Αμάλιενμπουργκ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αμάλιενμπουργκ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | οίκημα αναψυχής[1] |
| Αρχιτεκτονική | Ροκοκό |
| Διεύθυνση | Amalienburg και Schloß Nymphenburg 1, 80638 München[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°9′22″N 11°30′1″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Neuhausen-Nymphenburg και Μόναχο[1] |
| Χώρα | Γερμανία[2][1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1739 |
| Αρχιτέκτονας | Φρανσουά ντε Κυβιγιέ ο νεότερος |
| Χρηματοδότης | Κάρολος Ζ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
| Προστασία | Μνημείο αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στη Βαυαρία[3] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το κυνηγετικό περίπτερο Αμάλιενμπουργκ, γερμαν. jagdschloss Amalienburg είναι ένα περίτεχνο κτήριο στην έκταση του ανακτόρου Νύμφενμπουργκ στο Μόναχο της νότιας Γερμανίας. Κατασκευάστηκε το 1734-39 από τον Φρανσουά ντε Κυβιγιέ σε ρυθμό ροκοκό για τον Κάρολο Ζ΄ των Βίττελσμπαχ εκλέκτορα της Βαυαρίας και μετέπειτα βασιλιά της Βοημίας και της Γερμανίας και τη σύζυγό του Μαρία-Αμαλία των Αψβούργων, από την οποία ονομάστηκε το ανάκτορο.
Αρχιτεκτονική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μεγαλύτερο μέρος του ισογείου καταλαμβάνει η κυκλική αίθουσα των Κατόπτρων, στο κέντρο του κτηρίου, όπου καθρέπτες στους τοίχους ανακλούν την έξω φύση. Σχεδιάστηκε από τον Γιόχαν-Μπάπτιστ Τσίμμερμανν (απεβ. 1758) και τον Γιόακιμ Ντήτριχ (απεβ. 1753). Έχει μία αιθέρια ατμόσφαιρα σε χρώματα του αργύρου και του γαλάζιου.
Στο νότιο μέρος της αίθουσας η θύρα οδηγεί στο δωμάτιο ανάπαυσης του εκλέκτορα και στο μπλε δωμάτιο, με πρόσβαση στο ιδιαίτερο υπνοδωμάτιο. Το μπλέ δωμάτιο ήταν το δωμάτιο της συζύγου του εκλέκτορα και το περίπτερο επίσης περιέχει ένα κύριο δωμάτιο για τα κυνηγόσκυλα.
Βόρεια της αίθουσας των Κατόπτρων είναι η είσοδος στο δωμάτιο των Φασιανών και στο δωμάτιο του Κυνηγιού. Γειτονικά με το πρώτο είναι η κουζίνα, η οποία είναι διακοσμημένη με πολύτιμα πλακίδια από το Ντελφτ, που όμως τοποθετήθηκαν σε λάθος θέση. Τα μπλε και λευκά πλακίδια σε κινεζικό στυλ δείχνουν άνθη και πτηνά. Η στόφα Castrol του 1735 κατασκευάστηκε για την κουζίνα και διαθέτει πολλές θέσεις καλυμμένες με διάτρητες πλάκες. Είναι γνωστή και ως στόφα ατμού και ήταν η πρώτη που σχεδιάστηκε για να καλύπτει τελείως τη φωτιά.
Στην κεντρική κόγχη της ανατολικής πρόσοψης είναι ένα γύψινο ανάγλυφο του Τσίμμερμανν, που παριστά μία κυνηγετική σκηνή με την Άρτεμη ανακεκλιμμένη. Η στέγη έγινε το 1737 σε σχέδια του Τσίμμερμανν με διακοσμητικά βάζα, που όμως εξαφανίστηκαν άγνωστο πότε. Το 1992 ξαναφτιάχτηκαν από τον Χανς Γκάιγκερ: 4 κοσμούν την πρόσοψη και 12 τη μεριά προς τον κήπο. Η στέγη έχει ένα δαντελένιο, κυκλικό κιγκλίδωμα στο κέντρο της, που είναι μία κρυψώνα για το κυνήγι του φασιανού. Τα πτηνά δηλ. οδηγούντο στο Αμάλιεμπουρκ από το πρώην πτηνοτροφείο, όπου εκτρεφόταν οι φασιανοί. Το κτήριο μπορούσε να τροφοδοτηθεί από την κουζίνα του ανακτόρου Νύμφενμπουργκ, έτσι δεν διαθέτει ιδιωτικό αγρόκτημα, σε αντίθεση με τα άλλα δύο περίπτερα στο πάρκο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Corpus of Baroque Ceiling Painting in Germany.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 19167. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
- ↑ geodaten
.bayern .de /denkmal _static _data /externe _denkmalliste /pdf /denkmalliste _merge _162000 .pdf.