Αγγελική του Φοντάζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρί Ανζελίκ ντε Φοντάζ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marie Angélique de Scorailles, duchesse de Fontanges (Γαλλικά)
Προφορά
Γέννηση27  Ιουλίου 1661[1][2][3]
Ωβέρνη
Θάνατος28  Ιουνίου 1681[4][5][6]
Port-Royal-des-Champs
Αιτία θανάτουεπιπλοκή κατά τον τοκετό
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[7]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚυρία επί των τιμών
Οικογένεια
ΣύντροφοςΛουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας
Τέκναunknown son (?)[8]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία Αγγελική του Φοντάζ (Ιούλιος 1661 - 28 Ιουνίου 1681) ήταν γαλλίδα ευγενής και μία από τις πολλές ερωμένες του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Μια κυρία επί των τιμών της νύφης του, Ελισάβετ Καρλόττα του Παλατινάτου τράβηξε την προσοχή του Βασιλιά και ξεκίνησε μια σχέση μαζί του το 1679. Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, πιθανότατα από επιπλοκές κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Βασιλική ερωμένη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αγγελική γεννήθηκε το 1661 στο Château de Cropières στην Άνω Οβέρνη.[9] Καταγόταν από μια πολύ παλιά αριστοκρατική οικογένεια.[10] Η οικογένειά της συνειδητοποίησε ότι η ομορφιά της ήταν ένα μεγάλο πλεονέκτημα και συγκέντρωσε αρκετά χρήματα για να την στείλει στο βασίλειο με σκοπό την αποκατάσταση της οικογενειακής τύχης.[11] Η Μαρία Αγγελική έφτασε στο βασίλειο του Λουδοβίκου ΙΔ΄ το 1678 και έγινε κυρία των τιμών της δούκισσας της Ορλεάνης.[12] Εκείνη την εποχή ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ είχε χάσει το ενδιαφέρον του για την από καιρό επίσημη ερωμένη του Μαντάμ ντε Μοντεσπάν και είχε στραφεί στην γκουβερνάντα των παιδιών τους, την Φραγκίσκη του Μαιντενόν. Γοητευμένος από την ομορφιά του νεαρού κοριτσιού, ο βασιλιάς εγκατέλειψε ξαφνικά και τις δύο γυναίκες[13], και η διαφορά μεταξύ των δύο ξαφνικά επισκιάστηκε από ένα νέο πάθος που φάνηκε να τις απειλεί εξίσου.[14]

Παρά την ομορφιά της, η Αγγελική λέγεται ότι ήταν «τόσο ηλίθια όσο ένα καλάθι». Η Δούκισσα της Ορλεάνης έγραψε «[είναι] ένα ηλίθιο μικρό πλάσμα, αλλά [έχει] μια πολύ καλή καρδιά»[15], και την περιέγραψε ως «υπέροχη σαν άγγελος, από το κεφάλι μέχρι τα πόδια».[16]

Κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού στο δάσος του Φονταιναμπλώ, τα μαλλιά της προσκολλήθηκαν σε ένα κλαδί και εμφανίστηκε ενώπιον του βασιλιά με τα μαλλιά της χαλαρά δεμένα σε μια κορδέλα, πέφτοντας σε μπούκλες στους ώμους της. Ο βασιλιάς βρήκε αυτό το στιλ ευχάριστο, και την επόμενη μέρα πολλοί αυλικοί υιοθέτησαν το νέο χτένισμα "fontage",[17] εκτός από την Μαρκησία του Μοντεσπάν, που θεωρούσε ότι ήταν "κακόγουστο". Δύο κατοικίδιες αρκούδες που ανήκουν στη Μοντεσπάν διέφυγαν από το κτήμα τους και κατάφεραν να βρουν και να καταστρέψουν το διαμέρισμα της Αγγελικής στις Βερσαλλίες. Αυτό το γεγονός προκάλεσε κωμικά σχόλια στο βασίλειο.[18]

Σύντομα φάνηκε ότι ήταν έγκυος, εξοργίζοντας περισσότερο την Αθηναΐδα, η οποία πίστευε ότι η σχέση τους ήταν περιστασιακή, εύκολα ελεγχόμενη και εύκολα θα καταστρεφόταν. Είπε στη Φραγκίσκη του Μαιντενόν ότι ο βασιλιάς είχε τρεις ερωμένες: την ίδια στο όνομα, αυτό το κορίτσι στο κρεβάτι και την Μαιντενόν στην καρδιά του.[19]

Τον Ιανουάριο του 1680,[20] η Μαρία Αγγελική γέννησε πρόωρα ένα νεκρό αγόρι και ειπώθηκε ότι «τραυματίστηκε στην υπηρεσία του Βασιλιά». Τον Απρίλιο, ο Λούις της έδωσε τον τίτλο Δούκισσα του Φοντάζ και σύνταξη 80.000 λιρών,[21] όπως έκανε συνήθως όταν τελείωνε μια σχέση.[22] Σε άσχημη κατάσταση μετά τη γέννα, αποσύρθηκε στο Αβαείο του Σελ.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Δούκισσα του Φοντάζ

