Οι Αταίριαστοι (ταινία, 1961)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Οι Αταίριαστοι (ταινία 1961))
Οι Αταίριαστοι
The Misfits
Αφίσα της ταινίας
ΣκηνοθεσίαΤζον Χιούστον
ΠαραγωγήΦρανκ Ι. Τέιλορ
ΣενάριοΆρθρουρ Μίλερ
ΠρωταγωνιστέςΚλαρκ Γκέιμπλ
Μέριλιν Μονρόε
Μοντγκόμερι Κλιφτ
Θέλμα Ρίττερ
Ίλαϊ Γουάλακ
ΜουσικήΆλεξ Νορθ
ΦωτογραφίαΡάσελ Μέτι
ΜοντάζΤζορτζ Τομαζίνι
ΕνδυματολόγοςΖαν Λουί
Εταιρεία παραγωγήςSeven Arts Productions
ΔιανομήUnited Artists
Πρώτη προβολή1 Φεβρουαρίου 1961
Διάρκεια125 λεπτά[1]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαAγγλικά
Προϋπολογισμός$4,000,000
Ακαθάριστα έσοδα$4,100,000[2]
δεδομένα (π • σ • ε )
Από αριστερά προς τα δεξιά: Μέριλιν Μονρόε, Κλαρκ Γκέιμπλ, Τζέιμς Μπάρτον, Ίλαϊ Γουάλακ, Μοντγκόμερι Κλιφτ

Η ταινία Οι αταίριαστοι (πρωτότυπος τίτλος The Misfits) είναι δράμα παραγωγής 1961 σε σενάριο Άρθουρ Μίλερ και σε σκηνοθεσία Τζον Χιούστον. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Κλαρκ Γκέιμπλ, Μέριλιν Μονρόε και Μοντγκόμερι Κλιφτ, οι οποίοι πλαισιώνονται από τους Θέλμα Ριτερ, Ίλαϊ Γουάλακ και Κέβιν ΜακΚάρθι. Οι Αταίριαστοι ήταν η τελευταία ταινία στην οποία συμμετείχαν ο Κλαρκ Γκέιμπλ και η Μέριλιν Μονρόε. Ο Γκέιμπλ είχε ήδη αποβιώσει όταν η ταινία έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους, ενώ η Μονρόε πέθανε έναν χρόνο αργότερα αφήνοντας την τελευταία της ταινία με τίτλο Something's got to give ημιτελή.

