Γενιές λιμένων

Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD 1992) κατατάσσει τους λιμένες σε τρεις διαφορετικές γενιές λιμένων:

1. Πρώτη Γενιά: Οι ενδιάμεσοι σταθμοί μεταξύ χερσαίων και θαλάσσιων μεταφορικών μέσων.
2. Δεύτερη Γενιά: Διεύρυνση της γκάμας των παρεχόμενων υπηρεσιών με αποτέλεσμα να προστίθεται αξία στο μεταφερόμενο προϊόν.
3. Τρίτη Γενιά: Τα λιμάνια πλέον λειτουργούν ως κρίκοι στη συνολική μεταφορική αλυσίδα, ικανοποιώντας εξειδικευμένες απαιτήσεις των χρηστών στηριζόμενα σε σύγχρονες παραγωγικές διαδικασίες υψηλής τεχνολογίας.

Πρόσφατα διατυπώθηκε και η άποψη για την ύπαρξη λιμένων και τέταρτης γενιάς, γεγονός που προδίδει και την ταχεία εξέλιξη που σημειώνεται στον κλάδο της λιμενικής βιομηχανίας. Το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι η συνεργασία, οι «γέφυρες» που δημιουργούνται μεταξύ του λιμένα τέταρτης γενιάς και των συνεργατών του. Τα λιμάνια της τέταρτης γενιάς λειτουργούν ως κρίκοι των εφοδιαστικών αλυσίδων (logistics) και στηρίζονται στην χρήση συστημάτων υψηλής τεχνολογίας, αυτοματισμών και εφαρμοσμένης καινοτομίας, ενώ συχνά εγκολπώνουν ναυτιλιακά clusters .

Το μοντέλο έχει δεχθεί κριτική ως προς την ακρίβειά του, καθώς η εξέλιξη των λιμένων θεωρείται συνεχής και πολυεπίπεδη και δύσκολα μπορούν να εντοπιστούν διακριτές φάσεις.

Πηγές

• Verhoeven, P. (2010). «A review of port authority functions: towards a renaissance?». Maritime Policy & Management 37 (3): 247-270. doi:10.1080/03088831003700645.