Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Το μετάλλιο του τιμητικού τίτλου "Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας"
Απονέμεται γιαΕξαιρετική συμβολή στην ανάπτυξη και τη διατήρηση της Ρωσικής καλλιτεχνικής κουλτούρας και στον σχηματισμό της νέας γενιάς καλλιτεχνών
ΧορηγόςΠρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Ημερομηνία30 Δεκεμβρίου 1995
ΧώραΡωσία
Συχνότητα1412
Πρώτη απονομή21 Φεβρουαρίου 1992
Τελευταία απονομή15 Ιουλίου 2022

Ο Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ρωσικά: Народный артист Российской Федерации‎‎) αποτελεί έναν από τους υψηλότερους τιμητικούς τίτλους της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που απονέμεται σε όσους καλλιτέχνες έχουν "εξαιρετικά επιτεύγματα στον τομέα του θεάτρου, της μουσικής, των ερμηνευτικών τεχνών και του κινηματογράφου".

Προϋποθέσεις απονομής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τίτλος του Καλλιτέχνη του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας απονέμεται σε Ρώσους καλλιτέχνες, όπως χορογράφους, θεατρικούς συγγραφείς, συνθέτες, σκηνοθέτες, διευθυντές χορωδιών, ζωγράφους, μουσικούς, ταχυδακτυλουργούς, ηθοποιούς κλπ., οι οποίοι έχουν εξαιρετική συμβολή στην ανάπτυξη και τη διατήρηση της Ρωσικής καλλιτεχνικής κουλτούρας και στον σχηματισμό της νέας γενιάς καλλιτεχνών, και απολαμβάνουν την αναγνώριση του κοινού, αλλά και της επαγγελματικής τους κοινότητας.

Ο τιμητικός τίτλος "Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας" απονέμεται, κατά κανόνα, όχι νωρίτερα από 10 έτη μετά την απονομή του τιμητικού τίτλου "Επίτιμος Καλλιτέχνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας" ή "Επίτιμος Καλλιτεχνικός Λειτουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας" (για χορευτές μπαλέτου που εκτελούν πρώτους ρόλους - όχι νωρίτερα από 5 έτη).

Διαδικασία βράβευσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας εκδίδει διάταγμα για την απονομή του τιμητικού τίτλου του Καλλιτέχνη του Λαού της Ρωσίας μία φορά το χρόνο, την παραμονή της Ημέρας του Εργαζομένου στον Πολιτισμό (25 Μαρτίου).

Ο τιμητικός τίτλος "Λαϊκός Καλλιτέχνης της Δημοκρατίας" καθιερώθηκε για πρώτη φορά από τη σοβιετική κυβέρνηση το 1919. Μεταξύ των πρώτων εθνικών καλλιτεχνών ήταν ο συνθέτης Αλεξάντρ Γκλαζουνόφ και οι τραγουδιστές Φιόντορ Σαλιάπιν και Λεονίντ Σόμπινοφ. Στην ΕΣΣΔ, από το 1936 έως το 1991, ο ανώτατος τιμητικός τίτλος ονομαζόταν "Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ".

Στις 10 Αυγούστου 1931, καθιερώθηκαν οι τίτλοι "Καλλιτέχνης του Λαού της ΡΣΟΣΔ" και "Επίτιμος Καλλιτέχνης της ΡΣΟΣΔ".

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το όνομα του κράτους άλλαξε από "Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία" σε ''Ρωσική Ομοσπονδία''. Ως εκ τούτου, στα ονόματα όλων των τιμητικών τίτλων το παλιό όνομα του κράτους "ΡΣΟΣΔ" αντικαταστάθηκε από το "Ρωσική Ομοσπονδία".[1][2] Μέχρι τις 30 Μαρτίου 1996, ο τίτλος "Λαϊκός Καλλιτέχνης της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας" αντικαταστάθηκε από τον τίτλο "Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας" με τις αντίστοιχες επιγραφές στα μετάλλια.

Η επίσημη αντικατάσταση των τιμητικών τίτλων που είχαν καθιερωθεί όταν η Ρωσία αποτελούσε μέρος της ΕΣΣΔ έγινε με το προεδρικό διάταγμα αρ. 1341 της 30ης Δεκεμβρίου 1995. Το ίδιο διάταγμα καθιέρωσε επίσης τον τιμητικό τίτλο "Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας" και τις αρχικές προϋποθέσεις για την απονομή του:

Ο τιμητικός τίτλος "Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας" απονέμεται το νωρίτερο πέντε έτη μετά την απονομή του τιμητικού τίτλου "Επίτιμος Καλλιτέχνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας" ή "Επίτιμος Καλλιτεχνικός Λειτουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας" σε καλλιτέχνες, σκηνοθέτες, χορογράφους, μαέστρους, χοροδιδασκάλους και μουσικούς ερμηνευτές που έχουν δημιουργήσει εικόνες υψηλής καλλιτεχνικής αξίας, παραστάσεις, ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές, τηλεοπτικές ταινίες, προγράμματα συναυλιών, ποπ και τσίρκου, καθώς και μουσικές, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παραγωγές που συνέβαλαν σημαντικά στον εθνικό καλλιτεχνικό πολιτισμό και έτυχαν ευρείας αποδοχής από το κοινό.

Στην παρούσα μορφή του, οι προϋποθέσεις για την απονομή του τίτλου καθιερώθηκαν με το προεδρικό διάταγμα αρ. 1099 της 7ης Σεπτεμβρίου 2010 "Περί των μέτρων βελτίωσης του κρατικού συστήματος βραβεύσεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας".[3]

Το μετάλλιο έχει κοινή μορφή με όλα τα μετάλλια τίτλων τιμής της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ύψους 40 χιλιοστών και πλάτους 30 χιλιοστών, κατασκευασμένο από ασήμι. Έχει σχήμα οβάλ στεφάνου κατασκευασμένου από κλαδιά δάφνης και βελανιδιάς. Οι διασταυρωμένες άκρες των κλαδιών δένονται στο κάτω μέρος με φιόγκο. Στην κορυφή του στεφανιού απεικονίζεται το οικόσημο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στην μπροστινή πλευρά, στο κέντρο, φέρει την επιγραφή "Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας".

Υπάρχει μια καρφίτσα στο πίσω μέρος για την προσάρτηση του μεταλλίου στον ρουχισμό. Το μετάλλιο φοριέται στη δεξιά πλευρά του στήθους.

Τα μετάλλια που απονεμήθηκαν μετά τις 7 Σεπτεμβρίου 2010 είναι επιχρυσωμένα.[4]

  1. Закон РСФСР от 25 декабря 1991 года № 2094-I «Об изменении наименования государства Российская Советская Федеративная Социалистическая Республика» Αρχειοθετήθηκε 2013-10-16 στο Wayback Machine.
  2. Закон Российской Федерации от 21 апреля 1992 года № 2708-I «Об изменениях и дополнениях Конституции (Основного Закона) Российской Советской Федеративной Социалистической Республики». Данный закон вступил в силу с момента опубликования в Российской газете 16 мая 1992 года.
  3. Указ Президента Российской Федерации от 7 сентября 2010 года № 1099 «О мерах по совершенствованию государственной наградной системы Российской Федерации» Αρχειοθετήθηκε 2015-05-12 στο Wayback Machine.
  4. Указ Президента Российской Федерации от 7 сентября 2010 года № 1099 «О мерах по совершенствованию государственной наградной системы Российской Федерации» Αρχειοθετήθηκε 2015-05-12 στο Wayback Machine.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]