Το 1681, η Μαρία Αγγελική υπέστη υψηλό πυρετό και στάλθηκε στο Αβαείο του Port-Royal, όπου, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, γέννησε πρόωρα ένα νεκρό κορίτσι τον Μάρτιο.[23] Συνειδητοποιώντας ότι επρόκειτο να πεθάνει, ζήτησε να δει τον βασιλιά, ο οποίος, συγκινημένος από τα δεινά της, έκλαψε στο νεκροκρέβατό της. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Αγγελική είπε, "έχοντας δει δάκρυα στα μάτια του Βασιλιά μου, μπορώ να πεθάνω χαρούμενη".[24] Αυτή η ιστορία θεωρήθηκε αναληθής από πολλούς στις Βερσαλλίες επειδή, σύμφωνα με αυτούς, ο βασιλιάς την είχε ήδη ξεχάσει. Η δούκισσα πέθανε τη νύχτα της 28ης Ιουνίου 1681, πριν γίνει 20 ετών.[25]

O Λουδοβίκος εξέφρασε την επιθυμία να μην υπάρξει αυτοψία, ωστόσο, κατόπιν αιτήματος της οικογένειάς της, πραγματοποιήθηκε μία. Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι οι πνεύμονες της ήταν σε τρομερή κατάσταση ενώ το στήθος της πλημμυρισμένο με υγρό.[26] Και οι έξι γιατροί συμφώνησαν ότι ο θάνατος οφείλεται σε φυσικά αίτια.[27]

Επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθώς η Αγγελική πέθανε κατά τη διάρκεια του σκανδάλου Affaire des Poisons στη Γαλλία, υπήρχαν υποψίες ότι δηλητηριάστηκε.[28] Η Μαργαρίτα Μανβουαζάν, κόρη της μάγισσας La Voisin, ήταν η πρώτη που κατηγόρησε τους συνεργούς της νεκρής μητέρας της για δηλητηρίαση της δούκισσας. Οι εραστές της Μανβουαζάν, Μπερτράντ και Ρομανί, συνελήφθησαν το 1681 ως ύποπτοι. Ο Μπερτράντ κατηγορήθηκε ότι πουλούσε δηλητηριώδη πράγματα στην Αγγελική, ενώ ο Ρομανί κατηγορήθηκε ότι της παρέδωσε γάντια μολυσμένα με δηλητήριο.

Η Φρανσουάζ Φιλάστρ, υπηρέτρια της Μαρίας Αγγελικής, συνελήφθη και όταν ρωτήθηκε για το τι γνώριζε για το θάνατο της δούκισσας, υπό βασανιστήρια ισχυρίστηκε ότι η Μοντεσπάν την είχε προσλάβει για να δολοφονήσει την Αγγελική,[29] ώστε να ξανακερδίσει την αγάπη του βασιλιά. Πριν εκτελεστεί, η Φιλάστρ ανακάλεσε: "Ό,τι είπα είναι ψευδές. Το έκανα για να απαλλαγώ από τον πόνο και τα βασανιστήρια." Αν και οι φήμες για δηλητηρίαση αφθονούσαν, δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο.

Η ιστορικός Φρασέρ προτείνει ότι η Αγγελική πέθανε από πλευροπνευμονία που προκλήθηκε από φυματίωση.[30] Ωστόσο, ενόψει του γεγονότος ότι ήταν γνωστό ότι υπέφερε από επίμονη απώλεια αίματος μετά την αποβολή της, ένας άλλος γιατρός πρότεινε ότι όταν έχασε το μωρό της, ένα τμήμα του πλακούντα τοποθετήθηκε στη μήτρα της. Μια εναλλακτική πρόταση είναι ότι σκοτώθηκε από μια σπάνια μορφή καρκίνου, η οποία περιστασιακά αναπτύσσεται μετά την αποβολή μιας κύστης στον πλακούντα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η μεγαλύτερη πιθανότητα είναι ότι πέθανε από επιπλοκές που προέκυψαν από την προηγούμενη αποβολή της.[31]

