Γιάροσλαβ Ντρόμπνι (αντισφαιριστής)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάροσλαβ Ντρόμπνι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12  Οκτωβρίου 1921[1][2][3]
Πράγα[1][4][5]
Θάνατος13  Σεπτεμβρίου 2001[6]
Λονδίνο[6]
ΚατοικίαΛονδίνο (1960–2001)[7]
Πράγα (1921–1949)[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΤσεχοσλοβακία (1921–1949)[1]
Αίγυπτος (1950–1960)[1]
Ηνωμένο Βασίλειο (από 1960)[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑιγυπτιακά Αραβικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
Αιγυπτιακά Αραβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααντισφαιριστής[1]
παίκτης χόκεϊ επί πάγου[1]
Περίοδος ακμής1938 - 1969
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔιεθνής Αίθουσα Φήμης της Αντισφαίρισης
IIHF Hall of Fame
Czech Ice Hockey Hall of Fame
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γιάροσλαβ Ντρόμπνι (λατινικό αλφάβητο : Jaroslav Drobný), γεννημένος στην Πράγα, Τσεχοσλοβακία, στις 12 Οκτωβρίου 1921 ήταν πρωταθλητής της αντισφαίρισης, Νο1 στον κόσμο, και του Χόκεϊ επί πάγου. Έφυγε από την Τσεχοσλοβακία το 1949 και απέκτησε την Αιγυπτιακή υπηκοότητα ως το 1959 που απέκτησε την υποκοότητα της Μεγάλης Βρετανίας, έως το 2001 που πέθανε. Το 1954 έγινε ο πρώτος και μέχρι σήμερα παίκτης με την αφρικανική υπηκοότητα που κέρδισε το πρωτάθλημα του Γουίμπλετον εκτός από τον, με διπλή υπηκοότητα, Ρότζερ Φέντερερ, ο οποίος κατέχει την ιθαγένεια της Νότιας Αφρικής, αλλά αντιπροσωπεύει επίσημα μόνο την Ελβετία στον αθλητισμό.

Καριέρα στην αντισφαίριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντρόμπνι άρχισε να παίζει τένις στην ηλικία των πέντε ετών και, ως σφαιριστής, του άρεσε να παρακολουθεί παίκτες παγκόσμιας κλάσης, συμπεριλαμβανομένου του συμπατριώτη του Κάρελ Κόζελουχ[8]. Σαν αριστερόχειρας είχε εξαιρετική ταλάντευση με το σερβίς και ένα καλό forehand[9].

Έπαιξε στο πρώτο του πρωτάθλημα του Γουίμπλετον το 1938, χάνοντας τον πρώτο γύρο. Μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έφτασε στα ημιτελικά του Γουίμπλετον[10]. Το 1951 και το 1952 κέρδισε το Γαλλικό Όπεν, νικώντας στον τελικό τον Έρικ Στούρτζες και στη συνέχεια διατηρώντας τον τίτλο του τον επόμενο χρόνο ενάντια στον Φρανκ Σέτζμαν[11]. Ήταν φιναλίστ στο Γουίμπλετον τόσο στο 1949 όσο και στο 1952, πριν τελικά το κερδίσει το 1954 νικώντας στον τελικό τον Κεν Ρόουζγουολ[12].

Κέρδισε το ιταλικό διεθνές πρωτάθλημα το 1950, 1951 και 1953[13][14].

Ο Ντρόμπνι κατέλαβε την πρώτη θέση παγκοσμίως το 1954 σύμφωνα με τον Lance Tingay της "The Daily Telegraph"[15]. Έχει επίσης κερδίσει το διπλό τίτλο του Γαλλικού όπεν το 1948, παίζοντας με συμπαίκτη τον Λέναρτ Μπέργκελιν και την ίδια χρονιά το μεικτό με συμπαίκτρια την Πατ Κάνινγκ Τοντ.

