Στήβεν Χάρπερ
| Στήβεν Χάρπερ | |
|---|---|
 | |
| 22ος Πρωθυπουργός του Καναδά | |
| Περίοδος 6 Φεβρουαρίου 2006 – 4 Νοεμβρίου 2015 | |
| Κυβερνήτης | Μικαέλ Ζαν Ντέιβιντ Τζόνστον |
| Μονάρχης | Ελισάβετ Β΄ |
| Προκάτοχος | Πολ Μάρτιν |
| Διάδοχος | Τζάστιν Τρυντώ |
| Αρχηγός της Αντιπολίτευσης του Καναδά | |
| Περίοδος 21 Μαΐου 2002 – 6 Φεβρουαρίου 2006 | |
| Πρωθυπουργός | Ζαν Κρετιέν Πολ Μάρτιν |
| Μονάρχης | Ελισάβετ Β΄ |
| Προκάτοχος | Τζον Ρέινολντς |
| Διάδοχος | Μπιλ Γκρέιαμ |
| Μέλος της Βουλής των Κοινοτήτων του Καναδά για το Νοτιοδυτικό Κάλγκαρι | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 28 Ιουνίου 2002 | |
| Προκάτοχος | Πρέστον Μάνινγκ |
| Μέλος της Βουλής των Κοινοτήτων του Καναδά για το Δυτικό Κάλγκαρι | |
| Περίοδος 25 Οκτωβρίου 1993 – 2 Ιουνίου 1997 | |
| Προκάτοχος | Τζέιμς Χοκς |
| Διάδοχος | Ρομπ Άντερς |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 30 Απριλίου 1959, Τορόντο, Οντάριο, Καναδάς |
| Εθνότητα | Καναδική |
| Πολιτικό κόμμα | Συντηρητικό Κόμμα του Καναδά (2003-σήμερα) Καναδική Συμμαχία (2002-2003) Μεταρρυθμιστικό Κόμμα του Καναδά (1987-1997) Προοδευτικό Συντηρητικό Κόμμα του Καναδά (1985-1986) Φιλελεύθερο Κόμμα του Καναδά (πριν το 1985) |
| Σύζυγος | Λορίν Τέσκεϊ (1993-σήμερα) |
| Παιδιά | 2 |
| Κατοικία | 24 Σάσεξ Ντράιβ, Οττάβα, Οντάριο, Καναδάς (επίσημη κατοικία) Κάλγκαρι, Αλμπέρτα (προσωπική κατοικία) |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι |
| Επάγγελμα | Οικονομολόγος |
| Θρήσκευμα | Χριστιανική και Ιεραποστολική Συμμαχία |
| Υπογραφή |  |
| Ιστοσελίδα | http://pm.gc.ca/eng/default.asp |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Στήβεν Χάρπερ[1] (αγγλικά: Stephen Joseph Harper, Τορόντο, 30 Απριλίου 1959) είναι Καναδός πολιτικός και πρωθυπουργός της χώρας από τις 6 Φεβρουαρίου του 2006 ως τις 4 Νοεμβρίου 2015.
Προσωπικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Στήβεν Χάρπερ είναι πρωτότοκος γιος μικροαστικής οικογένειας του Τορόντο. Με το τέλος των γυμνασιακών του σπουδών, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του για να εργαστεί ως προγραμματιστής στο Έντμοντον της Αλμπέρτας. Αργότερα, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρυ, για να κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στα Οικονομικά.
Το 1993 νυμφεύθηκε την Λώρην Τέσκυ (Laureen Teskey), με την οποία απέκτησε έναν γιο (Μπένζαμιν, γεν. 1996) και μία κόρη (Ρέιτσελ, γεν. 1999).