Στο βασίλειο, πολλοί έγραψαν για το θάνατο της δούκισσας. Σύμφωνα με τον Ερνέστ Λαβίς και τον Μπερνάρντ Νοέλ, "Δύο αποβολές την έκαναν να χάσει την εύνοια του βασιλιά." Η Δούκισσα της Ορλεάνης ισχυρίστηκε ότι ήταν βέβαιο ότι η δούκισσα δηλητηριάστηκε από την Μαρκησία του Μοντεσπάν και υποψιάστηκε ότι το δηλητήριο χορηγήθηκε στο γάλα της.[32] Παρά τα ιατρικά ευρήματα, οι φήμες επέμεναν ότι η Δούκισσα του Φοντάζ πέθανε από δηλητηρίαση.[33]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 119000628. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12181159f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 Faceted Application of Subject Terminology. 1628538. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. GeneaStar. descoraillem.
  5. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00022987.
  6. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p46635.htm#i466347.
  7. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  8. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  9. Le Petit Homme Rouge (1912). The Favourites of Louis XIV. London: Chatto & Windus. pp. 249–252.
  10. Fraser, Antonia (2008). "Chapter 8 A Singular Position". Love and Louis XIV: The Women in the Life of the Sun King. Hachette. ISBN 9780297857921.
  11. Hilton, Lisa (2002).Athénaïs: the life of Louis XIV's mistress, the real queen of France footnote 14, 15, 16, 17
  12. Somerset, Anne (2004). The Affair of the Poisons: Murder, Infanticide, and Satanism at the Court of Louis XIV. Principal Characters of the Affairs of the Poisons: St. Martin's Press. p. xiv. ISBN 0312330170.
  13. Hilton, Lisa (2002).Athénaïs: the life of Louis XIV's mistress, the real queen of France footnote 14, 15, 16, 17
  14. Hilton, Lisa (2002).Athénaïs: the life of Louis XIV's mistress, the real queen of France footnote 14, 15, 16, 17
  15. Tucker, Holly (2017). City of Light, City of Poison: Murder, Magic, and the First Police Chief of Paris. W. W. Norton & Company. pp. 153–154. ISBN 9780393248845.
  16. Funck-Brentano, Frantz (1901). "II. Madame de Montespan". Princes and Poisoners: Studies of the Court of Louis XIV. Translated by Maidment, George. London: Duckworth & Co.
  17. Hilton, Lisa (2002).Athénaïs: the life of Louis XIV's mistress, the real queen of France footnote 14, 15, 16, 17
  18. Hilton, Lisa (2002).Athénaïs: the life of Louis XIV's mistress, the real queen of France footnote 14, 15, 16, 17
  19. Hilton, Lisa (2002).Athénaïs: the life of Louis XIV's mistress, the real queen of France footnote 14, 15, 16, 17
  20. Georges Bordonove: Louis XIV, éd. Pygmalion, 2006, collection Les Rois qui ont fait la France, pp. 186-187.
  21. Hilton, Lisa (2002).Athénaïs: the life of Louis XIV's mistress, the real queen of France footnote 14, 15, 16, 17
  22. Mollenauer, Lynn Wood (2007). Strange Revelations: Magic, Poison, and Sacrilege in Louis XIV's France. Penn State Press. p. 48. ISBN 9780271029153.
  23. Hilton, Lisa (2002).Athénaïs: the life of Louis XIV's mistress, the real queen of France footnote 14, 15, 16, 17
  24. Le Petit Homme Rouge (1912). The Favourites of Louis XIV. London: Chatto & Windus. pp. 249–252.
  25. Herman, Eleanor (2005). Sex with Kings: 500 Years of Adultery, Power, Rivalry, and Revenge. Death Takes a Mistress: Harpercollins. p. 215. ISBN 978-0060585433.
  26. Somerset, Anne (2004). The Affair of the Poisons: Murder, Infanticide, and Satanism at the Court of Louis XIV. Chapter 10- The End of the Affair: St. Martin's Press; 1st edition. pp. 291-292. ISBN 0312330170.
  27. Tucker, Holly (2017). City of Light, City of Poison: Murder, Magic, and the First Police Chief of Paris. W. W. Norton & Company. pp. 153–154. ISBN 9780393248845.
  28. Le Petit Homme Rouge (1912). The Favourites of Louis XIV. London: Chatto & Windus. pp. 249–252.
  29. Le Petit Homme Rouge (1912). The Favourites of Louis XIV. London: Chatto & Windus. pp. 249–252.
  30. Fraser, Antonia (2008). "Chapter 8 A Singular Position". Love and Louis XIV: The Women in the Life of the Sun King. Hachette. ISBN 9780297857921.
  31. Somerset, Anne (2004). The Affair of the Poisons: Murder, Infanticide, and Satanism at the Court of Louis XIV. Chapter 10- The End of the Affair: St. Martin's Press; 1st edition. pp. 291-292. ISBN 0312330170.
  32. Le Petit Homme Rouge (1912). The Favourites of Louis XIV. London: Chatto & Windus. pp. 249–252.
  33. Somerset, Anne (2004). The Affair of the Poisons: Murder, Infanticide, and Satanism at the Court of Louis XIV. Chapter 10- The End of the Affair: St. Martin's Press; 1st edition. pp. 291-292. ISBN 0312330170.

Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]