Κόλπος των καρχαριών
Ο Kόλπος των καρχαριών είναι το δυτικότερο σημείο της Αυστραλίας[1] και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1991.[2] Βρίσκεται 800 χιλιόμετρα βόρεια του Περθ.[1]
Μορφολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή καλύπτει έκταση 23.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (εκ των οποίων τα 4.000 αποτελούνται από θαλάσσια χλόη)[3] και είναι κατά το ήμισυ χερσαία και κατά το έτερο ήμισυ θαλάσσια, καθώς περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- πολλά νησιά, χερσονήσους και ορμίσκους. Επίσης, υπάρχουν 300 χιλιόμετρα ασβεστολιθικών βράχων, οι οποίοι έχουν θέα στον Κόλπο.
Πανίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο θαλάσσιο κομμάτι του πάρκου, ζουν δελφίνια του είδους bottlenose, θαλάσσιες χελώνες, πάνω από 320 είδη ψαριών (φαλαινοκαρχαρίες, γιγαντιαία σαλάχια και σαλάχια μάντα), πάνω από 10.000 ντυγκόνγκ (περίπου το 12,5% του παγκόσμιου πληθυσμού και εκατομμύρια μικρότερων θαλάσσιων οργανισμών. Στο χερσαίο κομμάτι ζουν πολλά είδη μαρσιποφόρων (ερυθροκίτρινο καγκουρώ, μπαντικότ, μπετόνγκ), περισσότερα από 230 είδη πτηνών (παπαγάλοι, κοκκινολαίμηδες, γλαρόνια, αετοί, ετερόσκελοι)[1] και σχεδόν 100 είδη ερπετών (δράκοι) και αμφιβίων (βάτραχοι).[3] Στην περιοχή βρίσκεται και το Εθνικό Πάρκο Φρανσουά Περόν.
Μετανάστευση ζώων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιδιαίτερα για τα γλαρόνια, που μεταναστεύουν στο νότο από την Κασπία Θάλασσα, πολύ σημαντικό σημείο αποτελεί η νήσος Φέιλιουρ, όπου αναπαράγονται και γεννούν τα αβγά τους. Ακόμα, η περιοχή του Κόλπου αποτελεί μία από τις στάσεις των φαλαινών κατά τη μετανάστευσή τους.[1]
Χλωρίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην περιοχή υπάρχουν πάνω από 1.200 είδη φυτών, εκ των οποίων τα 51 είναι ενδημικά[3] και τα 25 σπάνια.
Στρωματόλιθοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι λεγόμενοι «στρωματόλιθοι του Χάμελιν Πουλ»[1] αποτελούν τις αρχαιότερες κατασκευές από ζωντανούς οργανισμούς στη Γη, καθώς δημιουργήθηκαν πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια από μικροοργανισμούς. Μελετώντας τους, οι επιστήμονες ανακάλυψαν εκατονταδες διαφορετικά είδη μικροβίων, το καθένα από τα οποία είχε διαφορετικές λειτουργίες.[4] Σήμερα, στρωματόλιθοι υπάρχουν σε πολύ λίγες περιοχές του πλανήτη, όπως ο Κόλπος των καρχαριών, οι Μπαχάμες και τα έλη της Φλόριντα.[5] Το 2010, ανακαλύφθηκε τυχαία στους στρωματόλιθους του Κόλπου μια νέα μορφή χλωροφύλλης, η χλωροφύλλη f, η οποία δεσμεύει λιγότερη φωτεινή ενέργεια από κάθε άλλη γνωστή μορφή χλωροφύλλης. Η χλωροφύλλη f είχε δημιουργηθεί από τα κυανοβακτήρια που βρίσκονταν στους στρωματόλιθους.[6]
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κλίμα είναι ήπιο καθ'όλη τη διάρκεια του έτους. Περισσότερο «γλυκό» θεωρείται κατά την περίοδο Μαΐου-Οκτωβρίου.[1] Οι βροχές δεν είναι συχνές.[3]
Κίνδυνοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή κινδυνεύει από την εξόρυξη μεταλλευμάτων, την υπερβόσκηση, η οποία έχει οδηγήσει στη διάβρωση ορισμένων εκτάσεων, την υπεραλίευση και τη λαθραία αλιεία, που καταστρέφουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα και από τους απερίσκεπτους τουρίστες, οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο τους πληθυσμούς των ντιγκόνγκ, των χελωνών και των δελφινιών.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 ^ Nature's Strongholds, σελ. 595-596 Googlebooks.gr
- ↑ ^ Shark Bay, Western Australia Australian Government
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 ^ Shark Bay, Western Australia more information Australian Government
- ↑ ^ Earlier start to life on Earth The Sydney Morning Herald
- ↑ ^ Κατάδυση στους στρωματόλιθους του Κόλπου των καρχαριών Γεωδίφης
- ↑ ^ First new chlorophyll in 60 years discovered University of Sydney
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημη ιστοσελίδα
- Σύντομο ντοκυμανταίρ για τους στρωματόλιθους του Κόλπου των καρχαριών (στα αγγλικά)
|