Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ανίζ Κολτζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Anise Koltz (όνομα κατά την γέννηση Lucie Anne Blanpain)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12 Ιουνίου 1928
Λουξεμβούργο (πόλη)
Θάνατος1 Μαρτίου 2023
Λουξεμβούργο (πόλη)
Χώρα πολιτογράφησηςΛουξεμβουργο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Γαλλικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΠοιήτρια
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡενέ Κολτζ
ΓονείςΡέιμοντ Χιούμπερτ Μπλάνπεϊν και Σούζι Μερίς
ΣυγγενείςPaul Mayrisch (παππούς από την πλευρά της μητέρας) και Émile Mayrisch (granduncle)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις1992 - Prix Jean-Malrieu;

1992 - Prix Blaise-Cendrars;

1994 - Antonio-Viccaro-Präis για το Chants de refus;

1996 - Batty-Weber Präis;

1997 - Rheinlandtaler-Präis για το "Landschaftsverband Rheinland";

1998 - Prix Apollinaire για το Le mur du son;

2008 - Servais-Präis για το L'ailleurs des mots;

2009 - Prix de littérature francophone Jean-Arp fir La lune noircie.

2018 - Prix Goncourt de la poésie Robert Sabatier
δεδομένα

Η  Ανίζ Κολτζ (12 Ιουνίου 1928 – 1 Μαρτίου 2023)[2] ήταν Λουξεμβουργιανή ποιήτρια και συγγραφέας. Ήταν γνωστή ως η 'Μεγάλη κυρία της Λουξεμβουργιανής λογοτεχνίας'[3].

Σημαντική γαλλόφωνη ποιήτρια, ξεκίνησε να γράφει στα γερμανικά. Έχει τιμηθεί το 2008 με το βραβείο Jean-Arp για τη γαλλόφωνη λογοτεχνία για το σύνολο του έργου της [4], το 2008 με το βραβείο Servais-Präis για την ποιητική συλλογή 'Το αλλού των λέξεων' (L'ailleurs des mots) και το 2018 το Βραβείο Γκονκούρ για τη ποίηση.

Το 1962, ίδρυσε μαζί με τον συζυγό της Ρενέ Κολτζ, και τους Νικ Βέμπερ, Έντμοντ Ντούνε και Χορστ Μπίγκερ, τις Ημέρες λογοτεχνίας του Μοντορφ (Journées littéraires de Mondorf)[5].

Πέθανε την 1η Μαρτίου 2023, σε ηλικία 94 ετών.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένη στις 12 Ιουνίου 1928 στη πόλη του Λουξεμβούργου, η Κολτζ ήταν ανιψιά του Εμίλ Μερίς, συνιδρυτή της χαλυβουργίας Arbed, και της Αλίν Μερίς ντε Σαιν Χιμπέρτ, συγγραφέα και μεταφράστριας του Μάιστερ Έκαρτ[6].

Άρχισε να γράφει παιδικές ιστορίες τη δεκαετία του 1950 κυρίως στα γερμανικά και τα λουξεμβουργιανά. Το 1966 εμφανίστηκε από τον εκδοτικό οίκο Pierre Seghers, η δίγλωσση (στα γαλλικά και τα γερμανικά) συλλογή ποιημάτων ''Τσίρκο του Ήλιου", που μεταφράστηκε από την Andrée Sodenkamp. Αποφασιστική καμπή στη λογοτεχνική σταδιοδρομία της Κολτζ αποτέλεσε ο θάνατος του συζύγου της, το 1971, ως αποτέλεσμα των βασανιστηρίων που υπέστη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τους Ναζί, οπότε αποκήρυξε τη γερμανική γλώσσα και υιοθέτησε τα γαλλικά ως γλώσσα γραφής. Θεωρήθηκε ως η σημαντικότερη σύγχρονη ποιήτρια του Λουξεμβούργου[7].

Από το 1993 έως το 2010 οι ποιητικές συλλογές της εκδίδονται από τις εκδόσεις Phi, Λουξεμβούργο. Ο Γαλλικός εκδοτικός οίκος Éditions Arfuyen, Παρίσι, εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές από το 2007 έως το 2016.

