Σειρήνα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Σειρήνα είναι μία απλή μηχανή ή όργανο παραγωγής οξύ και έντονου ήχου. Ανάλογα με το μέσον ενεργοποίησής της διακρίνεται σε: χειροκίνητη, ατμοκίνητη (ατμοσειρήνα) και ηλεκτροκίνητη. Ανάλογα με τη χρήση τους χαρακτηρίζονται σε απλές, συναγερμού και αεράμυνας.
Απλές σειρήνες φέρουν μέσα άμεσης επέμβασης, (περιπολικά, ασθενοφόρα κλπ) καθώς τρένα και πλοία.
Συναγερμού φέρουν πολεμικές εγκαταστάσεις, πολεμικά πλοία, πολλές βιομηχανίες κυρίως χημικών προϊόντων, καθώς και εγκαταστάσεις περιορισμένης διαφυγής (γέφυρες, σήραγγες κ.λπ).
Σειρήνες αεράμυνας φέρονται μόνιμα σε επιλεγμένα σημεία πόλεων, λιμένων, αεροδρομίων καθώς και σε εγκαταστάσεις υψηλού ενδιαφέροντος ως μέσον ειδοποίησης επικείμενης αεροπορικής προσβολής ή λήξης του συναγερμού. Μέχρι τη δεκαετία του 1960 πολλά εργοστάσια χρησιμοποιούσαν σειρήνες για αλλαγές βάρδιας ή έναρξη και λήξη εργασίας.
Αναγνώριση: Ο ήχος των απλών σειρήνων είναι επαναλαμβανόμενος ενός τόνου ή δίτονος ή και τρίτονος. Ο ήχος των σειρήνων συναγερμού είναι επαναλαμβανόμενος με απότομες διακοπές, ενώ εκείνος της αεράμυνας είναι ομαλής αυξομείωσης μακράς διάρκειας. Εφευρέτης της σειρήνας ήταν ο Σκοτσέζος John Robinson (Τζων Ρόμπινσον) στο τέλος του 18ου αιώνα. Το όνομα «σειρήνα» οφείλεται στο Γάλλο εφευρέτη ανάλογης συσκευής το 1819 Charles Cagniard de La Tour (Σάρλ Κανιάρ ντε Λα Τουρ). Οι ηλεκτροκίνητες σειρήνες χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ακουστικών σημάτων και ειδικότερα για συναγερμούς.
Οι ηλεκτροκίνητες σειρήνες συναγερμού πολιτικής άμυνας ειδοποιούν για επικείμενη αεροπορική επίθεση τούς πληθυσμούς των πόλεων. Στην Ελλάδα υπάρχουν εγκατεστημένες περίπου 700 ηλεκτροκίνητες και 1000 χειροκίνητες σειρήνες συναγερμού στα αστικά κέντρα και σε ακριτικές περιοχές. Υπεύθυνος φορέας για τη λειτουργία τους είναι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη σε συνεργασία με την ΠΣΕΑ (Πολιτική Σχεδίαση Εκτάκτων Αναγκών). Στην Ελλάδα οι πιο συνηθισμένοι τύποι ηλεκτρικών σειρήνων πολιτικής άμυνας είναι ο γερμανικός SIEMENS L135 (από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) και ο ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής ΝΕΒΑ55 της εταιρείας ΒΗΛΜΑ. Ελέγχονται σε ετήσια βάση για την καλή τους λειτουργία σε πανελλαδικό επίπεδο στο πλαίσιο της στρατιωτικής άσκησης "Παρμενίων" με δοκιμαστική ήχηση που περιλαμβάνει σήμα συναγερμού (αυξομειούμενος ήχος 1') και σήμα λήξης (σταθερός ήχος 1').
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η σειρήνα ΝΕΒΑ55 αποτελείται από τα εξής βασικά μέρη:
- Το ηχητικό συγκρότημα
- Τον ηλεκτροκινητήρα
- Το κάλυμμα
Το ηχητικό συγκρότημα αποτελείται από το σταθερό κέλυφος, μορφής κυλινδρικού δοχείου του οποίου τα τοιχώματα διακόπτονται με μόνιμες εγκοπές - θυρίδες μέσα στο οποίο περιστρέφεται η πτερωτή, που είναι ένας κατακόρυφος πτερυγοφόρος δίσκος. Η πτερωτή περιστρέφεται εντός του σταθερού κελύφους και καθώς το ρεύμα αέρα διακόπτεται περιοδικά (στραγγαλισμός) παράγεται ένας ήχος πίεσης 105 dB @ 30 Μ (129 dB) και συχνότητας 420 Hz.
Το ηχητικό συγκρότημα είναι προσαρμοσμένο επί του ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος κινεί την πτερωτή με ταχύτητα 2800 στροφών το λεπτό. Στο κάτω τμήμα του κινητήρα υπάρχει η βάση του, που στηρίζει τη σειρήνα πάνω στο μεταλλικό συγκρότημα, το οποίο συνήθως είναι ένας τρίποδας δύο περίπου μέτρων.
Επί του ηχητικού συγκροτήματος είναι προσαρμοσμένο το κάλυμμα της σειρήνας, πού έχει σχήμα ανεστραμμένου πιάτου. Το κάλυμμα εξυπηρετεί στην προστασία της σειρήνας από κλιματολογικά φαινόμενα και βοηθά στην καλύτερη διάδοση του ήχου.
Οι χειροκίνητες σειρήνες προβλέπονται όπου υπάρχει εγκατεστημένη ηλεκτροκίνητη σειρήνα και λειτουργούν επικουρικά. Αποτελούνται από το ηχητικό συγκρότημα, το χειροστρόφαλο και τον τρίποδα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]