Μαργκαριτά Λουί-Ντρεϊφύς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μαργκαριτά Λουί-Ντρεϊφούς)
Μαργκαριτά Λουί-Ντρεϊφύς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Маргарита Олеговна Богданова (Ρωσικά)
Γέννηση1 Ιουνίου 1962 (1962-06-01) (61 ετών)
Αγία Πετρούπολη[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ελβετία[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπιχειρηματίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡόμπερτ Λουί-Ντρεϊφύς (1992–2009)
ΣύντροφοςΦίλιπ Χίλντεμπραντ[3]
ΤέκναKyril Louis-Dreyfus
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαργκαριτά Λουί-Ντρεϊφύς, γεννημένη ως Μαργκαρίτα Μπογκντάνοβα, είναι Ρωσίδα επιχειρηματίας, επικεφαλής του Groupe Louis Dreyfus και μεγαλομέτοχος της Ολιμπίκ Μαρσέιγ. Είναι χήρα του επιχειρηματία Ρομπέρ Λουί-Ντρεϊφύς.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γέννηση, νεανικά χρόνια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένη τον Ιούνιο του 1962[4] στην Αγία Πετρούπολη[5], η Μαργκαρίτα Μπογκντάνοβα προέρχεται από μεσαία οικογένεια. Οι γονείς της σκοτώθηκαν σε δυστύχημα τρένου, ενώ αυτή ήταν 7 ετών[6] και ήταν ο παππούς της, χημικός μηχανικός, ο οποίος την ανέθρεψε μέχρι την ενηλικίωσή της[7]. Σε ηλικία 18 ετών, εκμεταλλευόμενη την περεστρόικα[6], εγκατέλειψε τη Ρωσία για να εγκατασταθεί στην Ελβετία, όπου εργάστηκε ως βοηθός σε μια εταιρεία εισαγωγών-εξαγωγών[5]. Το 1989, γνωρίστηκε με τον Ρομπέρ Λουί-Ντρεϊφούς στη διάρκεια πτήσης μεταξύ Ζυρίχης και Λονδίνου, με τον οποίο παντρεύτηκε στις 15 Μαΐου 1992[5] και μαζί απέκτησαν τρία παιδιά (τον Ερίκ, γεννημένο το 1992, και δύο δίδυμα, τον Μωρίς και τον Κιρίλ, τα οποία γεννήθηκαν το 1998)[6].

Μπορεί να ομιλεί πέντε γλώσσες : τα ρωσικά, τα γαλλικά, τα ιταλικά, τα αγγλικά και τα γερμανικά[8].

Μετά τον RLD[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ο σύζυγός της, Ρομπέρ Λουί-Ντρεϊφύς, πέθανε από λευχαιμία στις 4 Ιουλίου 2009[9], τον διαδέχτηκε στην ηγεσία του Groupe Louis Dreyfus και έγινε, ταυτόχρονα, μεγαλομέτοχος της Ολιμπίκ Μαρσέιγ, ποδοσφαιρικής ομάδας της οποίας ο σύζυγός της ήταν ιδιοκτήτης από το 1996.

Επικεφαλής του "Groupe Louis Dreyfus"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον θάνατο του συζύγου της, βρέθηκε στην ηγεσία ενός επιχειρηματικού και οικονομικού κολοσσού. Αναγκάστηκε να μπει σε σκληρό ανταγωνισμό με τον Ζακ Βεϊρά, ώστε να παραμείνει μόνη επικεφαλής ενός ομίλου ο οποίος είχε κύκλο εργασιών ανώτερο των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Ο διαμοιρασμός της περιουσίας έγινε με τον ακόλουθο τρόπο: πριν από τον θάνατό του, ο Ρομπέρ Λουί-Ντρεϊφύς είχε εξαγοράσει και παραχωρήσει ποσοστό ύψους του 61 % επί των μετοχών του ομίλου του στα τρία του παιδιά. Ωστόσο, αυτά θα μπορέσουν να πάρουν στην κατοχή τους αυτή την περιουσία μονάχα όταν φτάσουν τα 25 έτη. Η Μαργκαριτά Λουί-Ντρεϊφύς ορίστηκε ως προσωρινός υπεύθυνος. Σε αυτό το σημείο είναι και που ξεκίνησε η μετωπική σύγκρουση μεταξύ της χήρας και του Ζακ Βεϊρά. Ο Ρομπέρ Λουί-Ντρεϊφύς είχε επίσης φροντίσει το μέλλον της μελλοντικής του χήρας μέσω ιδιωτικών τραστ : η προσωπική του περιουσία εκτιμάται ότι άγγιζε τα 300 εκατομμύρια ευρώ[10].

