Συμβουλευτική σταδιοδρομίας
Η συμβουλευτική σταδιοδρομίας ή επαγγελματική συμβουλευτική και ο επαγγελματικός προσανατολισμός, είναι ο ρόλος των επαγγελματιών, οι οποίοι συνδυάζουν την παροχή συμβουλών για τους τομείς της ειδικότητάς του, μαζί με ψυχολογικές τεχνικές για την παροχή ψυχολογικής βοήθειας με τις οι οποίες υποστηρίζουν τους πελάτες τους να παίρνουν πολύπλοκες αποφάσεις και να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις. Η συμβουλευτική σταδιοδρομίας εστιάζει σε γενικά θέματα όπως η διερεύνηση της σταδιοδρομίας, η αλλαγή σταδιοδρομίας, η προσωπική ανάπτυξη σταδιοδρομίας και άλλα θέματα που σχετίζονται με την σταδιοδρομία.
Δεν υπάρχει κοινά αποδεκτός ορισμός της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας σε όλο τον κόσμο, κυρίως λόγω εννοιολογικών, πολιτιστικών και γλωσσικών διαφορών.[1] Αυτό επηρεάζει ακόμη και τα πιο κεντρικά σημεία του όρου counseling συμβουλευτική, ο οποίος συχνά αντικαθίσταται με τη λέξη guidance (καθοδήγηση/ ή οδηγητική ή προσανατολισμός στα ελληνικά) όπως για παράδειγμα στη απόδοση του όρου career guidance ως επαγγελματικός προσανατολισμός. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο,η συμβουλευτική σταδιοδρομίας συνήθως αναφέρεται ως συμβουλές σταδιοδρομίας ή ως καθοδήγηση. Ενώ στα ελληνικά ως επαγγελματική συμβουλευτική ή σκέτο συμβουλευτική, όταν εννοείται από τα συμφραζόμενα ή ως συμβουλευτική σταδιοδρομίας και πιο σπάνια ως συμβουλευτική καριέρας. Λόγω της ευρείας αναφοράς και στους δύο όρους, δηλαδή και του επαγγελματικού προσανατολισμού και της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας μεταξύ των φορέων χάραξης πολιτικής, των ακαδημαϊκών και των επαγγελματιών σε όλο τον κόσμο, οι αναφορές σε συμβουλευτική και επαγγελματικό προσανατολισμό είναι πλέον κοινή. Στην ελληνική γλώσσα συντομογραφία Συ. ΕΠ .[2]
Γενικό πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι μέθοδοι προσανατολισμού είναι πολύ διαφορετικές και πρέπει να βασίζονται πάνω από όλα στην ελευθερία επιλογής του ατόμου. Υπάρχουν ενώσεις που επιτρέπουν στους μαθητές να ανακαλύψουν τρόπους που ίσως δεν του ειχαν σκεφτεί[3]
Ο προσανατολισμός μπορεί επίσης να περιλαμβάνει υπηρεσίες που παρέχονται, από το σχολείο μέχρι την τριτοβάθμια εκπαίδευση, από συμβούλους επαγγελματικού προσανατολισμού (στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι ψυχολόγοι) που εργάζονται σε μία δημόσια υπηρεσία ή από ανεξάρτητους συμβούλους. Όταν η υπηρεσία παρέχεται από ιδιώτες συμβούλους, συνήθως καταβάλλεται ένα χρηματικό τίμημα.
Οι τομείς εργασίας που προτείνονται απο τον σύμβουλο θα πρέπει να είναι σε άμεση συσχέτιση με την επαγγελματική επιλογή του προσώπου που τον συμβουλεύεται. Ο προσδιορισμός της συσχέτισης αυτής μπορεί να γίνει μόνο στο πλαίσιο της δομημένης συνέντευξης, που διεξάγεται από έναν επαγγελματία σύμβουλο (ψυχολόγος γενικά, αλλά όχι κατ' ανάγκην).
Με την προϋπόθεση ότι το άτομο το οποίο δίνει σχετικές συμβουλές στο συμβουλευόμενο, με την επιφύλαξη να επενδύσει αρκετό χρόνο και ενέργεια, και να τον οδηγήσει στο τέλος, στο στόχο του.
