Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιουλιάνα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ (1587-1643)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιουλιάνα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ (1587-1643)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Juliane von Nassau-Siegen (Γερμανικά)[1]
Γέννηση3  Σεπτεμβρίου 1587[2][3][4]
Dillenburger Schloss[4]
Θάνατος15  Φεβρουαρίου 1643[2][3][4]
Έσβεγκε[4][5][6]
Τόπος ταφήςKassel (Biebergemünd)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά[1][7]
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[1][7]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαυρίκιος της Έσσης-Κάσσελ[4]
ΤέκναΑγνή της Έσσης-Κάσσελ[6]
Χέρμαν Δ΄ της Έσσης-Ρότενμπουργκ[6]
Φίλιππος, λαντγράβος της Έσσης-Κάσσελ[6]
Μαγδαληνή της Έσσης-Κάσσελ[6]
Σοφία της Έσσης-Κάσσελ[6]
Φρειδερίκος της Έσσης-Έσβεγκε[6]
Χριστιανός της Έσσης-Κάσσελ (1622-1640)[6]
Ερνέστος της Έσσης-Ράινφελς[6]
ΓονείςΙωάννης Ζ΄ του Νάσσαου-Ζίγκεν[4][1][5] και Μαγδαληνή του Βάλντεκ[4][1][5]
ΑδέλφιαΓουλιέλμος του Νάσσαου-Χίλχενμπαχ[4][1][5]
Ιωάννης Ερνέστος του Νάσσαου-Ζίγκεν[4][1][5]
Ιωάννης Η΄ του Νάσσαου-Ζίγκεν[4][1][5]
Anne Marie of Nassau-Siegen[4][5][6]
John Albert of Nassau-Siegen[4][5][6]
Anna Johanna of Nassau-Siegen[4][1][5]
Adolf of Nassau-Siegen[4][1][5]
Frederick Louis of Nassau-Siegen[4][5][6]
Magdalena of Nassau-Siegen[4][5][6]
John Frederick of Nassau-Siegen[4][5][6]
Ελισάβετ του Νάσσαου-Ζήγκεν[4][5][6]
ΣυγγενείςΦίλιππος Λουδοβίκος Β΄ του Χάναου-Μύντσενμπεργκ (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)[6], Αλβέρτος του Χάναου-Μύντσενμπεργκ (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)[6], Ιωάννης Μαυρίκιος του Νάσσαου-Ζίγκεν (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)[4][1][5], Γεώργιος Φρειδερίκος του Νάσσαου-Ζίγκεν (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)[4][1][5], Wilhelm Otto von Nassau-Siegen (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)[4][1][5], Louisa Christine of Nassau-Siegen (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)[4][5][6], Sophie Margaret of Nassau-Siegen (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)[4][5][6], Ερρίκος Β΄ του Νάσσαου-Ζίγκεν (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)[4][1][5], Μαρία Ιουλιανή του Νάσσαου-Ζίγκεν (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)[4][5][6], Αμαλία του Νάσσαου-Ζίγκεν (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)[4][5][6], Bernhard of Nassau-Siegen (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)[4][5][6], Christian of Nassau-Siegen (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)[4][1][5], Catherine of Nassau-Siegen (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)[4][5][6], John Ernest of Nassau-Siegen (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)[4][5][6] και Elizabeth Juliana of Nassau-Siegen (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)[4][5][6]
ΟικογένειαHouse of Nassau-Siegen (1607-1623)[4][1][5]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Γιουλιάνα, ολλανδ.: Juliane van Nassau-Dillenburg (3 Σεπτεμβρίου 1587 – 15 Φεβρουαρίου 1643) από τον Οίκο του Νάσσαου-Ζήγκεν ήταν κόρη του κόμη του Νάσσαου-Ζήγκεν και με τον γάμο της έγινε λαντγκραβίνα της Έσσης-Κάσσελ.

Γεννήθηκε στο Ντίλενμπουργκ και ήταν η δεύτερη κόρη του Ιωάννη Ζ΄ κόμη του Νάσσαου-Ζήγκεν (1561–1623), (που έγινε ο Ιωάννης Α΄ κόμης του Νάσσαου-Ζήγκεν όταν η κληρονομία του πατέρα του διαιρέθηκε το 1606), και της συζύγου του Μαγδαληνής του Βάλντεκ (1558-1599).

Προκειμένου να διασφαλίσει ότι όλοι οι γιοί της θα είχαν εισόδημα που να ταιριάζει σε έναν λάντγκραβο, η Γιουλιάνα έκανε μία πολιτική μεταβίβασης εσόδων και δικαιωμάτων ιδιοκτησίας στα παιδιά της. Τελικά ο Μαυρίκιος μετέφερε το ένα τέταρτο της Έσσης, το λεγόμενο τεταρτημόριο του Ρότενμπουργκ στα παιδιά του. Ωστόσο, αυτή η περιοχή παρέμεινε υπό την κυριαρχία της Έσσης-Κάσσελ. Έτσι οι γιοι της Γιουλιάνας, ο Χέρμαν και ο Φρειδερίκος, ίδρυσαν τους κλάδους Έσσης-Ρότενμπουργκ και Έσσης-Έσβεγκε του Οίκου της Έσσης και το 1649 ο γιος της Eρνέστος ίδρυσε τον κλάδο Έσσης-Ράινφελς. Ο Χέρμαν και ο Φρειδερίκος απεβίωσαν χωρίς παιδιά και το 1658 ο Ερνέστος κληρονόμησε όλο το τεταρτημόριο του Ρότενμπουργκ. Ωστόσο τα επόμενα 250 χρόνια το Ρότενμπουργκ διαιρέθηκε, συνενώθηκε και διαιρέθηκε ξανά, δημιουργώντας πλάγιους κλάδους με ονόματα όπως Έσσης-Ράινφελς-Ρότενμπουργκ, Έσσης-Έσβεγκε-Βάνφρηντ και Έσσης-Ρότενμπουργκ-Έσβεγκε.

