Αγιά Νακαμουρά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγιά Νακαμουρά
Προφορά
ΨευδώνυμοAya Nakamura[1]
Γέννηση10  Μαΐου 1995[2][3]
Μπαμακό[4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία (από 2021)[6][5]
Μάλι (από 1995)[7]
Ιδιότητατραγουδιστής[5] και συνθέτης
ΣύζυγοςVladimir Boudnikoff (2020–2022)[8] και Niska (2018–2019)[9]
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςAfrobeat[10], French R&B[10], ποπ μουσική[10], pop urbaine και zouk
ΒραβεύσειςOkayAfrica 100 Women (2019)[11] και NRJ Music Awards 2020
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Αγιά Νακαμουρά (γαλλικά: Aya Nakamura, γεννημένη στις 10 Μαΐου το 1995 στο Μπαμακό του Μαλί) είναι Γαλλίδα τραγουδίστρια. Η πρώτη της μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία ήταν το τραγούδι Brisé, το 2015.[12] Το 2017 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, με τίτλο Journal intime. Το 2018 κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ, το Nakamura, που πραγματοποίησε πάνω από 400.000 πωλήσεις αντιτύπων και έγινε διπλό πλατινένιο.[13][14]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παιδική ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μπαμακό με το όνομα Αγιά Ντανιοκό. Προέρχεται από μια οικογένεια γκριότ ( Δυτικοαφρικανοί τροβαδούροι και ιστορικοί), και είναι η μεγαλύτερη από πέντε αδέλφια. Μετανάστευσε στη Γαλλία με την οικογένειά της και μεγάλωσε στο Ωλναί-σου-Μπουά, στα νοτιοανατολικά προάστια του Παρισιού.[15] Σπούδασε μόδα στο Λα Κουρνέβ, 8,3 χλμ. από το κέντρο του Παρισίου. Όταν άρχισε τη σταδιοδρομία της στη μουσική άλλαξε το επίθετό της σε Νακαμούρα, με έμπνευση από τον Χίρο Νακαμούρα της σειράς Heroes του NBC.

2014-2017: Journal Intime[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2015, κυκλοφόρησε το τραγούδι Brisé (Σπασμένα), του οποίου το βίντεο κλιπ έφτασε τις 13 εκατομ. προβολές στο YouTube.[16] Την 17η Σεπτεμβρίου 2015 κυκλοφόρησε το σινγκλ "Love d'un Voyou" (Αγάπη του Αλήτη), με τον Γάλλο ράπερ Fababy, που κορυφώθηκε στο Νο. 9 των Γαλλικών κατατάξεων σινγκλ και έγινε χρυσό.[17][18] Τον Ιανουάριο του 2016, η τραγουδίστρια υπέγραψε συμβόλαιο με τη Δισκογραφική Rec.118, μια θυγατρική της Warner στη Γαλλία. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το δεύτερό της σινγκλ, το Super Héros (Υπερήρωες), με τον Γάλλο ράπερ Gradur, που έφτασε στο Νο.34 των Γαλλικών κατατάξεων.[19]

Την 26η Αυγούστου 2017 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, με τίτλο "Journal Intime" (Προσωπικό Ημερολόγιο), που κορυφώθηκε στην έκτη θέση των Γαλλικών κατατάξεων και έγινε χρυσός δίσκος.[20][21] Από το άλμπουμ, την 27η Ιουνίου 2017 κυκλοφόρησε το σινγκλ "Comportement" (Συμπεριφορά), που έγινε η πρώτη πλατινένια επιτυχία της.[22] Την 23η Σεπτεμβρίου 2017, συμμετείχε στη συναυλία του "La Nuit du Mali" (Νύχτα στο Μαλί) στην Αρένα Μπέρσι, στο Παρίσι, που πραγματοποιήθηκε για τον εορτασμό της Ημέρα της Ανεξαρτησίας του Μάλι.[23][24]