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα νεανικά του χρόνια, ο Χάρπερ ήταν μέλος της Νεολαίας του Φιλελεύθερου Κόμματος του τότε πρωθυπουργού Πιέρ Έλιοτ Τρυντώ. Διαφώνησε όμως με την απόφαση των Φιλελευθέρων για κρατικοποίηση των πετρελαϊκών πόρων της Αλμπέρτας και εγκατέλειψε το κόμμα. Το 1985 έγινε σύμβουλος του Προοδευτικού Συντηρητικού Κόμματος, αλλά μόλις ένα χρόνο μετά εγκατέλειψε και αυτό το κόμμα για να γίνει ιδρυτικό στέλεχος του υπερσυντηρητικού Μεταρρυθμιστικού Κόμματος (1987).
Το 1988 έθεσε υποψηφιότητα για βουλευτής με το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα, αλλά δεν εκλέχθηκε. Τελικά, το 1993 εκλέχθηκε βουλευτής του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος στην περιφέρεια του Δυτικού Κάλγκαρυ. Ήλθε όμως σε ρήξη με την ηγεσία του κόμματος και το 1997 εγκατέλειψε το βουλευτικό αξίωμα, για να αναλάβει αντιπρόεδρος και κατόπιν πρόεδρος μίας συντηρητικής οργάνωσης (think-tank) με την ονομασία «Εθνική Συμμαχία Πολιτών».
Το 2000, το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα μετονομάστηκε σε Καναδική Συμμαχία, και το 2002 ο Χάρπερ ανέλαβε την ηγεσία του νέου κόμματος. Δύο μήνες αργότερα εκλέχθηκε βουλευτής σε επαναληπτικές εκλογές στο Κάλγκαρυ. Καθώς η Καναδική Συμμαχία ήταν δεύτερη σε αριθμό εδρών στο Καναδικό Κοινοβούλιο, ο Χάρπερ ανακηρύχθηκε αυτομάτως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τον Οκτώβριο του 2003, η Καναδική Συμμαχία, που ήταν δυνατή στην Αλμπέρτα, και το Προοδευτικό Συντηρητικό Κόμμα, που είχε ακόμα υπολογίσιμες δυνάμεις στον κεντρικό και ανατολικό Καναδά, ενώθηκαν σε ένα νέο κόμμα με την ονομασία «Συντηρητικό Κόμμα του Καναδά».
Στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2004, ο Χάρπερ δεν κατάφερε να νικήσει το Φιλελεύθερο Κόμμα, το οποίο μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τον Πωλ Μάρτιν. Ωστόσο, με την υποστήριξη των υπόλοιπων κομμάτων της αντιπολίτευσης, ο Χάρπερ κατόρθωσε να ανατρέψει την κυβέρνηση των Φιλελευθέρων σε ψηφοφορία εμπιστοσύνης στις 24 Νοεμβρίου του 2005. Στις εκλογές που ακολούθησαν στις 23 Ιανουαρίου του 2006, το Συντηρητικό Κόμμα βγήκε πρώτο, αλλά χωρίς να έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Ο Χάρπερ ανέλαβε την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση, η οποία παραμένει ως έχει με την ανοχή των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία θεώρησαν σκόπιμο να αποφύγουν άλλη μία εκλογική αναμέτρηση μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.
Πολιτικές θέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πολιτική ταυτότητα του Στήβεν Χάρπερ είναι καθαρά συντηρητική και περιλαμβάνει:
- ενίσχυση του ελέγχου των μελών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την πάταξη της διαφθοράς,
- μείωση της φορολογίας,
- μείωση των κρατικής παρέμβασης και ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας και της βρεφονηπιακής φροντίδας,
- ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων,
- καταπολέμηση της εγκληματικότητας με πιο αυστηρούς ποινές για τους παραβάτες του νόμου,
- κατάργηση του εθνικού μητρώου πυροβόλων όπλων,
- εγκατάλειψη της Συμφώνου του Κυότο, προκειμένου να μην υποστούν οικονομική ζημιά οι πετρελαιοπαραγωγοί του Καναδά,
- προσέγγιση με την κυβέρνηση των Ρεπουμπλικάνων στις ΗΠΑ, κ.λπ.