Ο Εκπαιδευτικός και επαγγελματικός προσανατολισμός ανταποκρίνεται σε μια σημαντική ανάγκη, με δεδομένη την συνεχώς αυξανόμενη πολυπλοκότητα του κόσμου της εργασίας.
Είναι μακρά η περίοδος που τα παιδιά ακολουθούσαν το ίδιο επάγγελμα με τους γονείς τους. Όπου τα πράγματα είναι απλά, και ο προσανατολισμός ακολουθεί τους κανόνες της κληρονομικής διαδοχής.Οι οικονομικές εξελίξεις οδήγησαν στην δημιουργία νέων επαγγελμάτων και νέων γνώσεων. Η κατανομή των αρμοδιοτήτων, η γραφειοκρατία που προκαλείται από την κατάχρηση της τεχνογνωσίας, δημιουργούν νέα επαγγέλματα και θέσεις εργασίας. Κανείς δεν είναι έτοιμος για να αντιμετωπίσει αυτή την εξέλιξη, αλλά και τις νέες γνώσεις και νέες πρακτικές που θα προκύψουν.
Σχετικές επαγγελματικές δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Συμβουλευτική σταδιοδρομίας ή ο επαγγελματικός προσανατολισμός περιλαμβάνουν μια μεγάλη ποικιλία από επαγγελματικές δραστηριότητες που βοηθούν τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που σχετίζονται με την σταδιοδρομία τους. Οι Σύμβουλοι επαγγελματικού προσανατολισμού εργάζονται με εφήβους που αναζητούν να εξερευνήσουν τις επιλογές σταδιοδρομίας ( επαγγέλματος) που έχουν, ή εργάζονται με ήδη έμπειρους επαγγελματίες που σχεδιάζουν να προχωρήσουν σε αλλαγή καριέρας, ή με γονείς που θέλουν να επιστρέψουν στον κόσμο της εργασίας αφού μεγάλωσε το παιδί τους, ή άτομα τα οποία αναζητούν απασχόληση.Η συμβουλευτική σταδιοδρομίας προσφέρεται επίσης σε διάφορες περιπτώσεις, σε ομάδες αλλά και ατομικά, είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω ψηφιακής επικοινωνίας.
Αρκετές προσεγγίσεις έχουν αναλάβει να συστηματοποιήσουν την ποικιλία των επαγγελματικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τον επαγγελματικό προσανατολισμό και την συμβουλευτική. Στην πιο πρόσφατη προσπάθεια, το Δίκτυο για την Καινοτομία στον Επαγγελματικό Προσανατολισμού και της Συμβουλευτικής στην Ευρώπη (NICE) – μια κοινοπραξία 45 Ευρωπαϊκών ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον τομέα της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας – έχει συμφωνήσει σε ένα σύστημα επαγγελματικών ρόλων για τους συμβούλους επαγγελματικού προσανατολισμού. Κάθε ένας από αυτούς τους πέντε ρόλους θεωρείται ως μια σημαντική πτυχή του επαγγελματικού προσανατολισμού και της επαγγελματικής συμβουλευτικής.Οι σύμβουλοι σταδιοδρομίας κατά την εκτέλεση κάθ' ένός από αυτούς τους ρόλους αναμένεται να συμπεριφέρονται με επαγγελματισμό, π. χ., ακολουθώντας ηθικά πρότυπα, στις πρακτικές που χρησιμοποιούν. Οι NICE Professional Roles (NPR) είναι:[4]
- Ο εκπαιδευτικός σταδιοδρομίας (Career Educator) "στηρίζει τους ανθρώπους στην ανάπτυξη των δικών τους ικανοτήτων διαχείρισης της σταδιοδρομίας τους"
- Ο ειδικός επαγγελματικής πληροφόρησης& Αξιολόγησης Career Information & Assessment Expert "στηρίζει ανθρώπους να αξιολογούν τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά και τις ανάγκες τους, στη συνέχεια, τους συνδέει με την αγορά εργασίας και τα εκπαιδευτικά συστήματα"
- Ο σύμβουλος σταδιοδρομίας ( Career Counsellor) "στηρίζει άτομα στην κατανόηση των καταστάσεων, ώστε να επεξεργάζονται τα διάφορα θέματα και να τους δίνουν λύσεις"
- Ο διευθυντής προγραμμάτων και υπηρεσιών (Programme & Service Manager) ", εξασφαλίζει την ποιότητα και την παράδοση του επαγγελματικού προσανατολισμού και παροχής συμβουλών οργανώσεις "υπηρεσίες"
- Ο ειδικός παρέμβασης και ανάπτυξης σε κοινωνικά συστήματα (Social Systems Intervener & Developer) "υποστηρίζει τους πελάτες (ακόμη και) στην κρίση και εργάζεται για να αλλάξει τα συστήματα προς το καλύτερο"
