Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ανέκδοτο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το ανέκδοτο είναι μια σύντομη, αποκαλυπτική αφήγηση ενός μεμονωμένου ατόμου ή ενός περιστατικού[1]. Περιστασιακά εύθυμα, τα ανέκδοτα διαφέρουν από τα αστεία, επειδή ο πρωταρχικός σκοπός τους δεν είναι απλά να προκαλέσουν γέλιο αλλά να αποκαλύψουν μια γενικότερη αλήθεια, χαρακτηρίζοντας κάποιο άτομο, αποκαλύπτοντας συγκεκριμένες ιδιορρυθμίες ή χαρακτηριστικά, πρόσωπα, τόπους ή πράγματα, μέσα από τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες μιας σύντομης αφήγησης[2].

Το ανέκδοτο μπορεί να είναι αληθινό ή φανταστικό[3] και η ανέκδοτη απόκλιση είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των λογοτεχνικών έργων[4]. Ακόμη και τα προφορικά ανέκδοτα περιλαμβάνουν τυπικά υπερβολική και δραματική μορφή σχεδιασμένη για να ψυχαγωγήσει τον ακροατή[5]. Ωστόσο, το ανέκδοτο παρουσιάζεται πάντα ως καταγραφή ενός πραγματικού περιστατικού, που αφορά σε πραγματικά πρόσωπα και συνήθως σε κάποιο αναγνωρίσιμο τόπο. Σύμφωνα με τον Γιούργκεν Χάιν (Jürgen Hein), επιδεικνύουν «έναν ιδιαίτερ ρεαλισμό» και «ιστορική διάσταση»[6].

Η λέξη ανέκδοτο προέρχεται από τον Προκόπιο της Καισάρειας, βιογράφο του Ιουστινιανού Α΄, ο οποίος έγραψε ένα έργο με τίτλο Ἀνέκδοτα, κατά κύριο λόγο μια συλλογή μικρών συμβάντων από την ιδιωτική ζωή της βυζαντινής αυλής. Σταδιακά, ο όρος «ανέκδοτο» άρχισε να εφαρμόζεται σε κάθε σύντομη ιστορία που χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει ή να απεικονίσει όποιο σημείο επιθυμούσε ο συγγραφέας. Στο πλαίσιο του χιούμορ ο όρος ανέκδοτο αναφέρεται σε κάθε σύντομη χιουμοριστική ιστορία, χωρίς την ανάγκη πραγματικής ή βιογραφικής προέλευσης.

Σημειώσεις - παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Cuddon, J. A. (1992). Penguin Dictionary of Literary Terms and Literary Theory, Third Ed. London: Penguin Books. σελίδες 42. 
  2. Epstein, Lawrence (1989). A Treasury of Jewish Anecdotes. Northvale, NJ: Jason Aronson. σελίδες xix. 
  3. Kennedy, X. J. (2005). Handbook of Literary Terms, Third Ed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education. σελ. 8. 
  4. Cuddon 1992, σελ. 42
  5. Hein, Jürgen (1981). «Die Anekdote». Formen der Literatur in Einzeldarstellungen. By Knörrich, Otto. Stuttgart: Alfred Kröner. σελ. 15. 
  6. Hein 1981, σελ. 15

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]