία και ανδρικά ενδύματα. Υπάρχουν,επίσης, σόου ειδικότερα για το κάθε είδος. Για παράδειγμα, υπάρχουν τα "haute couture" σόου στο Παρίσι και στην Νέα Υόρκη υπάρχουν τα "θέρετρο/κρουαζιέρα" και τα "νυφικά" σόου. Τα σόου των γυναικείων ενδυμάτων γίνονται τον Σεπτέμβριο/Οκτώβριο, με την ακόλουθη σειρά: Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Μιλάνο, Παρίσι. Η εβδομάδες μόδας των ανδρικών ενδυμάτων γίνονται τον Ιανουάριο και τον Ιούνιο/Ιούλιο, με την ακόλουθη σειρά: Λονδίνο, Μιλάνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη. Η Φλωρεντία(Ιταλία) προσφέρει επίσης μια εμπορική έκθεση ανδρικών ενδυμάτων στην μορφή του Pitti Immagine Uomo. Το "haute couture" του Παρισιού λαμβάνει χώρα στο Παρίσι τον Ιανουάριο και τον Ιούλιο. (Σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται από το Chambre Syndicale de la Haute Couture,το haute couture μπορεί να εμφανίζεται μόνο στο Παρίσι.)
Όλο και περισσότεροι σχεδιαστές έχουν δείξει ενδο-εποχιακές κολεξιόν μεταξύ των παραδοσιακών Φθινόπωρο / Χειμώνα και την Άνοιξη / Καλοκαίρι εποχών. Αυτές οι κολεξιόν είναι συνήθως πιο εμπορικές από τις βασικές κολεξιόν της σεζόν και βοηθούν στη μείωση της αναμονής του πελάτη για τα νέα ρούχα της σεζόν. Οι ενδο-εποχιακές κολεξιόν είναι οι "θέρετρο/κρουαζιέρα" (πριν από την Άνοιξη/Καλοκαίρι) και "Προ-Φθινοπώρου" (πριν από το Φθινόπωρο/Χειμώνα). Δεν υπάρχει σταθερό πρόγραμμα για αυτές τις επιδείξεις σε οποιαδήποτε από τις μεγάλες πρωτεύουσες της μόδας, αλλά συνήθως πραγματοποιούνται τρεις μήνες μετά την κύρια σεζόν των επιδείξεων.Ορισμένοι σχεδιαστές παρουσιάζουν τις ενδο-εποχιακές κολεξιόν τους έξω από την πόλη τους. Για παράδειγμα, ο Καρλ Λάγκερφελντ έχει παρουσιάσει την κολεξιόν του "Θέρετρο" και "Προ-Φθινοπώρου" για τον οίκο Σανέλ σε πόλεις όπως η Μόσχα, το Λος Άντζελες και το Μόντε Κάρλο αντί το Παρίσι. Πολλοί σχεδιαστές χρησιμοποιούν επίσης παρουσιάσεις σε αντίθεση με τα παραδοσιακά σόου κατά τη διάρκεια "Θέρετρο" και "Προ-Φθινοπώρου" είτε για να μειώσουν το κόστος είτε γιατί πιστεύουν πως τα ρούχα μπορούν να εκτιμηθούν καλύτερα σε αυτό το μέσο.
Μερικές εβδομάδες μόδας μπορεί να είναι γενικό είδος, όπως η εβδομάδα μόδας στο Μαϊάμι(μαγιό), Ρίο καλοκαίρι(μαγιό), το haute couture στο Παρίσι(ξεχωριστά πρωτότυπα σχεδιαστή), Ινδονησία Ισλαμική Εβδομάδα μόδας(Μουσουλμανική μόδα), Festive Wear στο Bangalore Fashion Week και το Bridal Fashion Week ενώ το Πόρτλαντ(Όρεγκον, ΗΠΑ) στην Εβδομάδα μόδας δείχνει κάποιους φιλικούς προς το περιβάλλον σχεδιαστές. Το Bread and Butter στο Βερολίνο φιλοξενεί την κορυφαία επίδειξη μόδας για την καθημερινή μόδα.
Μετασχηματισμοί της βιομηχανίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η έλευση της "βλέπεις τώρα, αγοράζεις τώρα" αγοράς αναμένεται να μετατρέψει περαιτέρω την Εβδομάδα μόδας, καθώς οι κολεξιόν γίνονται "in season" και επιλέγουν είδη που προσφέρονται από την πασαρέλα σε πραγματικό χρόνο.[10]
Ωστόσο, μέχρι στιγμής η Γαλλική Ομοσπονδία της μόδας (Fédération française de la couture) αντιτίθεται στην αλλαγή.[11]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Fortini, Amanda (2006-02-08). «How the Runway Took Off» (στα αγγλικά). Slate. ISSN 1091-2339. http://www.slate.com/articles/arts/fashion/2006/02/how_the_runway_took_off.html. Ανακτήθηκε στις 2016-06-03.
- ↑ Leach, William R. (1984-01-01). «Transformations in a Culture of Consumption: Women and Department Stores, 1890-1925». The Journal of American History 71 (2): 319–342. doi:. http://www.jstor.org/stable/1901758.
- ↑ «The History of Haute Couture». Harper's BAZAAR. 10 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ Davies, Lizzy (21 Νοεμβρίου 2013). «Armani throws his weight behind efforts to revive Milan fashion week». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ «14 Iconic Paris Fashion Week Moments We'll Simply Never Forget». Marie Claire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ «25 years of London Fashion Week - Telegraph». fashion.telegraph.co.uk. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ 7,0 7,1 «The Long and Winding History of Fashion Week | New York Fashion Week». New York Fashion Week (στα Αγγλικά). 23 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ Ward, Maria. «Introducing the New Vogue Runway App: Your Digital Front Row Seat to Fashion Week». Vogue (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ Emling, Shelley. «Big 4 fashion weeks get new company - Style - International Herald Tribune - The New York Times». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Is This The Last Traditional New York Fashion Week?». Harper's BAZAAR. 14 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2016.
- ↑ «FRENCH FASHION EXECS VOTE AGAINST 'SEE NOW, BUY NOW' SCHEDULE».