Η περιγραφή της NICE Professional Roles (NPR) βασίζεται σε μια σειρά από προγενέστερα μοντέλα για να ορίσει τις κεντρικές δραστηριότητες και αρμοδιότητες των συμβούλων επαγγελματικού προσανατολισμού.[5] Το NPR μπορεί, επομένως, να γίνει κατανοητό ως το πιο πλήρες πλαίσιο, το οποίο περιλαμβάνει όλες τις σχετικές πτυχές της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας. Για το λόγο αυτό, άλλα μοντέλα δεν περιλαμβάνονται εδώ. Μοντέλα τα οποία αντικατοπτρίζονται στο NPR περιλαμβάνουν:
- BEQU: "Kompetenzprofil für Beratende" (Germany, 2011)
- CEDEFOP "Practitioner Competences" (2009)[6]
- ENTO: "National Occupational Standards for Advice and Guidance" (Great Britain, 2006)
- IAEVG: "International Competences for Educational and Vocational Guidance" (2003)[7]
- Savickas, M.: "Career Counselling" (USA, 2011)[8]
Οφέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι επαγγελματίες σύμβουλοι σταδιοδρομίας μπορούν να υποστηρίξουν τα άτομα στις προκλήσεις που σχετίζονται με την σταδιοδρομία. Μέσα από την εμπειρία τους στην αναπτυξη της σταδιοδρομίας και των αγορών εργασίας, μπορουν να βάλουν τα προσόντα ενος ατομου , την εμπειρία, τα πλεονεκτήματα αλλά και τις αδυναμίες του σε μια ευρεία προοπτική, ενώ επίσης, λαμβάνουν υπόψη τον μισθό που επιθυμεί, τα προσωπικά χόμπι και τα ενδιαφέροντα, την τοποθεσία, την αγορά εργασίας και τις εκπαιδευτικές δυνατότητες. Μέσα από τη συμβουλευτική και τις παιδαγωγικές τους ικανότητες, οι σύμβουλοι, επιπλέον, υποστηρίζουν τους ανθρώπους να αποκτήσουν μια καλύτερη κατανόηση του τι πραγματικά έχει σημασία για αυτούς προσωπικά, πώς μπορούν να σχεδιάζουν τη σταδιοδρομία τους αυτόνομα, ή να τους βοηθήσουν σε δύσκολες αποφάσεις και να τους υποστηρίζουν σε περιόδους κρίσης. Τέλος, οι σύμβουλοι σταδιοδρομίας είναι συχνά σε θέση να υποστηρίζουν τους πελάτες τους στην εξεύρεση κατάλληλων τοποθετήσεων/ θέσεων εργασίας, σε συγκρούσεις με τους εργοδότες τους, ή να τους παραπέμπουν ώστε να βρουν υποστήριξη σε άλλες χρήσιμες υπηρεσίες.
Αυτό οφείλεται στα διάφορα οφέλη της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας που κάνουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής σε πολλές χώρες να ιδρυουν δημοσιες υπηρεσιες προσανατολισμού. Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατανοεί τον επαγγελματικό προσανατολισμό και την συμβουλευτική ως μέσο για την αποτελεσματική καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και την αύξηση της απασχολησιμότητας των πολιτών της .[9]
Ιστορικό [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο του Φρανκ Πάρσον (Frank Parson) "Επιλέγοντας ένα Επάγγελμα" Choosing a Vocation (1909) ήταν ίσως, το πρώτο μεγάλο έργο που αφορά τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Ενώ μέχρι τη δεκαετία του 1970 μια έντονα κανονιστική( στηριγμένη σε νόρμες) προσέγγιση ήταν χαρακτηριστική για πολλές θεωρίες (π. χ. του Donald E. Super προσέγγιση της διάρκειας ζωής [10]) και πρακτικές της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας (π. χ. η έννοια της αντιστοίχισης), τα νέα μοντέλα έχουν την αφετηρία τους στις επιμέρους ανάγκες και μεταβιβάσιμες δεξιότητες των ατόμων, και την διαχείριση διαλειμμάτων του εργασιακού του βίου και των ασυνεχειών . Η ανάπτυξη της σταδιοδρομίας δεν θεωρείται ως μια γραμμική διαδικασία. Περισσότερη προσοχή έχει τώρα δοθεί στην μη-γραμμική πορεία της σταδιοδρομία, καθώς και στις ευκαιρίες και τις απρογραμμάτιστες επιρροές.
