Αντιστία (σύζυγος του Πομπήιου)

Αντιστία (σύζυγος του Πομπήιου)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	100 π.Χ.
Θάνατος	1ος αιώνας π.Χ.
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Πομπήιος
Γονείς	Publius Antistius και Calpurnia
Οικογένεια	Antistia gens

Η Αντιστία, λατιν.: Antistia (άκμασε. 86-82 π.Χ.) ήταν Ρωμαία γυναίκα, η πρώτη από τις πέντε συζύγους του Γναίου Πομπήιου, αργότερα γνωστού ως Πομπήιου του Μεγάλου (Magnus).

Βιογραφία

Λίγα είναι γνωστά για την Αντιστία εκτός από τον γάμο της με τον Πομπήιο. Δόθηκε στον Πομπήιο για γάμο από τον πατέρα της, δικηγόρο, ομιλητή και συγκλητικό Πόπλιο Αντίστιο, το 86 π.Χ., ενώ ο Αντίστιος προέδρευε στη δίκη του Πομπήιου για οικονομική κακοποίηση. Το 82 ή το 81 π.Χ. ο Πομπήιος τη διαζεύχθηκε υπέρ της Αιμιλίας, η προγονή (κόρη της συζύγου του από προηγούμενο γάμο της) του Σύλλα, με βιασύνη από τον δικτάτορα. Η υπόθεση προκάλεσε επίκριση στη Ρώμη, και χρησιμοποιήθηκε από τους μεταγενέστερους πολιτικούς εχθρούς του Πομπήιου για να τον απεικονίσουν ότι τοποθετεί το πολιτικό προσωπικό συμφέρον επάνω από τα οικογενειακά του καθήκοντα.

Η έλλειψη ασφαλών ιστορικών πληροφοριών για τη ζωή της Αντιστίας άφησε ελεύθερους αργότερα δραματικούς και συγγραφείς για να φανταστούν τα συναισθήματά της και τα κίνητρά της στον γάμο της, και να εφεύρουν πιο περίπλοκο τέλος στην ιστορία. Ξεκινώντας από τον Γάλλο δραματουργό Πιερ Κορνέιγ, ο οποίος την συμπεριέλαβε στο έργο του Σερτόριος του 1662, η Αντιστία παρουσιάζεται ως ένα άγριο θύμα της πολιτικής φιλοδοξίας του Πομπήιου, της οποίας η αγάπη (για τον σύζυγό της) αποδείχθηκε μικρό μόνο εμπόδιο στο δικό του συμφέρον και τα φιλόδοξα σχέδια του Σύλλα.

Ρωμαϊκή προτομή άγνωστης γυναίκας περί το 30 π.Χ. Καμία παράσταση της Αντιστίας δεν έχει δισωθεί από την αρχαιότητα, αλλά το στυλ αυτού του γλυπτού είναι τυπικό για τις γυναικείες μορφές του 1ου αι. π.Χ., οι οποίες τείνουν να είναι πιο εξιδανικευμένες και συμβατικές από εκείνες των ανδρών. 

Μαρμάρινη προτομή του Πομπήιου στο Λούβρο, Παρίσι.

Βιβλιογραφία

• Badian, Ernst (1955). «The Date of Pompey's First Triumph». Hermes 83 (1): 107–118. 
• Blaive, Frédéric (1988). «Sylla ou le Guerrier Impie inachevé». Latomus 47 (4): 812–820. 
• Broughton, Thomas Robert Shannon (1951). The Magistrates of the Roman Republic. 1. New York: American Philological Association. 
• D'Ambra, Eve (2014). «Beauty and the Roman female portrait». Στο: Elsner, Jaś· Meyer, Michel. Art and Rhetoric in Roman Culture. Cambridge University Press. σελίδες 155–180. doi:10.1017/CBO9780511732317. ISBN 9780511732317.