Η ταινία που αφηγείται τη σχέση μιας ζωντοχήρας με δυο γελαδάρηδες της Νεβάδας ήταν εμπορική αποτυχία κατά την πρώτη της προβολή το 1961, έλαβε παρ' όλα αυτά ευνοϊκές κριτικές τόσο για το σενάριο του δραματουργού Άρθουρ Μίλερ, συζύγου της Μονρόε εκείνη την περίοδο, όσο και για την ερμηνεία των πρωταγωνιστών της. Η ταινία απέκτησε φανατικό κοινό με την πάροδο του χρόνου και πλέον θεωρείται κλασική.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ευαίσθητη Ρόσλιν Τέιμπορ (Μέριλιν Μονρόε), βρίσκεται στο Ρίνο της Νεβάδας προκειμένου να επισπεύσει τις διαδικασίες του διαζυγίου της με τον σύζυγό της Ρέιμοντ (Κέβιν ΜακΚάρθι). Έχοντας στο πλευρό της την φίλη της Ίζαμπελ (Θέλμα Ρίτερ), η νεαρή γύναικα παίρνει ταξί προκειμένου να πάει στο δικαστήριο, όπου πρόκειται να εκδοθεί το διαζύγιο της. Η Ρόσλιν γνωρίζεται με τον Γκουίντο (Ίλαϊ Γουάλακ), τον ταξιτζή που συνοδεύει εκείνη και την Ίζαμπελ στο δικαστήριο, ο οποίος μετά τη δίκη τη συστήνει στον κάουμποϊ Γκέιλορντ "Γκέι" Λάνγκλαντ (Κλαρκ Γκέιμπλ). Ο Γκουίντο που έχει ερωτευτεί την Ρόσλιν την προσκαλεί μαζί με την Ίζαμπελ και τον Γκέι στο σπίτι του στην εξοχή. Η νεαρή γυναίκα που θέλει να αποβάλλει το στρες του διαζυγίου και να ξεχαστεί συμφωνεί και πηγαίνει στο σπίτι του Γκουίντο προκειμένου να περάσει μερικές ξέγνοιαστες στιγμές στην εξοχή και να ξεπεράσει το στρες που της προκάλεσε το διαζύγιο. Ενώ βρίσκονται στο σπίτι του Γκουίντο στην εξοχή, ο Γκέι που την έχει επίσης ερωτευτεί, την προσεγγίζει και οι δυο τους καταλαβαίνουν ότι έχουν πολλά κοινά. Την επόμενη μέρα η Ρόσλιν γνωρίζεται και με τον Περς (Μοντγκόμερι Κλιφτ), έναν φίλο του Γκέι, ο οποίος είναι επαγγελματίας κάουμποϊ σε ροντέο. Ο Περς παρέα με τον Γκάι και τον Γκουίντο πρόκειται να πάνε στην έρημο της Νεβάδα για να κυνηγήσουν αγρια άλογα και η Ρόσλιν συμφωνεί να συνοδεύσει τους τρεις άνδρες σε αυτό τους το εγχείρημα. Όταν όμως κατά τη διάρκεια του κυνηγιού των αλόγων η νεαρή γυναίκα πληροφορείται ότι τα άλογα που αιχμαλωτίζουν οι νέοι της φίλοι προορίζονται για τροφή για σκύλους, επαναστατεί.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γυρίσματα της ταινίας ήταν εξουθενωτικά για όλους τους συντελεστές της ταινίας, αφενός λόγω της αφόρητης ζέστης που έφτανε τους 42 βαθμούς Κελσίου και αφετέρου λόγω της κατάρρευσης του γάμου της Μέριλιν Μονρόε με το σύζυγό της δραματουργό Άρθουρ Μίλερ, που ήταν υπεύθυνος για τη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας[3].

Ο σκηνοθέτης Τζον Χιούστον έπινε, χαρτόπαιζε και συχνά τον έπαιρνε ο ύπνος κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Η εταιρία παραγωγής United Artists διέθεσε μέρος του προϋπολογισμού για την ταινία για να καλύπτει τα χρέη που άφηνε ο Χιούστον έχοντας χάσει στα χαρτιά. Παράλληλα, όσο ο γάμος της Μονρόε με τον Μίλερ κατέρρεε τόσο η ηθοποιός βυθιζόταν στην κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ. Σύμφωνα με δηλώσεις του Χιούστον σε συνέντευξή του το 1981, η Μονρόε φαινόταν ήδη καταδικασμένη στη μοίρα της από τότε[4]. Δεν μπορούσε να σώσει τον εαυτό της, ή να σωθεί από κάποιον άλλον και αυτό είχε αντίκτυπο στη δουλειά της. Ο σκηνοθέτης χρειάστηκε να σταματήσει τα γυρίσματα της ταινίας για δυο εβδομάδες στέλνοντας την Μονρόε στο νοσοκομείο για αποτοξίνωση[4]. Η Μονρόε εμφανιζόταν σχεδόν πάντα στο πλατό με καθυστέρηση, ενώ υπήρξαν μέρες που δεν εμφανιζόταν καθόλου. Περνούσε τις νύχτες της αποστηθίζοντας τους διαλόγους της μαζί με την καθηγήτρια της υποκριτικής Πόλα Στράσμπεργκ. Ο Μοντγκόμερι Κλιφτ είχε δηλώσει ότι η Μονρόε ήταν το μοναδικό άτομο που είχε γνωρίσει που ήταν πιο δυστυχισμένο από εκείνον. Η ηθοποιός απεβίωσε ένα χρόνο αργότερα από κατάχρηση αλκοόλ σε συνδυασμό με ναρκωτικά.