Eκπαίδευση των συμβούλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δεν υπάρχει καμία τυποποίηση προσόντων για τους επαγγελματίες Συμβούλους σταδιοδρομίας, αν και υπάρχουν διάφορα πιστοποιητικά που προσφέρονται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο (π. χ. επαγγελματικές ενώσεις). Ο αριθμός των προγραμμάτων πιστοποίησης επαγγελματικού προσανατολισμού και/ή συμβουλευτικής σταδιοδρομίας αυξάνεται σε όλο τον κόσμο. Ο τίτλος "σύμβουλος σταδιοδρομίας" δεν είναι ρυθμισμένος νομοθετικά, δεν έχει κατοχυρωθεί , σε αντίθεση με τους τίτλους των μηχανικών ή των ψυχολόγων , των οποίων οι επαγγελματικοί τίτλοι προστατεύονται νομικά. Την ίδια στιγμή, φορείς χάραξης πολιτικής συμφωνούν ότι η αρμοδιότητα του συμβούλου σταδιοδρομίας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για να διασφαλίσει ότι οι άνθρωποι λαμβάνουν υψηλής ποιότητας υποστήριξη στις ερωτήσεις σχετικά με την σταδιοδρομία τους .[11] Ανάλογα με τη χώρα τους, σχετικά με την εκπαίδευση τους,οι σύμβουλοι σταδιοδρομίας μπορεί να έχουν μια ποικιλία βασικών ακαδημαϊκών σπουδών: Στην Ευρώπη, για παράδειγμα, πτυχία στην ψυχολογία (επαγγελματική/ βιομηχανική/ οργανωσιακή) και στις επιστήμες της αγωγής είναι από τα πιο κοινά, αλλά επίσης βασικά πτυχία στην επιστήμη της κοινωνιολογίας, δημόσιας διοίκησης και άλλες επιστήμες είναι επίσης συχνά.[12] την ίδια στιγμή, πολλά προγράμματα κατάρτισης για σύμβουλους σταδιοδρομίας γίνονται όλο και πιο διεπιστημονικά.
Κέντρα Επαγγελματικού Προσανατολισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπάρχουν πολλά κέντρα επαγγελματικού προσανατολισμού σε όλο τον κόσμο. Προσφέρουν υπηρεσίες καθοδήγησης και συμβουλευτικής για ανώτερες σπουδές, δυνατότητες, ευκαιρίες και τη φύση των μαθημάτων και των οργανισμών . Επίσης, αυτές οι υπηρεσίες προσφέρονται είτε για τον καθορισμό μια συνάντηση με τους Εμπειρογνώμονες ή τηλεφωνικές συνομιλίες με τον σύμβουλο ή ακόμα και σε καθοδήγηση σε απευθείας σύνδεση , το οποίο είναι πολύ κοινό στις μέρες μας, όπου οι άνθρωποι λαμβάνουν τις υπηρεσίες που χρειάζονται με ένα κλικ του ποντικιού τους. Υπάρχουν πολλοί πάροχοι υπηρεσιών σε όλο τον κόσμο, παρέχοντας online συμβουλευτική σταδιοδρομίας ή τη διεξαγωγή ψυχομετρικών τεστ για να ξέρουν τα άτομα τις προσωπικές τους ικανότητες , καθώς και τα ενδιαφέροντα τους.
