Μαντινέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μαντινεύς)
Μαντινέας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναAγλαΐα
ΓονείςΛυκάων

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία με το όνομα Μαντινέας (Μαντινεύς) είναι γνωστός ένας από τους 50 γιους του βασιλιά Λυκάονα της Αρκαδίας. Ο Μαντινεύς ίδρυσε την αρχαία πόλη Μαντίνεια στην Πελοπόννησο, μία πόλη που πήρε το όνομά του. Σε κάποιες πηγές ο Μαντινεύς αναφέρεται και με το όνομα Μαντίνους. Η πόλη που ίδρυσε ο Μαντινέας ονομαζόταν "Πτόλιν" στο σημερινό Γκορτσούλι Αρκαδίας σε έναν λόφο περίπου 1 χιλιόμετρο βόρεια από την μετέπειτα πόλη όπου βρέθηκε προϊστορικός οικισμόςμ από το 6.000 π.Χ.. Η Αντινόη αργότερα, εγγονή του Άλεος από την Τεγέα την μετέφερε στην σημερινή της θέση στον κάμπο νότια από τον λόφο.[1]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969