Ο Ντρόμπνι είχε διαγωνιστεί στο Γουίμπλετον κάτω από τέσσερις διαφορετικές εθνικές ταυτότητες. Το 1938, στην ηλικία των 16 ετών, ξεκίνησε για την Τσεχοσλοβακία, ένα χρόνο αργότερα, μετά τη γερμανική εισβολή και κατοχή της Τσεχοσλοβακίας, εκπροσώπησε επίσημα το προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας. Μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο εκπροσώπησε για άλλη μια φορά την Τσεχοσλοβακία, έπειτα την Αίγυπτο και τέλος την Βρετανία. Επέλεξε να διαφύγει από το κομμουνιστικό καθεστώς το 1949 και άφησε για πάντα την Τσεχοσλοβακία στις 11 Ιουλίου 1949[16].

Μετά το τσεχοσλοβακικό πραξικόπημα του 1948, ο Ντρόμπνι γινόταν ολοένα και πιο δυσαρεστημένος από τον τρόπο με τον οποίο τον χρησιμοποιούσε η κομμουνιστική προπαγάνδα για τους σκοπούς της. Την εποχή εκείνη, ήταν ο πιο γνωστός αθλητής της Τσεχοσλοβακίας μαζί με τον δρομέα μεγάλων αποστάσεων Εμίλ Ζάτοπεκ. Αποχώρησε από την Τσεχοσλοβακία μαζί με τον συμπαίκτη του Βλαντιμίρ Τσερνίκ, παίζοντας σε ένα τουρνουά τένις στο Γκστάαντ της Ελβετίας τον Ιούλιο του 1949. «Το μόνο που είχα», έγραψε αργότερα, ήταν «δύο πουκάμισα, την οδοντόβουρτσα και $ 50»[8]. Ο Ντρόμπνι και ο Τσερνλικ ήταν ο πυρήνας της ομάδας της Τσέλοσλοβακίας στο κύπελλο Ντέιβις, είχαν φέρει τη χώρα τους στους ημιτελικούς του Κυπέλλου χάνοντας από την Αυστραλία το 1947 και το 1948. Ο Ντρόμνι κέρδισε 37 από τους 43 αγώνες του κυπέλλου Ντέιβις[11].

Όντας άνεργος, ο Ντρόμνι προσπάθησε να αποκτήση την υπηκοότητα της Ελβετίας, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας μέχρι που τελικά του την πρόσφερε η Αίγυπτος. Εκπροσώπησε την Αίγυπτο στο Γουίμπλετον από το 1950 έως το 1959, συμπεριλαμβανομένου του τίτλου που κέρδισε το το 1954. Είναι ο μόνος Αιγύπτιος πολίτης που κέρδισε ποτέ ένα τουρνουά τένις Γκραντ σλαμ. Την εποχή της νίκης του Γουίμπλετον το 1954 ζούσε ήδη στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά μόνο στην τελική εμφάνισή του στο Γουίμπλετον το 1960, στην ηλικία των 38 ετών, εκπροσωπούσε τη νέα του πατρίδα Μεγάλη Βρετανία[17]. Κέρδισε τέσσερις φορές το Γουίμπλεντον στους βετεράνους από το 1968 έως το 1971 στο διπλό αντρών με συμπαίκτη τον Φιλίπ Βασέ[18]

Κατά τη διάρκεια της ερασιτεχνικής του καριέρας κέρδισε πάνω από 130 τίτλους στο απλό και κατατάχθηκε στους 10 πρώτους στον κόσμο από το 1946-55. Έγινε μέλος στο Διεθνές "Hall of Fame του Τένις" στο Νούπορτ των ΗΠΑ το 1983. Είναι ο μόνος που συνδύασε την παγκόσμια καριέρα, ταυτόχρονα, στην αντισφαίριση και στο χόκεϊ επί πάγου.