Δοκιμασίες (tests) επαγγελματικού προσανατολισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε διαδικασία συμβουλευτικής σταδιοδρομίας μπορούν να επωφεληθούν από τη χρήση των τεστ δεξιοτήτων (test aptitude) πιο συνήθης απόδοση στα ελληνικά δοκιμασίες επάρκειας ή αυτεπάρκειας, ή δοκιμασίες επαγγελματικού προσανατολισμού . Αυτά γίνονται συχνά online και παρέχουν μια οξυδερκή και σχετικά αντικειμενική πληροφόρηση για θέσεις εργασίας που μπορεί να είναι κατάλληλες για αυτόν στον οποίο χορηγήθηκαν, σε συνδυασμό με τα ενδιαφέροντα , τις αξίες και τις δεξιότητες του.Τα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού συνήθως παρέχουν μια λίστα με τις προτεινόμενες θέσεις εργασίας που συγκρίνουν τα χαρακτηριστικά των ατόμων που έκαναν τα τεστ, με αυτά των ανθρώπων με παρόμοιες προσωπικότητες που απολαμβάνουν ή είναι επιτυχημένοι στη δουλειά τους. Φυσικά υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να ελέγξουμε ένα άτομο αν είναι κατάλληλο για ένα πεδίο, οι ψυχομετρικές δοκιμασίες, είναι ένας μόνο από αυτούς.
Ψυχομετρικές δοκιμασίες (Psychometric testing), καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων, επίσης τα ενδιαφέροντα και τις αξίες των ανθρώπων και μπορεί να είναι χρήσιμες στη συμβουλευτική σταδιοδρομίας με διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, οι πληροφορίες από αυτά τα τεστ μπορούν να βοηθήσουν διάφορους επαγγελματίες μέντορες, προπονητές ή σύμβουλους στο έργο τους. Με τα ψυχομετρικά τεστ, δεν υπάρχει επιτυχία ή αποτυχία, αλλά η ποιότητα των πληροφοριών μπορεί να ποικίλει. Ψυχομετρικά τεστ χρησιμοποιούνται για μελέτη σε βάθος του ψυχολογικού προφίλ των ατόμων,για να αξιολογηθεί η προσωπικότητα και το πνευματικό τους επίπεδο . Διαφορετικές εταιρείες χρησιμοποιούν διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις για τις δοκιμασίες, όπως την ψυχομετρική προσέγγιση, την ψυχοδυναμική προσέγγιση, την προσέγγιση της κοινωνικής μάθησης και την ανθρωπιστική προσέγγιση. Διαφορετικές εταιρείες έχουν τις δικές τους μεθόδους δοκιμασιών, μερικές από τις οποίες είναι προστατευμένες με πνευματικά δικαιώματα. Συνήθως, ψυχομετρικά τεστ χρησιμοποιεί πολλαπλά σύνολα από ερωτήσεις σχετικά με τον τύπο της προσωπικότητα του κάθε ατόμου, ελέγχουν το πως το άτομο θα χειριστεί πτυχές της εργασίας και της οικογενειακής του ζωής, τους στόχους τους για το μέλλον και τα πλεονεκτήματα αλλά και τις αδυναμίες τους. Αν το άτομο που κάνει τα τεστ είναι ειλικρινές στις απαντήσεις του και οι δοκιμασίες ακολουθήσουν τα επιστημονικά πρότυπα, τα αποτελέσματα θα πρέπει να είναι αρκετά ακριβή και χρήσιμα για της δραστηριότητες της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ίσως το παλαιότερο ψυχομετρικό εργαλείο είναι το Strong Interest Inventory (Ισχυρή Απογραφή Ενδιαφέροντος).
Σε διάφορες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Γαλλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προσωπικότητες όπως ο Εντουάρ Τουλούζ (Édouard Toulouse), Αλφρέντ Μπινέ (Alfred Binet) και ο Ανρί Πιερόν (Henri Piéron) κινούνται στα σύνορα μεταξύ ψυχολογικής επιστήμης και των εκπαιδευτικών θεμάτων* στο πλαίσιο του σοσιαλισμού ήρθε ένα καλό μείγμα της επιστήμης, στη επικαιρότητα: η ψυχολογία, η φυσιολογία και η ιατρική.
