Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιόχαν Χάινριχ Άμπιχτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιόχαν Χάινριχ Άμπιχτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Johann Heinrich Abicht (Γερμανικά)
Γέννηση4  Μαΐου 1762[1][2][3]
Volkstedt[4][2][3]
Θάνατος28 Απριλίουιουλ. / 10  Μαΐου 1816γρηγ. (μη καθορισμένο ημερολόγιο)[1][2][3]
Βίλνιους[5][3][2]
ΨευδώνυμοErnest Polarch[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΠριγκιπάτο του Σβάρτσμπουργκ-Ρούντολστατ
Ρωσική Αυτοκρατορία (από 1805)[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Εκπαίδευσηκαθηγητής πανεπιστημίου
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Φρειδερίκου και Αλεξάνδρου των Έρλανγκεν-Νυρεμβέργης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Φρειδερίκου και Αλεξάνδρου των Έρλανγκεν-Νυρεμβέργης
Πανεπιστήμιο του Βίλνιους[8]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιόχαν Χάινριχ Άμπιχτ (γερμ. Johann Heinrich Abicht, 4 Μαΐου 176228 Απριλίου 1816) ήταν Γερμανός φιλόσοφος.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άμπιχτ γεννήθηκε στο Φόλκστεντ (σήμερα προάστιο της πόλεως Ρούντολσταντ). Ο παππούς του ήταν δάσκαλος και μουσικός, ενώ ο πατέρας του ήταν δάσκαλος στο Φόλκστεντ. Ο Γιόχαν τελείωσε το γυμνάσιο στο Ρούντολσταντ και παρακολούθησε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Έρλανγκεν το 1781. Το 1784 εργάσθηκε ως οικονόμος στην οικία του κοντόσταβλου φον Σαλ στο Έρινγκεν. Ο Άμπιχτ πήρε το αντίστοιχο ενός μεταπτυχιακού τίτλου (magisterium) το 1786 και διδακτορικό το 1790. Το ίδιο έτος διορίσθηκε επίκουρος και κατόπιν έκτακτος καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή. Το 1796 έγινε τακτικός καθηγητής. Στις 4 Αυγούστου 1804 διορίσθηκε καθηγητής της Λογικής και της Μεταφυσικής στο μόλις αναδιοργανωθέν Πανεπιστήμιο της Βίλνας. Πέθανε στη Βίλνα, το σημερινό Βίλνιους της Λιθουανίας, σε ηλικία 53 ετών.

Ο Άμπιχτ υπήρξε μαθητής του μεγάλου φιλοσόφου Ιμμάνουελ Καντ. Ωστόσο, σε ώριμη ηλικία αποσπάσθηκε από τις ιδέες του, επηρεαζόμενος περισσότερο από τον Καρλ Λέοναρντ Ράινχολντ, και έφθασε να πολεμήσει την καντιανή φιλοσοφία με τα έργα του.

  • De philosophiae Kantianae ad theologiam habitu, 1788
  • Versuch einer Metaphysik des Vergnügens nach Kantischen Grundsätzen zur Grundlegung einer systematischen Thelematologie und Moral, 1789
  • Philosophie der Erkenntnisse (= «Φιλοσοφία της γνώσεως»), 1791
  • Neues philosophisches Magazin zur Erläuterung und Anwendung des Kantischen Systems, 1789-1790, σε συνεργασία με τον Φρήντριχ Γκότλομπ Μπορν (Friedrich Gottlob Born, 1743-1807)
  • Οι αληθείς επιστήμες της Ηθικής, της Θεολογίας και του Φυσικού Δικαίου, 1793
  • Hermias, oder Auflösung der die gültige Elementarphilosophie betreffenden Aenesidemischen Zweifel, 1794
  • Εγκυκλοπαίδεια της Φιλοσοφίας, 1804
  • Συνεργασίες στο Philosophisches Journal, 4 τόμοι, 1794-1795
  • Το λήμμα «Άμπιχτ Ιωάννης Ερρίκος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 5, σελ. 136
  • Το σχετικό λήμμα στο Allgemeine Deutsche Biographie