Πριν γίνει πρωθυπουργός, ο Χάρπερ είχε εκφραστεί με έντονους χαρακτηρισμούς κατά των κεντρώων και αριστερών αντιπάλων του, αλλά αργότερα είπε ότι επρόκειτο για «αστεϊσμούς». Τον Ιούλιο του 2006, ο Στήβεν Χάρπερ τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του Ισραήλ, όταν ο στρατός του κράτους αυτού επέδραμε κατά του Λιβάνου. Το γεγονός αυτό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από την καναδική αντιπολίτευση, αλλά και την καναδική κοινή γνώμη, εφόσον πρόκειται για σημαντική στροφή από την μακροχρόνια εξωτερική πολιτική του Καναδά για ουδετερότητα και αναζήτηση ειρηνικών λύσεων.
Βουλευτικές εκλογές 2008
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις πρόωρες γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 14 Οκτωβρίου του 2008 το Συντηρητικό Κόμμα του Χάρπερ κέρδισε νίκη με 37% των ψήφων και 144 έδρες, επί συνόλου 308 στη Βουλή. Δεν κατάφερε να εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Οι Φιλελεύθεροι κατέλαβαν 74 έδρες, ενώ το αυτονομιστικό Μπλοκ έφτασε τις 50 περίπου έδρες και οι Πράσινοι δεν εξέλεξαν κανέναν βουλευτή. Η συμμετοχή ήταν η μικρότερη στην ιστορία της Συνομοσπονδίας και ήταν της τάξης του 58,3% έναντι 64,7% το 2006, οπότε και είχαν διεξαχθεί οι προηγούμενες εκλογές[2].
Πρόταση δυσπιστίας και εκλογική νίκη 2011
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η συντηρητική κυβέρνηση του Χάρπερ καταψηφίστηκε με πρόταση δυσπιστίας στην Βουλή, στις 25 Μαρτίου 2011.[3][4]
Στις πρόωρες εκλογές που διεξήχθησαν στις 2 Μαΐου 2011, το Συντηρητικό Κόμμα του Χάρπερ κατήγαγε νίκη και μάλιστα με αυτοδυναμία, εξασφαλίζοντας 166 έδρες έναντι 103 του Νέου Δημοκρατικού Κόμματος και 34 για τους Φιλελεύθερους.[5]
Εκλογική ήττα 2015
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Φιλελεύθερο Κόμμα του Καναδά με ηγέτη τον Τζάστιν Τριντό κέρδισε τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2015 με 184 έδρες.[6] Ως αποτέλεσμα, ο Χάρπερ παραιτήθηκε από πρωθυπουργός και αντικαταστάθηκε από τον Τριντό.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εναλλακτική γραφή: Στίβεν Χάρπερ.
- ↑ ΕΡΤ,Καναδάς: νίκη του Χάρπερ, 15 Οκτωβρίου 2008.
- ↑ Menon, Nirmala (25-3-2011). «Canada's Government Falls». Wall Street Journal. http://online.wsj.com/articleSB10001424052748704517404576222862669939914.html?mod=googlenews_wsj. «The vote passed 156 to 145, as opposition lawmakers in the House of Commons, the elected lower house of Parliament all backed the no-confidence motion moved by the main opposition Liberal party.»
- ↑ Government's defeat sets up election call. CBC News, 25-3-2011. Retrieved 25-3-2011.
- ↑ Το Βήμα, Καναδάς: Οι Συντηρητικοί κέρδισαν αυτοδυναμία, 3-5-2011.
- ↑ Mark Gollum, Justin Trudeau pledges 'real change' as Liberals leap ahead to majority government, CBC, 19-10-2015]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημη Ιστοσελίδα του Πρωθυπουργικού Γραφείου του Καναδά Αρχειοθετήθηκε 2015-10-22 στο Wayback Machine. (αγγλικά και γαλλικά)