Με το θρίαμβο του καπιταλισμού, η ανάπτυξη του τεϊλορισμού (taylorisme) και του φορντισμού (fordisme), η κοινωνική ζήτηση που οδηγεί σε μια κατάσταση επάρκειας (καθιέρωσης) τον προσανατολισμός: από τη μία πλευρά, οι ψυχολόγοι εργάζονται με ψυχολογικές μετρήσεις (νοημοσύνης, προσωπικότητας, στάσεων, αξιών,κλπ) και από την άλλη, η κοινωνική και οικονομική αλλαγή απαιτεί την εισαγωγή της χρήσιμης εργασίας, και εξειδικευμένα προσόντα.
Στην Ευρώπη, η κατεύθυνση του προσανατολισμού είναι ουσιαστικά γαλλική : [13] ασχολούνται έντονα με την ψυχομετρία, η οποία είναι "επιστήμη των μικροαστών" (ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση), και μια "επιστήμη των ανθρώπων" (η ποιότητα των εργαζομένων είναι μετρήσιμη επιστημονικά, και αυτό είναι ένα εκπαιδευτικό έργο). Είναι η περίοδος της επάρκειας, για τον προσανατολισμό.
Στη μία πλευρά είναι οι κοινωνικές ανάγκες και στην άλλη οι επιμέρους επιθυμίες των ατόμων: από εκεί, θα δημιουργηθούν οι εντάσεις που ασκούνται από το κομμουνιστικό κίνημα, οι οποίες υπάρχουν στον προσανατολισμό (η πλειοψηφία των συμβούλων ήταν τότε κομμουνιστές).
Ο Εκπαιδευτικός και επαγγελματικός προσανατολισμός εγκατέλειψε τους περιοριστικούς κανόνες για να γίνει ένας προσανατολισμός περιγραφικός.
Οι ειδικοί ψυχολόγοι, οι οποίοι μπορούν να προβλέψουν το επαγγελματικό μέλλον, οι σύμβουλοι επαγγελματικού προσανατολισμού, έγιναν οι διαχειριστές ενός συστήματος για την αποστολή των μαθητών, και τη διαχείριση των ροών. Τέλος, η εκπαίδευση στον προσανατολισμό μετάλλαξε τους συμβούλους σε παιδαγωγούς κάτι το οποίο είναι αδιανόητο[14] να διδαχθεί: η μοίρα των παιδιών ! Η ιστορία του προσανατολισμού είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην κατασκευή της επαγγελματικής ταυτότητας των συμβούλων προσανατολισμού.
Επί του παρόντος, η κίνηση του προσανατολισμού ισχυρίζεται ότι είναι πιο κοντά στην ψυχολογία. Αλλά, μέσα στην ποικιλία των προσεγγίσεων, συχνά αντικρουόμενες απόψεις, συνυπάρχουν. Όσοι υποστηρίζουν σιωπηρά την ψυχομετρική προσέγγιση είναι αντιμέτωποι με όσους επιλέγουν μια κλινική προσέγγιση, που γεννήθηκε από την ψυχανάλυση, για την μοναδικότητα του θέματος από τους περιορισμούς της κατάστασης.
Για κάποιους, εμπνευσμένο, από μια κλινική ροτζεριανή (rogérienne) προσέγγιση [15], το ερώτημα είναι, εάν η συνεδρία (η συμβουλευτική συνάντηση) με τον "πελάτη", γίνεται σχετικά με το τι θέλει ο πελάτης και για να τον βοηθήσει να χτίσει το μέλλον του. Κάποιοι άλλοι επίσης προτιμούν αυτή την κλινική προσέγγιση αγγλο- σαξονικής προέλευσης με τις θεωρητικές αναφορές και αξίες από την παράδοση της γαλλικής ψυχαναλυτικής σχολής. Δεν είναι να προωθηθεί μια προσέγγιση στην ψυχοπαθολογία, σε αντίθεση με ό,τι συχνά πιστεύεται, αλλά για να βοηθήσει ένα θέμα ανακτήσει τη δική του ευθύνη. Η σύγκρουση είναι ενδοψυχική, και η ανάλυση της εφαρμογής έρθει στο προσκήνιο. Οι πληροφορίες που φτάνει στη συνέχεια επίσης.