Καριέρα στο Χόκεϊ επί πάγου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1938 έως το 1949 αγωνιζόταν στο τσεχοσλοβακικό πρωτάθλημα χόκεϊ επί πάγου[8]. Ήταν ασημένιος ολυμπιονίκης με την ομάδα χόκεϊ επί πάγου της Τσεχοσλοβακίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948. Ήταν επίσης μέλος της εθνικής ομάδας χόκεϊ επί πάγου της Τσεχοσλοβακίας, η οποία κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Χόκεϊ επί πάγου του 1947 στην Πράγα.[17]. Το 1997 έγινε μέλος στην Αίθουσα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Χόκεϊ επί πάγου (IIHF).[19]. Το 1949 η ομάδα της Βοστώνης του προσέφερε $ 20.000 για να παίξει στη Βοστώνη αλλά αρνήθηκε και προτίμησε να μείνει ερασιτέχνης στο χόκεϊ επί πάγου και επαγγελματίας στην αντισφαίριση[20].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Lance Tingay: «100 years of Wimbledon» (Αγγλικά) Guinness Superlatives. London Borough of Enfield. 1977. σελ. 198.
  2. ↑ 2,0 2,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20000074707. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  3. ↑ 3,0 3,1 The Fine Art Archive. 77098.
  4. ↑ 4,0 4,1 Bud Collins: «The Bud Collins History of Tennis» (Αγγλικά) New Chapter Press. Νέα Υόρκη. 2010. σελ. 572. ISBN-13 978-0-942257-70-0.
  5. ↑ «Evidence zájmových osob StB». Records of persons of interest.
  6. ↑ 6,0 6,1 Bud Collins: «The Bud Collins History of Tennis» (Αγγλικά) New Chapter Press. Νέα Υόρκη. 2010. σελ. 573. ISBN-13 978-0-942257-70-0.
  7. ↑ Bud Collins: «The Bud Collins History of Tennis» (Αγγλικά) New Chapter Press. Νέα Υόρκη. 2010. σελ. 571. ISBN-13 978-0-942257-70-0.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Jaroslav Drobny». The Guardian. 5 Σεπτεμβρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2012. 
  9. ↑ «Jaroslav Drobny». www.tennis.co.nf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  10. ↑ «Wimbledon – The Championships 1946 – Gentlemen's Singles» (PDF). AELTC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2017. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Jaroslav Drobný, 79, a Star In Tennis and Olympic Hockey». The New York Times. 16 September 2001. https://www.nytimes.com/2001/09/16/sports/jaroslav-drobny-79-a-star-in-tennis-and-olympic-hockey.html. 
  12. ↑ «Wimbledon draws archive – 1954 Gentlemen's Singles». AELTC. 
  13. ↑ «Hoad Beaten By Drobny.». The Newcastle Sun (NSW): σελ. 12. 12 May 1953. http://nla.gov.au/nla.news-article160487166. 
  14. ↑ «Muster wins another clay court title». Star-News. AP. 20 May 1996. https://news.google.com/newspapers?id=COsyAAAAIBAJ&sjid=dxUEAAAAIBAJ&pg=4495%2C2063866. 
  15. ↑ United States Lawn Tennis Association (1972). Official Encyclopedia of Tennis (First Edition), p. 426.
  16. ↑ Sarah Kirkham (7 Αυγούστου 2014). «Throwback Thursday: The many faces of Jaroslav Drobný». www.wimbledon.com. AELTC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2015. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Jaroslav Drobný Αρχειοθετήθηκε 8 October 2014 στο Wayback Machine.. sports-reference.com
  18. ↑ «obituaries – Jaroslav Drobny». The Daily Telegraph (Λονδίνο). 2001. ISSN 0307-1235. http://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1340544/Jaroslav-Drobny.html. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2014. 
  19. ↑ «IIHF Hall of Fame». International Ice Hockey Federation. 
  20. ↑ Grasso, John (2011). Historical Dictionary of Tennis. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. σελίδες 88, 89. ISBN 978-0810872370. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Wallechinsky, David and Jaime Loucky (2009). "Ice Hockey: Men". In The Complete Book of the Winter Olympics: 2010 Edition. London: Aurum Press Limited. p. 23.
  • Drobný, Jaroslav (1955). Champion in Exile: The Autobiography of Jaroslav Drobny. London: Hodder and Stoughton. OCLC 1115128.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jaroslav Drobný στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιάροσλαβ_Ντρόμπνι_(αντισφαιριστής)&oldid=10315990"