Μετάβαση στο περιεχόμενο

Frost/Nixon: Η αναμέτρηση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|25|12|2024}}
Frost/Nixon: Η αναμέτρηση
ΣκηνοθεσίαΡον Χάουαρντ
ΠαραγωγήUniversal Pictures.
Marvel Entertainment
ΣενάριοΠίτερ Μόργκαν
(σενάριο)
Βασισμένο σε:
Πίτερ Μόργκαν
(ομώνυμο θεατρικό έργο)
Βασισμένο σεFrost/Nixon
ΠρωταγωνιστέςΜάικλ Σιν
Φρανκ Λαντγκέλα
Κέβιν Μπέικον
ΜουσικήΧανς Ζίμμερ
ΦωτογραφίαΣαλβατόρε Τοτίνο
ΜοντάζΜάικ Χιλ
Εταιρεία παραγωγήςWorking Title Films, Imagine Entertainment, StudioCanal και Relativity Media
ΔιανομήUIP-Dunafilm[1] και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 5 Δεκεμβρίου 2008 (περιορισμένη κυκλοφορία)
Country flag23 Ιανουαρίου 2009
Country flag 12 Φεβρουαρίου 2009
Διάρκεια122 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Ηνωμένο Βασίλειο
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Οι πρωταγωνιστές της ταινίας

Το Frost/Nixon: Η αναμέτρηση (Πρωτότυπος τίτλος: Frost/Nixon) είναι αμερικανική ιστορική δραματική ταινία του 2008 βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Πίτερ Μόργκαν, ο οποίος διασκεύασε και το σενάριο. Η ταινία δραματοποιεί τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις που έδωσε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον το 1977 στον δημοσιογράφο Ντέιβιντ Φροστ. Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Ρον Χάουαρντ και παραγωγοί ο Μπράιαν Γκρέιζερ για την Imagine Entertainment και οι Τιμ Μπέβαν και Έρικ Φέλνερ της Working Title Films για την Universal Pictures. Η ταινία επανασυνδέει τους δύο ηθοποιούς που είχαν αρχικά ανεβάσει το θεατρικό στο Μπρόντγουεϊ και στο Ουέστ Εντ, τον Φρανκ Λαντζέλα στον ρόλο του Νίξον και τον Μάικλ Σιν στο ρόλο του Φροστ.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ του 1972 και την επακόλουθη παραίτησή του το 1974, 400 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο παρακολουθούν στην τηλεόραση την ώρα που ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ρίτσαρντ Νίξον φεύγει από τον Λευκό Οίκο με το ελικόπτερο. Μεταξύ εκείνων που παρακολουθούν είναι ο Βρετανός δημοσιογράφος Ντέιβιντ Φροστ , ο οποίος παρουσιάζει ένα talk show στην Αυστραλία εκείνη την περίοδο, και αποφασίζει να πάρει μια συνέντευξη με τον Πρόεδρο. Ο λογοτεχνικός πράκτορας του Νίξον, Ίρβινγκ Λάζαρ, πιστεύει ότι οι συνεντεύξεις θα ήταν μια ευκαιρία για τον Νίξον να διασώσει τη φήμη του και να κερδίσει οικονομικά. Ο Λάζαρ απαιτεί 500.000 δολάρια, εξασφαλίζοντας τελικά 600.000 δολάρια αφού ο Φροστ το αποδεχτεί.

Αφού πείθει τον φίλο και παραγωγό του Τζον Μπερτ ότι οι συνεντεύξεις θα μπορούσαν να έχουν επιτυχία, ο Φροστ πετά με τον Μπερτ στην Καλιφόρνια για να συναντηθεί με τον Νίξον. Στο αεροπλάνο, ο Φροστ φλερτάρει με μια νεαρή γυναίκα που ονομάζεται Καρολάιν και το ζευγάρι ξεκινά μια σχέση καθώς εκείνη κάνει βρίσκεται μαζί του για το ταξίδι. Ο Φροστ προσπαθεί να πουλήσει τις συνεντεύξεις σε αμερικανικά δίκτυα και αποφασίζει να χρηματοδοτήσει το έργο με ιδιωτικά χρήματα. Μεσολαβεί με δικούς του διαφημιστές και τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς για τη μετάδοση των συνεντεύξεων. Αυτός και ο Μπερτ προσλαμβάνουν δύο ερευνητές, τον Μπομπ Ζέλνικ και τον Τζιμ Ρέστον , για να βοηθήσουν τον Φροστ να προετοιμαστεί κατάλληλα. Την ίδια στιγμή ο Φροστ δεν είναι σίγουρος για το τι θέλει να πετύχει από τις συνεντεύξεις. Ο Ρέστον τον ενθαρρύνει να αποσπάσει μια ομολογία από τον Νίξον.

