Αυτάριτος
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτάριτος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Θάνατος | 238 π.Χ. Καρχηδόνα |
Αιτία θανάτου | Σταύρωση |
Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλατία |
Θρησκεία | Παγανισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Gaulish |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μισθοφόρος |
Ποινική κατάσταση | |
Κατηγορίες εγκλήματος | επανάσταση |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος και Πόλεμος των Μισθοφόρων |
Ο Αυτάριτος (απεβ. το 238 π.Χ.) ήταν ηγέτης των Γαλατικών μισθοφόρων στον στρατό της Καρχηδόνας κατά τη διάρκεια του Α΄ Καρχηδονιακού Πολέμου.
Με τους άνδρες του ο Αυτάριτος πολέμησε το 262 π.Χ. στη Μάχη του Ακράγαντος και παρέμεινε πιστός στην Καρχηδόνα, όταν οι συμπατριώτες του αυτομόλησαν μαζικά στους Ρωμαίους. Μετά την επιστροφή του στην Αφρική ήταν ένας από τους ηγέτες των μισθοφόρων, που επαναστάτησαν εναντίον της Καρχηδόνας στον Πόλεμο των Μισθοφόρων του 240.
Ο Αυτάριτος, με τα χαρίσματά του ως ομιλητή και καλού γνώστη της Φαινικικής, υποκίνησε τους άνδρες του σε ιδιαίτερη άγρια συμπεριφορά, και ήταν ο προδότης της σφαγής του Καρχηδόνιου διοικητή Γίσκου και των ανδρών του. Τελικά παγιδεύτηκε σε ένα φαράγγι στη Μάχη του Πριονιού από τον Καρχηδόνιο στρατηγό Αμίλκα Βάρκα και παραδόθηκε. Μαζί με άλλους μισθοφόρους ηγέτες, σταυρώθηκε μπροστά από τα τείχη της Τύνιδας.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Polybius i. 77, 79, 80, 85, 86.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σμιθ, Γουίλιαμ, Εντ. (1870). "Αυτάριτος". Λεξικό της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιογραφίας και Μυθολογίας. Σελίδα 446.