Διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Διαχείριση Ψηφιακών Δικαιωμάτων (συντομογραφία: DRM) είναι ένα σύνολο τεχνολογιών ελέγχου πρόσβασης για τον περιορισμό της χρήσης ιδιοταγών υλικών και πνευματικών πονημάτων.[1] Οι τεχνολογίες DRM επιχειρούν να ελέγξουν τη χρήση, τροποποίηση και διανομή προϊόντων της διανοίας (π.χ. λογισμικό και πολυμεσικό περιεχόμενο) όπως και συστήματα που εμπεριέχονται σε συσκευές που εφαρμόζουν τις σχετικές πολιτικές.[2]
Αποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η χρήση τεχνολογιών διαχείρισης ψηφιακών δικαιωμάτων δεν είναι διεθνώς αποδεκτή.
Οι υπέρμαχοι της διαχείρισης ψηφιακών δικαιωμάτων ισχυρίζονται ότι είναι απαραίτητη για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και την αποτροπή της δωρεάν αντιγραφής της, ακριβώς όπως οι κλειδαριές είναι απαραίτητες για να αποτρέπεται η κλοπή υλικών αγαθών. Επιπλέον, υποσστηρίζουν ότι αυτό το τεχνολογικό μέσο βοηθά τον κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων να διατηρήσει τον καλλιτεχνικό έλεγχο και να διασφαλίσει μια συνεχή ροή εσόδων.
Οι πολέμιοι της διαχείρισης ψηφιακών δικαιωμάτων αντιτείνουν ότι δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι η διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων συμβάλλει στην αποτροπή παραβίασης των πνευματικών δικαιωμάτων, φορτίζοντας αρνητικά νομότυπους πελάτες και απλά επιτρέπει στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να καταπνίξουν τον ανταγωνισμό και την καινοτομία. Επιπλέον, τα προϊόντα της διανοίας μπορούν να καταστούν απροσπέλαστα σε περίπτωση αλλαγών σχεδίων των σχετικών τεχνολογιών ή διακοπής σχετικών υπηρεσιών.