Γιόχαν Λούντβιχ Φέρντιναντ Αρνόλντι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τον ομώνυμο παιδαγωγό, δείτε: Γιόχαν Αρνόλντι.
Γιόχαν Λούντβιχ Φέρντιναντ Αρνόλντι
Γέννηση25  Ιουνίου 1737
Γκίσεν
Θάνατος29  Οκτωβρίου 1783
Λίντεν
ΥπηκοότηταΓερμανία
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ιδιότηταθεολόγος και συγγραφέας

Ο Γιόχαν Λούντβιχ Φέρντιναντ Αρνόλντι (γερμ. Johann Ludwig Ferdinand Arnoldi (1737 - 1783) ήταν Γερμανός παιδαγωγός και θεολόγος της Λουθηρανικής εκκλησίας. Γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1737 στο Γκίσεν. Πατέρας του ήταν ο νομοδιδάσκαλος Ερνστ Κρίστοφ Αρνόλντι (γερμ.Hernst Kristof Arnoldi). Σπούδασε θεολογία στο πανεπιστήμιο του Γκίσεν. Υπό την διεύθυνση του Γιόχαν Χέρμανν Μπέννερ συνέγραψε την διατριβή de haeretico jussu Pauli excludendo Tit. III, 10. 11 με την οποία αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Το 1759 διορίστηκε αυλάρχης στην έπαυλη του στρατηγού Ράμπεναου στο Άππενμπορν επιφορτισμένος με την ενάρετη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του στρατηγού, μεταξύ των οποίων και ένα κωφάλαλο. Από το 1762 άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα νομικής και πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν, και στην συνέχεια, από το 1767 και μετά στο πανεπιστήμιο του Γκαίτινγκεν. Το 1768 χειροτονήθηκε ιερέας στο Γκρόσεν-Λίντεν της Έσσης. Εκεί αφοσιώθηκε με επιτυχία στην διαπαιδαγώγηση κωφάλαλων παιδιών. Δημοσίευσε αρκετά βιβλία περί της μεθόδου της διδασκαλίας του. Απεβίωσε στις 29 Οκτωβρίου 1783 στο Γκρόσεν-Λίντεν. Από την γυναίκα του, Σουζάνα Μπάρμπαρα, θυγατέρα του ιερέα Άντολφ Ρούλμανν, απόκτησε πέντε παιδιά.

Συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Praktische Unterweisung, taubstumme Personen reden und schreiben zu lehren. Gießen 1777
  • Denkwürdige Konfirmationshandlung einer taubstummen Fräulein v. T**, mit einer Bitte an Menschenfreunde. Gießen 1777
  • Fortgesetzte Unterweisung für Taube und Stumme, mit hinzugefügten Anmerkungen. Gießen 1781

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Johann Georg Meusel: Lexikon der vom Jahr 1750 bis 1800 verstorbenen teutschen Schriftsteller. Gerhard Fleischer d. J., Leipzig, 1802, Bd. 1, S. 109, (Online)
  • Friedrich Wilhelm Strieder: Grundlage zu einer hessischen Gelehrten und Schriftsteller Geschichte. Göttingen, 1781, Band 1, S. 176 (Online)