2018-2019: Nakamura[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 6η Απριλίου 2018, η Άγια Νακαμούρα κυκλοφόρησε το πρώτο σινγκλ από το νέο άλμπουμ της, το Djadja (Τζάτζα), το οποίο βρέθηκε στην κορυφή στο Νο. 1 της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Ρουμανίας,[25] και έγινε διαμαντένιο στη Γαλλία.[26] Με αυτήν την επιτυχία, η Άγια Νακαμούρα έγινε η πρώτη Γαλλίδα καλλιτέχνιδα που έγινε Νο. 1 στην Ολλανδία από τον καιρό της Εντίθ Πιάφ που τραγούδησε " Non je ne regrette rien" (Όχι, δεν μετάνιωσα για τίποτα) το 1961, [27] και το τραγούδι της ήταν το πρώτο που έφτασε στην πρώτη θέση των Ολλανδικών κατατάξεων, από το 2009 που ήταν το Alors on danse (Έτσι Χορεύουμε) του Stromaé.[28]Μπήκε στις κατατάξεις και παίχτηκε στα ραδιόφωνα όλης της Ευρώπης: Γερμανία, Σουηδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Τουρκία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Ισπανία, Βέλγιο, Ελβετία. [29][30][31][32][33][34][35]

Την 24η Αυγούστου κυκλοφόρησε το σινγκλ "Copines" (Φιλενάδες), που κορυφώθηκε στο Νο.1 των Γαλλικών κατατάξεων και έγινε διαμαντένιο.[36][37] Την 2η Νοεμβρίου 2018, η Άγια κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ της, με τίτλο "Nakamura" (Νακαμούρα), στο οποίο περιλήφθηκαν τα σινγκλ Djadja και Copines. Το άλμπουμ έγινε 2 φορές πλατινένιο στις Γαλλικές κατατάξεις με πάνω από 369.000 πωλήσεις αντιτύπων.[38][39]Την 19η Δεκεμβρίου κυκλοφόρησε το τρίτο σινγκλ, το "La dot" (Η προίκα). Τον Ιανουάριο του 2019 κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Urban Άλμπουμ του "Διαγωνισμού ταλέντων Ευρωπαϊκή Μουσική Κίνηση".[40]

Την 10η Απριλίου 2019 κυκλοφόρησε το τέταρτο σινγκλ, το "Pookie" (Πούκι), που κορυφώθηκε στο Νο. 5 των Γαλλικών κατατάξεων και έγινε διαμαντένιο στη Γαλλία [41] [42] Το μουσικό του βίντεο, που γυρίστηκε στο Ανάκτορο του Φονταινεμπλώ, έγινε το πιο δημοφιλές βίντεο του 2019 με πάνω από 148 εκατομ. προβολές στο YouTube.[43] Τον Μάιο του 2019, σε μια συνέντευξή της στο New York Times περιέγραψε τον εαυτό της ως «φιγουρατζού» και δήλωσε ότι «τα τραγούδια [της] μιλάνε από μόνα τους».[44] Τον Ιούνιο του 2019, κέρδισε την πρώτη της υποψηφιότητα στα Βραβεία BET για Καλύτερη Διεθνή Ερμηνεία.[45] Την 13η Σεπτεμβρίου 2019 κυκλοφόρησε το πέμπτο σινγκλ, "Soldat" (Στρατιώτη), που κορυφώθηκε στην 8η θέση των Γαλλικών κατατάξεων.[46]