Ο Κλαρκ Γκέιμπλ γύρισε μόνος του κάποιες από τις επικίνδυνες σκηνές που χρειάζονταν κασκαντέρ και τα γυρίσματα της ταινίας ολοκληρώθηκαν δώδεκα μέρες πριν από τον θάνατό του[5] . Δυο ημέρες μετά την λήξη των γυρισμάτων ο Γκέιμπλ επλήγη από έμφραγμα του μυοκαρδίου και πέθανε δέκα μέρες αργότερα. Η ταινία έκανε πρεμιέρα την 1η Φεβρουαρίου του 1961, που ήταν η ημέρα των γενεθλίων του Γκέιμπλ[6]. Αν ο ηθοποιός ήταν ζωντανός θα είχε κλείσει τα 60. Ο Κλιφτ και η Μονρόε παρέστησαν στην πρεμιέρα, όπως και ο Άρθουρ Μίλερ με τα δυο του παιδιά. Ενώ ο Γκέιμπλ θεώρησε ότι η ερμηνεία του στην ταινία ηταν η καλύτερη της καριέρας του[7], η Μονρόε τη θεωρούσε τη χειρότερή της.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεδομένου του καστ που περιλάμβανε μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλιγουντ, το κοινό περίμενε με ανυπομονησία την πρεμιέρα της ταινίας. Η ταινία απέτυχε να έχει εμπορική απήχηση στο box-office παρ' όλα αυτά. Ήταν κοστοβόρα παρά το γεγονός ότι γυρίστηκε σε ασπρόμαυρη φωτογραφία και απέφερε μόλις 100.000 δολάρια πάνω από τον προϋπολογισμό της[8], κάνοντας εισπράξεις της τάξης των 4.100.000 δολαρίων. Απέφερε όμως πολλά κέρδη στην εταιρία United Artists μετά την κυκλοφορία της σε DVD.

Παρά τις δυσκολίες στο σετ, οι Γκέιμπλ, Μονρόε, Κλιφτ και Γουάλακ έδωσαν εξαιρετικές ερμηνείες σύμφωνα με τους μοντέρνους κριτικούς κινηματογράφου[9]. Πολλοί κριτικοί θεωρούν ότι πρόκειται για την καλύτερη ερμηνεία στην καριέρα του Κλαρκ Γκέιμπλ. Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές και στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes συγκεντρώνει ποσοστό 97% βασισμένο σε 29 κριτικές με μέσο όρο βαθμολογίας 7,97/10[10].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «THE MISFITS (A)». United Artists. British Board of Film Classification. 9 Φεβρουαρίου 1961. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2013. 
  2. ↑ "All-Time Top Grossers", Variety, 8 January 1964 p 69
  3. ↑ Arthur Miller (1995). Timebends: A Life. Penguin. σελ. 470. ISBN 978-0-14-024917-0. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Greenberg, Peter S.. Συνέντευξη με John Huston. Saints and Stinkers.Πρότυπο:Date missing
  5. ↑ «Behind the Camera: The Misfits». Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2014. 
  6. ↑ Crowther, Bosley (February 2, 1961). «The Misfits (1961): Gable and Monroe Star in Script by Miller». The New York Times. https://movies.nytimes.com/movie/review?res=9C06E0D71739EE32A25751C0A9649C946091D6CF. Ανακτήθηκε στις August 2, 2012. «'The Misfits,' which came to the Capitol yesterday....» 
  7. ↑ Miller, Arthur (1987). TimebendsΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. New York: Grove Press. σελ. 485. ISBN 0-8021-0015-5. 
  8. ↑ Hardy, Phil (1983). The Encyclopedia of Western Movies. σελ. 279. ISBN 9780706425550. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2019. 
  9. ↑ The Misfits - Movie Reviews, Trailers, Pictures - Rotten Tomatoes
  10. ↑ The Misfits στο Rotten Tomatoes

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οι_Αταίριαστοι_(ταινία,_1961)&oldid=10360337"