Υπό τον έλεγχο του μεταπροεδρικού επιτελείου του Νίξον, Τζακ Μπρέναν , οι Φροστ και Νίξον ξεκινούν τις τρεις πρώτες συνεντεύξεις. Ο Φροστ περιορίζεται από ένα συμφωνημένο χρονικό πλαίσιο και, υπό την πίεση της δικής του ομάδας, προσπαθεί να κάνει δύσκολες ερωτήσεις. Ωστόσο, ο Νίξον κυριαρχεί στις συνεντεύξεις σχετικά με τον πόλεμο του Βιετνάμ και τα επιτεύγματά του στην εξωτερική πολιτική. Στα παρασκήνια, η ομάδα του Φροστ δείχνει νευρική και είναι θυμωμένη που ο Νίξον φαίνεται να αθωώνει τον εαυτό του. Ο Φροστ προσπαθεί επίσης να βρει χορηγούς για να πληρώσει για τις συνεντεύξεις και το talk show του στο Λονδίνο ακυρώνεται.

Τέσσερις ημέρες πριν από την τελική συνέντευξη, η οποία θα επικεντρωθεί στο σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, ο Φροστ λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από έναν μεθυσμένο Νίξον. Εκεί ο Νίξον δηλώνει ότι και οι δύο ξέρουν ότι η τελική συνέντευξη θα φτιάξει ή θα χαλάσει την καριέρα τους. Συγκρίνει τον εαυτό του με τον Φροστ, επιμένοντας ότι και οι δύο προέρχονταν από ταπεινό υπόβαθρο και έπρεπε να αγωνιστούν για να φτάσουν στην κορυφή, μόνο για να ανατραπούν ξανά. Ο Φροστ αποκτά νέα γνώση για το θέμα του, ενώ ο Νίξον διαβεβαιώνει τον Φροστ ότι θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να αναδειχθεί ο νικητής της τελικής συνέντευξης. Η συζήτηση ωθεί τον Φροστ σε δράση. για τις επόμενες τρεις ημέρες, εργάζεται ακατάπαυστα για να προετοιμαστεί, καθώς ο Ρέστον επιδιώκει να πρωτοστατήσει στη βιβλιοθήκη του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στην Ουάσιγκτον .

Καθώς ξεκινά η τελική συνέντευξη, ο Φροστ στήνει ενέδρα στον Νίξον με καταδικαστικές μεταγραφές μιας συνομιλίας μεταξύ του Νίξον και του Τσαρλς Κόλσον που ο Ρέστον έκρυψε στην Ουάσιγκτον. Καθώς η δική του ομάδα παρακολουθεί με τρόμο από ένα διπλανό δωμάτιο, ο Νίξον παραδέχεται ότι έκανε ανήθικα πράγματα, προσθέτοντας: «Όταν το κάνει ο Πρόεδρος, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι παράνομο». Ένας έκπληκτος Φροστ είναι στα πρόθυρα να εξομολογηθεί όταν ο Μπρέναν μπαίνει μέσα και διακόπτει την συνέντευξη. Μετά τη συνάντηση του Νίξον και του Μπρέναν, η συνέντευξη συνεχίζεται. Ο Φροστ τηρεί την αρχική του γραμμή ερωτήσεων. Ο Νίξον παραδέχεται ότι συμμετείχε σε συγκάλυψη και ότι «απογοήτευσε τον αμερικανικό λαό».

Λίγο καιρό μετά την προβολή των συνεντεύξεων, ο Φροστ και η Καρολάιν κάνουν μια αποχαιρετιστήρια επίσκεψη στον Νίξον στη οικία του. Ο Φροστ ευχαριστεί τον Νίξον για τις συνεντεύξεις και ο Νίξον, παραδεχόμενος ευγενικά την ήττα, ευχαριστεί τον Φροστ σε και του εύχεται να είναι καλά. Ο Φροστ δίνει στον Νίξον ένα ζευγάρι ιταλικά παπούτσια πανομοιότυπα με αυτά που φορούσε ο ίδιος στις συνεντεύξεις που είχε θαυμάσει ο Νίξον. Σε μια ιδιωτική στιγμή, ο Νίξον ρωτά για τη νύχτα που φώναξε μεθυσμένος τον Φροστ, υπονοώντας ότι δεν θυμάται το γεγονός. Για πρώτη φορά, ο Νίξον απευθύνεται στον Φροστ με το μικρό του όνομα. Ο Νίξον παρακολουθεί τον Φροστ και την Καρολάιν να φεύγουν πριν τοποθετήσει τα παπούτσια στο πέτρινο κιγκλίδωμα της οικίας του και κοιτάξει το ηλιοβασίλεμα.

Ένας κειμενικός επίλογος αναφέρει ότι οι συνεντεύξεις ήταν εξαιρετικά επιτυχημένες και ότι ο Νίξον δεν γλίτωσε ποτέ τις διαμάχες μέχρι τον θάνατό του από εγκεφαλικό επεισόδιο το 1994 .

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 27 Αυγούστου 2007 και η πρεμιέρα έγινε στις 15 Οκτωβρίου 2008 στο 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου.

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έλαβε πολλές υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες (5), BAFTA (6) και Όσκαρ (5).

Το 2008, η ταινία προβλήθηκε στο 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ως ταινία λήξης. [2]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ nmhh.hu/dokumentum/158984/2009_filmbemutatok_osszes.xls.
  2. ↑ Ράμμου, Ελένη (2008). 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 51. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Frost/Nixon:_Η_αναμέτρηση&oldid=10881121"