Μητροπολίτης Γερμανίας Ιάκωβος Τζαναβάρης
| Μητροπολίτης Γερμανίας Ιάκωβος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4 Μαρτίου 1920 Αντιάς Εύβοιας |
| Θάνατος | 3 Δεκεμβρίου 1971 (51 ετών) Βύρτσμπουργκ |
| Αιτία θανάτου | τροχαίο ατύχημα |
| Τόπος ταφής | Κάρυστος Εύβοιας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χριστιανός ιερέας |
Ο Ιάκωβος (κατά κόσμον Γεώργιος Τζαναβάρης; 1920-1971) ήταν επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και Μητροπολίτης Γερμανίας. Σκοτώθηκε το 1971 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1920 στο χωριό Αντιάς Καρύστου Ευβοίας. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1942. Στις 29 Ιουνίου 1941 χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Χαλκηδόνος και μετέπειτα Οικουμενικό Πατριάρχη Μάξιμο, στη Μητρόπολη του οποίου και υπηρέτησε. Το 1946 προσελήφθη ως Κωδικογράφος της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στις 21 Οκτωβρίου 1947 προήχθη σε Υπογραμματέα και στις 14 Δεκεμβρίου 1950 σε Αρχιγραμματέα της. Την ημέρα των Χριστουγέννων του 1950 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα και την ίδια ημέρα έλαβε και το οφίκιο του αρχιμανδρίτη.
Στις 5 Αυγούστου του 1954 εξελέγη Μητροπολίτης Φιλαδελφείας και χειροτονήθηκε επίσκοπος στις 8 Αυγούστου 1954 στον Πατριαρχικό Ναό από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα. Το 1964 οι τουρκικές αρχές τον απέλασαν από την Κωνσταντινούπολη ως ανεπιθύμητο και μετέβη στη Βοστώνη. Το 1969 ορίσθηκε από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Πατριαρχικός Έξαρχος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας.[1]
Μητροπολίτης Γερμανίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 12 Αυγούστου 1969 η Ιερά και Αγία Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εξέλεξε Μητροπολίτη Γερμανίας. Στις 30 Νοεμβρίου 1969 ενθρονίστηκε από τον Μητροπολίτη Αυστρίας Χρυσόστομο στον Ελληνορθόδοξο Ναό Αγίου Ανδρέου Ντύσσελντορφ. Επί των ημερών του δημιουργήθηκαν νέες ενορίες και στελεχώθηκε η μητρόπολη με ιερείς. Περιόδευε σε όλη τη χώρα προς βοήθεια και ενίσχυση των Ελλήνων μεταναστών. Ακόμη ξεκίνησε τις διαδικασίες για την νομική αναγνώριση της Μητροπόλεως Γερμανίας από το Γερμανικό κράτος αλλά και τις πρώτες πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής στη Γερμανία, όραμα που δεν πρόλαβε να υλοποιήσει λόγω του πρόωρου θανάτου του. Στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα της ποιμαντορίας του διοργάνωσε τέσσερα θεολογικά συνέδρια ώστε οι ιερείς να είναι ενημερωμένοι και καταρτισμένοι για την ορθή επιτέλεση του έργου τους.[1][2][3][4]
Εμφορούμενος από δημοκρατικά ιδεώδη αρνούνταν να τελεί ετήσια δοξολογία για τη χούντα με συνέπεια να δημιουργήσει πολλούς εχθρούς από το δικτατορικό καθεστώς των Αθηνών. Στις 3 Δεκεμβρίου 1971 σκοτώθηκε κοντά στην πόλη Βύρτσμπουργκ σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα[2]. Η εξόδιος ακολουθία του τελέστηκε στη Βόννη στις 7 Δεκεμβρίου 1971. Η υποδοχή της σορού στην Ελλάδα έγινε με ελλιπή παρουσία των τότε δικτατορικών αρχών λόγω της πρότερης δράσης του Ιακώβου και ενταφιάστηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κάρυστο.[1][3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Επίσκεψις - Centre Orthodoxe du Patriarcat Œcuménique
- ↑ 2,0 2,1 Συμεών Αυγουστάκης: Ιερά Μητρόπολις Γερμανίας, Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη 2011
- ↑ 3,0 3,1 ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗΣ, ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΣ - ΣΤΑΥΡΟΣ, Είκοσι δύο χρόνια κοντά στον λαό του Θεού, Θεσσαλονίκη, 1987.
- ↑ Μάρκος Μάρκου