Σήμερα, ο σχολικός και επαγγελματικός προσανατολισμός ακολουθεί [16] αυτή την ψυχολογική διάσταση. Η οποία δεν είναι μια απλή άσκηση του επαγγέλματος του συμβούλου-ψυχολόγου σε ένα σχολικό περιβάλλον, όπου η παιδαγωγική, η εκπαίδευση στον προσανατολισμό, είναι από τη φύση της, κατά την επικρατούσα αντίληψη από τα πρώτα θέματα της νεολαίας στο σχολείο. Στη Γαλλία (2010), η συνεχιζόμενη αναδιάρθρωση των δημόσιων υπηρεσιών γενικά, και της εκπαίδευσης, ειδικότερα, συμβάλει για να δώσει ένα πολεμικό τόνο σε οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με τον προσανατολισμό. Αλλά η ιστορία του προσανατολισμό, η οποία συνεχίζεται σχεδόν εδώ και ένα αιώνα, παραμένει πλούσια σε εμπειρία, συχνά με πρόοδο αλλά και με αδιέξοδα μερικές φορές, φαίνεται να είναι αδύνατη η σύνθεση των οικονομικών συμφερόντων και ατομικών συμφερόντων.
Η συνέντευξη είναι η καρδιά της πρακτικής των ψυχολόγων του προσανατολισμό. Αυτή χρησιμοποιείται διαμεσολαβητικά (δηλαδή βοηθητικά), όπως και τα ερωτηματολόγια ενδιαφέροντος, σκοπός της είναι να βοηθήσει ο σύμβουλος ώστε ένα επάγγελμα να ορισθεί με βάση την επιθυμία του ατόμου και τις πραγματικές του ικανότητες, αλλά και τις δυνατότητες σπουδών που υπάρχουν. Επιδιώκοντας να προσδιορίσει τη θέση του στην κοινωνία, ο σύμβουλος πρέπει να καταφέρει να αντιμετωπίσει τη λογική των θέσεων του και την υποκειμενικότητα του. Αρκετές τεχνικές συνυπάρχουν κατά την διάρκεια του προσανατολισμού, αλλά η προσέγγιση παραμένει κατά κύριο λόγο κλινική, δηλαδή λαμβάνοντας υπόψη το θέμα στο σύνολο του και την συγκεκριμένη θέση του εδώ και τώρα[17].
Στις Ηνωμένες Πολιτείες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ονομασία, "σύμβουλος σταδιοδρομίας" δεν προστατεύεται νομικά, δηλαδή, ο καθένας μπορεί να αποκαλεί τον εαυτό του σύμβουλο σταδιοδρομίας. Ωστόσο, CACREP, ο φορέας πιστοποίησης για προγράμματα εκπαίδευσης συμβούλων απαιτεί ότι τα προγράμματα αυτά περιλαμβάνουν μια σειρά μαθημάτων στη συμβουλευτική σταδιοδρομίας, ως μέρος των μαθημάτων ενός μεταπτυχιακού στη συμβουλευτική.
Το National Career Development Association (NCDA), το διαπιστευμένο σώμα για συμβούλους σταδιοδρομίας, παρέχει διάφορες πιστοποιήσεις για τους ειδικευμένους συμβούλους σταδιοδρομίας. Σε όσους είναι εκπαιδευμένοι σε πανεπιστημιακό επίπεδο σύμβουλοι ή ψυχολόγοι που έχουν αφιερώσει ένα συγκεκριμένο αριθμό ετών για συμβουλευτική σταδιοδρομίας και έχουν κάνει ειδικά μαθήματα, προσφέρει ένα διαπιστευμένο Master Σύμβουλου Σταδιοδρομίας (MCC) . Το National Career Development Association είναι η μόνη επαγγελματική ένωση των συμβούλων σταδιοδρομίας στις Ηνωμένες Πολιτείες που παρέχει πιστοποίηση στη συμβουλευτική σταδιοδρομίας.