Από το 1962 έως το 1974 οι Λογοτεχνικές Ημέρες Μόρτνοφ (Journées littéraires de Mondorf) δημιούργησαν δεσμούς μεταξύ των λουξεμβουργιανών συγγραφέων και της διεθνούς λογοτεχνικής και καλλιτεχνικής σκηνής. Οι συναντήσεις αυτές αναβίωσαν το 1995 έως το 2003, με την συνδρομή του Λουξεμβουργιανού συγγραφέα Ζαν Πορτάντ.

Η Κολτζ ήταν μέλος της Ακαδημίας Μαλαρμέ, του Ινστιτούτου του Μεγάλου Δουκάτου, section des arts et des lettres, και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Ποίησης[7].

Η Κολτζ πέθανε την 1η Μαρτίου 2023, σε ηλικία 94 ετών[8].

Το Κέντρο Λογοτεχνίας του Λουξεμβούργου (CNL), διατηρεί τα αρχεία της Ανίζ Κόλτζ, που περιμβάνουν, μεταξύ άλλων, περίπου 5.000 επιστολές, οι οποίες παρουσιάζουν την απολύτως αξιοθαύμαστη δραστηριότητα αυτής της ποιήτριας[9].

Τα ποιήματα του Ανίζ Κόλτζ έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, ολλανδικά, πορτογαλικά, ρουμανικά, ουγγρικά, βουλγαρικά, πολωνικά, ρωσικά, σουηδικά, μακεδονικά) και στα Ελληνικά, από την Μαρία Παπαδήμα με εικονογράφηση του εικαστικού Στέφανου Ρόκου[10]. Η Κολτζ έχει μεταφράσει στα γερμανικά έργα των Léopold Sédar Senghor και Αντρέ Σόντενκαμπ.

Ανθολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπνοβάτης της ημέρας (συλλογή ποιημάτων), Gallimard, συντ. " Ποίηση », 2016

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12396515p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ «Dictionnaire des auteurs luxembourgeois». Dictionnaire des auteurs luxembourgeois (στα Γαλλικά). 12 Ιουνίου 1928. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  3. ↑ «Tageblatt.lu, Anise Koltz nous quitte à l'âge de 94 ans, Jeff Schinker». 
  4. ↑ Présentation du Prix de littérature francophone Jean Arp Αρχειοθετήθηκε 2011-03-11 στο Wayback Machine..
  5. ↑ Sorbonne, Jeff SchinkerJeff Schinker ist seit Anfang 2017 für die Kulturseiten des Tageblatt verantwortlich Nach einem Komparatistik-Studium an der· Veröffentlichungen, ein paar ersten literarischen· Literatur, jahrelanger Tätigkeit als freier Mitarbeiter bei diversen Luxemburger Tages-und Wochenzeitungen und einem Stipendium im „Literarisches Colloquium Berlin“kombiniert Schinker seit einigen Jahren brotloses Autorendasein und journalistische Tätigkeit Er berichtet unermüdlich über· Musik· Theater· Kulturpolitik, Film und· Herz, mag Avantgarde-Literatur mit· Elektromusik, instrumentale Gitarren-und progressive· Autorenkino. «Ecrivaine luxembourgeoise / Anise Koltz nous quitte à l'âge de 94 ans». www.tageblatt.lu (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  6. ↑ «printempsdespoetes.com». 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Dictionnaire des auteurs luxembourgeois». Dictionnaire des auteurs luxembourgeois (στα Γαλλικά). 12 Ιουνίου 1928. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  8. ↑ Cimatti, Grégory. «Anise Koltz a cassé sa plume» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  9. ↑ Land, Lëtzebuerger (10 Μαρτίου 2023). «Anise Koltz (1928-2023) :La poésie avant toute chose». Lëtzebuerger Land (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2023. 
  10. ↑ «Εκδόσεις Στερέωμα». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανίζ_Κολτζ&oldid=10761790"