Ο Μαυρίκιος παραιτήθηκε το 1627, υπό την πίεση της Συνέλευσης των Τάξεων. Αποσύρθηκε στο Έσβεγκε, όπου απεβίωσε το 1632. Η Έσση-Κάσσελ κληροδοτήθηκε στον Γουλιέλμο Ε΄, γιο του Mαυρικίου από τον πρώτο του γάμο. Το 1629 η Γιουλιάνα και τα παιδιά της μετακόμισαν στο κάστρο Ρότενμπουργκ στο Ρότενμπουργκ αν ντερ Φούλντα, όπου η Γιουλιάνα απεβίωσε το 1643.

Παντρεύτηκε στις 22 Μαΐου 1603 τον Mαυρίκιο λάντγκραβο της Έσσης-Κάσσελ ως η δεύτερη σύζυγός του. Είχαν 14 παιδιά:

  • Φίλιππος (Κάσσελ, 26 Σεπτεμβρίου 1604 - σκοτώθηκε στη Μάχη του Λούτερ, 17 Ιουνίου 1626), απεβ. 22 ετών.
  • Αγνή (Κάσσελ 14 Μαΐου 1606 - Ντέσαου, 28.5.1650), παντρεύτηκε τον Ιωάννη-Κάζιμιρ πρίγκιπα του Άνχατ-Ντέσαου.
  • Χέρμαν Δ΄ (Κάσσελ, 15 Αυγούστου 1607 - Ρότενμπουργκ, 25 Μαρτίου 1658), λάντγκραβος της Έσσης-Ρότενμπουργκ.
  • Γιουλιάνα (Μπάρμπουργκ, 7 Οκτωβρίου 1608 - Κάσσελ, 11 Δεκεμβρίου 1628), απεβ. 20 ετών.
  • Σαβίνα (Κάσσελ, 5 Ιουλίου 1610 - Κάσελ, 21 Μαΐου 1620), απεβ. 10 ετών.
  • Μαγδαληνή (Kάσσελ, 25 Αυγούστου 1611 - δ. Bedburg, 12 Φεβρουαρίου 1671), παντρεύτηκε τον Έριχ-Άντολφ κόμη του Ζαλμ-Ράιφερσαϊντ.
  • Mαυρίκιος (Κάσσελ, 13 Ιουνίου 1614 - Κάσσελ, 16 Φεβρουαρίου 1633), απεβ. 19 ετών.
  • Σοφία (Κάσελ, 12 Σεπτεμβρίου 1615 - Μπύκεμπουργκ, 22 Νοεμβρίου 1670), παντρεύτηκε τον Φίλιππο Α΄ κόμη του Σάουμπουργκ-Λίππε.
  • Φρειδερίκος (Κάσσελ, 9 Μαΐου 1617 - σκοτώθηκε στη μάχη, Κοστέν, 24 Σεπτεμβρίου 1655), λάντγκραβος της Έσσης-Έσβεγκε.
  • Χριστιανός (Κάσσελ, 5 Φεβρουαρίου 1622 - Μπύκεμπουργκ, 14 Νοεμβρίου 1640), Σουηδός συνταγματάρχης, απεβίωσε μετά από φιλονικία με τον στρατηγό Γιόχαν Μπανέρ και μερικούς άλλους αξιωματικούς. Πιθανότατα δηλητηριάστηκε [8].
  • Eρνέστος (Κάσσελ, 17 Δεκεμβρίου 1623 - Κελν, 12 Μαΐου 1693), λάτγκραβος της Έσσης-Ράινφελς.
  • Χριστίνα (Κάσσελ, 9 Ιουλίου 1625 - Κάσσελ, 25 Ιουλίου 1626), απεβ. 1 έτους.
  • Φίλιππος (Κάσσελ, 28 Σεπτεμβρίου 1626 - Ρότενμπουργκ, 8 Ιουλίου 1629), απεβ. 3 ετών.
  • Ελισάβετ (Κάσσελ, 23 Οκτωβρίου 1628 - Κάσσελ, 10 Φεβρουαρίου 1633), απεβ. 5 ετών.

Αναφορές και πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Lemberg, Margret: Juliane Landgräfin zu Hessen (1587 - 1643), δημοσιεύθηκε ως: Quellen und Forschungen zur hessischen Geschichte, τόμος. 90, Darmstadt, Marburg, 1994.