Το 2021, απέκτησε την γαλλική υποκοότητα.[47]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Journal Intime (2017)
  • Nakamura (2018)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.gala.fr/stars_et_gotha/aya_nakamura.
  2. ↑ «Libération». (Γαλλικά) Libération. Ανακτήθηκε στις 3  Φεβρουαρίου 2023.
  3. ↑ LCI. archive.wikiwix.com/cache/index2.php?url=https%3A%2F%2Fwww.lci.fr%2Fmedias%2Fnrj-music-awards-2018-nma-2018-5-choses-a-savoir-sur-aya-nakamura-l-interprete-de-l-incontournable-djadja-2104015.html. Ανακτήθηκε στις 3  Φεβρουαρίου 2023.
  4. ↑ next.liberation.fr/musique/2019/02/06/aya-nakamura-tout-le-monde-lui-court-apres_1707797. Ανακτήθηκε στις 31  Μαΐου 2019.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1212429397. Ανακτήθηκε στις 21  Μαρτίου 2024.
  6. ↑ «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. INTN2107175D.
  7. ↑ www.nrj.fr/artistes/aya-nakamura/biographie.
  8. ↑ «Le Monde». (Γαλλικά) Le Monde. Societe Editrice Du Monde. Παρίσι. 26  Ιανουαρίου 2023.
  9. ↑ www.leprogres.fr/france-monde/2020/03/21/le-clash-de-cp-entre-aya-nakamura-et-niska-divertit-les-internautes-confines.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 www.allmusic.com/artist/mn0003438277/biography.
  11. ↑ 100women.okayafrica.com/editorial/ayanakamura.
  12. ↑ «Γνωρίστε την Aya Nakamura | Η Γαλλική pop στα καλύτερά της». Music Hunter (στα Αγγλικά). 2 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  13. ↑ Min, 6 Janvier 2020 | 11 H. 12 (6 Ιανουαρίου 2020). «Top Albums : Vitaa et Slimane s'offrent un N°1 avec 'VersuS'». aficia (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  14. ↑ «Nakamura». 
  15. ↑ Oyiri, Christelle (13 Νοεμβρίου 2018). «Aya Nakamura is flipping France's rigid rules, beautifully». The Fader. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2019. 
  16. ↑ «Rencontre avec Christopher Ghenda, producteur de talents [vidéo]». Mouv (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  17. ↑ «lescharts». 
  18. ↑ «snepmusique». 
  19. ↑ «Super héros». 
  20. ↑ «lescharts-Journal intime». 
  21. ↑ «snepmusique-Journal intime». 
  22. ↑ «Snepmusique-Comportement». 
  23. ↑ René-worms, Pierre (24 Σεπτεμβρίου 2017). «La première Nuit du Mali électrise Paris-Bercy». RFI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  24. ↑ «La nuit du mali 23 Sept 2017 Bercy». Site de nougaytv ! (στα Γαλλικά). 5 Σεπτεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  25. ↑ «lescharts.com - Aya Nakamura - Djadja». lescharts.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  26. ↑ «Snepmusique-Djadja». 
  27. ↑ Cannone, Robin (11 October 2018). «Aya Nakamura, l'Europe est totalement gaga de la chanteuse française de Djadja». Le Figaro. https://www.lefigaro.fr/musique/2018/10/11/03006-20181011ARTFIG00167-aya-nakamura-l-europe-est-totalement-gaga-de-la-chanteuse-francaise-de-djadja.php. Ανακτήθηκε στις 11 October 2018. 
  28. ↑ Redaction, team (17 August 2018). «Voor het eerst in 8 jaar Franstalige hit op 1». De Telegraaf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-04-11. https://web.archive.org/web/20200411092711/https://www.telegraaf.nl/entertainment/2448958/voor-het-eerst-in-8-jaar-franstalige-hit-op-1. 
  29. ↑ «spanishcharts.com - Aya Nakamura - Djadja». spanishcharts.com. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2019. 
  30. ↑ «Suche - Offizielle Deutsche Charts». www.offiziellecharts.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2018. 
  31. ↑ «Aya Nakamura». ultratop.be/nl/. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2017. 
  32. ↑ «Veckolista Heatseeker – 27, 6 juli 2018» [Weekly chart Heatseeker – Week 27, 6 July 2018] (στα Swedish). Sverigetopplistan. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2018. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  33. ↑ «portuguesecharts.com - Discography Aya Nakamura». portuguesecharts.com. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2018. 
  34. ↑ «Sverigetopplistan – Sveriges Officiella Topplista». Sverigetopplistan. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2018. 
  35. ↑ «Aya Nakamura - Djadja». OnlineRadioBox.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  36. ↑ «lescharts.com - Aya Nakamura - Copines». lescharts.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  37. ↑ «snep-Copines». 
  38. ↑ Min, 9 Décembre 2019 | 12 H. 12 (9 Δεκεμβρίου 2019). «Top albums : Renaud entre directement N°1 des ventes !». aficia (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  39. ↑ «snep-Nakamura». 
  40. ↑ «Music Moves Europe Talent Awards 2019». European commission. 
  41. ↑ «snep-Pookie». 
  42. ↑ «lescharts.com - Aya Nakamura - Pookie». lescharts.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  43. ↑ «Aya Nakamura arrive en tête des vidéos les plus vues sur YouTube en 2019 et en France». NRJ. 6 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2020. 
  44. ↑ Peltier, Elian (22 May 2019). «One of the most important act in Europe now, musically and socially». New York Times. https://www.nytimes.com/interactive/2019/05/22/arts/music/15-european-pop-acts-who-matter-right-now.html. 
  45. ↑ «Aya Nakamura nominée au BET Awards». 7 television. 17 Μαΐου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]
  46. ↑ «lescharts.com - Aya Nakamura - Soldat». lescharts.com. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020. 
  47. ↑ Amrani, Iman (23 January 2019). «Aya Nakamura: Afropop's reluctant face of empowerment». The Guardian. https://www.theguardian.com/music/2019/jan/23/aya-nakamura-interview-french-afropop-reluctant-face-of-empowerment. Ανακτήθηκε στις 23 January 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Aya Nakamura στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αγιά_Νακαμουρά&oldid=10444360"