Στην Αυστραλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δίπλωμα Συμβουλευτική προσφέρεται σε μια ποικιλία από κολέγια TAFE και άλλους αναγνωρισμένους οργανισμούς κατάρτισης σε όλη τη Δυτική Αυστραλία. Τα περισσότερα πανεπιστήμια στη Δυτική Αυστραλία προσφέρουν συναφή προπτυχιακά μαθήματα. Μεταπτυχιακά μαθήματα για επαγγελματική εξέλιξη προσφέρονται επίσης στα interstate πανεπιστήμια, μέσω εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Το Συμβούλιο καριέρας της Βιομηχανίας της Αυστραλίας(CICA) στηρίζει τα προγράμματα ανάπτυξης σταδιοδρομίας στην Αυστραλία. Το Πιστοποιητικό IV στην Ανάπτυξη Σταδιοδρομίας προσφέρεται σε κολέγια TAFE και άλλους αναγνωρισμένους οργανισμούς κατάρτισης σε όλη την Δυτική Αυστραλία.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Van Esbroeck, R.· Athanansou, J. (2008). «1. Introduction». Στο: Athanasou, J. & R. Van Esbroeck. International Handbook of Career Guidance. Springer. σελίδες 1–19. ISBN 978-1-4020-6229-2.
- ↑ Schiersmann, C., Ertelt, B.-J., Katsarov, J., Mulvey, R., Reid, H, & Weber, P. (eds.) (2012). NICE Handbook for the Academic Training of Career Guidance and Counselling Professionals. Heidelberg: Heidelberg University, Institute of Educational Science. σελ. 7. ISBN 978-3-944230-03-0.
- ↑ Un exemple d'organisme proposant une orientation professionnelle
- ↑ Schiersmann, C., Ertelt, B.-J., Katsarov, J., Mulvey, R., Reid, H, & Weber, P. (eds.) (2012). «Core Competences for Career Guidance and Counselling Professionals». NICE Handbook for the Academic Training of Career Guidance and Counselling Professionals. Heidelberg: Heidelberg University, Institute of Educational Science. σελίδες 41–60. ISBN 978-3-944230-03-0.
- ↑ Katsarov, J.· Dörr, E.· Weber, P. (2012). «The NICE Core Competences in Comparison with other National and International Competence Frameworks». Στο: Schiersmann, C.· Ertelt, B.-J.· Katsarov, J.· Mulvey, R.· Reid, H· Weber, P. NICE Handbook for the Academic Training of Career Guidance and Counselling Professionals. Heidelberg: Heidelberg University, Institute of Educational Science. σελίδες 231–238. ISBN 978-3-944230-03-0.
- ↑ CEDEFOP (2009). «Professionalizing Career Guidance. Practitioner Competences and Qualification Routes in Europe» (PDF). Luxembourg: CEDEFOP.
- ↑ Repetto, Elvira· Malik, Beatriz· Ferrer, Paula· Manzano, Nuria· Hiebert, Bryan (Σεπτεμβρίου 2003). «International Competencies for Educational and Vocational Guidance Practitioners». International Association for Educational and Vocational Guidance. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ Savickas, M. (2011). Career Counseling. Washington: American Psychological Association. σελ. 6.
- ↑ Council of the European Union (October 31, 2008). Council Resolution on Better Integrating Lifelong Guidance into Lifelong Learning Strategies..
- ↑ «Donald Super's LIFE-SPAN, LIFE-SPACE APPROACH» (PDF). Grinnell College.
- ↑ ELGPN (2012). European Lifelong Guidance Policies: Progress Report 2011-12. Jyväskylä: University of Jyväskylä.
- ↑ Ertelt, B.-J., Weber, P. & Katsarov, J (2012). «6. Existing Degree Programmes in Europe». Στο: Schiersmann, C.· Ertelt, B.-J.· Katsarov, J.· Mulvey, R.· Reid, H· Weber, P. NICE Handbook for the Academic Training of Career Guidance and Counselling Professionals. Heidelberg: Heidelberg University, Institute of Educational Science. σελίδες 83–104. ISBN 978-3-944230-03-0.
- ↑ J. Guichard J. et M. Huteau, Psychologie de l’orientation, Dunod, 2001.
- ↑ M. Huteau, « Les méthodes d’éducation à l’orientation et leur évaluation », OSP, 1999, 28, n° 2, p. 225-251.
- ↑ C. Rogers, La relation d’aide et la psychothérapie, 2 t., ESF, 1970 (1942).
- ↑ N. Baudouin, Le sens de l’orientation : une approche clinique de l’orientation scolaire et professionnelle, L’Harmattan, 2007.
- ↑ B. Jacobi, Cents mots pour l’entretien clinique, coll.