Τον Δεκέμβριο του 2011, έλαβε το βραβείο του « Καπιταλιστή της χρονιάς » από το περιοδικό Le Nouvel Économiste[11].

Μεγαλομέτοχος της Ολιμπίκ Μαρσέιγ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την άφιξή της στη διάρκεια του καλοκαιριού του 2009, η Ολιμπίκ Μαρσέιγ γνώρισε πολλές αλλαγές. Τον Μάιο του 2009, ο Ντιντιέ Ντεσάν ανακοινώθηκε ως προπονητής του συλλόγου έπειτα από την αποχώρηση του Έρικ Γκέρετς[12] και τον Ιούνιος του 2009, τρεις εβδομάδες πριν από τον θάνατό του, ο RLD είχε επιλέξει τον Ζαν-Κλοντ Ντασιέ για τη διαδοχή του Πάπε Ντιούφ στον προεδρικό θώκο της ομάδας[13]. Στις 9 Ιουνίου 2011, έπειτα από τη σύγκλιση του Εποπτικού Συμβουλίου, ο Ζαν-Κλοντ Ντασιέ απομακρύνθηκε από τη θέση του προς όφελος του Βενσάν Λαμπρύν[14].

Μεγαλομέτοχος της Σταντάρ Λιέγης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Ιουνίου 2011, ανέμενε πρόταση εξαγοράς των μετοχών της στη βελγική ποδοσφαιρική ομάδα της Σταντάρ Λιέγης. Μια πρόταση αναμενόταν να κατατεθεί από μια ολλανδική επενδυτική εταιρεία, τη Value8, η οποία ήταν σε συνεργασία με άλλη εταιρεία της οποίας το όνομα παρέμεινε άγνωστο. Ωστόσο, οι δικηγόροι της ανέφεραν ότι θα μπορούσε να κρατήσει τις μετοχές της έναν επιπλέον χρόνο εφόσον η πρόταση εξαγοράς δεν κρινόταν ικανοποιητική, τόσο από οικονομικής όσο και από αθλητικής πλευράς.

Στις 23 Ιουνίου 2011, έλαβε και αποδέχτηκε πρόταση ύψους 40 εκ. € από τον Ρολάν Ντυσατελέ, ο οποίος εξαγόρασε το σύνολο των μετοχών της, καθώς και αυτές του Λουτσιάνο Ντ'Ονόφριο[15].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.bloomberg.com/billionaires/profiles/margarita-louisdreyfus/. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2018.
  2. www.forbes.com/profile/margarita-louis-dreyfus/?list=billionaires. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2018.
  3. www.letemps.ch/economie/enceinte-margarita-louisdreyfus-prendra-une-breve-pause-naissance-jumelles. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2023.
  4. Laurent Telo, « Margarita Louis-Dreyfus, la tsarine de l'OM » sur lemonde.fr, 4 mai 2012
  5. 5,0 5,1 5,2 Renaud Revel, « Margarita Louis-Dreyfus, d'une multinationale à l'OM » sur lexpress.fr, 21 mai 2010
  6. 6,0 6,1 6,2 Emmanuel Berretta, « L'incroyable destin de Margarita Louis-Dreyfus » sur lepoint.fr, 13 janvier 2011
  7. Olivier Bouchara, « Margarita Louis-Dreyfus : la tsarine de l’OM ne veut pas jouer les potiches Αρχειοθετήθηκε 2012-06-18 στο Wayback Machine. » sur capital.fr, 31 mars 2010
  8. Maxime Mianat, « Margarita Louis-Dreyfus : La “tsarine” de Marseille Αρχειοθετήθηκε 2013-06-14 στο Wayback Machine. » sur francesoir.fr, 11 juin 2011
  9. Émotion après la mort de Robert Louis-Dreyfus sur leparisien.fr, 5 juillet 2009
  10. Matthieu Pechberty & Bruna Basini, « Bagarre pour un empire Αρχειοθετήθηκε 2013-04-13 στο Wayback Machine. » sur lejdd.fr, 21 mars 2011
  11. Margarita Louis-Dreyfus, "Capitaliste de l'année" selon le Nouvel Economiste sur nouvelobs.com, 6 décembre 2011
  12. Clément Zampa, « Retour aux sources pour Deschamps » sur rmc.fr, 5 mai 2009
  13. AFP, « Dassier remplace Pape Diouf Αρχειοθετήθηκε 2010-03-04 στο Wayback Machine. » sur sport.fr, 22 juin 2009
  14. Benoît Conta, « Labrune remplace Dassier[νεκρός σύνδεσμος] » sur football.fr, 9 juin 2011
  15. Duchâtelet rachète le Standard Αρχειοθετήθηκε 2013-06-15 στο Wayback Machine. sur rtl.be, 26 juin 2011

Σχετικά Λήμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]